Quaestionum empedoclearum specimen secundum

21쪽

V. 1 - 2. Aiseriint nos Versus Caeniens Alexandriniis Sti Om V p. 627 D;

Philostratus Apoll. vit. I, p. 2 Atlienaeiis I ipn. VIII p. 365 E; Diogenes Laertius VIII s. 77 Thenustius in Arist. de An. I, s. 72 B; niloponus de An. I, lit. D p. 16 Olympiodor. in Platon Phaed. c. 15 cit. ischer. p. 295 C rillus c. Iulian. VII p. 243 D Origones Philos. III; Antholog Gr. Boseli T. I p. 33S; Eustath in Od. v p. 1838, 2 Suidas in v. Ἐμπεῖ. Cedmeniis Chroia. T. I p. 157 Par. Arsenius in Viol. Mihi redditos itat hHesdius in Tim. p. 286. Prima vecti apud Ori neu in nime moduni scributitur, letot μὲ id lassi , apud Cedrenum vero feto με πρῶτα κοῖρος revόμη κόρη a Librariorum culpa in Eustathii loco omittitur oet', misiis loco in menticii Dro male exaratum est αυτ' Pro κούρός et κόρη et plures inverso or line n ent κούρη et κόρος eta, ut Ain naeus, nemistius, Cyrillita, nilostricus, ustainius Sui . Sed, o emun scripturae

22쪽

Oleario in Philostri l. c. πτῶμavo o ἰωγέ ete, et pri εμπορος intinnius in .aeri. I. I. inale coniecit εμπυος ἰχθύς. Iam itio 1 Stiiratus ex ac tanta lectionis varietate collegit, Dis tervo hos versiculos ab impedocle omini hiis intexto esse, id naihi lillo pacto probatur. Nam plerione nanes criptores verba imp Moclea memoriter lati cimini. AEaretentiis non plane r it εἰν ἁλὶ εμπορος id est propria sipi incatione λίπυγος. λίπλοος tiram navigator Sed vix duDiuni est, quila inpedocles scripserit εἰ ἀλ ελλυτος. mio uid et ius vomibulum tuentii Stephaniis, caliger, tu ius atwae ipse aret in De son tentia Mi hoe nomine subjecta vetus controversia est Nam vel ipsi pisce voeantii ἱλ-λ6nt ut apud Nicandraim Alexipli. v. 48 p. 54 d. .elira vel ελλο b iliae enim viilgaris soritia est pro lectivo emptuir, ut sit mitia siVe voce interclusus, ἰλλομένη, καὶ κα ὶtipro μένη et v et eχων mii significatus inter plero que scriptores convonit. Alii ἔλλιπας ἐχ duc quamosos esse volt intrat et alvi agniti rueto . Conser locos in Parisiensi thesauro collectos et interpretes Iesycli si s. a. v. recte Casau Donus a Athen VII p. 308 B observavit Πλλε alieti non pri prae signiMare e*Iez;,eti id mi ελλοτε si valeat idem io ἀ*mvoς, politis exponerullini esse ἐλλtaala et v τα. Non ditor Hesyclitus qui Liaona interpretatur ἐλλείρου vete τῆς πός του tizettv pl OITot α*ωvota Ilaec derivatio non valde arrisit Κarstento illi voceni inpedocleant ii in Selineidoro in Lex. r.-ἐλλέ e

i. e. ὰρ et που et ἀελλέπους scributit. irae ni in ad irniantini nanc analogiain apta esse exi tinia exempla oculi ἀγτίπος- t 2λλὀπος. his contrarium efficitiar. Nam iiii in inter ελλι et ελλοπος ea intercedat ratio, quam metaplastri nonii ne vocantii R. Si re vera ελλοπος

nihil esset nisi ἐλλεπους stini liter ab pet 6 et ἀελλόπος sorinari posset peti, et ἀέλλιφ

