장음표시 사용
371쪽
368 EPICRATIS νησι Κλέ αρχος ἐν τοῖς Ἐρωτικοῖς, τῆς βαρβάρου Aυδῆς εἰς
ἔχθιον ἡ ,,παῖ παῖ' καλεῖσθαι παρὰ πότον, καὶ ταυτ' ἀγενεiω μειρακυλλiω τινί,
ἡ την ἀμίδα gέρειν, ὁρῶν τε κείμενα β ἄμητας ἡμιβρῶτας ὀρνίθειά τε, ων ουδῖ λειφθέντων θέμις δούλω ναγεῖν,
ως φασιν αι γυναῖκες. O δἐ χολών ποιεῖ, σrριν καλουσι καὶ λάμπον ος ἄν φάγη ἡμῶν τι τούτων. Athenaeus VI p. 262 dr 'Επικρατης δ' ἐν δυσπράτω ἀγανακτουνrα ποιεῖ τινα των οἰκεrῶν καὶ λέγοντα T. γὰρ κτλ. Vs. την ἀμίδα φέρειν. Eupolia Fab. Ino. Il : εἶεν, τίς εἶπεν ,, ἐδα παῖ ' πρῶτος μεταξὐ πίνων; B. Παλαμηδικόν γε τοῖro τοὐξεύρημα καὶ σοφόν σου. quae postrema nescio an de Alcibiade dicantur'. si addidit Porgonus. Qua Eaeqnnntur ὁρῶν ugque ad αἱ γυναῖκες Epicratem ex Anu-pliania Λυσπράτω sumpstgge adriotavit Athenaeus. - G. Io δἐ χολῶν ποιεῖ Ita Porsonus. B o di χὀἀσιν, ποιεῖ. NS
372쪽
μάγειρος. ovrε Σικελiα καυχήσεται τρέφειν τοιοῖτον ἄρταμον κατ' ἰχθυων,
piod ovτ' 'υλις seripsit, quo fortasse non opug est. Celer m eo quorum Eliacorii in magnam laude in fuisse Intellegitur etiam ex Antiphatiis Fragin. lnc. XI. - Vs. 5 ήνθι μένα variegata. Similiter Pliilemon Mnit. vs. si de pigeer
ἐπομνυουσα τὰν Κόραν, τὰν Ἀρτεμιν, τὰν Φερσέφατταν, ως δάμαλις, ώς παρθένος, ῶς πῶλος ἀδμῆρ ἡ δ' ἄρ' ην μυωνἐα. Aelianus II. A. XII 10 de murium limidine digaerenge καὶ πάλιν παρὰ Ἐπικράτει ἐν τω Λορω δρῆμα δέ ἐστι τῶ/πικράτει τουτοὶ ' Tελέως κτλ. Vs. I legitur vulgo τελέως δ' υμ ιν υπῆλθεν. Pro δ ' υμιν libra fere δευμε, δε γε, ὁ ευμε, δεῖ με et δέ με, unus dis. Duhitanter seripat τελέως
μ' υπῆλθεν, plana me fefellie seelesta lena, iurans intε- grana et intactam illanι Mas puellam. 'ee tamen loeus Perga natus est. Gesnerias τέλος δ' υnνῆλθεν. Touplus ad
373쪽
I o dor eis forinta In iuramenua vide ad Menandr. p. Isi. Add Epicratem sab. lne. I, τ λέξον προς γας, et Plautum Capt. III 2 102 νὴ τὰν Κόραν. - Vs. 3 Φερσέφατταν. Libra Φερέφατταν vel Φαρέφατταν. Fortasse igitur Φερρέφατταν. V.. ἡ δ' ἄρ' ἐν μυωνία. Sublieit his Aelianus: εἰς υπερβολὴν λαγνιστάτην avrῆν εἰπεῖν ἡ θέλησε μυωνῖαν Oλην ὀνομάσας, ex quibus verbis Iaeobalus auspicabatur fieri pglyge Epietatem ἡ δ' Oe' oλη μυωνία. Si poetae est iani malim
περὶ γὰρ φυσεως ἀφοριζόμενοι διεχώριζον ζώων τε βίον
374쪽
