장음표시 사용
361쪽
est Ainlpglas Conn. VI. Ac savet quodammodo Εtigia uilua p. I95I 40, qui liaec ita scripta asseri r ἀναβῆναι προς κλιμάκων Καππανευς sic εἰμι. Sed vereor ne a limi Iateat; eerte minus usitatum ἀναβηναι προς κλωακα pro ἀναβηναι κλίμακος vel κλίμακα. Neque enin Ino de utilivo Ille loeus esse videtur. Alioqui possis conlicere ἀναβῆναi τινα l κλιμα.κiσκον εἰμι Καπανευς. - g. κονδύλους ABC. καὶ praxes gunt V L. καὶ κονδύλων P. Ad πλάττειν inliti dum praesidit allatum est. Grotius tentabat πάσχειν. Paullo melius Sehwelgliaeugeriis κονδίλοις πλήττειν. Sed aecusativum gervare poterat; κονδίλους πλήrrειν, eaedendo alapas in gere, ni dieitur ἔλκος πλήττειν. Non credo tamen eorruptum Efise
κονδίλους πλάττειν, tiliana dictionem poeta ex populari sermone repellisse videtur. Ceteriam Telamoniarum alapamam commode admonuit Seli elgliaeus erus ex II es velito, Τελαμώνιοι κόνδυλοι r οἱ προσδεήμενοι τελαμώνων, η μεγάλοι καὶ χαλεnoi. De I EIamone, qui Plioelini Datrem vibrato in eaput eius digeo interemerat, idem attii liι Apollo d. III I a Get Diodor. Sic. IV I. Ad postrema τους καλοῖς πειρῶν καπνος Viliebrii iuus comparat proverbium gallicum tu fungsi herchs ira beatis. Λe inulierculas opinari pulciteri in umquemque sunΠΠn persequi, naonvit ex Victorio V. L. Ili 2IScli ReigliaeusErus. ,,Vulgo laineri Allienis καπνοι appella-lis illi ir de sontes et pollicitatores magni. Scliol. Λristoph.
362쪽
363쪽
lutulum ili nnorum vel orernor in notat. Sensum Ioel aperiali Casau bonus. ,,Graemia duo clavium genera erant in usu, communium et Laco illeariam, quae etiam καλυπταὶ dicebantur.
Opposllum καλυπτου sive Oemtiti est τὰ Oπτόν, quod cerni potest: nam Oaroν latrianique signisscat, et assatum et visibile. V Ide VII p. 338 b. e. Ex Illa intelliguntur vers leuit Aristopitontis. Narn ut diximus elavia Lacontea, alio noui ne καλυπτῆ dicta, opponitur ταῖς θυGὶν ὀπταῖς.V De elaunius L. conicis, quaa non tam καλυπτὰς quam κρυπτὰς diei solitas fuisse Scit eighaeuserua montili, vide ad Menandr. p. I 20.
'Eν ὴμέραις τρισὶν ἰσχνότερον avrὼν ἀποφανω Φιλιππίδου. B. Ουτως εν ἡμέραις ὀλίγαις νεκροῖς ποιεῖς; Λuienaeus XII p. 552 e. do Ρlii lippuus macilentia dia aerensi 'Αριστοτῶν Πλάτωνι Ἐν ἡμέραις κra. Eustallitus p. 16 6 I6r διό τινος εἰπόνrος ώς ἐν ἡμiραις τρισὶ των δεῖνα ἰσχνότερον Φιλιπnidou ἀποφανω, ἔφη τις, ουτως ἐν ἡμiραις ὀλθαις νεκροῖς ποιεῖς; Libri ἐν ἡμέραις αυτῶν
τρισὶν ἰσχνοτερον ἀπονα νω. Correxit Porgonus. Priora sor lasse Platonia verba sunt de discipulo novillo.
364쪽
1 υπαἰθριος χειμῶνα διάγειν κόφιχος, πνῖγος υπομεῖναι και μεσημβρiας λαλεῖν
365쪽
quae de Amoris alia Victoriae impertilia dieit, non ipse fin-xlgge geli ex vetere aliquo poeta derivagae videtiir. Respieit
ριστὴ Προς των Οεων κrx Respicit locii in Eustathlus p. I 553 30 asseretis verba: ri πOre Oιόμεθα τους πάλαι nori Πυθαγοριστὰς ρυπῶν. Vs. 2 ante Grotium γινομένους. - Va. S luari αὐτοῖς. IV. V. I η τε καταβὰς εἰς diαιταν των κάτω
ἰδεῖν ἔκαστους, διανέρειν di πάμπολυ rοὐς Πυθαγοριστὰς των νεκρῶν ' μόνοισι γέρ
366쪽
5 δι' ευσέβειαν B. ευχερῆ θεδν λεγεις, εἰ τοῖς εὐπου μεστοῖσιν ηδεται ξυνών.
