장음표시 사용
161쪽
λογιζομενος μεν ανευ των ωλων το μέγεθος της τιμης ἶ
s ἄπο της ἀυτῆς Φλκίδοι J ut tibi videar opportuna et con semanea suadere. ' μἐ, J sie Aug. et 2 . 'νυν Genetiensis editio, quo nolΠine editionein Gotta Osredi appello. ε τον εἰοηκό-J id est me. - τό μέγεθος της τιμη- ην μετετίμηκαςJ Pras rae Praecorianae codieillos honorarios a Theodosio M. sibi collariuinclicat his Memis Dbanitu: ut et rursum fine Osationis , pariter ut oratione κω των κροτασιων et initio Osationis περι των δεσμοτων et de vita Da. cuius meininit quo Ne Ennapius Sardianira, in vita Libasii. Goth r. το μέγεθος τηε τιμηsJ Pra fecturam Praetorianam μέν Θεs τῆς τιμης vocat; quare et Inox mox, ob eam sibi eolla. ram, sese σφόδρα εἶ καθ όντα, i. maximo Mnesicis a Theodosio M. assectin agnostiir Pariter, ut dicta Orat. περὶ δεσμω των, χάριν μεγλην Vocat. Fuinit stilicet Praefectura PraetCisriana, Onanium cli nitatum
aperi, culmen, fastigium, pontifieiuna denique honoriun, ab I inperatorio securiclum: de quo alibi, imo iam alii quoque, plena II anu. Gothos'.
sibi sore praeuidet Libanius sp3 1 Tlaeodosium M. aduerissus eos dicere, qui apud eum
τα παντα erant: puta, aduerinsus Episcopos et Monachos: utpote quoium ea teinpestate magna apitis Theodosiuin M. auctoritas erat. Gosiost. bis rari non cola aeret cum ολθοις. sed cum ἐπιχειρειν et subauditur πράγμασιν. Diuiti os by Coo le
162쪽
, . λαβον. ο ταυτα δη σα σαJ Theodosi M. humanitatern, lenitatem mani ueritilinem effera hic. seu praedicat Libanius: ut et alibi saepe: veluti orat.
dixi isset μη δ εδαη την συμβa λην, προσωτέρω δι μη χωρον, μηδε προς -- τη αποδοκιμασίν Η την τιμωρίαν.
163쪽
λαβόντες, σπηλώοις τε κρη καλύβας αυτους διασωζον
s ησαν. των πραγμάτων δε εις πολεις προελθοντων 'κδη της περὶ ταυτα τεχνης εις τουτο δ' ἀποχρωσης, πολλά - , μεν εν ὐπωρείας 'L πολ 3ε εν πεδίοις εφάνησαν.
τος stationilius Golia ostediis Iaaec adscripsit iocus mutiltu, quo Libailius coeperat iam agere de Temploraim et fimulacrorsum origine: Plocique ea ab agris initiuin oti in mirasissent, obheneficia videlicet et prouem tus agrorui 3. Gotho r. J V ἔ; HuανJ sic s et A. ευνοιαν
sine αβ προσεψ. Geneu. Q - αῖτοὶ scit. το κτίζειν πόλεις ηδ κολοψl scit. πόλεις. mulistae conditae sunt Urbes aliae,
in pectibiis montium, aliae in campestrihus locis. - ἐν ἰκωρώαωςJ Templa Gentilium multa in inontihm fuisisse ait. Quod cx innumeris aliis scriptoribus cliscere es t atque inter alios, e Montino quomae. libro de coloniis p. 9o. Theodoreto, Graeeamus as eiaction. 9. p. I 28. lino et eOdem riarluin Libanio nostro, Oratione in Iuliani necem. Gothur. a. ἐν ὲκαni v μιτα το ταχοd Templa Gentilium extra muros ciuitatuin, qua Impluri inafuisse ait Libanius: quod etiam ostenci iis lex 3. C. Th. de paganis. ubi plene dixi Volumus. inquit, ut aedra Templo ιae extra muror Antpositae, intactae incorrastaeis pre consistanti sic qui lem, ut Litiantiis ab lais ciuitates initiunt sumsisse dicat: ut et quod civitates Deos, Pribus
templa illa clicata eraIat, cea κυβερνητῶs, a. rectores, curatores, Patronos, Praestites, habuerint. Sic sane et infra mox. pagos teinploriam occasione constitutos ait. Quae ei uitatum et pagorum turri origo, turn religio, notatuta
inoenia. la. e. hoininum Oppida inolientiuin prina a erat liace cura. ut ducendis moenibus aduersus inrpetuiri belluarum et laostiuin is tuerentur. hac cura deluiacti, prius nilail habebant, neque antiqui tu, quam ut te inpla dii conde-
164쪽
τον jωμαJ eivitatis appellare solet Lilianitis aedificia uniu8r-st, quoium complexus Urbem efficit. i δ' ἐκέλΘν J se 8 et A. ἔπι- Θησ Geneti. quasi Libanius dorice scripsisset.
