Stephani Byzantii GĒcnikŵn quae supersunt, ed. A. Westermann

131쪽

δωνιάται.

132쪽

ἐκδεχόμενον οὐτω. . . . ' .

5 Λουλων πόλις, πόλις Λιβύης. Ἐκαταῖος ἐν περιπήσει. καὶ ἐὰν δούλος εἰς την πόλιν ταυτην λίθον προδενπκύ, ἐλευθερος γ*νε ται καν ξένος p. ἔστι καὶ ἔτερα Σεροδουλων, D d εἷς μόνος ελευθερός ἐστι. φασὶ καὶ κατα Κρήτην Λουλόπολιν εἶναι χιλίανδρqν. σημειωtέον δ' ἴτι Κρατῖνος ἐν Σεριφωις πόλιν δούλων φησὶω 'Anoλλω- 10 νίου φήσαντος, μi δεῖν ταύτας τας παραθέσεις ἐναλλάσσε v duci noι-i ητικῆς ανάγκης, ως φησι Κρατῖνος' , ,εῶτα Σάκας ἀφικνj καὶ Σιδονίους καὶ Ἐρεμβους, ἔς τε πόλιν δούλων ανδρῶν νεοπλουτοπονήρων. ἔστι καὶ χωρίον ἐν Αινύπτω Aoυλόπολις, ως φησιν 'Oλυμπιανός. τὰ 15 ἐθνικὰν Aoυλοπολίτης. Ουμαθα, πόλις 'Αραβίας. o πολίτης Βουμαθηνός, ει Παλκος ἐν ν 'Aραβικῆς αρχαιολογίας. '' ' Ῥούρα, πόλις Μεσοποταμίας, ως Πολυβιος πέμπτp. τὀ ἐθνι

γράγγαι , ἔθνος Περσικῆς. . Στράβων πεντεκαιδεκάτν. ' γ

133쪽

Au μη , πόλις 'Aχαῖας,2ρρ ἐν ἐπιγράμμασιν 'ela su μην ἀπιόντα τὴν 'Aχαλήν. ἐσχατη προς δυσιν, ὁθεν καὶ Καλλίμα-

134쪽

καὶ Λύμη.ή χώρα πάλαι ἐκαλεῖτο, η δὲ πόλις ορο ι ἔστερον δεκαι ἡ πόλις καὶ ἡ χώρα Mύμη ἐκλήθhaov. μνεται κοι πληγντικῶς,

ως ωπολλόδωρος ' τουτων ἀπέχουσα σταδίολ ρκ ἐσχάτη ηεῆται προς δυσιν Λύμαι. ὁ πολίτης χυμαῖος. Ἐφορος ους ' παρανενομένης δεο της στρατιῆς εἰς την is πιν, πρῶτον μὲν οἱ χυμαῖοι καταπλαγέντες. καὶ Παυσανίας ζ' ' OUώτ. ἀνδρε -μals σταδίου μ ν ἀνελομένω νίκην. και πάλιν '' ' is aιοις μέν ἐστιν Ἀθqνας ναὸς καὶ ἄγαλμα. καὶ ἐν τῶ ά τὰ δε προς Ἀχαῖαν - μαιων εἰσὶν ὁμο- ροι. και Ἀπολλόδωρος η o τα τούτου ἐπιτεμνόμενος' την de χώ- 10 ραν εχουσι Λυμαῖοι. και Φίλιῆτος Σικελικῶν ς' ἐπὶ της ολυμπιάδος καθ' ην Οἰβώτας f ό AυμαῖοςJ ἐνίκα στάδιον. κάὶ Ῥαολὶ δωρος ἐν χρονικῶν α πόλεμος ἐνέστη τοῖς τε Βυμαίοις. ῖθεν -ὶ Θεόπομπος μ ' προστάται δε τῆς πόλεως ἐσαν των ' μὲν Συρακοσίων Ἀννις και μακλείδης, των δὲ μιώθοφόρων Mesλαος ὁ -μαῖος.

