장음표시 사용
311쪽
P0LTAE MELICI.Tῶν ἐν Θερμοπυλαις θανόντων
εὐκλεὴς μὲν ἁ τυχα, καλος δ' ὁ πότμος, βωμος δ' ο τάφος, προ γόων δὲ μνῆστις, ὁ δ' οἶκτος
ἐνταφιον δὲ τοιολον ουτ' εὐρώς 5 ουθ' o πανδαμάτωρ ἀμαυρώσει χρόνος. ανδρῶν δ αγαθῶν o δε σηκος οἰκεταν ευδοξίαν Ελλάδος εῖλετο μαρτε ρεῖ δε καὶ Λεωνίδας ο Σπαρτας βασιλευς, αρετῆς μέγαν λελοιπώς κόσμον ἀέναόν τε κλέος.
Fr. 4. I io 1. Sic. XI 11: Aιόπερ οὐ r οἱ τῶν ιστοριῶν συγγραφεις μόνοι , αλλὰ καὶ πολλοὶ τῶν ποιηtῶν καθυμνησαν αυτῶν τας ανδραγαθιας' ων γέγονε καὶ Σιμωνίδης ὁ μελοποιὰς αξιον τῆς ἀρετῆς αυτῶν ποιῆσας ἐγκώμιον, ἐν A λέγει ' Τῶν κτλ. unde Selineido tu in
ὁ Σιμωνίδος 1πέγραφεν ἐπίνικοι legebatur Ara κικοι) δρομεσι, δέον
312쪽
Aνδρ' ἀγαθον μὲν ἀλαθέως γενέσθαι 869χαλεπον χερσίν τε καὶ ποσὶ καὶ νόφ τετράγωνον, ἄνευ
τοῖς δρομε ὐσι. Sane a diligentioribus grammaticis ad Callimachitin Potitis, ut Schraei de vin aui inadvertit, haec carminum inscriptio refertur,
vid. Clioorob. Epimer. Ι 115, 15 cii in cod. Marc. ap. Gaissord Praos. Et . M. p. VII et Craui. Au. Ox. III 254), tamen vori similo est Callimae iuni propterea liac sorana usum osse, quouiam iii ipsius Simonidis carminibus reperit, vel quod iam antiquiores oditiones Callimactio Ilunc titulum suppeditabant.
Fr. 5. Plato Protag. 339 Α: Καὶ δὴ καὶ νυν ἔσται τὀ ἐρώτhμα περὶ του αυτοῖ μέν, περὶ ουπερ ἐγώ τε καὶ σὴ τῶν διαλεγόμεθα, περὶ ἀρετῆς, μετενηνεγμένον δὲ εἰς ποίησιν τοσουτον μόνον διοίσει. Λέγει γάρ που Σιμων ίδ ης πρὀς Σκοπαν, τόν κρέοντος υἱόν et os 'ετ ταλου Ott υνδρα ἀγ. . .. τετυγμένον V. 1. 2 . . . . οἶσθα ουν, ἔν q, οτι α ροῖόντος του ἄσματος λέγει που, Ου δέ μοι. . . ἔμμε ναι v. 8. 9 ... p. 341 ID: ' ἐπεὶ o τι γε Σιμωνίδης οὐ λέγει τὰ χαλεπὸν κακόν, μέγα τεκμ ξριόν ἐστιν ευθ ἐς τὰ μετὰ τοὐτο ρῆμα. λέγει γὰρ οτι θεὰς αν μόνως του τ' ἔφοι νέ ρας v. 10ὶ ... p. 344 C: ἀλλὰ θεὰς αν μόνος τουτο ἔφοι το γερ Gς, ανδρα δὲ υ κ . . . καθέλη . v. 10. i1ὶ . . . σὐ-της, A Πιττακι, χαλεπὸν sσθλόν ω- μεναι, τόδ' ἔστι γενέσθαι μὲν χαλεπόν, δυναtὀν δὲ ἐσθλόμ' ἔμμεναι δὲ αδύνατον ' πράξας με ν γ ὰρ ε υ πας . . . κακῶς V. 12. 13ὶ . . . p. 345 C: ἐπιπλεῖστον δὲ καὶ ἄριστοί εἱσιν, Ους ῖν οἱ θεοὶ φιλῶσιν v. 14). Tαυτά τε Ουν πάντα πρὀς τὸν Πιτtακὸν ε*ναι. καὶ τὰ ἐπιόν et α γε του ασματος ἔτι μαλλον δολοῖ ' φοσὶ γάρ ' Tου νεκεν ... ἀπαγγελέω v. 15 - 18). φησίν ' Οοτω σφόδρα καὶ δι ολουτου ἄνατος επεξέρχεται τῶ του Πιττακου ρῆματι. πάντας δὲ ἐπαίνημι . . . μῆχονται IV. 19-213 . . . p. 346 C: Tαυτα δὶ καὶ τῶ Πιττακω λέγει, g τι ἐγώ, ω Πιττακέ, ου διὰ ταυτά σε ψέγω. οτι εἰμέ φιλό-