πρώτηJ Constantinopolim intelia 1igit Libanitas. quae post Vr-liein Roma in quae magna, Maximaque atulleba0 secunda in orbe Rotriano lain erat: de quo vixi ad Veteron orbis δε- 'iptionem, etiam ex ipsemet Libanio, Sic sane idem in βασιλικ ad cinstantium et Constantem Constantinopoli in
τηs απασων μεγίτης δευτέραν, et Oi at. in Iuliani necem μεγίσην μετα την Pώμην πόλιν Vocat. Interi in laine, et ex altero deinceps loco, apparet, hanc Orationena non Constantinopoli habitain, euim de ea, tan quam absente loquatur. Ets ane, cons plana cam Antiochiae exinde colligo, Maod et Flavianuin inpiiscopum scit. Aiuiochenum et templa Iovis,
Fortunae, Baectique quae Antioclaiae emiar, tanqua N praein sentis, conis nemorat: imo et monacta os in Inolui btu, propo Antiochiam scilicet, constit tos. Goth αδε νέφ τι- ετ εισὼJ Constam tinopoli hac adhuc tetrapestate Templa Gentilium quaedan fuisse ait: nain ut maxime de constatuino M. scriptores me incirent, euin Constantinopo lim ἀππλῶσμένην, et sine ullociae in onum templo sitnulacroiaque condidisse, esseque voluisisse, et In lais a Zor vitae constantiai M. 3. e. 47. et Augustin tu, s. de ciuitate αλ, c. 2 s. attamen et Templa quaedam Gentilium ibi lain ah antiquo fuere, et deinceps quoque mansere. Goth r. 9 βιλείω τοῖς ηττημένstu
ναδιδόντεσJ RovIanorum haec iactantia fuit, profuisse deui. ctis gentibus, quod . a Romanis 'subactae fuissent: quia et in communion eiN Reipublieae
165쪽
ορος is inultoriam aliormn deripi oriun in id concentrum, et Uel hoc aeuo maxiniis, in quibus et clatissimus. Rivilia sane Nunaatiani Galli versus male loco quam proximi sun
De Itinermia primi. Fecisi patitam diuersis gemtibus unam,
Libanius narias fhit sub Constantino M. A. D. 3 Iq. quod ipstinet ostetulit, de vita fiap. 46. cuin descat, sese quinquagenarium flause Ioviano imperante A. D. 363. inare recte nunc ait, sese Liciniani belli patrati teinpore pueri in fuisse: nain id bellum soc loco indicat. Goth r. 3 νην ρύμηνὶ sic Aug. τηνννύμην Geneu. v, Tillemoniae. IV. in vita constantini Martie. XXI. riuus haec est in scriptio. Maxence ruine Ronis par sa trannici unde intelliis ges cur Libanius Maxentiviri appellet τον την ρώμην πουιν δε
- o γαλατωνJ Per eum, Gallor um exercitum ducebat.