πίδα διαστέλλεται δὲ τῆς Ἀλείας κατὰ την Βουπρασίαν χαρίσω τῶ20 ποταμῶ. λέγεται καὶ Λύμιος, δε Βοίβη Βοίβιος. Σντιμαχος ἐν ε

Avρεάχιον, πόλις Ἱλλυρικὴ, Σπίδαμνος κληθεῖσα iamd Ἐπι-i δάμνου. τούτου θυγάτηρ Mέλισσα, χῆς .ηαι Ποσειὁῶνος Λυρράχιος αφ ης ἐστιν ἐν Ἐπιδάμνω τόπος μελισσώνιος, . ἔνθα Προειδῶνia υτ, συνῆλθεν. μετὰ. δε tὀν Ῥιζονικὰν κόλπονJ Alσσος ἐστι πόλις καὶ 40 Aκρολισσος και Ἐπίdαμνος Κερκυραίων κτίσμα, ή νυν Βυρράχιονόμωνυμως τῆ χερρονήσω πρότερον .λερομένη, ἐφ ἐς Πρυται, ώς Φίλων. Aέξιππο ς δε ἐν χρονικῶν, s φήσὶν ουτως ' καὶ Μακεδόνων την μεν Ἐπίδαμνον, εἰς ὐστερον δε Θυρράχιον μετωνομασθεῖσαν, πόλιν τῆς Μακεδονίας μεγάλην κδ ει ιαιμονα κατὰ κράτος. αἱρ οβ σιν. Ἀλέξανδρος δὲ ἐν ρώπη μετὰ του σ Λυσράχιον αυτὴν καλεῖ.

135쪽

καὶ Θεσπρωτικήν. ουτως -δωνην νυν φησι την Θεσπρωτικην, ἐν

δὲ καὶ Ἐπαφρόδιτος ἐν τῆ re τῆς Ἱλιάδος ' τιμῶ τοὐς ἐν Λωδώνο 45

ἔχοντας ἐπιφανὲς μαντεῖον '.

136쪽

xos δ' ἐς Λωδώνην φάτο βήμεναι.

ἐπικέκληκε δὲ Ἀχιλλευς toν ἐν τῆ Θεσσαλία νειτνιῶντα θεόν, ως καὶ ο Πάνδαρος ευχεται τῶ Αυκηγενεῖ 'in καὶ ὁ μυρος τῶ Σμινθεῖ. τον δὲ Λωδωναῖον ἔλεγον καὶ BωδωJναῖον. Ζηνόδοτος δὲ s γράφει Φηγωναῖε, ἐπεὶ ἐν Θωδώντ πρῶτον φηγὰς ἐμαντευετο. καὶ Σουίδας δέ φησι, Φηγωναίου A. ἱερὸν εἶναι ἐν Θεσσαλία, καὶ τουτον ἐπικαλεῖσθαι. ετεροι δε γράφουσι Βωδωναῖε ' πόλιν ναρ εἶναι Bωδώνην οπου τιμῆται. Κινέας δέ φησι, πόλιν ἐν Θεσσαλια εἶναι καὶ Φηγὸν καὶ τὰ του διὸς μαντεῖον εἰς ωπειρον μετενεχθῆναι. 10 ωνόμασται δὲ κατα Θρασύβουλον, ως Ἐπαφρόδιτος υπομνηματιζων τὸ ν αἴτιον, απὸ Aωδώνης μιας των 'Ωκεανίδων νυμφῶν. Ἀκεστ δωρος δε απὰ Λώδωνος τ- Αιὸς καὶ Evρώπης. εἰκὸς δὲ απὸ Θαδωνος ποταμου, ον πορατίθησιν ὁ Τεχνικὸς ἐν τῶ ά της καθόλου. λέγων Ουτως ' -δων ποταμὸς 'με- . διτταὶ δ' εμὶ Λωδῶναι, 15 αυτη καὶ η ἐν Λαλία, καθάπερ αλλοι καὶ Μνασέας. λέγεται καi Λωδών, ης την γενικην Σοφοκλῆς Dδυσσεῖ ἀκανθοπλῆγι ωυν δ' Ουτε μ' εἰς Λωδῶνος ουτε Πυθικῶν γυ 'φ τις αν πεIσειεν.καὶ δοτικήν

ώς την παλαιὰν φηγὸν αυδῆσαι ποτε . ... Λωδῶνι δισσῶν ἐκ πελειάδων ἔφη. καὶ Καλλίμαχος. τον ἐν δῶνι λεγόμενον ουν ὐώχαλκον Θειρον. 25 καὶ την αἰτιατικήν φησιν φοριων Θωδῶνα ἐν 'AνIω 'Hoμεν ἐς Θωδῶνα Λιὸς φηγοῖο προφῆτιν. λήγεται δὲ καὶ εἰς ω. Σιμμίας ὁ Ῥόδιος ' Ζηνὸς ἔδος Κρονίδαο μάκαιρ' ύπεδεξατο -δύ.η δυνατο δὲ si Θωδῶνος γενικὴ μετὰ τῆς λοιπῆς κινήσεως καὶ κλί- 30 σις εἶναι τῆς Αωδών, εἴπερ ἡν ἐν χρήσει τῆς πόλεως si ευθεῖα.

