장음표시 사용
301쪽
vergilius Πατανίων nomen proprimn esse intellexu Schwelg-haeu seriis, a Diti orsio neglectus. Ad eandem plane rationem, ut mulia glinilla omittam, sorinatum est cauponis nomen Πιθακνἱων apvit Alciphronem Epist. III 18 Is, et Democlla parasiti togitomen Λαγυνiων aplul Allien. XIII p. 584 f. De Stratonico elinarista Eeleberetnio multis egu Λtlienaeus VIII eap. I - 45. De quarto huius sabulae fragmento vide Nicostrati Oenopionem.
302쪽
dixisse Graecos ex Epicharino et Ione doeuli Athenaeus I. . χ μῖν ἐπίαλους παρ' Ἐπιχάρμω ἐν Βάκχαις και τον αρτον ἐπικαλυφας ἐπιπλόω, και ἐν Θεαροῖς ὀστως πέρι καπὶπλὴν, j l
303쪽
304쪽
Uz' οὐ γυναικός ἐστιν ευνοὶ κώτερον γαμετης εταἰρα; πολύ γε καὶ μάλ' εἰκότως. η μὸν νόμω γὰρ καταφρονουs ' ενδον μένει, η δ' Οιδεν Orι η τοῖς τρόποις ωνητέος ανθρωπός ἐστιν η προς αλλον ἀπιτέον.
μων, Rut, servato νόμω , σωφρονοῆσα pro καταφρονουσα legendum conueli. Iacobstus ad Athen. p. 296 tentabat κἀ- φρονουσα IIoe sensu, legiumam uxorem, etsi mala sit mente, tamen lege confisam in mariti domo manere. Evitum GroinlIna Excerpna p. 969 ua explicate uxores superbas Eglle legum fiducia, quae demuti vetant nisi dote rediata.
305쪽
οὐκ ἔστιν οὐδὸν ατυχiας ἀνθρωπiνης παραμνθιον γλυκυτερον ἐν μω τέχνης 'ini του μαθήματος γὰρ ἔστηκως ὁ νους
Ira δ' ἀγαθὼν ὁ τι ποτ' ἐστίν, ου Gυ τυγχάνειν μέλλεις διὰ ταύτην, ηττον οἶδα τοὐτ' ἐγώ, ω δέσποτ', η τὼ Πλάτωνος ἄγαθόπι πρόσεχε δή.
306쪽
b θματος δ' ἀθάνατος. Cla Theophrlaetus IIlst. III Iar ἀδοξίαν μετὰ σωτηρiας, ἄνδρες, αἰσχίνεσθε. τοῖτο θανατός ἐστιν ἀθάνατος.
V. Ilist. erit. p. 399. 405. ''ὶ v. Hist. erat. p. 405. Di iti eo by Cooste
307쪽
Vs. 2 libra αι, in mIo ναι latere suspica iug est seli velgis taenseravi. Personariim vices distinxit Do braeus Λd vers. IIp. 348. De perfecti sorma ἀληλεμiνος, quam omnes libri luentiar, non videtur dubitari posse, quan mia in aliud eius Exemplum non in promptu est. Se vel glia eligerias et Din- dorsus locum ita edideriant:
. - . αι τοὐτ' ἐκεῖν' ἔστιν σατῶς. Ceterum ἀληλεσμένος μος, molita vita, pro quo suisse qui ἀληλιμμένος μος, uncta vita, substititerent Casau b. annota vit, pro verbalem loquutionem Egge eonstat, qua vita glanl- scatur tantior et elegantior, opponiturque Primorit m liomlnum vitae ritiliori et glandibus contentae. Eustat litus ad
IIoni. p. 1859 48: ἀληλεσμένον μον ζην λέγονται Οἱ ρα-δiως καὶ ἀπόνως βιοῖντες. Suillas, in λεσμένος βίος ἐπὶτων ἐν ἀφθονire των ἐπιτηδεiων ὁντων. Apposite Porphyrius de Aliglin. II 6 Casati bono ella inar του δἐ ἀληλεσμένου μου παρὰ τὰ προσθεν μακαρισθέντος ἀπῆρξαντο τῆς ψαισθε iσης τρονῆς πρῶτον εἰς πνρ τοῖς 'EOR Paroemio
graphoriani loca ailscripsit Sch eigilaeus erus. Vs. 3 σο σαμαῖ Semvei gliae a serus. Vulgo συσσμcii. - Vs. 5 Oνόματα των δώδεκα θεῶν. ,,Voluit dicere , superioribus versibus nominata esse genera duodecim ciboriun, non minuasibi gratorum quam duodecim qui dicebatitur dii. ' CasaiI- honus. Idem vergum ex Idigse suspicatur in quo quinquEalloriam ei horum nomina commemorata fuerint; Ulae Par I nprobabilis est coniectura.