23쪽

estatuni perstringunt Basilui M. Hexae ita VII l, 2 Toni l . Ti. Bene l. Heranias Iliis. ἰenim. p. 17hB Tertullian de An in . c. 32. Iss. 13-li exstant apti l Porphvmi in de Abstin. II, 3 p. 6 Rlioer Quo die pri iii uni inactatae victi inae cari ibus gustatis se polluisset, uni lieni niniuin sibi malorii in initium fuisse Empe locles coIudieritiir uare haec verba quae Stiirgui ad καὶ αγμ' bc pertinere ratiis est iii Karsterii in uno locunt transtilli, ubi poetantorii in sorio suam ipsius viceni deploriit. 'e pre lanien tura ianani ratiotieni prorsu rqjecerini. Nini corri Ipi una est in posteriori Versii: πρὶ σχέτλ pI 'υρας περὶ et se. tri4 :λα adui Similiter in Odvss. lib. XII V. 373 i ' Eetupui 27 2pro ἐμν et uet et uέ-bo, τες. Est autem peto μητto μα in urentem ni in venit coni mittere aciniis, sa- ciniis morior et incepto vel re deliberata piis aggrediori iuina autem non sivi pliciter FI μητίσα I; α l. sed γ'i δογας arrireta: et dixerit Enipedocles, io erat quod Κarstentiis 2 λZat μηzlaeta θα . inconcinnuin οῦ tuscaro pariterque in illo piod praecedit replourenderet Narnque, it nilosopli Verbis utar: Ἀγχα δορῆς 1ηetizet vivo τοῖς et ὀυ6uat καὶ τοῖς περικ2tuguot χε fλzzi iuri ethzaeto. Iliti patet rapi pro advectio esse habeti luna ut iii Il1mno in Cer. v. 276 Stet et imo Γαα θεὰ fra i ἐς et καl ἰῖος μ2l E. R. γας αευη napi et ' set et καλλος ηz0. 'eque vero iudiendus Reiskius, cilis interpretatio callides et artificiose l. e. 2γὶ coin inittere celera labias ruaretento quoque non satisfecit. Quippe apertitui est Zizλt' γζα Λυγας 2γὶ χειλε It rieti aetati et valere: nefaria devoratuli scelera circunicirca labiis ulnii itero id est, ne tutas dapes non prauioribus labra gustare ἀκ=olc Sixeat Jὐzetalicii , set totis circa latius attingere. Ex iis, piae

24쪽

dolorem perceperit ex aspecti tetiae cillitin prirnuni fomini sedi Dii extis ruat iis in anc

sunt Ioel Homerici, in quibus 9 vel 1 pri et, ponitur. Similiter Aeschyl. Supplic. v. 346

25쪽

Hinc consentati eum erat a philosopli in tereis auem monstra poni, uae a poetis ad inseros detria luntii r. lnpedocli eniti liae terre Atris noni in una habitatio, ut alatuitatum et seriamini do inicilii in , paritur differre ab ea viam poetae excogitari in Plutoni idonio vi-ilotur. Qui inivi aninius corpori in cliisus Dere vagari non possit, idem mmis ille-iloclen ite ii m Dii statuiμμe, io Mam Diu Sonan. Scip. I, 10 de antima is lysterioriani auctora luas praeulicat. Nic alitem ait: ,Qui per diversas gentes auctores constituenssis sacris castrinioniarnii sti semini, aliud es' inferos negavimunt viam ipsa corpora, quissius inclusae an iniae carcerem laedum tene Dri , normidum sordibiis et cmiore patii intur lio an iniae sepulcriana no i iti concava lio inferos vocaveriani. ' Plura fortas e in an vipedoclea descriptione temporiinioni irata notiis invidit, vi oriatii desiderauni Virgiliana Inseromini deςeripti Aen. VI, 273 se l. lenire potest. V. 20. αὐχμηρα τε 6 aut καt i te e I et ρευ zzά. Illine verstina, lena Procliis eunt ii periore connectit, Empe loci indigntini erisinu arstentiis profecti inavi a serioremio lana oria nλέ'; o vii interitum n eo cleos versus anui ain pli nitido panno suis naeniis assuere aiisi essent. Ac profecto istud scit ἱρr et ρευm redoles posteriorem aetatena viae vocabula a fiuntinis et undae silmilitii line viani Heraclitus jam et Plato limi r-

paverani. Inapta rebit ' in aIH a Conalmodare consueverat. Nam remina natura nonia natiira Pilitarcii Qu. Roui. Vol. VII p. 87 84sυοτ obois. Similiter Scriptor Incredibili time. 9 p. 8 Gal. ubi de armis Iovi Hur ob γὰρ εἰς δωρ ἀπερου irri. ἀλλ' iv τῆ γευσα

Egret tu aet paria esse existimes rite iste κολt petii γα vocavit uni in sintiosa, vio-mini anulati torrentilina vi noui ines deorsui rapiuntur, viod ego non oninino de reui fluxis uni aretento interpretor, sed de periculis et voluptatibus, sae mortales inopinantes