Constantinum M. intelligit: constantinus M. scilicet, non tantu in chra stiana fide in GaIllis tinbutiis, atriue inde m into Gallicano exercitu, teste eius aeui oratore, et Zosinao M. 2. p. 676, Maxentium si1- petauit A. D. 3I2. Ueriam et deinceps quoque ro,ir eius exercit potissinatim in millae Gallicano, etiana aduersus Licinium, extittit. Haud aliter auiue Iulius C. olim RBmanaena narelatae fundamenta Gallia. rum praesidio iecerat. Contra Lilaaia ius laoc loco per τον περιύβρίσαντα, et per νον ανδρα Licinium intelliga. Gotho'. 3' οἱ Θεοῖς ἐκηλθον πρότερον νυ- ἰώμενοι, et IT OX ηγησάμενος αὐ- σῆ λυσιτελωνJ Hoc Verutri quidem de Licinio est: at quomodo veriana esse possit cle Compantino M. qui iani belli Ma
166쪽
δρος 3Α ἐπ εκύνω, τρεις πόλεσιν ἀνθειν i= παρεκηκοτος, ηγησάμενος αυτω λυσιτελειν ετσον τινα νομιζειν Θεονως μἐν τῆν της πόλεως, περὶ εσπέδασε Τῖ, ποίησιν
scio quoinodo Gentiles G1 se. - CIque scriptores, post hicinianum dein tun tu in parearii in constantinum M. Christianu in nobis fingunt: quo in nulnem. est Maoque Zos- Inusi. m. a. p. 68s. Orius rei hanc caulam suspicor, quod ad id vinae tempus Constantinus M. harii spicinarn si non probaturat tamen Zosiis Inm d. m. a. prodidit) certe tulerat: viod plures ipsius constitutiones testantur, puta lex I. C. Ti,. de paganis, et ιI. I. 3. C. D. de malefieis et
in paganormna ritus in sui rexit, Roma videlicet iam digressus, non sine quadam antini laesione et acerbitate: Unde pOstea enatae in partem suaves illae narratiunculae, quas Saluestra acta et Constantini donatio continent, ut in tempoIeinei iri. Gotbofr.
πικότοri Hoc de Licinio verimam esse novi potest: ne ipsoriam videin Gentiliuna ivitiise io, qui Liciniuin aperte proin scindunt et prosci ibunt: in quibus est et alitu Libanius noster , in βασιλικω, Vt et Iuliantis, in cae laribM : nisi quia . is sacrificioriun vshun
σHJ Constantinopolim laic intel
ligit Tibanius, ut et mox in fra. caeterum vel una est, quod Libanius scribit, Conin .stantinum M. in condenda urinhe Constantinopolitana sacris pecuniis vitia, id est reditibus et donariis Te inplorum Gentilitioriana: Adile et sinaruis lacris, quae templis ab eo deis tracta atque in urbis oriratum transsata, teste Zosimo M. 2. et auctore vitae constantini lib. 3. cap. 32. Socrate M. 2. c. I 2. Sozom. m. 2, e. q. Inco inmune sane eum donaria redi: iustae te inpiis detraxisi etestatur etiarn vetus author
suboitus Notitiae Imperiis east. 2. Sed et alibi quoque Lilbanius noster id scrribit, spoliatos a
Constantino Deos τκ πλετα Oi at. Apolog. 26. Et Cedrenus quoque ταs των ναιων προσόδους ἐκκλησί--Constantiis nulla iussisse. De quo V. rur .
167쪽
τοῖς ἱεροῖς εχήσατο χρημασι,τῆς κατα νόμους δε Θερα τώς
AtDe haec praecipua Constan- nitas riarsum infrae negat te- , tinxian M. olim calumniandi stati1r filii ei tu Constantis Imp. materies Gentilibita fuit φ ve- lex 2. C. Πν. depaganis sacrifliati Eunapio, in Aedem p. 4I. re templ. et auctor vitae Con- et Zosimo lib. a. imo et con- stantini lib. 2. e. 43. 44. um. stantinopoliin ipsem: de quo A. c. 23. 2 s. ut et Theodor Postea. Gothos . tus d. e. m. et Cyrias Mon 3' ἐκίνησιν οὐδἐν re: item. chus. Gotbo'. ἄπαντα τα αλαJ Ait Libanius '' ὐδἐ ἔri sie Aug. MD is hie et mox infra rarβm, imo GeneU. let orat. 26. Constantiiriun 'φ ικὶ τον ἔξ ἐκένaJ ComMa nurn nonnisi reditus et flantinum Imp. intelligit, qui donaria Templis Gentilium sacrificiis aperte saepeque in- detraxisse caeteris, ac nomi- terri xit: viod testantur plui es natim s.crificiis templismae in- eius constitutiones: plata lex
tactis. Quod etiam Iuliantis q. s. 6. C. Tb. de petanis Orat. r. p. 426. Theodore- sacris aliique scriptores. tus, bisor. Gelsast. lib. Goth r.
