Poetae lyrici Graeci 3 Poetas melicos continens

331쪽

11 35

A Moῖσα γαρ Ουκ ἀπόρως γενει τὸ παρον μόνον, αλλ' ἐπέρχεται MI πάντα θεριζομενα μή μοι καταπαυετ', ἐπείπερ αρξατο τερπνοτάτων μελέων ὁ καλλιβόας πολυχορδος αὐλος.

. . . Uμιλεῖ δ' ἄνθεοιν, ωστε) μέλισσα ξανθὸν μέλι μηδομένα.

αὐτόν ἐπαινῶν Nγειν, ὼς γόνιμον καὶ πόριμον εἰς τὰ μέλης τι δ' ἐπει

ΓΘ, viilgo θεριζογένη. - μή μοι Γ, μή μου Θ, viilgo μή με . - αρξατο

332쪽

. . . ὁ δ' ῖκετ' εις Κόρινθον, o δὲ Μαγνησίαν ναῖεw ἀλόχου δὲ Κολχίδος

Καὰ συ μέν, εἰκοσι παίδων μῆτερ, Παθι.

Κορινθίοις δ' ου μανίει, ουδὲ Λαναοί.

333쪽

SIMO MI ES.

Ἱσχει δέ με πορφυρέας αλος ἀμφιταρασσομένας ορυμαγδός.

. . . ρυδίκας) ἰοστεφάνου γλυκεῖαν ἐδάκρυσαν φυχαν ἀποπνέοντα γαλαθηνον τεκος.

. . . . 'ος δουρὶ πάνtας νίκασε νέους διναεντα βαλὼν ξύναυρον υπερ πολυβότρυος Ιωλκου

ουτω γὰρ Ῥμηρος ηδὲ Στασίχορος αεισε λαοῖς.

Diuiligo 1 Corale

334쪽

πεφυρμένον πρινος ανθει . . . ἐριθάλλου.

Bωτου κέ σε μῆλλον ἄνασα πρότερος ἐλέγων.

TQ κεν αἰνήσειε νόω πίσυνος Λίνδου ναέταν Κλεόβουλον ἀενάοις ποταμοῖσιν ἄνθεσί τ' εἰαρινοῖς ἀελίου τε φλογὶ χρυσέας τε σελάνας καὶ θαλασσαίαισι δίναις αντία θέντα μένος στάλας;

μέλανι πλεῖν καὶ ἀποσημαινειν τὰ πάθος ' ὁ Σιμωνίδος οὐ λευκόν φησιν ειναι τὰ δοθὲν υπὰ et os Αἰγέως, ἀλλὰ φοινίκεον κτλ. καὶ του to

λασσα , AD του τῆ δε μενουσα πολυκλαυτω ἐπὶ τ suβω Aγγελεω παριουσι, Μίδας ora th δε τεθαπται. Φέρουσι δὲ μ αφτύριον Σιμωνίδου α σ μ α.ῆποεν φησί ' Tίς κτλ. Inter Encomta rotulit Schnoide vita, Se d potius ex Threnis vermis petiti videntit r. Celemini credo Simoni leni altitit quod Cleol,li H poena siti iIm. noti nobile illitii in Millam epigramina respexisse, tinni nil χαλκέη παρθενος, hic λίθος memoratur, ni ηi linec sic coiiciliare velis, ut marmor ne colui anno Sironem tinpositam suis S sint linΗ quam- qui ni Krisciae do Platonis Iutaedro p. 105 non haesit. - V. 1. νόω, eo l. Mori. νῶ. - πίσυνος, conieci πινυτός. - v. 2. ἀενάοις cod. Mon. , virlgo ἀεννάοις. - ποταμοισιν scripsi, V. ποταμοις. - V. 3. 29υσεας Her nnian, v. Iρυσῆς. Videt tir scribomium αελίου τε φλογὶ χρυσεου λιπαρας τε σελανας. - V. 4. δίναις, Col ut δίνης. - άνtία θεντα scrip8i, nam

335쪽

5α παντα γάρ ἐστι θεων ησσω ' λιθον δεκαὶ βρότεοι παλάμαι θραυοντι μωρου φωτός αδε βουλά.

h.'στι τις λόγως ταν αρεταν ναίειν δυσαμβάτοις ἐπὶ πετραις, νυν δέ μιν θοὰν χῶρον αγνὸν αμφέπειν. η uουδε παντων βλεφαροις θνατῶν εσοπτος,

5 ω μη δακέθυμος ἱδρως ενδοθεν μόλη, ῖκηταί τ' ἄκρου

ανδρείας

πυὶ ρ, illae corr xi sin iliterque ΕInpurius, ut clo isto ne sit somno Aristot. Hist. An. IX 3l, 23, qtiam litani loci erit uti latio unc Θps, cum no illii litui doni su certuna. utruiti Ceus an Amorginus post R Au intelligendus.

336쪽

ὀνθρωπε, κεῖσαι ζων ε τι μάλλον των υπό γῆς ἐκείνων.

337쪽

U δ' αυ θάνατος κίχε καὶ τον φυγόμαχον.

