Epicorum graecorum fragmenta

151쪽

1M E ARUM FRAGMENTA. ἐν μεγάλαις μίαις, τι Φριξ την δον - ἐμήνυσεν. Quas exscripsit Eudoo. p. 15 sq. in se. 5.163. II, 1122 υργος εἶς των Φρίξου παίδων ουτος. τουτους 'Aκουσίλαος καὶ Ησίοδος ἐν ταῖς μεγάλαις μίαις φασὶν ξ οφώσσης τῆς ἰητον καὶ ουτος μέν φησιν αὐτους τέσσαρας. εργον, Φρον πιν, Μέλανα, υτίσωρον ).164. Ibis IV, 28 ἐν δε ταῖς μεγάλοις μίαις ορβαντος καὶ Ἐκάτης CatanuUM.165. Sches ad Pind. Imim. V VI, 534. 47 ore :ου γαρ ὁ δελαμὼν ἐκέλευσε - Ηρακλεῖ ἐμβηναι ω δερματι κα ευξασθαι, ἀλλ' υτος ὁ ρακλης siro αα ἰδίαν ἔπραξε προαίρεσιν εἴληπται δν ἐκ τῶν μεγάλων Ηοιῶν η ἱστορία ἐκεῖ γαρ εὐρίσκετα ἐπιξενούμενος ὁ φακλη τω ελαμῶνι καὶ ἐμβαίνων ἐδορα καὶ υχομενος, καὶ ' ὁ διοπομπος αἰετός, α - την προσωνυμίαν ἔλαβεν ως.

166.

152쪽

E0 RUM FRAGMENTA.

167. Antonin Libor c. 23 Ἱστορεῖ Νίκανδρος Ἐτεροιουμένων α καὶ Ησίοδος ἐν μεγάλαις Ῥοίαις πιλ. υργου του Φρίξου καὶ Περιμήλης της 'Aδμητου 'πατρος ἐγένετο Μάγνης Ουτος κησεν ἐγγὐς

Θεσσαλίας, καὶ την γην ταυτην απο αυτου Μαγνησίαν

προσηγόρευσαν λανθρωποι ἐγένετο δ' - παῖς περίβλεπτος την ψιν Tμέναιος ἐπεὶ δὲ Ἀπόλλωνα ἰδόντα ερως ἔλαβε του παιδος καὶ ου ἐξελίμπανε τὰ οἰκία του Μάγνητος, Ἐρμης ἐπιβουλευε τti γέλη των βοῶν του Ἀπόλλωνος αἱ ἐνέμοντο να περ σανα υδμητο βόες καὶ πρῶτα μὲν ἐμβάλλει ταῖς κυσίν, si εφυλαττον αυτάς, Ληθαργον καὶ Κυνάγχην αἱ ἐξελάθοντο των βοῶν καὶ την φυλακην πωλεσαν εἶτα ἀπελαυνε πόρτιας δώδεκα καὶ κατον βους siγγας καὶ τ ρον, ς ταῖς βουσὶν ἐπέβαινεν ἐξῆπτε ὁ ε της Ουρῆς προς καστον λην, ς αν τὰ ἰχνητων βοων ἀφανίση καὶ γεν αυτας ἐλαυνων διά τε Πελασγῶν καὶ δι' 'Aχαίας της λώτιδος καὶ διαAοκρίδος καὶ Βοιωτίας καὶ Μεγαρίδος καὶ ἐντευθεν si Πελοπόννησον διὰ Κορίνθου καὶ Λαρίσσης χρι Σεγέας καὶ ἐντευθεν παρα το Λυκαιον ορος πο- ρε - αδ παρα ὁ Μαινάλιον καὶ τὰς λεγομένας

i Lectionem depravatam ν κα ὶ ore. Sam. Petituas . Ath. p. 462. Moneo Scin v. 42-45 ante v. 3s pone os esse.

