Fragmenta comicorum Graecorum collegit et disposuit Augustus Meineke Fragmenta poetarum comoediae mediae

451쪽

'Eὰν ἐπιχώριος

οπώραν ἡ ξενικον ιαrων τοιαυτὶ λέγοντα, ώς υλεξις ἐν Μανδραγοριζομένη διὰ τούτων παρίστησιν 'Eὰν ἐπιχώριος

κrλ. Videntur haec ex est lena oratione repetita Esge, ex qua superans fragmentum allatum est. Partem Ioel apposuit

etiam Eustathlus p. 884 2 . Vs. 3 Enslatilius πτισGάνύς. Va. alite Dimior fiuin ἐάν. IMd. Eustalli tua πτισσάνας. Fortasse Igitur πτισάνας. Pro τρυβλίον aliud quia geriptum fuisse ali Alexide apertum est. Seliwelgliaeu seriis admonet glossae IIesrolin, At δριον : τρυβλiOν. Sed ipsum hoc λi-δριον eo utroversum egi. Medico fi dorice loqlientes Italaenius etiam alibi. V. Crate iis Fab. lite. v. oll. Epicrate Fab. lne. I 25. - Vs. 5 libri σευτλioν. Eustalli ius p. 8I3 62 ex antiquis grammaticiar 'Arrικοὶ την κοινῶς σύρβην τύρβην λέγουσι, καὶ τὼ σε ιτλον τευτλον. Itaque τευτλiOν seripsi, quae recepta apud Allieos sorma suit, σευτλον antem et σευτλίον peregrina nec sine aliquo assectationis erimine usurpata. Arguit id etiam Euplironis locus apud Atlien. XI

452쪽

viρουσα κτλ. ,,HIne intelligiinus, Clial ei densibus illelas sulas συμβολάς, taenias, corollas, unguenta aliaque pars o Parabilia, quae Invitali ad regem eonvivii eonvivae deserehant. Vide tur qui ista loquebatur, lioc causatus seu vere seu falso, ut Pro veris sFmbolis, quae maloria sumptus erant, minus Peu-deret. Casaut onus.

453쪽

Aii. II 5 Alexidis locum interpretatur passer Sins capite. Vs. 2 libri πεφιλιππιοῦσθαι. Idem in suo Asieliael exemia plari legerant Aelianus V. H. X G. Pliotius et Suidas in Φι λιππiδης, Eustatiniis p. I646 IT. Indieavit haec partim Caiasauhoniis et Schri Eigliaeuserus. Correxit primus omnium II. Stephanus. οσον ου Toupio debetur Emend. II p. 346. oso μου Λ. Osωμου PVL. τἐθνηκα pro τέθνζM Totipius.

MAAT EIS. Yὶ δυστυχεῖς ἡμεῖς μἐν οἱ πεπρακότες την του μου παρρησίαν καὶ την τρυφήν, γυναιξι δουλοι ζωῶμεν ἀντ' ἐλ/υθέρων. ἔπειτ' ἔχειν προῖκ' ουχὶ τιμὴν φάσκομεν; si πικρόν γε καὶ μεστῆν γυναικείας χολῆς. ἡ των γὰρ ἀνδρῶν ἐστι προς ἐκεiνον μέλι οἱ μέν γε συγγνώμην ἔνυσ' ἀωκουμενοι,

αυται δ ' ἀδικουσαι καὶ προσεγκαλova' ἔτι q

ύν οὐκ ἐχρῆν ἄρχουσιν, ών δ' ἄρχειν ἐχρῆν

10 ἀμελοῖσιν, ἐπιορκοῖσιν, Ουδἐ D κακει ἔχουσι καὶ κάμνειν λέγουσ' ἐκ στοτε.Athenaens XIII p. 558 et ὁ λωνίδης ψέγων το τῆς γαμετῆς ἔν-α τὰ ἐκ των Μάνtεων Ἀλεξιδος προηνέγκατο ταυτὶ των ἐπῶν sὸ δυστυχεῖς κτλ. Vs. I ημιν L. Verba μἐν Οἱ addidit Grotius ExcerptIs p. 5 9. Reetius fortasse suppleas ἄρ' οἱ . airve potius Oh a quo suspensiun sit ζωμεν, quod va. 3 legitur. - Vs. φάσκομεν pro πάσχομεν Nie.