ψόγος, ἐπει ἔμ'ιγε ἐξαρκεῖ ος αν μὴ κακὰ 3 ῆ μηδ' ἄγαναπάλαμνος, εἰ δ ώς γ ε ὀνήσει πό λιν δ ίκαν et γιὴς ἀνήρ' ου μήνεγὼμωμῆσομαι ' ον γάρ εἰμι φιλόμωμος' τῶν γὰρ ἡ λιθίων α πείOων γ ενέθλα v. 3-6ὶ . . . ωοτ εἰ τις χαίρει ψέγων. ἐμπλησθείη ανε κείνους μεμφόμενος ' πάνgα ... μέμικται v. 7 . Si in ovido a a Platonis orations prinaus rectilis separare instituit Schleio ranacher, ipsos versus restituere et ad numeros revocare studuerunt post Hoynium Opiisu. I I 60 seqq. IIoraiiann in odit. IIein lorii i) ot Booelch Pind. I 2 p. 337 qui qtii dein epodiam, quam sibi deprellertilisse visus eat IIer-rnan n. praetermisit), a quibus milii s ne pius discedendum fuit. Schnei. de M in in stropitis discribendis Boecklii uni sequitur. in opodo Herni anni vestigia legia. IIartiing denique nio auctoro epodum Sprevit, sed q intuor strophas disti uxit, str. I initi uin tantii in superesse sintvit v. I. 2ὶ str. 2 et 3 integras, quibus quarta in liauc subiungit: ovδ' οῦν ἔγωγε,
μέσως λέχοντ' ἀλαθές . t διὰ ταὐτ' οὐ πως . ω Πίττακε, σ' ἔψεγον lεἰμὶ δ' οὐ φιλόμωμος ἐξαρκεῖ δέ μοι l δς ῖν η κακὰς μηδ' ἄγαν ἀπάλαμνος, εἰlδῶς δ' ὀνησίπολιν δίκαν l υγιῆς ἀνορ' ἡ μὴν οὐ μιν ἐγὼμωμήσομαι ' τῶν γὰρ ἡ λιθίων l ἀπείρων γενέθλα ' l πάντα τοι καλὰ
τοῖσι τ' l αἰσrρά γε μὴ μέμικται. - V. I. μὲν oua. ω. - ἀλαθέως, ευλαθέως o. - V. 2. χερσίν, libri zερσί. - ποσὶ καὶ , ποσὶ BC Erinye. v όγου, λόγου tu a manu pr. CL Plato 3έι A: ου γὰρ εἶναι, ἀλλὰ
313쪽
γενεσθαι μέν ἐστιν ανδρ' ἀγαθον χερσί τε καὶ ποσὶ καὶ νόω τετράγω - νον, ανευ ψόγου τετυγμενον, χαλεπον ἀλαθεως αλ'θεως ΣΕ iv . Adilo Diog. L. nori. I 76: εIπέ τε Πιττακος) χαλεπὰν ἐσθλον Πιαεναι, oti και Σιμωνίδης μέμνηται λέγων ' αι δρα ἀ. om.) αλ. χαλεποντο Πιττάκειοπι μίμνηται δ' civetosi καὶ Πλάτων ἰν Πρωταγόρα ' ανάγκαδ ουδὲ θεοὶ μάro νεαι ut lioc clitoque Pittaci su , cs. Simoii. v. 21ὶ et
inquam nihil proibant, luoniana nannifestum est, Platonem lite liberrirnostio quo instituto convenienter Simonideas sententias ilisposuisse. Ut cro lanatis stropham A lv. 15-21 continuo post stro pilaira 2 v. 8 14 collocatam suisse non sollim conan o lus Aontentiaria in orito suadet. sed etiam ipso Plato 345 C. qui allato v. 14 porgit: καὶ τα ἐπιόντα γε του cia - ματος μῶλλον δηλοι ... Toυνεκεν κτλ. v. 15 seqq. . Schleierana cheruni tanaon secutus Hormann ex liis versi inis 3-7ὶ opodii in consti
κτλ. At vero horum vorsuum nitria sera aperto sunt iidem, qui in Atropitis deprehenduntur, ut nullis omnino epo lis Simonides in hoo carnaino usiis esso vi lentur. ἐilare illo insortii, ut prima stroplia iam sit integra :nptoque Simonides, postquam dixit ilisficito esse, virum oriani ex parto honum evadere, subiecit. sibi vol me iliocres homines probara, ct turi aptis inio Pittaceum illud examen vocavit: neque adversant tir inite coiit et urii , qtino Plato 344 Π ilicii. Iam apparet itu ut est nymi Pla
