Lysiae orationes selectae commentariis in usum scholarum instructae a Io. Henr. Bremi

발행: 1845년

분량: 271페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

θρασiπροος καὶ τόλμqς, περὶ τούτου μ 6θήσομαι. ἐν Κορίνθω γάρ, ἐπειδq υστερον ῆλθε τqς προς τοππολεμίους μάχης καὶ τqς εἰς Κορώνειαν στρατείας,

εμάχετο τῶ ταξιάρχω Λάχροι και ετυπτεν αυτὸν, κGὶ πανστροτι- των πολiτῶν ἐξελθόντων, δόξας ἀκοσui. τατος εἶναι και πονηοότατος, μόνος laθηναίων -δ

ψ6 των στροτηγῶν ἐξεκηρυχθ q. Ἐχοιμι δ' δν καὶ ἄλλα πολλὰ εἰπεῖν περὶ τούτου, ἀλλ' ἐπιδῆ παρ' υμῖν Ουνόμειρόν ἐστιν εξω του πράγματος λέγειν, ἐκεῖνο ἐν- μεῖσθε ουτοί εἰσiν οὶ βία εἰς τqν ὴμετεραν οικίανεριόντες, ουτοι οἷ διώκοντες, ουτοι οἱ βία is τqς ετ ὁδου συναρπάζοντες ημῆς. ον υμεῖς μεμνύμενοι, τὰ δίκαια ψηφίζεσθε, καὶ μή με περιχητε ἐκ τqς πατρίδος αδίκως ἐκπεσόντα, NHο ης ἐγὼ πολλοῖς κινδύ

νους κεκινδυνευκα, και πολλὰς λειτουργίας λελεiτουρ-7qκα' καὶ κακου μεν αυτύ ουδενὸς αιτιος γεγενVμ ι,

οὐδὲ των ἐμῶν προγόνων ουδείς, ἀγαθῶν δε πολλῶν 48 ωπε δικαίως δν ὐφ' πῶν καὶ -ὁ των ἄλλων ἐλεημ

ώς ευνουστέρους ἀπεργάσαιτο αντούς , η οικτον η δείνωσιν Iξωθεν ἐπάγη τω ποάγματι οἷα πολλὰ λητόρων παῖδες ἐπὶ τους Οικαστὰς μηχανῶνταΓὶ παρελθὼν ἡ κήουξ κατεσιώπησεν αυτοῖς, Ουκ ἐῶν ληρεῖν προς την βου-

λην και περιπέττειν το πρῆγμα

ἐν τοῖς λόγοις, ῶς γυμνὰ τὰ γεγενημένα οὶ χρόοπαγῖται βλέ

ποιεν.

iit. P. IV. p. 242. connuis, ου μόνον ώς μη τι πάθοιμι vel εἰς το μη παθεῖν τι. Sed ab ing nio ei ratiotin ut erreavit. Nam ex cordecti irin Walconcinia

62쪽

163 ADVERSUS SIMONEM. . 37

Stepti. 100.

δε qν, ου μόνον εἴ τι πάθοιμι ων Σίμων βούλεται,

PROOEMIUM.

xnitior. Callias, aion dives it Io, sed μέτοικος, in quilinus, Belsas u es. F. A. Wolf. ad Denuistii. Iaepti n. i.XI I solo, ut, ut vidcaniis ex VocaluiIis πολλῶν συμβολαίων ἡμῖν προς ἀλληλους

quani Taylor ei trita iit, iistimulum fuisse putet ex iis, vino F. A. V o In ii s Ii ct in Prolem. ad Dei sui. Topuli. p. XLVIII εο , .

63쪽

LYSIAE

noxiiis esse eonvinceretur, Servi lii Drtate donatiantur , viant iis eoiatig g e, etiani ci illiu ipsi scoleris Participes essent, apparet exupol. τπλο σηκos s. 16., et noηter in linc Drutione monet servo-riun indicio dissilendum eSfio, et praeuid sp ruti cupiditas cli, Ti.