26쪽

saepe praeeipit dis agunt. Contra ser ρευσα sunt opera lixa m cito perituri ideoqueum Iunis locunt Virolimum, cuius supra mentionen seci ii in his Empedocleis reliausis conserimus, latearnuin pomi esse uandam inter Virgilii verba: Pallantesque habitant Moria tristusoue Senectus et nunc, de uo disputanaus, inpediesis veratim similitii neni serioue posse lit Romanus poeta Siculum vatem nitatus sit. Id si recte miniis, hi versus Agrigentinoinuosopho non tam ab aliis suppositus, cum aliena manu interpolatus est ilippo suspicor Hieroclem in suo carminum uapeuocleoriam exemplo duos versus intre si, Φὀυος - Κηγῶ et Ἀτης Ξυ - - ου ot collocatos, cui male exarati essent, ita ui singulae voces nouamve me legerentur, sententitae autem summa appareret, repperisse id otiue elim indimMe λάσκουα non ad Φόγος et Κότος sed ad ob ἐμπεσόωτας αεμυωας pertinere Iidem e sus in aliis exemplaribus soriasse aut ea leni negligentia scripti aut oniissi erruit Quapropter nullum omni vestigium apud Synesium videmus. At Proclus alterum horaim versuum Vel suo Marte restituere aggressus est vel ab aliis vocuo modo ad numeros revoratiun xlii- it. Quae ovum ita sint, putaverini nane monstromui Veseriptionem ita esse ab Empedocleolii compositam:

A e , λε μῶυ et καὶ σκότου λάσκουσtu. In alteri versu χραὶ odoo pallentes moro pro αὐχμηραὶ uod iispectum aDeo rescripsi, deinu af iasi iuus loco prior aetas plerinnuue σηπεῖ . vel απρότης sicelint, Virgilio duce mutavi in 'ρας denicus pro tum posui μάtαtα quod vocaDulum, ut Pi dariit aliosone qui in dispari genere elaborarunt poetas taceana, inter elegiacos Tneognis potissimili frequentavit, velut s. i 43 p. 7 Poet Gnoin ed. Briinx ἄνθρωπ6 ὀ μάταια νομίζομεν εἰδότες Ουὀέv. t. d. pag. 20 v. 479 et 484 pag. 2 v. 499. Quou inpedo des de terra

mimine vaticinans vana niortativus opera ascribit, Virgilitis autem inferos celeuransiri eorrum soribus vana somnia statuit id suo uenanus gumento convenienter sacer sponte Palet.

27쪽

naud raro de terrestri ho in inlini vita dici satis constat. s. Literet. I. i. pili Graecos praecipite no vorabili uni in desule voces si olientant Neoplatonici. Sic metus in lat.

μ2λά; κ. AIάτ. TZel Zos dii l. XII. s. 575. Pilitarcinis lioin illuui vita in non perpetuis vo- Iliptatibiis et iis, que emutilis affluere , sed remitu prosporarunt Clarsii ut itali temperari O tondi IiΝ, reli cta Meilandri sententia, qui nascenti inicui mi boliunt gelii uni vita uiagistriam ademe litaverat. iiii, do 'li uti Diti ii in pro Dat vj iis livei ita in eo posita est violi Agrigent in iis plutosoplitis nil nimie nivi nostriani, postmiani alia A est arripi libernariPle a

Diali, vitae liuitianae moderatores, iistinorantur. Iloria in alitelli ioni inibus, varie poeta tuu aliurule ac copii titit ipse coninis latiis est, nortali uiri siti ilia an intimi liii inani totus et aD

sectioites perii irbatiotios Pie, ii dici Pilitarcii mii γαθῆ aniρματα appestat, exprii inintur. I)e resima initiuin operis rivi liis versit, ii cona ponensi verisiiiiii viileatur silvis e inpedocletii, se iii hali vitai prosectitii iii tereis stati iii a Geniorii in agitiine me excepturi vii ipsi itineris duces se Osseirent. Qitare eos Ovientes inducit A. 29. In receiisendis vero laeua onuui nonilitibus paria inter se respondere voluit lillosopluis vi nominiim omline sint ut singillo ruti significiitio, alioquin o citrio stulara, declarauir. 's. 22. lio, ri terrestris i. e. ri biis fluxis et terrenis occupata. Si utiliter κε, tet

quod ars teinus hunc vocis suin iit pedoclis propriunt esse stat iterret viversummie a a terOritin poetarii iii o luetidi ni Ore, a tibiis liὀM ut viilgo vocantii illi risera. Cujus rei

ipse hanc re Hebat rationeni, quod inpedocli terra quasi inserita sedes esset coelesti inposita. Iλtὀρον coelestia conteui plans, tales in Parmenidis carni ine s. si 'Hλιάδες κούρ eti p. 1il nostrae d. Mint; αγαῶπις ait lononus et abstriis aciem littendens.