314쪽
νέμεται, καίτοι σοφου παρὰ φωτος εἰρημενον χαλεπον
δν ἀμάχυνος συμφορα καθελll. πράξαις γὰρ ευ πῆς ἀνηρ ἀγαθός, κακὸς δ , εἰ κακως τις '
δ in/ατὸν διζῆμενος, κενεὰν ἐς απρακτον ἐλπίδα μοῖραν αἰῶνος βαλέω,
φιλῶσεν, ap. I lat. ἐπὶ πλειστον δὲ καὶ αριστοί εἰσιν, Ους αν οἱ θεοὶ φιλῶσι. - V. 16. διζήμενος, Σ διζόμενος. - κενεῶν, ct κεν ἐαν. - ἰς,
315쪽
πανάμωμον ανθρωπον, ευρυεδους οσοι καρπὸν αἰνυμεθα
χθονός ἐπί τ' υμμιν ευρὼν ἀπαγγελέω . STt πάντας δ' ἐπαίν μι καὶ φιλέω,
μηδεν αἰσχρόν, ἀνάγκα δ' ουδὲ θεοὶ μάχονται.
c. 14 atro tuo l. ευρυόδου γ' , a lv. Stoic. c. 7 ευρυέδυος ut ἐδόμεθα, Red Diabner . . . μεθα . - v. 18. ἐπί τ' seripsi, sive ἐπὶ δ' malis, vuleo
Scopa in li ominem sortunatuni et nolit lem cecinissetqus id carmen, q/ι din eum se Ipsisset, in quo mill in ornnndi Causa poetarum more in Cario. Verri scripta et Pollitiem I ιissent, ni in is in una soritiι o Si inonidi vixisse, sed inlidium eius ei, quod pactus esset, pro illo carmina datumina, reliqui Inn stiis Tyndaridis, quos aequo lairilasset, peteret, si ei vitae retur. Paullo post serunt ti uiuiatum Simonidi, ut prodiret; iuvenes stare nil tantiam duos quos inm, magno opero evnearent: surrexisse illum. PrOilisse, vidisse neminem: hoc interim spatio conclave illud, lilii epularetur Scopas, conci lissor en maina ipsi na Oppressi In cuna suis interiisso.
Addo Quintil. XI 2, 14: ,, Est alitem magneti intor nuctores dissensio, italicone Carystio an Loocrati an Agnitia relio an Scopae scriptum Sittit carmen . et Pharsali fuerit haec domus, ut ipso illi ollam loco significare Simonides videtur, at ino Apollodomis ot Eliphorion et Larissa oris Eurypylus tracti lori int; an Crannone, ut Ai,onas tot)Cnllini nelius, ill e naso eu tua Cicero lanne fani sin latius sudit. lihi Apollas et Callima hus Ilo inelio scripsit, Prollor Apollas Cassiana ,ssiu e praeoptat. Nolle totum locum sic consorinat: Auyhorion: an Larissae, ut Eurypylus et Amuas tradiderunt: an Crannone. ut Caliunn his et quase seq. Ex hoc loco ny paret, Simonidem etiam in aliis carmini ibus Τ3ndarit larum laitilos colet, rasso, ut in opiniciis Mauri sui l. fr. 8) Leocratis, Asiatharch/ tilo his dilobus carminibus nihil aliunde compertuna), lii ne graminaticorum illa dubitatio repetondar non magis constat, Ploti carinen fuerit, in quo nodium Pliarsaliaritin montionena socerii poeta. Cotomim es. Selinoide Win Prole g. in Si inoii. XII seqq.
316쪽
νον Ισθμια νενίκηκεν Ἀποις, αλλὰ καὶ Πύθια την εἰκοστην τεταρ-τζν Πυθιάδα, ως Αριστοτέλης αναγράφει ' καὶ Σιμωνίδης λώινῶν ἀμφοτέρας αυτοὐ τας νίκας κατατάσσει. Nisi sorte lioc carinen ἐγκω - μιον potius, quana ἐπινίκιον suit.