1 Eὶ μὲν περὶ αλλου τινος Η του σώματος, ω α

δρες δικασταί, Καλλίας ήγωνίζετο , ἐξήρκει αν μυκαὶ τα παρὰ τῶν αλλων εἰρqμενα. νυν δε μοι δοκεῖ Vt UIOOν ε ivat, κελευοντος και δεομένου, καὶ φίλου

gato παρ υμῶν. viii Iaunc δευτερολογίαν pron inti aliat, erat civia Avieniensi8, iἡque pri tua persona apte utitur, Populum Allieni Ei heu Cumplectens, non j lulicea solos intelligens. S. a. secundaruquulein tali ilici Personum.' I. εἰ - περὶ ἄλλου τινος ητου σώματος - ῆγωνίζετοJ Ἀγων

ia vecta, miae graviorem pris-Prie notionern Dalient, mitius saepe ex coutextu pro ternporis, Icci, Iionivus ratiotio intelligenda sitnt. Sic κελεύειν Ii. l. non

est j iliciatis, sed enixe flagitantis. κατὰ 'Mκιβ. A. g. 22. ἐὰν δε

μηδεν εχοντες δίκαιον κελευωσιν

tem, vim vis eum Rerin Ine pur- MIe non possint, enixe tamen Petant, ne ei irasca Dini. a Si κατ' Ἐρατοσθ'. g. 7I. Lysias uitile Tlieramene: μετεπέμψατο τὰς μετὰ Σησάνδρου ναῖς, ut i upis-kius ninii uni Drat curiosus, DPinans singularen locunx nisu h bero, quoniaΠ1 Thera uini jus ot potestas in L sandruin nou suo-rit, proinde etiana illiaru arct ἀ- sere non potuerit. Sed vult fias Iosandrurii precit His a TI U- rara enct urcessitti iri, istibus tuo facile pertii adebatur.

64쪽

DEFENSIO CALLIAE.

καταστήσεσθαι νυν δὲ οἱ ἐπιβωλεύοντες oret uno ἐπικίνδυνον ποιουσι τον βίον τοῖς μqδεν ἀδικουσιν, η τοῖς πολλῶν -κῶν αἰτίοις οDσιν. υμῆς δὲ ἄξιον δμq τοὐς μεν των θεραπόντων λόγους πιστολ νομίζειν, τοὐς δε τούτων ἀπίστους, ἐνθυμοιγενής, ὁτι Γαλλία μεν ουδεὶς πώπου ουτ ἰδιώτει ἐνεκάλεσεν,ολε χ- οἰκων δ' ἐν τα, τύ τύ πόλει, πολλὰ μεν ἀγαθὰ Oμῆς ἐποίθων, οi δεμίαν δε σχὼν μιτίαν εις τωτο τῆς ηλικίας ἀφῖκται οiποι ἐν μαντι τῶβίω μεγάλα Φασγότες καὶ' πολλῶν κακῶν πεπειρα- μενοι, ἄπερ αγαθοs τινος αἴτιοι γεγενημένοι. περι ἐλευθερίας νυνι ποtοωνται τοὐς λόγους. - καὶ οὐ θαD- 4 μύζω. χασι γὰρ, ὁτι, δν ψευdόμενοι ἐλεγχθῶ6ιν,οDdὲν μεῖζον των - χόντων πείσονται ἐὰν θε Dμῆς

μάρτυρας πιστως χρὴ νομίζειν εἶναι. Oiτινες αντοὶ μεγάλα κερδαίνοντες περὶ ἐτέρων ποι οὐνται τoDς λύ- mim ἀλλα πολὐ μὰλλον ὁσοι τῶ δημοσίω βορθωντες, εἰς κινδύνους σφῆς rei τοὐς καθιστῶσιν. ἄξιον δέ μα 5 δοκεῖ εἶναι - τούτων Γλιον ὐεῖσθαι τον αγῶνα, ἀλλακοινον απάντων των ἐν τῆ πόλει. oo γὰρ τοίποις μόνοις εχὶ θεράποντες, ἀλλα και τοῖς ἄλλοις ἄποσιν, es προς τρο τούτων τύχρο ἀποβλέποντες, ἡγέτι σκέ-

65쪽

40 LYSIAE PURGATIO SACRILEGII 18

Steph. 103.

ψονται , ὁ τι ἀγαθὸν εtπασuένοι τους δεσποτας ἐλευθεροι γενοιντο, αλλ' ο τι ψευδος περὶ αυτῶν μη-

σαντες.