si uni altero loco coni paranius, apertuni est, in scriptoren aut alii aut alios, Plana lui ad nostrati aetatem manserunt, versiis Empedocleos spectare, soniani eo de ma aguaius

28쪽

- 25

r in desistiantur. In quo soriasse auctor tabulae, vana Cedet Thenano triduunt, nip doctis exemplum secutus est. Caeteriam ηεμερῶπi pro quo apti l Plutarchun uno loeo

Sopingio eorrigerulum αἰσχύ9η. Non bibito mi in vera sit esuchi explicatio, ouamquam non nego Aesenyleae sententiae acconiniodatiorem esse eam notionem uani aloetivo θέμενον seribit, idem uod σεμνό so re is rens. Adde quod θεμέρη etiam exponit οεμνή, νεναία ευπαθής. Scarier coniecerat εγῶπtc. V. 24. Καλλuri deae nomen uod a superi,tivo inmavi ut A. 25 Marim si Dequoriam alioriiniciae nominum in is cadentium ori Plae et vi pariana curat nuper vissεrruit Chri Aug. Loveelcius ' Ρημαet. p. 31 seqq. simul in eo lapsus, ouod pag. 319 Enipediselem ait remi gignendariam caus mulieriam vocabulis appellasse Neoue enim causas renutrices hic tractat philosopniis, sed ut supra vidimus, deas recens natoriam omites eo motu vitae moderatrices legentinus ante eulos ponit. J Καλλῶ nomen mulieris est in Anthol Palat. IX, 60 pulchritudinem sigmificam, ita Καλλlaeti summa pulcnritudinem valet. Eadem ratio est appellationii in tὲαλῶ cs Thesauri Paris. et tristἀ. Pro Αἰσχρη, inui aratenius et Bergκ ius toleraverant, resci luendum Αἴσχρη iit apiti Callimach. ep. 43 Asclep. 27, Pal. 5, 8 l. Θόωτα quam onteria Polyphemi matrem esse fingit Od. I, 2 hoc loco Celeritas est, ni opponum Δηγα ν Taralitas. Ita enim enumsI. c. oreexit vulgatam livαίη quo fit ut nulla recte respondeant. Neque em Θόωσαυcum aretento in Conim. p. 69 pro tenteritate accipi convenit. V. 25. Servam a Codicitui scriptura Νημερ ς crius nominis Nereidem reperimus apud Homeriin Iliad. XVIII, 46 Νημ2γΠς et καὶ Ἀφευδὴς καὶ Καλλtανασα et Hesiodum Theogon. v. 262 ΝημερΠς ' η πατρις εχ it εο ἀθαυαetoto. araten ius cum caligero scripsit ημέρet , quod omnia nae daenionum noniina seminini generis saceret Enipeuocles. At ne generis uidelia viscrimen ullani aliam viana accentiis niutationem flagitat ana Ἀφευδης Nereidis nomen est in loco Honterieo, quei attulimus, contra ὀ Ἀφεύδης Praetor Atheniensis, de pio vide Diodomirn Sicilium XII, 36. Quamobrem Νημtpet et id ipsiani est io 1 hic requiriti ir Νημέρ ης autent, si in usu sint, viri nomen suisse liquet. Quod vero doctissimiis vir illud Νημέγ' alioritui vocabuloruui, velut Ebi2γπη Εὐκρατη Εὐνείκη analogia niunir tentavit, id vereor, ne paruna considerate secerit, siqui deni primuin exemplum certuni est, reliqua incerta. Etenim pro Εὐκρα , quod agnoscit Apollodoriis I, 6 in Hesiodi Theogon. s. 243 rectius ponitur cum Lennepio et aliis Εὐκράν R. in interpp. ad i. c. altem auteu exemplo prorsus adstinendiim erat. Nimirum i et ei a iurariis et Iapstidis nitia saepius onsum ess constet, nominis Edutia apud Iesiodum Theogon. vi. 246 diuus loco alii legunt ou κη incertam reduit originem viri nonaen Juttκος in