Ἐστι καὶ σιγάς ἀκίνδυνον γέρας. 67. fl09.J Κι ι Πόλις αυδρα διδάσκει.

.... Ἐπεὶ .

πάσαις κορυδαλλίσι χρη λόφον ἐγγενέσθαι.

Σιμωνίδ ην, αληθές ἐστιν ἐπὶ των ε τι χρόνον ἐχόντων μεταδιδαχθῆναι, καὶ μάθημα. Fr. 68. Plui. do tiri l. ex hos t. cap. c. 10: Ἐπεὶ δὲ πάσαισι κορυδαλησι χρῆ λόφον ἐγγενέσθαι κατα τον-μ ωνίδν. tilii IIosc. l. 2 κορDδαλλίσι . Ide in Praee. Polit. c. 11: 'Επεὶ δὲ πάσαις κορυδαλίσι κατα Σιμωνίδην χρη λοφον ἐγγενέσθαι καὶ πῶσα πολιτεία miori τινὰς ἐλθους καὶ διαφορῶς. Affert otium vit. Timo t. c. 37: επεὶ χρῆν, ως εοικεν, ου μόνον πῆσι κορυδαλλοῖς λόφον εγγίγνεσθαι κατὰ Σιμωνίδην. CL Apostol. III 91.

338쪽

Tὁ γὰρ γεγενημένον Ουκέτ' αρεκτον ἔσται.

Ουδὲ καλῆς σοφίας ἐστὶν χάρις, εἰ μή τις εχει σεμνὰν υγίειαν.

θνατῶν βίος ποθεινος η ποία τυραννίς; eῆς δ' ἄτερ Ουδε θεῶν ζαλωτὸς αἰων.

a . . . Πορφυρέου

ἀπο στόματος ἱεῖσα φωνὰν παρθενος.

339쪽

Eυτ' ἀηδόνες πολυκώτιλοι,

χλωραυχενες, εἰαριναί.

κυανέα χελιδοῖ.

Ἐξελέγχει ὁ νέος οἰνος Ουκω πέρυσι δῶρον ἀμπέλου ' ὁ δὲ μυθος οδε κενεόφρων, κουρων δε.

. . . . To δοκεῖν καὶ τὰν ἀλάθειαν βιῶται. 77. μόνος αλιος ἐν Ουρανῶ.

κνοτέρω.) Ego coniecit . . . Dυδ' ἐξελέγχει νέος oi νος ὼς τὰ πέρυσι δῶρον αμπέλου μυθος κενεόφρων sive κενοφρόνων) κουρων oδε.

. 'in otii les, cum iuveni poetae posthabitiis esset, videtur ilixisse iii finire sere sententiam: neque adolescenti/ιm sivo recentra) poemata perant vetera m poetar u liabores, quemadmodum vinum recem vincia ve- teris Bacchi donMn.

Fr. 76. Schiol. I ur. Ur. 770r Eυχου, πάντας Ουtω δοξάζειν, o τι δίκαιόν ἐστι το πρῶγμα, ἐπεὶ πολλοις εδόκει ἄδικον εἱναι. Καὶ Σιμωνίδης ' Tὀ δ. κ. την ἄλ-ε ι αν βιάζεται et ad v. 224, ubi est καὶ τὰ μάλα θεια βιῶται, sod Coboti coit. καὶ tῆν αληθειαν. Addo Platon. Hop. II 365 C: onκουν, επε ιδ h τὀ δοκειν, ῶς δηλουσί μοι οι σοφοί, και tὰν ἀλάθειαν sita Par. A. Vat. H Vind. EFAmbr. C. Ang. H. Flor. ΑΒ CV, τῶν vel τὴν ἀλήθειαν reliqui) βιῶται. Fr. 77. Tlheodor. Moloch. 90: Ααὶ μονος αλιος ἐνουρανοις

340쪽

11 44

Ἐς αλα στίζοισα πνοιά. τος δέ τοι ηδυμον υπνον ἐχων.

υμερόφων' αλέκτωρ.

ΕΛΕΓΕΙΑ.

Εἰ δ' αρα τιμῆσαι, θυγητερ . 1ιος, οστις ἄριστος, δῆμος 'Aθηναίων ἐξετέλεσσα μόνος.

Fr. 78. Seliol. I l. m 127: Ἐστιν ἡ φρὶξ κινο ρομένου του πνευματος reor ἡ ' Σι μωνίδης δὲ α ut qν καὶ δεῖξαι πειρώμενος ovτως ετη ' Ἐς

quaquam ne ee8se est. Simonidem ipso verbo εἴκειν usum es 8 redari us

II ariling ἐν δ' Οἰνευς εἴκει θεῶ, μεγαν εἰς διφρον ἐπιβαινουσν .Fr. 81. Atheu. IX 374 Dr Σιμωνίδης' ιμ ρόφων' αλ. sed B ημερόφων', quod correxit Schneide vin. Fr: 824 Am topli. Pac. 736: Εἰ.δ ουν εἰκός τινα τιμῆσαι, θυγατερ Βιός, o στις αρισtoς κωμωδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων καὶ κλιινότατος