Tria sunt, quoriun Ilotiones ante Omnia constituendae videntur et sλαί α, μο ρ ί α, σηκός. Tria naec Voculi IIa tres vivem,ὲIa Tes noture videttir i,ut ro ex g. 10. Ουτε ἰδίαν ἐλαίαν Οἴτε μορίαν Ουτε σηκόν. Ελαία non en est generis et significat o Ictu In vel oliva In , arIi Oretu in Attica sacriitur quia, ut tradit ni Filius, Μinem a de urbis possessione contenilens Philuam Pr meustiet, ΟΦuopo Steἔ1 in arcis sano Ostendetantur. Opinionem Illinc ait OreIII SIIIu ann cii Sindia deae dignum Itala eri eo viligentilis Iovebant, no ole stri contagio cor rupta laridein des eneraret ututio Ialia olei Attici periret. Ἐλαῖαι si opponuntur μορίαις, oleas privatoriun IIOminuni Bi- prasenni, Miae unde propagatae essent, ignorabatur. IIas etiaHI E Cras fuiSSe, nec ii oruinis licuisse ad arbitriiIIII Hs titi Patet ex lege. Uti Iu servavit Deniosulenes πρὸς Μακαρτ. P. 1074. Iacebat tantuna εαυτω χοῆσθαι μέχρι δυοῖν ἐλειαιν του ἐνιαυτos ἔκαστου, uἐὰν επὶ αποθανόντα δεο χρῆσθαι. Aliovia necesse erat οφείλεινε κατὸν δραχμὰς τῶ δημοσίω της ἐλαίας εκάστης, ὀφειλέτω δε καὶ τω ἰδιωτη τω επεξιόντι ἐκατὸν δραχμὰς καθ' ἐκάστην ἐλαίαν. vitul sit ελαία opposita σηκω, vido ad S, 2. Μορίαι ves μορίαι ἐλααι nec enitii de coniunctionis veritate e

laci,at ciuisitaro Maiiciundus) erant propagines ejus Oleno, Miae erat in urcc. mota Proprie est RG treniat, derivatiina, Opinor, R Suti stantivo μόρος, Ροrtio, Mia singulis oleis Faemου ugri portio sacru τέμενος) a iuncin erns. Vae erant Ptililieae, nec ipsas licebat Iaedero, nec colere τὰ περὶ της μο2ίας χωοία. His curn to Ies ἐπιμεληταί S. 29 praepositi erant ab senatit Areoinigitico Dioa non ex ipso sonatii sitisse necesso erat , ut concliuio ex g. 29. , tibi neglitur Rctor ἐπιμελητης ηρημένος, ita tit is ipso creari ἐπιμελη-

Iegio Inities lini. g. 25. Qui tantina circin μορίας colebat, uti ἐπιμεληταῖς multabatiir. g. 29. iiiii si iurit σηκός, ut duliitanter tradunt. Grili natio i, nee siris lissensu. I Iimio mitiora: σηκὸν δὲ, ως ἐοικε, και μορίαν ὀνομάζουοιτζν αυτήν, eurnilite, ut solet, Sui las ad veri)uIII trianascripsis et uui

66쪽

βασιλέα ἄρχοντα ad Areopamini in dumi iuna ducet intur, ii si diu, Et noxiiis erat, puniebatur. De Poena viri docti ilissentilint. Carol. O IOID. Iulior IIuiere. Poluid. p. G0. assiminit niortis Pomani Eula-isso, iiiii emulicusFcnt μοοίαν urit σηκόν, idquo, si tantuni generities somnulus liuius omitionis spectes, concessi i Dei. Iccus ait se πεοὶ της μεγίστης ζημίας κινδυνεύειν. g. 15. Concolit, si Dii, quomini uccusetili , Patrii erit, naericii mini se maro πολλὰς καὶ μεγίλας ζημίας g. 14; Iovi itur περ ι των τos σώματος κινδύνων g. 2έν. Ilisi soli ossent luci, tibi de poena sumito foret, ea in illibio re mi retur. Sud sunt ulti, cilii seri ius illiani constituunt. S. 3. ait so καὶ περὶ πατρίδος και πtρὶ ουσίας iaγωνίσασθαι. g. G. Ουταν περὶ φυγῆς ουτ αν περι τῆς αλλης ονοίας γωνιζόμην. g. 41. πάντων αν ἀθλιώτατον γενέσθαι, εἰ φυγὰς αδίκως καταστήσεται. Ex iiiiiiiiis pἔitet euru, Pii convicius suciit, Oxsilio Intillatilin qjusque lunui Pulalicata suisso, iit .litin Γctitiis Inouitit Att. L. V. Tit. I. p. 489. 34 csses. Et nuperet uae dux AttiscIIo Process. P. ad .

Nonien quiderii rei, Pii descirili uir, ignominius, optinis tarmen sitisse PotenteIu cognoscimus ex g. 21. κατηγορεις, ώς υπὸ τῆς ἐμῆς Ουνάμεως και των έμῶν χρημάτων Οὐδεις ἐθέλει σοι μαρτυς εῖν.