153쪽

CEYCIS NUPTIAE. Ο --- - ἐ- της φωνης ναουσε παρολαν--μένων των μόσχων, προελθὼν ἐκ των οικίων γνωπερὶ των βοῶν, τι κλοπιμαίας - καὶ μισθὸν

ῆτησεν, να προς μηδένα φράσην περ αυτῶν. Ἐρμης δώσειν ἐπὶ τούτοις πέσχετο, καὶ ὁ Βάττος ἄμειπερ των βοῶν προς μηδένα κατερεῖν ἐπεὶ δὲ τυτας Ἐρμης κρυψεν ἐν β πρηῶνι παρὰ το Κορυφάσιον, εἰς το σπηλαιον εἰσελάσας ἀυτικρυς μαλίας καὶ ata λίας, αμις ἀφίκετο προ τον Βάττον ἀλλάξας ἐαυτον κιὰ πειρώμενος, εἰ αυτ συμμενειν ἐπὶ τοῖς μίοις ἐθέλει διδους δε μισθον χλαῖναν ἐπυνθάνετο παρ' αυτ , εἰ μη κλοπιμαίας βους ἔγνω παρελαθείσας ὁ δε Βάττος ἔλαβε την χλαμύδα καὶ μηνυσε περὶ των βοῶν. Ἐρμης δὲ χαλεπηνας, τι διχόμυθος ἐρράπισεν αυτον si ράβδ' καὶ μετεβαλεν εἰς πέτρον. καὶ αὐτον - ἐκλελει κρυος ουδὲ καυμα λέγεται δὲ

De carminis auctore lut morat p. 730 F. στον

ino γάμον εἰς τα=σιοδο στωρεμβαλών. Contra 16 Π p. 49 Ησίοδος ἐν πυκος γάμω κειγορ γραμματικῶν παῖδες ἀποξενῶσι του ποιητο ἐπη ταυτα, ἀλλ' ἐμοὶ δοκεῖ ἀρχαῖα εἶναι κτλ.Ceycis nuptias partem fisisse Catalogi vel Oeariam verisi te est, ei mos laudavit arctachin . . o

168.

Athen. Π p. 49 4 υτι σίοδος ἐν μυκος γήμφ - γαρ γραμματικῶν παῖδες ἀποξενῶσι του

154쪽

αYCIS NUPTIAE. 147 πο ου - - ταυτα, MX ἐμοὶ δοκεῖ ἀρχαῖα εἶναι τρίποδας τὰς τραπεζας φησί coli. ΡΟΗ. VI, 83:μαν δέ τινες πρῶται τροπυγι καὶ δευτεραι καὶ

τρίται καὶ τρίποδες μέν, ἐφ' ων ἔκειντο, καὶ ἔστιτο-ομα παρ' 'Hσωδp. 169. Schol ad Apoll. Rhod. I, 128s Πρόδωρος ει νησι μη συμπιπλευκέναι se τοῖς Ἀργοναυταις)-τόν Heraclem τε καί τινας αλλους. σίοδος

τω Κήυκος γάμω ἐκβάντα φησὶν αὐ- ἐφ' υδατος ζητησιν της Μαγνησίας περὶ τὰς ἀπο της ἀφεσεως

αὐτου 'Aφετας καλουμένας ἀπολειφθηναι. Unde cleycis ripam heros pervenit, es Bacchyl. r. 33 ap.

Asten. V p. 178 VOL I p. 326 min.): -χυλίδης ῆ περὶ Πρααλέους λέγων ως ηλθεν ἐπὶ τον του νησως οἶκον φησίν - ἐπὶ λάινον οὐδόν, τοὶ δὲ θοίνας εντυον, δέ τυφα αυτόματοι δ' ἀγαθῶν ωῖτας ευόχθους ἐπέρτονται δίκαιοι φωτες et Zenob. R 19 αυτόματοι δ' ἀγαθοὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτας εν-

να -- Βαχτυλίδης aliaque testinionia, quae omgessit Ara. Hugii ldigentia de Graecoram proverbio

155쪽

148 CHIRONIS PRAECEPTA φυγάς, αλλ' ἱππικός καὶ ὁ Ησίοδος δὲ ἴτως ἀκρ

υλην ης ἀνηφθη, μητέρα καὶ ωπέρα ουσαν, σθιεν,ώς ὁ τον ηυκος γάμον εἰς τα=σιόδου παρεμβαλων

Gre or Corinth. περὶ τρόπων in Utilia Rheu. 0rr.