Siurio. Casaia boniis: tam Diui Sumus, ut auctoramentum servitutis nostras vocmnus dotem. - Vs. 6 ante Bindor

454쪽

ἄνω κάτω τε περιπατο Dσ' περ Πλάτων σοφιν Ουδἐν ευρηκ', αλλὰ κοπιῶ τὰ σκέλη. Diogenes Laert. III 26: τοιοῖτος δ' ῶν 'latonem illelii ομως ἐσκώφθη και αυτὰς υπὼ των κωμικῶν Aλεξις Μεροπiδι ος καιρον Θεις κτλ. Eundem locum, sed omisso fabulae inulo, appositit Hesyclitus Miles. p. 8. Vs. 3 forintasse τὼ σκέλη. Ita certe eonstanter Aristophanes, qui nuntiiram τὰ sκἐλη dixit, nisi semel in Iosiatr. 11 2, ubi noude lininani eorporia partibus, aed de Megaricorum marorumhraelitis loquitur. Neque obstat eiusdem sal lilae va. 1259, ubi in dorleo carmine legitur πολίς δ' ἄμα καττῶν σκελῶν ἀτρις 7ετο. Sed τὰ σκέλη habemus etiam apud Anaxnam Neoti. I 2I. Antiphanem Tlios. vs. 3 et incertum apriae Ari- sint. Rhet. III II.

χ πρῶτος ευρών μετὰ λυχνοπου Περιπατεῖν τῆς ν τῖς ἐν τις κηδεμών των δακτυλων. Athenaena XV p. 00 ar λεξις Μιδωνι πι πρῶτος κτλ.

nil ao tabulae ilinio habet Eustathlus ad Iliad. p. IMI IRVs. 2 κηδεμών τῶν δακτυλων. Scit. ne adurerentur vigui, allucern per se, laternae non inelusa, geglaretur. Ita etiam Scit Reuhaeuserus. De titulo fabulae dixi Hist. erit. p. 0I.

oin ἀρχιτέκτων κίριος τῆς ηδονῆς

455쪽

μόνος καθέστηκ', ἀλλα καὶ των χρωμένων συμβάλλεταί τις, ἄν καλῶς χρωνται, μερk;5 B. nota ν τι; δεῖ γὰρ κἀμὸ τῶν ξένον μαθεῖν. A. τὀν ὀφοποιιν σκευάσαι χρησrως μόνον δεῖ τούφον, ἄλλο δ ' Ουδέν. ἄν μἐν Ουν τύχη ὁ ταῖτα μέλλων ἐσθiειν τε καὶ κρινεῖν εἰς καιρον ἐλθών, ώφέλησε την τέχνην 10 ἄν δ ' υστερio της τεταγμiνης κμῆς, ωστ' ἡ προοπτήσαντα χλιαίνειν πάλιν, ἡ μὴ προοπτήσαντα συντελεῖν ταχύ, ἀπεσrέρησε τῆς τέχνης την ηδονήν. εἰς τους σοφιστὰς τὰν μάγειρον ἐγγράφω.II ἐστήκαθ' υμεῖς, κάεrαι δέ μοι τὼ πυρ, ἡδη πυκνοι δ' αττουσιν Ῥφαίσrου κυνες κοντως προς αἴθραν, οις τὼ γίγνεσθαι δ' ἄμα και την τελευτὴν του μου συνῆψέ τις μόνοις ανάγκης θεροῖς ora ὁρώμενος. Athenaeira IX p. 3 9 a: καὶ ὁ παρὰ τῶ 'AUξιδι δἐ ἐν Μιλησίοις sio μάγειρος ου μακρὰν τούτου ἐστὶ λέγων τοιάδε