ut,i ὶYbZh θυγατέρες . καίτοι καt τῶν ἔνων θυγατέρες ησαν. Cf. Heraclid. Pont. Potit. c. 25: ἐτυράννησε δὲ αυτῶν Ἀναξίλας Μεσσήνιος, καὶ νικησας υλυμπια.ὴμιόνοι i εἱστίασε τοὐς Ἐλληνας ' καί τις αυτὰν ἐπέσκωψεν εἰπώW Ουtος τί αν ἐποίει νικήσας pπποις. ἐποίησε δὲ καὶ ἐπινίκιον Σιμωνίδης Xαίρετ' κτλ. Ah laoe ii aud illit,ie diversum At enrmon, Leosthroni Anaxilao filio scriptiam, q iod Atlion. I 3 Ε men orate Ἀλκιβι αδος .. θύσας υλυμπίω Aιὶ et ἐν πανήγυριν στῆσαν εἱστίασε ' τὰ αὐτὰ ἐποίησε καὶ Λεώφρων υλυμπίασιν, ἐπινίκιον γράψαν -
τος του Λείου Σιμωνίδου. non recte Sc linei lo in utrum quo carmen consititit.
Fr. 8. Lucian. pro I inag. c. lsr Ἀλλὰ πῶς ἐπήνεσε ποιητής δόκιμος τὰν Γλαυκον, Ου δὲ Πολυδ. βίαν φήσας ἀνατ είνασθαι αναυτῶ ἐναντίας τὰς χεῖρας ουδὲ a. M. t.' ἀς, ὁποίοις αυτὀν θεοῖς εἴκασε; μῶλλον δὲ καὶ αυτῶν ἐκείνων ἀμείνω ἀπέφηνε ' καὶ Ουrs αυτὰς δ IIαυκος ήγανάκτησε τοῖς ἐφόροις τῶν αθλητῶν θεοῖς ἀντεπαινουμενος, ουτε ἐκεῖνοι ήμυναντο ἡ τὰν Γχαῶκον ῆ τὰν ποιητήν, ἄρά σεβουντα περὶ τὰν ἔπαινον, αλλὰ ευδοκίμοvν ἄμ*ω καὶ ἐτιμῶνto υπό
τῶν Ελλήνων, ὁ μὲν ἐπὶ τῆ ἀλκῆ ὀ Γλαυκος, ὁ δε ποιητὴς ἐπί τε τοῖς
317쪽
κίω. C. s. Wala. Illiol. Il II. Nonaen vix iii tegruin, sort. εις Tιρυμμμν, illi elii Elisei,. Ol. 80 inar sit vicisse ii iiii l. s ut polia it ille in iii :ilus certa iiiiiii laus iam antea victor renittitiam: rioinen autem lioc varie a lili rariis est ilet ira valiani. f. iii ii si nona in is latitii iri si inituli lini in secteris. possis Plia in Λύριλλον, alta colitico re.
Fr. 10. Iniciti iis 413. 20: Περιαγειρόμενοι ' ἐκ τούτου σύνηθες ἐγένετο κύκλω περιπορευομένους τοὐς αδλ0τῶς ἐπαγείρειν καὶ χαμβάνειν τὰ διδόμενα ῖθεν Σι μωνίδ ης περὶ ζεστυ toti eod. rest λου
318쪽
γὸς ὁπόταν χε μεριον κατα μῆνα πινυσκρὶ 874Zευς αματα τεσσαρα καὶ δέκα, λαθανεμον τέ μιν
ωραν καλέοισιν ἔπιχθόνιοι ἱραν παιδοτρόφον ποικίλας Ελκυόνος.
ην Aὲ παλαιστὴς Αἰγινήτης. υλλως τῆ προς το ζωον κοινωνία τῆς λέ- ζεως συνέπλεξε τὰς κοινωνίας ὁ ποιοτῆς 1iγων' ἐπ. ὁ κριὼς οὐκ ἀ.
319쪽
Mη φοίνικας εκ χειρῶν ἱμαντας.
μην. iluae recto Iluc ailluliuit seliniuile in villi liliis II ituli prii et uae. versi ini delitescere est ait leni scri l en illini αυτη γαρ κατα τον α κα- δου μέ io ς' Πινε, πιν ἐν ταις συμφοραις. ἐκ τῶν Σιμωνίδου δὲ rout o I'εθρίππων. to δὲ a υμφοραις ἐπ' ἐσθλοις των μέσων
320쪽
μῆς it αγώνιος, Μαιάδος Ουρείας ἐλικοβλεφάροιο γένεθλον. τῶν τέκεν υτλας ἔπτα L φ. O. ἔξοχον εἶδος, ταὶ καλ. II. ουρ.
lliniexi . Orat. V 2: 'Hλεῖοί ποτε τῆς Σιμωνίδου λύρας aciβόμενοι, οτε ἐπὶ τqν Πῖσαν ἔσπευδεν. υμνω κοσμῆσαι τον Λία, δημοσία φωνῆ την Λιος πόλιν προ Λιός ἄδειν ἐκέλευον.