67쪽

3 Πρμερον μεν, ω βουλή, ἐν Ῥιζον ἐξεῖναι τ'. β0υλομένω, ὴσυχίαν ἄγοντι, μήτε δίκας εχειν μήτε

πράrti ατα. νυνὶ δὲ οDτως απροςδοκήτοις αἰτίαις καὶ πονqροῖς συκοφάνταις περιπεπτωκα, ω , εἴπως οιόν

τε, δοκεῖ μοι δεῖν καὶ τους μὴ γεγονότας Θη δεδιε-

ναι περὶ των μελλόντων ρύεGθαι. ὁιὰ γὰρ τους τοιουτους Oι κίνοονοι κοινοὶ γίγνονται καὶ τοις μηdεν

2 ἀδικουοι και τοῖς πολλὰ ημαρτηκόσιν. O imoa 6' ἄπορος ὁ ἀγων μοι καθέστqκεν, ω ε ἀπεγράφρο - . μεν πρῶτον ελαίαν ἐκ τῆς γῆς ἀφανίζειν, καὶ πρὸς

τους ἐωνqμένους τους καρπους των μοριων πυνθαρο

I. οἱ κίνδυνοι κοινοὶ γίγνονται J Libri mannscripti Iaabent Oh κινδυνοι ο ὶ κοινοὶ γ. Areticulum prin1us recte lioluvit Stepitinui κ. κοινοί enirn, quod est praedicatiini, non patitiae articulura et qui uiudsit, jungit adjectivuiu ut parteiu subuccia cum substantivo κίν

se multisamitin aὸhinitiana. Non- Nisi ea trade irai R, IiuIus loci sunt. Ἀπογράφεσθαι in niedio rarum est activum ἀπογράψαι,

quod legitur infra g. 24. estuctoria in mussa capitis, vii apud urcliontein lil elluin aetionis deponit; interdum Etit In de fit rhonte , Uti cal SSani Multi in triis

dit; ἀπογράφεσθαι in passivo est accusati in caussa capitis. I liriέieverin significationes in re publica explicatae in Iuiro: dur Attisclio Process p. 254. ἐλαίαν ἐκ της γης νυνί με σηκὸν ατανίζεινJ Ex Iluc Oppi

68쪽

261 - 263 IN OLEA SACRA INCUSATI. O

3. καὶ δεῖ μs -- ἐν Ῥῖν - ἀκουσασι - ρογωνίσασθαιJ In oninit, ii ἀ codd. unte Reislsinna collatis pro ἐν rent ἁλλ'. Ipso ex coitio uim scripsit is, qtiarii consonuvii εν itini iis Bel. IPH iii, r. 1 Is ilio nil uuis-Liit in tiro ακούσασι eriit ἀκουσαντες. D do sito dedit ἄπαντος. Ἀκούσασι Be ceriis scripsit ex mulcni Iuiro. Sic loci ilia opinor ru- titillii In. Θιαγινώσκειν iiI1iid Drtitores est Verruitu propriunt de ju- ilici liiis caussain mignitana dirauacratilliis. CoginitIonctu nil teni sΡntenti tria oportere praecedere inest in participio ἀκουσασι, iri id filia coii trii tinno positimi. ΑOristum ἀγωνίσασθαι tr a Pracliuer Intcodd. pro vuIgato ἀγωνίζεσθαι. ηγούμενοι - ἀπορωτάτην εἶναιαπο&iξαι J CL Excura. VIII. - terii in αἰτία ἀπορωτάτη illis late D III Est eatissa dim illima, Ex ista aB Expellire disiaculinuunest. Sic g. M. ἐπαιτιώτατοι καὶ ἀπορώτατοι των κινδύνων : qui Ioctis ipse erat απορος Si liotto et Iar Ilii illo. υπορος enim non de linini ne soli ini dicitiir, qui se expedire non Porest, sed etian de re , unde se expedire difficiis sit. Ἀποδεῖς αι alitein h. l. rara signiscatione positit Iu. Q In eniim vi sua significet donIDnstraro alicit id esse, hic denotat d Eiu onstrare aliquid non osse, rest tar Iovio significatio itulo pol si lo- tana II sil DIE. Piod generalis ni

lio est aliquid planu In a

S. 4. Πεισάνδρου Pisander

69쪽

M LYSIAE PURGATIO SACRILEGII 263 265

Steph. 108.

70쪽

266 NI IN OLEA SACRA INCUSATI. 45

SEARCH

MENU NAVIGATION