29쪽

inscr. u. p. o Kk ol. I n. 26 p. 370 49. Ac pro Κύvato quidem recte s pie tur I in torsitis in Stephani nemur legendum esse Κύναος sed utriam in loe Hesiodoo Noreis ista ex εὐγεiH appellata sit ove M. um proptem memDranariit consensuIn PtΕrem M. p. 33, 3 et p. 27h, 12 non Psevdo-Ηer limitin punerisin. p. 227, statuit Lenneptiis, an potitis Εὐνίκη sierit, ut Apollodori , si alictoritate emoti existimarent Graevius, oupius Append. Annot in Theocr. p. 35 Valolistini hi ad Theocrit. XX l et Hermannus in censura Hesuriti a Goetililio editi, in a testinaoniori in sinultur

oue vocii in paucitas adiuodum incerium est. Quanivis enim Choero scuti etiam in Ct' meri need. II pag. 272,2 testein illii as, ut dentonstres apti l Apollodoriri exm aridiim osse ζυ νίκη tante εὐve κης adiectivum citatiini a Sonoliasta ait l. i. 23 ex Antimaenotritiini vernum non est, Κύvixti mitem nonien usitatissi in m. - Plutarchiis de an tranq.

facit. Iloriam alteriini insantein alter ii orii in uuae senili vissilia uiatorern osse apparet.

ponullina exeniplo nominu ui etiμέ, Od, M. XV, 363 et Κλυμένη n. XVIII, 7, licet alia itidei a partiespita passivis vel niectus soritiata, ut Σω ομενες, ἰδομevi, in ulti a s,llatia

miae sic interpretatur: ruvia πεμφης Juventus interrita, o Dusta, opp. τολυπι. Mariaeti. Itonorata Senectus. opis Σο*si et Temeritas et Sapientia. μ*ο Vox, cui oppositum fuisse putat iret et Silenta uni At nevae Καο duventus est, quum

30쪽

novitatem significi is quo Marinet Senemus, quum de Mestate Melpi potneat. Relimia

infra expediam. aratenius positit:

Genitrix Natura Liniumque, et Sopor uranu vigil, Vigor atilii Torpor, et tonorata Maiestas ac Sotiator', et Vox raucisomi Elouuiumni vivi nurn. Etenim recte viderat ἀστεμφής quominus at quam a ljectiviii ad praecedetis nomen resem retur, obstare letitiini a quod Olli non sineret numeriis. Itauiae in Do illa voeabula

haud aliter atous ea quae sequuntur inter se opponi. Qii M autem aeteμ ης in maμφη mutavit, id noli magis excireandum quam Λημέρτη, de ire dixi ad s. 25. Miriae leges flagitant στεμ* cui deae altera ex pari respondet iv a xivata Quum εris sit 1 stas vel opulentia tuus aptissiuam epit ton sit πολυστέφαvoc patet coiitrariam deam uismam vel Minatem esse de re. Nisi ue audium, cui Empedocles tale quid hoc loco scripserit. Sed mirantur, ouod aretentus victu uicile ossa existiinavit utrum Solixior rectius ορύη an opis noni inetiar. Neutritu enim recte se habet. Apparet derivatum esse nomen a Dpὐ opύνω, φορύzaru polluo, containino unde φορυτός exeminenti, viis quiliae φορειά. ὀμ ορο et latinum sol a. M ut a 64, u- eitiis ut ita a ομ-nt Opui. in praeter uaria uouo in cruduina sullana aris giae repligna mutato accentu opus est i einde pro υ*η in Galeus Mibstituerat Σέμφη, quod arstentias tueri conatur. Est attient σομ ές Hesvolito χαύνος, praeterea σομφέ de voce dieiuni idein valet quod ραiό de colore. s. Aristot Topic. , 54. 15 lG. Quia in igitur ομ*' ων vox rauca vel susca sit, arstentiis ὁμ*ν nomen proprium esse opinatatur erum a poeta ad designari tum oDs mina muratur et iiinnem strepitiini oppositumque μ*αi i. e. voci clarae ei quasi satidicae. Cui explicationi illud potissimum fragatur, quod aurae voci non videtur locus inter genios ab Empedocle concedi potitisse. Aeoedit quod μ non sempε significat o in sivinam Vel oraculum, sed saepenu viet o