VIII p. 776 sq. αἴνιγμά ἐστι φράσις δι οιαν vitii se κρυμμένην καὶ σύνθετον πειρωμένη ποιεῖν, crine Butam μητέρα μητρος αγοντο --λέην τε ' καὶ ο πταλέην, ἐπεὶ δοκει πρῶτα μεν ξηραίνεσθαι, εἶτα --- cu' φετέροισι - τέκεσπι , τοὐς Acin τέκνοις, λεγει δὲ τοῖς ξένοις το τεθναναι, καθὸ δοκεῖ ἐκ τῆς λης εἰλη θαι . Loeum inc acti Belgic OOL XXI p. 19. CHIRONIS PRAECEPTA.

κεχωρισμένη της προτερας, ῶς πολύν τινα ἐπῶν Ἐσίοδος αριθμον ποιησειεν, ' παραινέσεις τε Xείρωνος ἐπὶ διδασκαλία δη si Ἀχιλλέως Sehol ad Phaed. y VI, 19 τας δὲ είρωνος πονηκος Ησιόδλαιατιρέασιν Metores quibus se. 173 debetur: τας σιόδου Ἀποθηκας. Hephaestio p. 17 alas 1 et addidi σφετέροισι scripsi, os. Sint. 0 ἐφ' reia lud 4 ξύλοις editor caniat, ig. p. Igala. M M.

ἐκκεκόφθαι, unus Par. ἐκκόφθαι.

156쪽

CHIRONIS PRAECEPTA 149 18 sq. Lipsis διὰ τομο καὶ ματινος ἐν τοῖς είρωσι

Quintil. I, 1, 15 Aristophanes manaticiis primus --ηκας negavit esse huius poetae se Hesiodi) α Maresaeelis p. 17 sqq.

172.

E νυν μοι τάδ' εὐαστα μετα φρεσὶ μυκαλίμησιφράζεσθαι πρῶτον μέν, τ' εἰς δόμον εἰσαφικηαι, ἔρδειν ἱερα καλὰ θεοῖς αἰειγενέτρσιν. 8ehol. id Pind. yth. VI, 19 τὰς δε είρωνος πο

λέγουσιν οἱ παλαιοί, ου ηπητής, πησασθαι ἔστι απαξ παρ' Ἀριστοφάνει ἐν Βαιταλευσι , καὶ κόσκινον πήσασθαι, . si λέγε ἀκέσασθαι το μά- των παίζων γα τα ισιόδου ποθυιας 'Αριστο--

157쪽

DMTYLI IMMI174. Quintil. I, 1, 15 Qui lani litteris instituerulos, qui minores septem annis essent, non putavinini, quod illat, san pati posset. In qua sententia esiodum sis plurimi tradunt, qui ante ammaticum ristophanen fuerant. Nam is primus ὁπο κας, in quo libro scriptura

hoc invenitur, negavd esse huius Oetae.

Suid. v. σίοδος v. p. 78) ποιηματα δὲ αὐτονταμα' περὶ των δαίων Θακτύλων. Clem Alex. Siroin I p. 132 30 M 19, 3so Pin. ινὲς μυθικώτερον τῶν δαίων καλουμένων δακτύλων σοφους τινας πρώτους γενέ-αι λέγοm ψιν, εἰς ου η τε τῶν Ἐφεσίων λεγομένων γραμμάτων mi τῶν καπα μουσικην εἴρεσις ρυθμῶν ἀναφερε- δι ην αἰτίαν οἱ παρὰ τοῖς μουσικοῖς δάκτυλοι τροπροσηγορίαν εἰλήφασι Φρύγες δὲ ησαν καὶ βάρβαροι οἱ δαιοι δάκτυλοι. Et patulo infra p. 362 ou : Misis τε - καὶ Ααμναμενευς οἱ τῶν 'Ιδαίων δαπιφλοι πρῶτοι σίδηρον ευρον ἐν Κύπρp, έλας δὲ κτλ. cf. st pn 176).

