장음표시 사용
441쪽
τῆς ἀξίας ἀγαπῶσιν, si τῆς ἐσπέρας
442쪽
κἀνrαὐθα καὶ γραῖς καὶ γέρων καὶ παιδiον Io πεμφθεις απαντες ἀγοράσουσι κατὰ τρόπον.
οὐ γέγονε μετὰ Σόλωνα κρεirτων οὐδἐ εις 'Αριστον. v νομοθέτης ' τά τ' ἄλλα γάρ νενομοθέτηκε πολλὰ καὶ παντοῖα δή, νυνέ τε καινιν εἰσφέρει νόμον τινά I5 χρυσοῖν, τὼ μη πωλεῖν καθημένους δειτοῖς ἰχθυοπώλας, διὰ τέλους δ' krηκότας εἶτ' εις νέωτά φησι τρώφειν κρεμαμένους καὶ θῶττον ἀποπέμφουσι τοὐς ώνουμένους,ἀn4 μηχανῆς πωλουντες ωσπερ οἱ moi. Athenaeus VI p. 226 a. de placarior in artibu1 agens Iκἀν τῶ Λεβητι δέ φησιν ὁ αυτις noιητής ου γέγονε κατὰ τρόπον. καὶ προελθών δέ φησιν Ου γέγονε κτλ.Priora antiquuus in hune sere uti, luna scripta fuisse a pleor et
II ω μοι δοκεῖ πνικτόν τι ἔφον βελφάκειον. B. ἡδύ γε.
443쪽
ἰάσιμον γὰρ τὼ πάθος ἐστί. A. τω τρόπως 5 N. oως λαβών ῆν εις λεκάνην τιν' ἐγχέας ψυχρῶν, ξυνiης; εἶτα θερμῆν την χύτραν εἰς τοὐξος ενθνς ' διάπυρος γὰρ ovs ' ετιελξει δι' αυτῆς -τiδα, και ζυμουμένοωσπερ κίσηρις λήφεται διεξόδους Is σομφάς, δι' ύν την ωγρασέαν ἐκδέξεται τα κρεάδι ' εσται τ' O- ἀπεξηραμμένα, πχυλα δ' ἀτρεμεὶ και δροσώδη τὴν σχέσιν. A. Ἀπολλον, ὼς ἰατρικως. d Γλαυκὶα,
ταυτι ποιήσω. B. καὶ παρατιθει γ' αυτά, παῖ, 5 Oταν παρατιθῆς, μανθάνεις; ἐψυγμένα. ατμὸς γὰρ ουτως ουχὶ προσπηδήσεται
ταῖς ἐισίν, ἀλλ' ἄνω μάλ' εἶσι καταφυγών. A. πολλῶ γ' ἀμείνων, ώς εοικας, ἐσθ' ἄρα λογογράφος ἡ μάγειρος. o λέγεις οὐ λέγεις,
Alexist, non aerumn suisse, sed ingenuum, Athenaei scimus
444쪽
rogaverat primus interlocutor. Cul auer respondet: si fervidam ollam in frigidum acetum immiseras. - Vs. si ξυνιεις librit ξυνιεῖς Selixvelglia enserias ξυνiης Dindι, reus. ibidem I obraeus ἐγχέ liς, quo forta fise non opus est. - Vs. libri ἐνθεiς, quod in ἔνθες nautarunt. Vide quae ad tertium vergum illxl. Coniunctisum reposuit etiam Do braeus. Va. 8
δ' ἐσται. Cor rexit Casaithonus. τ' post εσται aecessu EI B.
vi de grammalleorram Io eos a Din dorso ad Aristoph. Nul3. 2si Iludieatos, quibus adde grammaticum Hevh. Aneed. p. 460 20.
νον non historiarion scriptorem dicit, iit Grotius litterpretatur, 1ed qui mercedes conductus reis orationes scribit. Quod hominum genus vlligo malo audiebat. Demostla. sals.
hosi, saepe tam eii argumentum par in dilucide explicabant Et multa dicendo emetebant ut a uiuentes nihil intelligerent.
Hi ne recto Infertur υ λέγεις Οὐ λέγιις l. e. οὐδἐν λέγεις. Cui dicenili gelieri in Irum est quam insegit fuerint critici, qui non Ilunc tantum locum, in quo Dobraeus o λέγεις ἐυλέγεις scribebat, sed ollam Eubulunt Ion. I 3: κοὐδ' αν λέι.γων λέξαιμι, et Aristoplianent apud Pollue. VII 96: οὐδ' αν λέγων λiξαις, Iiaud optimis conleeiuris vexariant. II amidissimile est quod dixit Aristopla. Plui. 606: ου γὰρ πεiσεις ουδ' ην πεiσhς, quod attigit Eustallitus ad Iliad. p. 660 62. Diuili od by Cooste
446쪽
nλονας, περικόφας τὰς ὀκάνθας τὰς κύκλαν, Παράσχισον χρηστῶς, διαπτώξας θ' ὁλον τω σιλφέω μάστιξον ευ τε καὶ καλῶς, τυρω τε σάξον ἀλσί τ' ἡδ' ὀριγάνω. Allienaena VII p. 322 d. Σαῖρος : τοίτου μνημονεύει Ἀλεξις ἐν λυκη. μάγειρος δ' ἐστὶν ὁ λέγων Ἐπίστασαι
κτλ. Vs. I finetuant lutes inter σαυρον et σαυρόν. Prius prohavit Herodiatius. V. Aread. p. sis 2I. - Vs. nαράσχισον per medimn snde, ut Epicharinus Atlien. VII p. 309 er κόκκυγες παρσχίζομες, ubi F. Casau bonum. - Va. 5ante Dindornuin εο ν. Cla Loheehu Paralip. I p. 65. Vs. 6 438 lalI loeo adeo insolens, ut non mirarer at quia eormuptum liaberet: at poggill ειτ' ὀρέγανον tonueere. Non eredo tamen aliquid mutandum esse: Inedia. enim eo moediae auetores haud raro ab antimaloriam poetariun dicendi legibus desciverunt.