Eυρί τε κνισολοιχί, οὐκ ἔσθ' ὁπως οὐκ ὀλβιογάστωρ εἶ συ.ΛiIienaeus IX p. 386 e: τοὐ μῖν ὀλβιογάστορος υμφις
308쪽
Ω Πλάτων, ῶς Ουδὸν οἶσθα πλὴν σκυθρωπάζειν μόνον, ωσπερ κοχλίας σεμνως ἐπηοκως τὰς ὀτρῖς. Diogenea Laert. III 26 et 2 r τοιοῖτος δ'ων Πλατων νως ἐσκώφθη και αὐτὰς υπὐ των κωμικων. υμφις
309쪽
En xivit . Ex his conuolas ululum fabulae ruisse potius
A. Ἐγώ di τον γίγγρανrci τον συφώτατον. B. τω δ ' ἔσθ' ὁ γίγγρας; A. καινον ἐξευρημά τε ἡμέτερον, o θεάτρω μἐν οὐδεπώποτε ἔδειξ', 'Aθήνησιν δἐ κατακεχρημένον 5 ἐν συμποσίοις ηδη 'στί. B. διὰ τί δ' o- ἄγεις εις τὀν ἄχλον αυτό. A. διότι φυλην περιμένωστοδρα φιλονεικοὐσαν λαχεῖν τιν' - Οἶδα γάρ Orι πάντα πράγματ' ἀνατριαινώσει κρότοις. Athenaena Iu p. 1 r ονομάζονται δἐ Οἱ αυλοι γίγγροι υπ4 των Φοινίκων αn3 των περὶ 'Ἀδωνιν θρήνων. τον γὰρ 'Ἀδωνιν Tiγγρην καλεῖτε υμεῖς οἱ Φοίνικες, ιός ἱστορεῖ Λημοκλεidης. μνημονεύει των γίγγρων αυλῶν Ἀμτιφάνης εν Πατρῶ καὶ Μένανδρος εν Moiνη, υμφις τ' ενsιθυράμβω λέγων Ουτως Ἐγώ κτλ. Vs. I γίγγραντα Dln-
λέσω. V. Histi erit. P. 373. 406.
310쪽
II. Ti φῆς; οὐ ταυτὶ προσδοκῶς miσειν ἐμέ,ώς εστ' ἐραστής, οσrις ωραίων φιλων τρόπων ἐραστής εστι, τὴν oφιν παρείς; ἄφρων γ' ἀληθῶς. Ουτε τουτο πείθομαι,ουθ' ώς πένης ἄνθρωπος ἐνοχλων πολλάκις τοῖς ευπορουσιν Ου λαβεῖν τι βούλεται. Allienaeus XIII p. 563e: περὶ δἐ τοὐ ἐρῶν 'Ἀμφις ἐν ηιθυράμβω φησιν Ti φὴς κrλ. Versu seeundo auspicabar
erat endum esse αἱς οστις εραστής ἐστιν ωραίων viλων, τρόπων ἐραστής ἐστιν ete. Sed editae lectionia eadem gententia est, quamquam paullo obscurius proposita. Non seri posse dicit, ut qlit pulestriarmin anileorum mores Ε mare vicat, Is more tantum a meo Nini diligat, non etiam eorpori venulltatem. Eleganter tamen Iaeobglua ad Allieu. p. 29Ti