δι' ἀρετὴν τῶν θηρικλείων ε ὐκλωτον cionida, υπερατρῖζουσαν, τρυτῶσαν, ἰσον ἴσω κεκραμένην, προσφέρων ἔδωκεν, οιμαι, χρηστότητος οἴνεκα.ειτ' ἐλευθέραν ἀφῆκε βαπriσας ἐρρωμόνως.Ailaenaeus XI p. 72 e. de poeulla Τliericlela visaerens 'Αριστονῶν δ' ἐν Φιλωνίδη Toιγαρουν κrλ. Vs. 2 δε
368쪽
1εδειπνάναι γὰρ ἄνδρες ευκαiρως πάνυ δοκουσί μοι. Amenaeus X p. 422 t. de vecto δεδειπνάναι agenar' ικράτης ὁ Ἀμπρακιώτης - ἐν Ἀμαζόσι Λεδειπνάναι κτλ. Libri ἄνδρες.
5 AMO M Aαῖς αργός ἐστι και πότις, τὼ καθ' ημέραν ὁρῶσα πένειν κἀσθίειν μόνον' πεπονθέναι δἐ ταυτό μοι δοκεῖ τοῖς ἀετοῖς ' ουτοι γὰρ Orαν ωσιν νέοι, ἐκ των ὁρων πρόβατ' εσθίουσι και λαγώς Io μετέωρ' ἀναρπάζοντες υπο τῆς ἰσχίος ' ἄταν δὲ γηράσκωσιν ηδη τότε '
V. Hist. erit. p. 414. Diuitiroci by Corale
369쪽
μὲ τοὐς νεώς ἔζουσι πεινῶντες κακῶς 'καπειτα τουτ' ριναι νομίζεται τέρας.
καὶ Ααῖς ὀρθῶς γουν νομiζοιτ' αν τέρας ' 15 αυrn γὰρ ὁπότ' ἐν ι ἐν νεοττὼς και νέα, υπι των στατήρων ἐν ἀπηγριωμένη, ειδες δ' ἄν αυτῆς Φαρνάβαζον θῶrroν tiν. ἐπεὶ δι δόλιχον τοῖς εrεσιν εδη τρέχει, τὰς αρμονίας τε διαχαλῶ του σώματος,20 ἰδεῖν μῆν αυτὴν ρῶόν ἐστι και πτίσαι ' ἐξέρχεταί τε πανταχόσ' Oh πιομένη, δέχεται δἐ και στατῆρα καὶ τριώβολον,
κτλ. Vs. I τὰς μἐν ἄλλας. Apud poetam scriptum suisse videtur τὰς μἐν γὰρ ἄλλας, de quo admonuit etiam ficta vel haeugeru . - Vs. 4. De ' Iiγκος νίμω laudant Pollae. IU 9. - Vs. 5 pro αυτ η Schweigh. avrῆ. Eustathlus ad Odyss. p. 1403 57 non inisse aio poetae nomine propter seminitium αργος affert verita ἡ Ἀαῖς αργός ἐστι και πότις. Vs. γ ταυτὰ Schwe gliaeugeras. Vulgo Ταυτα. - Vs. Is-4 Pomonua ad Arist. Plui. B8 pro ἀπό. Pa. II vix aliud excidisse videtur quam θεῶν, quod ne superstuum haheatur, Euam Sophocles Antig. I 52 θεῶν ναοὐς coniunxit. Nati in autem ἐδη των θεων. Insident aquilae templo-rrem fastigus eIbo e mactatig hostiis in lilantes. - vs. Ili
370쪽
Pro και νέα magis placeret 3iα. - . I Φαρνα - ζον, qui utpote satrapa difficiles habebat adllus. Vs. 18 δόλιχοι. Serihebatur δολιχόν. Ad melionem τον δόλιχον τοῖς ἔτεσι τρυειν, longum vitae spatium Emetiri, compam Platon. Prolag. p. 329 B: οἱ e)νορες σμικρὰ ἐρωτηθέντες δόλιχον κα rarεiνουσι του λόγου. Ita enim scribet illun, non δολιχόν, ω1od etsi ita explieari potest ut ab Astlo factum egi, Inuumn tamen festivitatis orationi aecedit si in δολιχον mutaveris. Comparant Pliocionis illud apud Plutarchum Praee. polit. p. 389: καλὼν τὼ στάδιον εἶναι, δεδιέναι di του πο .λέμου τὰν δόλιχον. - Vs. 20 πτύσαι non rnaos sinit potest quam maod Seliri eigh. eouleeu nTiσαι. Paullo aptius viileri potegi κίσαι, quamquam nec lioe sufficit. - Vs. 2I paullo numerosius esset πανταχόσε Θῆ πιομένη. - Vs. 24 τιθασὸς γέγονεν ABC. τιθασσός γέγον PVL. τιθασσὰς etiam Ensia illius ad Odyss. I 03 5 . Eam sorinam ut Itoc lo eo ita uiavae metriam respuit. Tum revocavi ex A 7ii. ταrαι, pro quo PVL Pλτare. Utrum rectius sit, diiudicari non
carmina amatoria h. l. eo in Inemorantiar, Iiami diversiis fuisse ridetur a MeIeto tragico, accligatore Socratis. De eo videaehol. Platonis p. 330. Et agilem scolia commemorat Aristoph. Han. I 302. De UEoine ne poeta dixi ad Clitonidis fragm. p. z. Lamynt latus patria suit Milesius, Ibvitae meretri ela more noliuitatus, quam ille trico carmine celebravit. Allieia