De hoc carmine Lobeck glaoph. p. 1156: Suid . testimoario nobis huisiuit carinariis m, dei inscriptio περὶ Ἱδαίων Λακτύλων , Cretensium an Phryginorum, haud saeus dictu nam totum amissum est. Sed eodem

158쪽

auctore Plinius stetnos Cretas inseri VII, 57 .... nisi ille, quos Hesiodus ambiguo nomine daeo VocaveIat, suo aridiano Idas Crineas assimiain notiori Sed aliam Hesiodi sententiam Clemens asser Strem I p. 362 h. excusabili discrepantia, quoniam Herimis plura a cliversis auctoribus subiecta sunt carinina. Is quidem qui Theogoniam corvsidit, Iovem in Creta natium et aliam auxiliis versibus narrat, educatores eius Dactylos silentio prae-175. Plin. N. H. VII, 56 g 197): es conflaro et temperare Aristolates Lydiu Scythen monstrave Theophrasius Delai Phrygm pustruast, aerariam sabricam alii Chia has alii Cyclopas, sinum esiodus ni Cresa eos qui vocati sunt Dactyli Idaei. 176.

159쪽

MELAMPODIA. Secundus liber ab Athen. XI p. 498 tertiiij I p. 609 minatur.

Carmen celeberetinomina vatum, Mopsi Amphilochi, Calchantis, iresiae historias comprehendisse et a clarissimoeomani Melampode nomen accepisse probabilis est coniecturi, Marestachinini p. 170. 177.

-υμα, ἔχει -- θυμόν, οσους ἐρωε- ολυ-m ςουτος εχει μικρός περ εών εἴποις αν ἀριθμόν; -- εἰσιν ἀριδμόν, ἀτὰρ μέτρον γε μεδιμνος εἷς δε περισσεύει τον πενθέμεν οἴ κε δύναιο.ως φάτο καί σφιν αριθμος --ος εἴδετο μέτρσυ εκαὶ τότε δη Κάλχανθ' υπνος θανάτοιο κάλυψε. Strab. XI p. 642 λέγεται Κάλχας ὁ μάντις μετυμφιλόχου του Ἀμφιαράου κατὰ την ἐκ Ποίας πάνοδον πεζῆ ευρο ἀφικέσθαι, περιαυχω δ' ει τον κρείττονι μάντει κατὰ την λάρον, Μόψω τω --τους της ειρεσίου φατρός, δια λυπην ποθανεῖν. μίοδος μὲν - ουτω πως δια ευάζει τον μυθον προτεινα γάρ τι τοιοει τ' ὀψ τον Κάλχαντα ,,θαυμα - ἀριθμόνε V. 1-η τον αποκρίνασθαι υριοι - κάλυψε V. 3-6 .

160쪽

MELAMPODIA. 153178.

Zευ πάτερ, εἶθ' 1σω μοι iri αἰῶνα χωωφελλε δομαι κιὰ, φρεσὶ μηδε ἴδμεν θνη τοῖς ἀνθρώποις νυν ' ουδέ με τυτθον ἔτισας, os γέ με μακρον κα. ἔχειν αἰωνα βίοιο επτά, ἐπὶ ζώειν γενεας μερόπων ἀνθρώπων. Tetela ac Lymplis , 682 πέμπελον τον περγηρων

....... νυν ον ον ειρεσιαν λέγει, πειδη φασιν

αὐτον πτα γενεας ζησαι ἄλλοι ἐννέα ἀπο γαρ Κάδμου et καὶ κατωτέρω Ἐτεοκλέους καὶ Πολυνείκους, - φησι καὶ ο της Μελαμποδίας ποιφής παρεισάγει

γαρ τον ειρεσίαν λέγοντα ,Zεὐς - ἀνθρώπων M. Losdem versus affert Meg. in n. p. 14s.179.

Otην μὲν μοῖραν δέκα μοιρέων τέρπεται ἀνήρ - δέκα δ' ἐμπίμπλησι γυνη τέρπουσα νόημα

Sehesi vera , Lycophri 683 ανδρῶν γυναικῶν εἰδότα

Maain. LXXVIII. 1. Locus nondum emendatus mellex

probabilis videtur Hermanni emendatio, quam in texti a recepimus. - . φρεσὶ In in Lycopiis Mileti deest. - καὶ seu, quod in comin Lycophr. eitur, in cod. xeg. Latio si lacuna. καὶ ἐναίσιμα . Geriaard. Lecti Nou.4 160.