cap. 2 o. scraesint. Idque in 'η μαλον δε σῶCOInmane veritin est, nisi PIod Constantium Iinp. ministris extremis Imperii annis non- sitis obnoxium, et quidem iis Nulla saltein templa quae su- Mios paedagogos hariaeiar. Perstitionuin sceleriantiore ina- fuisse ait Lisanius. Quibiis Ninae officina erant non tan- verbis Eunuchos seu spadonestum occlusit, ver m etiam so- intelligat: penes quos subio aequauit: quod praeter auin constantio fuinma rei una erat, ctoiein vitae Constantini M. 3. quod et Antinianus Marcelli-ς, sa. S3. Sq. et M. q. e. 39. ratas extremo lib. II. testatur: Eunapitu ipiena et sertant, in et Libanius non hoc tantum Aedesio p. 3.7. et Orosius, M. loeo, verum et aliis pluribus p. e. 28. Hieronymas, Grais siue tradit, siue traducit: venico: Τheodoretus, oraeea- ltiti oratione pro Aristopbane, rurn ast ectionum lU. Io. p. 44. in Iuliani necem, ex Orat. 26. Gelasius Cyzicenus act. Nicari . cuius vecta proxilne huc fa-IU. I. e. 7. Iino et sicrifici- olunt f ηγάπα δε ηψ-αυτ ονΟruria Usu postremuin exaruiena ειχε ηπι συαβάλους κώ διδασκά- interdixiise quod tamen Liba- λο- μυωτοβαρβαρους αν ά '
168쪽
τὼ δε νούνομα παρειχε, η, η ' μεν ἐδης εκῶνκ, η δἐ εδεσία τa-των. Ait scit. Constantiuin nomen vesterno e Imperato riam obtinuisse, Eunuchos vero rem ipsam et potestatein. Hine 1uleo Iulianus in Misopogone sub Constantio Eunuchos Uοσκινάμενον oνομα fit i lfh ait.
Ιta quoque, Orat. ro Iuliani necem ipsum Iulianum alloquens, d μεγάλα μν δρασας, μέζω δε μέλων.
antun lati Ioviano et iub πι- lente aliqtraitilita indicat: de quo dixi plene ad L 7. Q TH de paganis. Gothos με παρα τοῖν - lentinianum et V retem Irripp. iritelligit, a quibus saerificia tandem prolathita fuisse ait et de quo valente Iursuim infrabis. Gothos'. 6 - ἰ e. λιβανωνοψ Πινφeatio seu fumilutio, λιβανωτοs, incensum, quamlibet sacrifieia piohibita fuissem, permissa aliquantiliu fhere et non sub Valente tantuin, ve riim et sub Theodosio M. quod Libanius m serae hIe reis stareir: Qui ramiein, ut antea dixi, eam qmni re iustia iis, post Iaanc Orationem A. D. 39a. I. II. Q Th. de paganis.. Gothos; μγ ο σος νόμοιJ Theodosiana
'huius constitiationis infra laea Pe Π eminit, . ea inquo passim Vrget: qua scilicet sacrificia a
169쪽
fuerant, .st non et sumigatio. alia Paldein, ceu comedones Et intelligere onantiao videtur iet plaagSnes. Potuique indui Libanius leg m 7. et p. lino gentes: quod et Ustam facit 1orte etiam II. e. Tb. de pa- Eunapius, in excerptis Lσatio-ganis sioris. Prariam penulti- num p et in Aedesio d. p. 72. ina data est ad Cynegium P P. et 82. et disiimus: d. lib. Orientis, vhi Syria et Anti- Quonaodo et ipsiusnet Epi- Ochia erat, A. D. 38 s. et M stopi Romani conuiuia ti a- quo postea: posti ena vero, duci vidernus ab Antiniano ad Euagriurn Praefectu ira Au- Marcelluro, Gentili itidem striis gustalem et Romanum Coini- ptore, lib. 27. p. 362. tena Aegula, lai subsidio po- Gotb L