456쪽

fragm. 66 θεῆς μεγάλας κυνα. quibus multa similla assit dit RuIinvenlua Epist. erit. p. 93. Cli Anaxuas Neoit. I, Scyllam πονriαν κυνα dicens. - Vs. o Casalabonus et lyln- dorsus αἰθέρ' pro αἴθραν. Sitie eausa, ut docet ΛntIphanes Aphrod. I I r κασιόπνουν civραν δι' αἴθρας. quae forina poetieae totius loel dictioni inprimis accommodata est. Ibidem oις τὼ pro οἶσθ' οι debetur Petavio ad Tlienust. p. 393. II.

Εἰ μὴ γὰρ ών ἄνθρωπος ἀνθρώπου τυχαις

υπηρετήσω, ποῖ φανήσομοι τρονῶν; Stobaeus morat. CXII si eum Iem male 'Ἀλέξιδος Μιλη- σως. 's. 2 pro ποῖ legebatur οὐ. Cod. A et Trine. εἶτ' ori B γ' οὐ. Collexti Porsonus ad Eurip. Orest. M. III. Athenaeus VI p. 240 er Παράσιτοι δ' ἐn' oνόματος ἐγένοντο Tιθυμαλλος μέν, Ου μνημονευει Ἀλεξις εν Μιλησί .

457쪽

κἀκει adduum ex AB. Ceteriam Milton personae avfabulae nomen esset iniuria dubitavi inst. erit. p. 38 .

Vide supra tu Ἀλένης μνηστῆρες.

Φιλεῖ γὰρ ἡ μακρὰ συνουσία

και τὰ συμπόσια τὰ πολλὰ και καθ' ἡμέραν ποιεῖν σκωφιν. ἡ σκῶφις di λυπεῖ πλεῖον η τέρπει πολύ του κακως Hγειν γὰρ αρχὴ γιγνετ' άν θ' εἴπης μαξ,5 ευθυς ἄντήκουσας' ἐδη λοιδορεῖσθαι λείπεται.

458쪽

II. Kαι τοὐς ὰλώας εἰς το βάραθρον ἐμβαλῶ. ἀπελευθέρων ὀφάρια θηρευουσι μοι, τριχίδια καὶ σηπiδια καὶ φρυκτούς τινας. B. Ουτος di πρότερον εἰ κεφαλην θίν v λάβοι, ενόμιζεν ἐγχέλεια καὶ θυννους εχειν. AiIienaeus VII p. 302 si Ἀλεξις δὲ ἐν Ἐδυσσεῖ υφαi- νοντι καὶ τvν κεφαλην του θυννου ἐπαινων conunemoraus φησί Kαι τοὐς άλιέας κτλ. Va. I εις τι βάραθρον ἐμβαλῶ in eadem senarsi parte posuit Aristoph. EPI. IM0. - a. lihel ουτος προτερον κεφαλην εἰ λάβοι θυννου. Transpo-guli et M addidit Et surduus Observ. p. 463. Praetuli Casaubonus, ουτος δἐ κεφαλὴν πρότερον εἰ θύννου λάβοι. Vs. 5 ενόμιζεν ABC et epit. Ηoesesi. ἐνόμιζον PVL. ἐγχλλεια PVL. ἐγχόλια ABC. III. Avienaeus VI p. 2 sor παράσιτοι δ' ἐn Oνόματος ἐγένοντο μῖν Τιθυμαλλος, ου μνημονευει Αλεξις ἐν Μιλησire καὶ εν 'Oδυσσεῖ Σφαiνοντι.