25 λάχανόν τις ἔφη στρογγυλον eἶναι, ποίαν δ' ἄλλος, δένδρον δ' ἔτερος. ταυτα δ' ἀκοηων ἰατρός τις Σικελῆς απὼ γῆς καπέπαρδ' αυτῶνώe ληροὐντων. 30 A. η που δεινῶς ώργισθησαν χλευάζεσθαί τ' ἐβόησαν τῶ γὰρ ἐν λέσχαις ταῖσδε τοιαυri
35 ὁ Πλάτων δ/ παρών καὶ μάλα πρῶως, Οὐδἐν ὀρινθείς, ἐπέταξ' αὐτοῖς
375쪽
tunia erilleoriam conlecturas vindicavit Et sartatius. - Vs. 2s Enstallitus ad Od. p. 8si 3I: οἱ ἀναυδεῖς παρά τινι κω- μευδω οιοπι πρώτισrα μῖν πάντες ἀναυδεῖς τίτ' ἐπέστησαν. Parileulam ουν adiecit I. Scaliger. Fortasse tamen πρώτιστον legendum. - Vs. 23 κατ' ἐξαίφνης Porsonus et Ersurdiu a pro κἀξαίφνης. - s. 29 κατέπαρδ' Schwelg-haeus erus et Porsonus. Vulgo κατεπέρδετ'. - Vs. 30 34auera interlocutori tribuendos esse vidit Corates. - Vs. 32 τοιαυri. Ita gcripsi pro τοιαυζα. V. ad Menandri fragm. p. 3 . - Vs. 33 ἀπρεπἐς Casau bonus. Libri εὐπρεπές. I in- dorsius coniiciebat πομῖν οὐκ εὐπρεπές ἐσrιν, vel ποιεῖν
πῶς εὐπρεπiς ἐστιν; Esuritiina aute in τὼ γὰρ ἐν λέσχαις
τοιαῖσδε τοιαῖτ' ἀπροπῖς ποιεῖν, vel τοιαῖσδε ποιεῖν ἀπρε-nἐς τοιαυτ', vel denique τοιαῖσδ' ἀπρεπ/ς τοιαυτα ποιεῖν. Sed brevia syllaba in s ne vergus anapaestici ldoneam Itala et exeusationem a malatione pergo nariun . Cli Seidlerata ita Verg. dochm. P. 80. --3T recte Porsonus et Dindoctius eoniecisse videntur πάλιν ἐξ ἀσης. Praeterea eneullitaec omnem oratione II desidero. Datisse totu1 versus ua geri bendus esse videtur: πάλιν ἐξ ἀρχης την κολοκύντην κτλ.II. Κατάβαλλε τἀκάτια, καὶ κυλίκια
αἴρου τὰ μεiζω, κεὐθυ τοὐ καρχησίου
ἄνελκε την γραον, την νέαν τ' ἐπουρίσας πλήρωσον, εὐτρεπῆ τε τον κοντον ποιου,
καὶ τοὐς κάλως ἔκλυε καὶ χάλα πόδα. Allienaeus XI p. 8a s: ἄκατος noτήδειον λικω Moiω.
376쪽
Vulgo ἔπη Πρίσας. ,, Iane iuvenculam, ceu velum vento, in pleas. Nam πληγῆν Et ad venit et ad viri officium deal-gitandum valet. Iacobalus. I tua Casauhovus νέαν δ'. Celeriun ,,duo illa nouralia γραυς Et νέα nescio quo Iudiero in ento, quove n liti et sermonis usu de ii notius vella fuerintaeeipienda.' S cII veighaeu serias. - Vs. εὐrρεπη pro vulgato ἐντρεπη praebuit Α. Idem ton leti tu a agaequulua Erat VIuebrunius et postea Vale en . Diati'. p. 235, quo uetore aeripat ποιου pro noos Et va. 5 κάλως pro κάλους. - s. 5χαλῶν πόδα, qua tu tuone proprio sensu usus est poeta ine.
κωμωδιοδιδάσκαλος. Cod. Falch. Φερεκράτει. V. Iulere- traiis fragm. P. 356.
