Theophrasti Eresii Opera quae supersunt omnia Historia plantarum

발행: 1842년

분량: 412페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

- μόνον τὰ συνμμνω αὐrta dux, oro τα DF μεν - προ*ce ει quam scripturam inultiis de causis limprobamus. Primum est nutatio violenta, dein sie quidem simietura bene procedit neque sensus bonus prodit, tum particulae se, οὐ indieant primis verbis inesse clausulam ad praeeendentia pertinentem. Retiunt, et edirent cripturiiIa, quam etsi non omnino integram a vera Minen proxime abesse existimo. Sio explieo: reliquis t adii e Ii ullius praedilis igitur

duo haec seilla ac nareissus modo leto ditariint. Ab iis vero quae Mite soli ei

ea ultrii emissa flore fili illi alia sunt phyum

322쪽

net, re, i dilidi re, de meo.

subaudiendum.

323쪽

humoris eootat G. Selin. Aldinae seimpiumim suffeere putat, modo ad satiar in s

bis omis Mid 1λέμισγι' Dein ἡδε ab initio positum monstrat alienim sequi quod ad ea traim rem explierantiani saeiat. Quo nihil aptius quam Di δεροσον quod si offendis invocat,ilia novo poteris ἔνδ-- substituere

uni in excidisse verisimilius est, Mun

- μέσω χρυσον St. και κιροπος ὀς απ. Hae parum dextra, a suspicione vitii vix queant vindicari; καὶ ὁ καρπος mavult Sch. o delevit Dalae.

325쪽

hae clausula ex initio sequentis libri, aut initium illud ex hae elausula repetitum. In sine libri haee seripta habet Iuter V hinas μεο νεάστου περὶ φυ-κ στορίας τοΗ- Ἀργιππος ' περι φουρονικῶν καὶ ποιο

326쪽

αλλων nouo dedi auctori Sch. α τῶν

apud Di tibiqne restituendam esse in Indiam demonstrare titiluit. Atque Scha. dicit eandem plantam vine eeteris θος audiebat, Auleis μελίνην vomuuta ruisse, verum esse videtur. Malo tamen eodieum auctoritali obseeutus Theophrasto utramque somnam vindieare, quibus prinnum usus esse videtur. Quamobreari ni et 4 4. 10

328쪽

fuit, intellum Ius erat e si perioribus is id aegri fit nimis inulta enim intersunt, quae illud repetere hic vetant. Vetat etiai res ipsa. ivxin si quam supra saepe quiu-eim vel vioni diebusserinei e iii re dixerat, in Ae ex pto id faceret diebus ti uitis, gravius ae sortius tantam disi erentiam prouuiiuasset. Vetat denique libri L h. auctoritas qui furtiαι - Ταρο-ura dat, a librariis setolis, ἡ μο reserenuiuis in τρι--ν - τε cito mutata esse mihi persuadeo. anxeomparati , quae de hordeo paullo ante diei sunt, vocem κριθῆ ob similem sonumitterarum sequentium intereidisse eoiuiciis.

329쪽

ἀμφοῖν Η. St. Seli in Ed.; eae ambobus G. Sensim veri, mimiserae explieuit Seli ad C.

τοῖς δενδρικoi νισιν Vin. o. H. St. Seli. T. arboribus G. o. rumpis Ut resecium, sed tolerari potest.

rum scripturae duo esse ravissima vilicia verbis σιτωδεσιν alti te χεδροπῶς illorum enim semilia dicuntur germen primum intra. se ilis a viil νενι' elei in Anas paries seeedere. Quod Ititi in non cadat ili frument rem seniana, vocem σιγωδ in vitiosam esse apparet. Ex vero quae nominata sunt, cadit id quod dicitur, in semina leguminum. Sed neque ea lite voluit, ut verba ru-δὴ χειynon Postiui in lita comparat enim Iemnain uni se milia turn seminibus omam, quae

loe vitiosi ιτωδῶν suemini, utromimque eduabus partibus eonstare assi innans. Apparet igitur lio dici de semini lius arborunx modo dietarum, ut in rerum natura se ii bet. Itaque verbo σιrώδεσιν substitui σπωμασι των δένδρων, quorum in literis mediis ordinem verborum non mutavi atque verba Πν - προωθεῖσθαι loco suo manere voliti; HIque recte habere non negabis, si verba

330쪽

esse reputes. Tum oti est mutandum in οὐ quod eum G. ulu Mndem minus eo minthseeerrant Sol. . St. Sch. μεν ουν enim post in ab initio positum omnino in

tentiae. Pronomen τουτο reserendum ostad id quivi in principio periodi licitur atque eaput sententiae est τον χωστον ἐν αὐ του πή-- βλαστάνε - - - πέρυαταδιι 1rtis θια, si enim aptum est quod oppo

alterum vivum sedere in oe χεδροποις. m--ia luisset Me aliquid de te Miminibus dicere non potuissi t illi liciter per particulam adjunsere, quoniam inmio leguminim semina cum ari ominiis

minibus eoinparraverat. Dedi illis ea ip , litiae

dies non eonveniunt leguminimus, eaὸunt autem in frumeni ea sutainui igitur

σιτηροῖς, quod temni natione rari ii non Menit eum χεδροποῖς. Nunc ultimum vitium a ungendum in verbis Mir 'αῖοι, quibiis sensus his aptiis extorqueri nequit Elmaim subintelligendum σπέρματα semina καθ' MN δ, α sunt ea, ase a plani sui it Pl la ei uncta sunt, an ea niti singula Ioeo. Volui ἄπλιι αυτ substituere, sint opposita σε Myaroi. gei ne nimis a veteri scriptura abirem dedi κω F εν ruriari. .sia una inconstanti Gani in ultimis verbis προτερεῖ - iti Eoos redit oratio pounde exivit sinas ros καυλοῖ, tinue hahes perioduni probe conelusam parti busque concinnam. Verte imitu es tu malinis radix paullo prius evolvitur quam caulis. Contino autem ut in seminibus arborum mea intra ipsum semen evolvi incipiat, eiusque lucremento semen in duas par es sece dat 4 innia enim hae quodammodo bipa ut 'et ianitia veri omnia evidenter bivalvia et eoinposita-radix vero statim exseratur: in rumentaeeis vero propterea quod una tantum parte Gnstauit eorum semina, hoc

ταρρώδη quam paullo post exi resuiminiis

πολι οριω οντα addidit i. v. St. non male sed facile e praegressis repetitur. nολλούς μἐν Mi σιJ sic dedi e eometione Selineidem in Comni . notione αρ- ld. H. Soli me seclusit, St. Musit ris semnequit, a quae sequuntur ostendunt pr-

SEARCH

MENU NAVIGATION