διοπερ εοικεν ο δεχνικὸς μεταπλασμον ἡγεῖσθαι τo ἐθνικὸν ταυτης ορρητον ώς πεπονθυίας ' εἰ dέ τις χρηματίσειεν, ἔσται Aωδώνιος, ῶς Πλευρῶνος Πλευρώνιος, Καλυδῶνος Καλυδώνιος, τῆς μεν τοι δωδώνης Λωδωναῖος. Ἐκαταῖος Eυρώπη ' Μολοσσῶν προς με-

35 σημβρίης οἰκέουσι Λωδωναῖοι. καὶ Uμηρος ' '

καὶ Κρατῖνος 'Αρχιλόχοις' Αωδωναίω κυνὶ βωλοκόπω τίτθη γεράνω προσεοικώς. καὶ το θῆλυ Λωδωνις απὸ του Aωδώνη, ῶς Παλλήνη Παλληνίς.

137쪽

Ἀπολλόδωρος δὲ ἐν Α περὶ θεῶν τον δωδωναῖον ουτως ἐτυμ λογεῖ ' καθάπερ οἱ τον Αία Λωδωναῖον μὲν καλοῶντες Vi ὁτι δίδωσιν ἡμῖν τα ἀγαθά, Πελασγικὸν δὲ, ors τῆς γης πέλας ἐστιν.

στι και Λωδωναῖον χαλκεῖον παροιμία ἐπι .τῶν πολλα λαι- νeων,ώς μεν ὁ Θημων φησίν ' ἀπὸ του τον ναὸν του Λωδωναίου Aιῆς sτοίχους μὴ ἔχοντα. ἀλλα τρίποδας πολλους ἀλληλων πλησίον, ἄστετον ενὰς άπτόμενον παραπέμπειν διὰ τ=ς φαύσεως την ἐπήχησινεκάστω, και διαμένειν, τον ηχον sχρις αυθις. του ενὸς ἐφάψηται. ἡ παροιμία δὲ Ου φησιν εἰ μὴ χαλκίον Τν, ἀλλ' οὐ λέβητας ἡ τρέπωδας πολλούς. προσθετέον ουν τω περιηγητῆ LIολέμωνι. ακριβως soτην Θωδώνην ἐπισταμέvφ, και Ἀριστείδν τὰ τούτου μεταγεγραφότι, sλέγοντι κατὰ την ς' . ἐν τ' Αωδώνν στύλοι δύο παράλληλοι καὶ παρεγγυς ἀλλήλων, και ἐπι μὲν θατέρου χαλκίον ἐστὶν ου μέγα, τοῖς δε νυν παραπλησιον λέβησι, ἐπὶ δε θατέρου παιδάριον ἐν τῆ δεξια χειρὶ μαστίγιον ἐχον, ου κατὰ τὰ δεξιὸν μέρος ο - λεβήτων 1s

ἔχων κίων . εστηκεν. σταν ουν ἄνεμον συμβῆ πνεῖν, τοὐς τῆς μά τινος ἱμάντας χαλκο- , οντας ομοίως τοῖς ἀληθινοῖς ἱμῶσιν , νει- ρουμένους .έπὀ του πνευματος συνέβαινε ψαύειν του χαλκέου καὶ τούτο ἀδιαλείπτως ποιεῖν, εως av. ο ανεμος διαμένη. καὶ κατὰ μέντοι τοὐς ἡμετέρους φησὶν o Ἀρραῖος' εἰ μεν λάβρ σῆς μάστι- 20γος, ο δμ ἱμάντες ἀποπεπτώκασιν. παρὰ μέντοι τωw ἐπιχωρίων lτινος ἡκούσαμεν, ως ἐπείπερ ἐτύπτετο μὲν ύ- μάστιγος, - ἀχεῖ δ' ἐαὶ πολυν χρόνον, ως ηειμερίου τῆς Θωδώνης μαρχούσης εἰκότως εἰς παροιμίμν. παρεrisos. μέμνηται. αυτῆς Μένανδρος ἐν Ἀρρηφόρω lis dὲ κινήσst μόνον τὴν Μυρτίλην ταύτην τις, ἡν τίνθην καλεῖ,2s

κέρας ποιεῖ λαλιῆς τὀ.Aωδωνεῖον. ἄν τι χαλκιον, o λέγουσιν χεῖν. aν αα φηθ' ὁ παριών, τὴν ημέραν ολην, καταπαυσαι θἀττον ἐταύτην λαλουσαν ' νύκτα γὰρ προσλαμβάνει. -