377쪽
ειθυμεῖσθε τῆς γ ῆς ώς γλυκῶOζει, καπνός τ' ἐξέρχετ' ευωδέστερος ;oἰκεῖ τις ώς εοικεν ἐν τῶ χάσματι λιβανωτοπώλης ἡ μάγειρος Σικελικός. παραπλησίαν οσμῆν λέγεις ἀμφοῖν γλυκίς. lAthenae iis X v p. 66 I er ἐκσεμνύνει δἐ τὴν τέχνην τὴν μαγειρικῆνὶ καὶ ὁ νειότερος Κρατῖνος ἐν τοῖς Ιἔγασι λέγων ' θυμεῖσθε τῆς γῆς κτλ. Vs. I libra ἐνθυμει δέ. Dindorsus dubitanter ἐνθυμοῖ δέ. Scripsi ἐνθυμεῖσθε et verba Per intereogationem extuli. I bid. inter γῆς et ώς B inserit Ua i. - Vs. 2 recte puto Bergulus Comm. p. 27T ευωδέστατος. At idem noli recte addit loqui poetam de Gigantum felicitate, quibus et terrea et lamia gua vi agi me oleat. Ex poetae verbis nillil aliud essetas nisi te imae lita inni in tena fuisse coli spectum, ex quo suavissimum odorem efflaridicli. - Vs. 5 γλυκὐς a C ouussum Din dorsius inclusit. Dotiraeus Adv. II p. 35I Dagmentum qiIario versu terminat, Cetera ΛtIIenaeo iri Niens: παραπλησiαν οσμῆν λέγει ὁ Κρατῖνος sell. ἀμφοῖν. και ὁ γλυκῶς ' Αντιφάνης - . IIuitia enim proxime sequitiir locus e Philotide. Vera haec puto; uaque totum vera iam inelugi. V. Histi criti P. 4II. Diqiligini by Cooste
378쪽
ρις eod. σόχαρ. . Παρουλης. Conexi ut supra adscripta sunt. Videntur illa de Itomine impense libidinoso intellegenda esse. De Soeliare et Pastu te elr Iahlo usui Pantli. Aempl. V . Vitiose apud Hesyelitum alio loeo Παλμίτης simplum est. Compara nomen Pavis, quo de dixi vol. IIP. 49. Cum socii aras nonalite cognatum videtur quod Pollux VI Sa eoni nemoriat uvae Aerapilaeae nomen Σωχις η
379쪽
κων. Aperium e8t IIaec etiam aliis modis digeri posse.
χθος εστιν αυrοῖς, ἄν τιν ἰδιώτην ποθέν λάβωσιν εισελθόντα, διαπειρώμενον της των λύγων θώμης, ταράττειν καὶ κυκῶν τοῖς ἀντιθέτοις, τοῖς πέρασι, τοῖς παρεψώμασιν, τοῖς ἀποπλάνοις, τοῖς μεγέθεσιν νουβυστικῶς. Diogenes Laert. I. l. αλλὰ και εν Tαραντίνοις φησὶν Ουτως 'E ς εστὶν αυτοῖς κτλ. IIine petiit loeii in Snidas v. Σενοφάνης. I Sutilas εὰν ἰδιώrην. - Vs. 2 διαπειρωμένοις I. Sealiger. - Is. 5 τοῖς μεγέθεσιν. v. Ernesti Le-xlcon techn. P. 205. Duiligod by Corale
380쪽
Κόρυδον τὰν χαλκοτύπον πετίλαξο, ην μὴ σοι νομιεῖς αὐrὼν μηδῖν καταλείφειν, μηδ' ἄφον κοινῆ μετὰ τοίτου πώποτε dais η, του ρωου' προλέγω σοι ' ἔχει γὰρ χεῖρα κραταιάν, χαλκῆν, ἀκάματον, πολὐ κρείττω του πυρίς αυτοῖ.Athetiaeus VI p. 24 I e. de Corydo parasito eo In leoruIII tegit monia eomponense Κρατῖνος δ' ὁ νεώτερος ἐν Tιτῶσι Κόρυδον τον χαλκοτύπον κτλ. Non dubitari potest mala liaee
ex solo aliquo oraculo derivata sint. Similis vaticiniorum eo Ior apud Aristoph. Equ. I 0 9 et Horat. Sat. l 9 34. Va. I χαλκοrsnον C. χαλκοrυπον PVL. Fabriam serearitim curisscat Cotadu in non pers pleto. Num χαλκοrυπον explicam uin χαλκοῖ κεκροτημένον, ex aere saeimn sive aenemn, Propter Inulei manus Vs. 2 Loheelaus ad Plitan. p. 458 οὐ μή σοι. Porsonus εἰ μή σοι, nisi existimabis eum nihil tibi relicturaιrn. t uod quid sit non intellego. Nee Lobeehu eo illectura ad sententiam apta est, quae ita potius procedere debebat: cavs tibi a Corydo, nequs unquam cum hoc Minnaine Obsonium conredas: nihil enim tibi relinqγet. Totum versum, si alae aget, nemo desideraret. Pro σοι PVL. σύ. Vs. 3 μετὰ τοὐδ' οὐ πώποτε Lotieeuus. - Vs. 5 πρεiττωτos πυρός. V. Berilli artan Eratost h. p. 220 et Rupra ad Eupolin p. 487.
LLHoστω δ' ἔτει ἐκ τῶν πολεμίων οἰ καδ' ηκων, ξυγγενεῖς και φράτερας και δομότας ευρῶν μόλις, εἰς τὼ κυλικεῖον ενεγράφην ' Ζευς ἔστι μοι iρκεῖος, ἔστι gράτριος, τὰ τέλη τελῶ.