nιοδώρω Σῶμα ι ἐν κτλ. Vs. 2 restitul aoristum pro vulgato ἐξliρε, quod non erat cur in Q ηε uilitaretiIr. Similiter ἀπαiρειν lut ratisiiive ilicitur. Versus tertius fortasse altera luterlocutori assignandus. Ceteririn coiis. Diripidem apudae lol. Troail. 63 r το μῖν riθνηκε σῶμα, τοὐro δ' ἀνα

459쪽

Urιν ανήρ μοι πτωχός, κἀγώγραυς, η, ι θυγάrsse, και παῖς υἱός, χεδ' η χρ στή, πένθ' οἱ πάντες. τουτων οἱ τρεῖς δειπνοῖμεν, 5 δω δ' αὐτοῖς συγκοινωνουμεν

μάζης μικρας. φθόγγους δ' ἀλυρους θρηνουμεν, ἐπὰν μζειν ἔχωμεν, χρωμα δ ' ασίτων ἡμῶν ἔντων γἐγνεται ωχρύν. τὰ μέρη δ' ἡμῶν I0 χῆ σίνταξις του μου ἐστίν κυαμος, θέρμος, λάχανον, γογγυλὶς, ωχρος, λάθυρος, φηγός, βολβός, τέττιξ, ἐρέβινθος, ἀχράς, τό τε θειοφανἐς μητρῶον ἐμοί II μελέδημ' ἰσχάς,

θειοφανῖς - συκῆς, qui sunt 1 naenii nostri versus ultimi. a. 3 ἀδ' Schweighaeuserus, illari καὶ ud'. Qilain zρηστὴν dicit, recte Casaut onus intellegere videtur ipsam illam, quae fabulae nomen dedit, puellam OlJnilliam. Vs. 4 δειπνολσιν Groilus Exeerpiis p. 697, quo adscito Schwe laeugerias seripsu τρεῖς μἐν δειπνοῖσιν. Fortasse sus icit τρεῖς μενδειπνοῖμεν. - . G μικρῆς BCD et MSS Casau bonus.

I V. Histi erit. 389. Di iiii od Cooste

460쪽

βινθος, φηγος di βάλανοι φήγινοι Οἴαι τρώγεσθαι, βολβος δἐ κρόμυόν τι ἄγριον - τέτιξ sic δἐ βρώσιμόν τι καιαυτό, δ και σημεiωσαι, ἀχρὰς δἐ ἀπίους σημαὶνει ἀγρίους

κυρίως. - Vs. 1 gitii. affert Eustathlus ad Od. p. 15 2 garώς δἐ καὶ ἰσχνανειν τι σειον σπουδα μενον ἐν, δηλοῖ ὁ τοῖς τραγήμασιν ἐνrάξας καὶ την ἰσχάδα και ειπών Ἀ τε

θειοπαγὸς - ευρημα συκῆς. Pro θειοπαγές, ut vulgo h. l. legitur, B et 3ISS Casauhoniani praebueriant θειοφανές, atque ita etiam eod. B libro III, ubi vulgo θειοφαγές. Commode Solirieigliaeuaerras affert epigramma aplul Pausaniam L3T In Cererem, litiae πρῶτον οπώρας καρπὼν ἐφηνεν, i ην ἱερὰν συκῆν θνητῶν γένος εξονομάζει. Sosilnus sei inventionem ad Bacelium reseri apud Allien. III p. 8 c. Cfe Lo-heelitus Aglaoph. p. z02. Μητρῶον μελέδημα scum ilicit

non aliam, opinor, ob eausam , quam quod matrem suam inscuum tui iura eximiam turam ponere me nerat; nisi forte Pliadglani mulierem Iiaee loqui existimati dum est. - Vs. I si ευρήματα Sch velgliseusErus et Porgonus, quem vide etiam

ad Euripidis Orest. I 05I. Libri ευρημα. Recte autem ευ- ρήματα de fruetu Phrygiae serra arboris cum Ailaenaeo interpretatur Sch Reigliaeusem s. II.