447쪽
448쪽
ματα etc. quod teteris praestat. - 's. 8 geri hendum ωρμηκε. Va. 12 ante Din dorsum aeru eliatur Σιμοῖ et Σιμός. De Simo, Illa trione tragico eodemque artis tui in riae scri plore, nillil alium e comperium lial Eo. Hune non diversum eslle Staio Magnesio, a quo Simoedi dicti gulit Allien. XIV 620 d , parmin probabilis est opinatio Soli ve igit eu sera. - Vs. II ἔσθ' ἄνθρωπος laeolistus. Vnlgo εστ ' ανθρωπος. Loctrinrecte videtur intellexisse Naevius. ,, Hercules, qui arreptum Sinu lihellirin eupide perem rere coeperat, mirabundus exela mat βουλιμὰς εσθ' ανθρωπος. Tum ad Lint verita, quae non bene perceperat, sed quae tamen in Sinai invidiam diei a Esse ani indverterat, respondet, ο τι μίλει ure ete.'
Athenaena VII p. 289 s: μνημονείει δἐ του Μενεκρά
τους και Αλεξις εν Mim, ubi γνω legendlun Eglle suspi-eatus glim Hist. erit. p. 392. De Menecrate Saracusano, medleae artis ostentatore famosissimo, plura attulit Auienaeus. Vid. gupr p. 33 . - De alio Daginenio ad hanc ahniam haud improtabili toti lectura reserendo, vide Ine. ali. fragm. LXI.
449쪽
haei Flor. II 8 2I habent βολβιτάριον, quod in βολβιδάριον
mutandum. Ita mora Miiusmodi clemniillsortim a deminuitula formatorum exempla apud veteres Auleos, nisi ubi Iaa loel que eausa us utuntur, quod fecIt Amatopli nes, qui χρυ-
σιδάριον pro χρυσων, ἱματιδάριον pro ἱμάτιον. βιβλιδάριον pro βιβλiον dixit. V. Bat lo n. fragm. 30 p. 982. Βιβλιδάριον reddendum Diogeni Laert. VI 3, n bl vulose βιβλιάριον.
Ux' Ου περίεργόν ἔστιν ἄνθρωπος cIvrόνυπεναντιωrάτοις τε Πλεiσrοις χρώμενον; ἐρωμεν ἀλλο reiων, παρορῶμεν συγγενεῖς ' ἔχον rες οὐδἐν εὐπορουμεν τοῖς πέλας'
ο ἐράνους τέρονrες οὐ τέρομεν αλλ' ἡ κακως, τακτῆς τροφῆς ει τῆς καθ' ἡμέραν πάλιν
450쪽
γλιχόμεθα μῖν την μῆραν ἴνα λευκὴ παρῆ,
ζωμον δἐ ταίry μέλανα μηχανώμεθα, το καλιν δἐ χρῶμα δευσοποιου χρώζομεν. Is καὶ χιόνα μὸν niνειν παρασκευάζωεν,
τὼ δ' ὁ ν ἄν μὴ θερμον η δὶασίρομεν.
τον. Id de homine primus usurpavlt PIalo lucto nobilissImo, ἄνθρωπος φυτον ΟΦάνιον ουκ ἔγγειον. V. valckenarius ad Eurip. Hipp. 630. - Va. Ουδἐν non ad ἔχοντες pertinere, sed ad ευπορουμεν, monuit Seli velghaeugerus. - Vs. si vulgo ακτῆς. Α τἀκ τῆς. Codicta lectionem probarunt recentiores, ahundante, ut putant, praepostilone. Salie reete diei poleat τἀκ τῆς τίχης, τἀκ των θεῶν et quae gunt similia, a quIbus mullum diversa est nostri Ioel ratio. Itaque τὰ τῆς aeribendum piitarem, nisi eodieia lectio ad τοκτῆς speetare videretur. Id igitur reposui: τροφὴν τακτὴν oppo iiii τοῖς ἐράνοις. Genltivum verte in Dactu instidiano. - Vs. τι ἐν post την ego addidi, alit ante τήν. - Vs. 9 τῶ, quod IImri ante δευσοποιω Iiabent, delevit Pomonus. IMd. ro καλὼν χρῶμα dieli mazae catulorem, quem quum δευσοποιῶ in eldieli, aperturn est Iloe δε vsoποιῶν ad ζωμὼν μέλανα reserendum esse, euius color reete δευσOnOῶς dici potest, quoniam magae gemel nigro iure inlaetae priglinus candor reponi non potest. Moneo lioc propter Casaubonum et Rulin-kentum ad Tina. p. z6. - g. II ἔφον Casant onus ex membranis. Ceteri ut ri ολον. Ibidem ἐὰν ante Diti lor-