stea filete ad deturbati uiri Serapeuin, teste Eunapio, in μελανειμονοῦντες κτοιJ Ptiluis Aerisio p. 77. et TiHodoreto, tos monaclios vocat Libanitas. m. c. I 6. Gothois: pariter ut infra ruesuam. ων ' προσι1ν J avi post troe της Mετῆς απόδειξις το - ψῆν εν vocabulum, atat post κεκλει θαρ ἱματίοu πενΘκντων : Pariter Vt praecedens. deesse videtur εκέ- Eula apius Ae o p. 78. μελ
hanius maledictis proscindit, Scio. φομάis εδῆαν ημφιεσμένκς. qui tamen antea Basiliuna eo Pulli scilicet coloris fuit trabi- nomine latulauerat, ep. I 43. tus monactrorum: etiainanter Basilianas, quod is diui- docet Hieronyinus, 'epitaplbistim renuncians Deo totum se- S. Maroth, et ad Mareeli. se dedisser. Et eodein inodo eps. 22. Vnde et idein inter prosci rusit, quo aio Miptores alias admoniciones clericos de Gentiles, eodem in linio do- hortatur, ut a vcste pulla ab-cti: veluti Eunapius, Aedem stineant: vestra pullas septep. 79. et maximo, m 93. Muta ut candidas, ad Nepo-Zosimus, M. S. p. 8oo. et Ru- tianmn de vita Heracorinutiliuo , Nuinatimul. Et inter . F. 63. Got se.
170쪽
μύτων τοῖς δ ασμάτων =ψ αυτοῖς παραπεμπουσι το
κρατουντος του νόμου, Θέουσιν ἐφ' υρα 'λ, ξυλα φέροντυ
m Onacla oriam Deo psallentium ut aliutule res nota, ita et late inter alios Libanii locus est, Wio potassisnu in notabiles erant. laod veli Lmanius ait, ΠΤOnacla is in cantias Vicein potum subnatistrari, a tuae eXinde PO- .
tui eos indulsisse, illivis quidem eo respicit, quod sul)inis-- sa his claaritatis subsima seu eleeinosyliae; istini vem ca-IIrannio sta iri puto, inde . forte cria suspicione, quod cantotes apud Gntiles quolae in sacri is vocis lenocinia et guttur potir alimao seu liquido plas.
male conflabatu, et colluebatur quod in Ecclesia veritalita, Vule Hie nynnain, G. 3. csmnunt. 'ad cap. s. Ephesior me unde desuinciis est non cantantra lact. 92. .' Gothin'. Videriar a apas, aut eu charistias innifieare, Plas in- :ter layirinos canebatu claristiani et sacci dotes nam lii sunt Libanio dicti μελανσμονοῦντες,, non soli monaclai pocula con
feci ata exsiccabant, aitem alterius vices excipiente. iruerea..dum illi bibebant, dicentes: Hος bibo o vobIs omniUus, populus layinnos canetair, quasi 4 canora quadam congratulati
ne i Ronda appessant vulgo potus istoriam prosel1 1.
nacta orum perstringit, quena arte quaesitum a Ita quem, ieiuniis. de quibus i fra, alia
Temploriam Gentilicioriana dI- .rmendorum auctores. in o euersores praecipuos hac tempestate facit Libanius. Si eiane et in dirarendo INOX teΠ3ω.plo Serapissis Alexandriae hami postremae eoriam partes fu- ei e: quod ex Eunapio, Aede- Aod re vitis S R. Patrmis p. c. q. colligere est. Sic et sub Arcadio postea monactat intena pla tinmissi, teste Theodo .
Feci , m. s. c. 29. et chryso stolNO. N. I 23. et I 2 et 1 Clarysostoin 1 vitae scriptoribus: de quo dico adi. I 6. COLTb. de paganis. . Et iraec quidem inter alias caula vel potisanaa extittit conuitror ln, quibus eos Caristiani noininiso res onerare solerent, Liba nius, Eunapius, Zostinus. Caeteium et alias laoc tempore monactat in aximi negotii et
quod patet vel ex tui aut tu illo Aiuioclaeno, de quo LibaniunClarysostomus, aliique, quique incirit in Annum DOmma 388. in quo monachi praesto fuerunt Antiochearis Vltimo Peri . .