138쪽

ἐσχάταις τῶν εἰς. Κρήτην ψ

s περὶ Μεσσήνην κα- άρμονίαν ' καὶ τῆς

χωριεῖς δὲ

139쪽

ρικοὐ γένους φησὶ, πολυπλανητον αυτὸ καλῶν καὶ δεικνυς οὐτως to δε πολυπλάνητον κάρτα ' ἐπὶ μεν γάρ Aευκαλίωνος βασιλέως ωκεε την Φθιῶτιν, ἐπὶ δε Aώρου του Ἐλληνος την υπό του πισ-s σαν τε καὶ τον Oλυμπον χώρην καλεομένην 'Iστιαιῶτιν, ἐκ δε γ

tiaιώτιδος ώς ἐξανέστη υπὰ Καδμείων, ωκεεν εν Πίνδω Μακεδνὰν καλεόμενον, ἐντεόθεν δε αυτις εἰς την μυοπίδα μετέβη, καὶ ἐκ τῆς μυοπίδος Ουτως ἐς Πελοπόννησον ἐλθόν Aωρικὸν ἐκλήθη. καὶ οἱ Κρῆτες Αωριεῖς ἐκαλοῶντο, 10 Aωριέες τε τριχάῖκες, δῖοί τε ΠελασγοI.' fitρὶ ων ἱστορεῖ υνδρων, Κρητὰς ἐν τῆ νήσω βασιλευοντος, Ἀκταφον τον Θώρου του Ἐλληνος, ὀρμησαντα ἐκ τῆς ἐν Θετταλία τότε μεν Aωρίδος, νυν δε 'Dria ιώτιδος καλουμενης, ἀφικέσθαι εἰς Κρή- .rην μετὰ Θωριέων τε καὶ Mχαιῶν καὶ Πελασγῶν, τῶν Ουκ ἀπα- 15ρόντων εἰς Τυρρηνίαν. μέμνηται της Αωρίδος τῆς Θετταλικῆς αραξ ἐν τῆδε γράφων περι Θεοσολου του Αἰατου, νικήσαντος τους ἐν 'Αρνη Βοιωτους. o δὲ Θεσσαλὰς ουδε την τετάρτην μοῖραν τῆς ἐπονυμίας μετεβαλεν, ἀλλ' Ἱστιαιῶτιν αυτήν, ώς πριν, καλεῖσθαι riασε. κεῖται δε προς δυσμῶν τῆς Πίνδου. Aῶρος δε αυτὴν o Ἐλ- 20ὶητος εἰληχε τα πρῶτα καὶ Λωρις ἀπ ἐκείνου ἐκαλεῖτο πρότερον, ἴστερον δὲ γύτιαιῶτις μετωνομάσθη.

ναιον ἐν πόλει Θώρω. και πάλιν ' δτε ήνεγκεν εἰς τqν Βῶρον. xeὶ Κλαυδιος πουλλος ἐν γ Φοινικικῶν ' μετὰ Καισαρειαν Aῶσα ηεῖται βραχεῖα πολίχνη, Φοινίκων αυτὴν οἰκούντων, οῖ διὰ τὸ υπό

πετρον τῶν τε αἰγιαλῶν καὶ τὸ πορφυρας γονιμον συνελθόντες κα-30λιὰς αυτοῖς ωκοδομήσαντο καὶ περιβαλλόμενοι χάρακας, ώς υπήκουεν τοῖς τα τῆς εργασέας, τεμνομενοι τὰς πέτρας διὰ τῶν εξαιρουμμνων λιθων τci τείχη κατεβάλοντο , καὶ την ἔνορμον χειλήν ὀπως τastσφαλῶς εθεντο, ἐπώνυμον αὐτήν τῆ πατρίω γλώσση Βῶρα καλούμtες. οἱ δ' Ἀλληνες ἄχρι τού τῆς φωνῆς ευπροφόρου καλεῖν ἀρ-35

ἰῶνος οἰκιστήν αυτῆς γεγονέναι. καὶ Αρτεμίδωρος Λωραν τῆν πόλιν οἶδεν ἐν ἐπιτομῆ τῶν ιά ' συνεχῶς δ' ἐστὶ Στράτωνος πυργος, εἶτα ἔνι Θῶρα ἐπὶ χερσονησοειδοὐς τόπου κείμενον πολισμάτιον,ορroμένου του δρους του Καρμήλου. καὶ ἐν θ' γεωγραφουμένωνέ0το - τό. υπολλόδωρος δὲ χῶρον καλεῖ ἐν χρονικῶν σε εἰς Aῶρον οὐσαν ἐπιθαλάττιον πόλιν. καὶ Mλέξανδρος ἐν υσία

Βῶρος τ' ἀγχίαλός τ γόπη, προυχουσα θαλαττp. καὶ Xάραζ ιά ' Πύτων, ἐν χώρω τῆς κsίλης Συρίας πόλει πολιορκου- μενος υα υντιόχου, ἔφυγεν εἰς Πτολεμαῖδα, την Vην λεγομένην. 45

140쪽

eo ἐθνικὸν Λωρέτης. ο καὶ ταῖς δύο καταλήξεσιν αναλογεῖ, πῆ μεν Aώρα Λωρίτης, ῶς Στάγειρα Σταγειρίτης, ως εῖρηται, τῆς de Θῶρος ομοίως Αωρίτης, Σκίρος Σκιρίτης, χῶρος χωρίτης, μέσος μεσίτης, Κοπτὸς Κοπτέτης, δίολκος διολκίτης. Παυσανίας ὁὲ ἐν τῆ τῆς πα-

ριος εἶναι, od αν εἴη τὸ Aωριεύς, ῶς του Xήσιον το Xησιευς. ἔστικοὶ Καρίας Βῶρος πόλις, ἐν συγκαταλέrει ταῖς πόλεσιν ταῖς Καρικαῖς Κρατερος ἐν τῶ περὶ ψηφισμάτων γ ' Καρικὸς φόρος, isῶρος,10 Φασηλῖται. Λώτιον, πόλις ΘεσσὐIας, ἔπου μετώκησαν οἱ Κνίδιοι. ἁν ήχωρα Κνιδία Καλλίμαχος εν τοῖς υμνοις ' 'οἴπω τὰν Κνιδίαν, ἔτι Λώτιον ἱρὸν ἔναιον. ἐκληθη δε απὸ Λωτίας τῆς 'Eλάτου. Φερεκύδης δε απὸ Λώτιος του 15 ' στερίου καὶ Ἀμφικτυόνης τῆς Φθίου. ώς ὁὲ 'Αρχῖνος sed Θώτου

τιευς ἀνὴρ ἀγχοὐ προσῆψεν ἐλαφρὸς ἐν δισκήματι. και ἐν Aημνίαις 20 προτέραις ' Φερητίδης τ Ἀδμητος Ho ὁ Αωτιευς Aαπίθης Κορωνός. τὰ θηλυκὰν Aωτηίς. Ῥιανὸς ἐν δ Μεσσηνιακῶν αυδὴν εἰσάμενος Αωτηὶ νικοτελείy. καὶ Aωτιάς, δε γλιὰς του γλιευς. Σοφοκλῆς ἐν Πηλεῖ' βασιλευς χώρας τῆς Λωτιάδος. καὶ 'Aπολλώνιος ὁ Ῥόδιος ἐν Ῥόδου κτίσει '25 ἔσσα τε γαίης ἔργα τε Aωτιάδος πρότεροι κάμον 'Aσμονιῆες. και Ἀντίμαχος ἐν β Aυδης φεύγοντας γαίης ἔκτοθι Λωτιάδος. και Ουδέτερον Aώτιον. Αιονυσιος ἐν ά Γιγαντιάδος ω και κελάδων Σπερχειὸς, ἔχουσι σε Λώτια τέμπεα.

καὶ τὸ ἔνικὰν ἐν τῶ β καὶ κενεὸν βρόντησε λέβης ἀνὰ Λώτιον υργος.

ἐκληθη δε Aωτιον απὀ ήτου του Πελασγου παιδός, ῶς πρωδιανὸς ἐν ἡ ' Θῶτος ά Πελασγου, - ου τὸ Θώτιον πεδίον. ἐκ περιττον 35 τοίνυν 'Sδρος ἐν τοῖς ἐθνικοῖς τjδε γράφει ' και τα περὶ Θάμυριν ἐν Λωρίω παριστορουντος τοὐ ποιητosi, πάλιν Ἀσίοδος -τίω ἐν πε- δέω φάσκει αυτὸν τετυφλῶσθαι. συντάσσει γὰρ τοὐτο τοῖς διχογραφουμένοις πρωτοτυποις τῶν ἐθνικῶν. ἐπάγει γ' οὐπι ου γὰρ in qΚαλχηδὼν και Καρχηδών καὶ τα τοιαύτα λέγεται. ἡ μεν γὰρ διὰ τοὐ40 λ περὶ eo ν Πόντον, ἡ δε διὰ τοὐ ρ προ τῆς Αιβύης. ημεῖς δε προυφθημεν δείξαντες διὰ πολλῶν μαρτυριῶν, ετερον τοJ διὰ τοs ρ Aώριον καὶ ετερον τὸ διὰ τού τ ατιον.