Poetae lyrici Graeci 3 Poetas melicos continens

371쪽

IOETAE MELIC. l. παῖδα, παλαισμοσυνας δεξιὸν ηνίοχον, ut 8 κάλλιστον μὲν ἰδεῖν, αθλεῖν δ' ου χείρονα μορφῆς,ος πατέρων ἀγαθῶν ἐστεφάνωσε πόλιν.

Στροίβου παῖ, τόδ' ἄγαλμα, Λεώκρατες, ευτ' ἀνέθηκας' μῆ, καλλικόμους ουκ ἔλαθες χάριτας, Ουδ' 'Aκαδήμειαν πολυγαθέα, τῆς ἐν αγοστῶσῆν ευεργεσίην τῶ προσιόντι λέγω.

Πατρίδα κυδαίνων ιερὴν πόλιν , πις 'Aθάνας, τέκνον μελαίνης γης, χαρίεντας Ουλους τουσδε συν υφαίστω τελέσας ἀνέθηκ' Ἀφροδίτρ, καλου δαμασθεὶς ἱμέρω Βρυσωνος.

Πατρὶς μεν Κόρκυρα, Φίλων δ' ονομ', εἰμὶ δὲ Γλαυκουυίος καὶ νικῶ πὐξ δυ' oλυμπιάδας.

αυλούς. Ac sano χαρίεντας numero versiis nituerant tiret selioli asta vi lo-ttir vorsi in synlinii ntietiore In legisso, Vel ut χαριτόεντας, at si istus rostituitiir iiii incrus, si τεκνον μέλαν γῆς χαριτόεντας αυλους scripseris,seid Iiescio nn potitis scribuni lii in sit:

372쪽

Ἱσθμια καὶ Πυθοῖ -οφῶν ὁ Φίλωνος ἐνίκα

αλμα, ποδωκείην, δίσκον, ακοντα, παλην.

Εἰπον τίς, τίνος ἐσσί, τίνος πατρίδος, τί δ' ἐνίκης; Κασμυλος, μαγόρου, Πυθια πυξ, 'Pόδιος.

υνθηκεν τόδ' αγαλμα Κορίνθιος οσπερ ἐνίκα ἐν Βελφοῖς ποτε Νικολάδας, καὶ IIαναθηναίοις στεφάνους λάβε πεντ' ἐπ αέθλοις

εξῆς, ἀμφιφορεῖς ἐλαίου 5 'Dθμῶ δ' ἐν ζαθέα τρὶς ἐπισχερώ, οὐδ' ἐγενοντο

ακτίνων τομίδων ποταθμοί

καὶ Νεμέα τρὶς ἐνίκησεν, καὶ τετράκις ἄλλα Πελλάνα, δυο δ' ἐν Λυκαίω, καὶ Tεγέα καὶ ἐν Αἰγίνα κρατερῆ τ Ἐπιδαυρω, i 0 καὶ Θήβα Μεγάρων τε δάμω ἐν δὲ Φλιουντι σταδίω τά τε πώαε κρατήσας ηυφρανεν μεγάλαν Κόρινθον.

επτάκι νικῆσας ἐς γόνατ' Ουκ ἔπεσεν.

373쪽

b ρτεμιδος τόδ' αγαλμα - διηκόσιαι γαρ ὁ μισθός δραχμαὶ ταὶ Πάριαι, των ἐπίσημα τράγος - 92Dἀσκητῶς ἐποίησεν 'Aθηναίης παλάμkσιν Aξιος Αρκεσίλας υiος 'Αριστοδίκου.

ἐν προ ροις.

Γράφε Πολύγνωτος, Θάσιος γένος, 'Aγλαοφῶντος iέος περθομέναν γλίου ἀκρόπολιν.

Cib . . . .

. Epigr. 159. Tryptio in Boisson. Λ noe l. T. III p. 274: Ἐνιοι καὶ ἐν ταῖς ονλλαβαῖε υπερβατὰ πεποιήκασιν, ώς καὶ Σιμωνίδνὶς ἐν επιγραα - μασι Eρμῆν τόνδε ἀνέθηκε Πημ. ορθια δ' οὐκ ἐν προθυροις, αντὶ του οὐκ ἄρθια δέ. Correxi lineo, ut potiti, et οὐ tὶ iuni Sclinei de xviri fieri

psit: sed restitutio iii certa, nain fortasse verbOmi in Orito noti iminutRIullis. iit i Ionion Uημήτριος vitiunt contraxerit. Post ὁρθια δ οὐχὶ vident tirnonii ulla omissa esse. ut ἐν προθυροις pontanio tri sit finis: os. Xenocratis

374쪽

Κίμων ἔγραφε την θυἴαν την δεξιάν et ηυ δ' αιόντων δεξιὰν Aιονυσιος.

' ίων τόδ' ἔγραψε Κορίνθιος ουκ ενι μῶμος

χερσίν, ἐπεὶ δοξας ἔργα πολύ προφέρει.

Πρόσθε μεν ἀμφ' ωμοισιν ἔχων τραχεῖαν ασιλλαν ἰχθυς ἐξ Αργους ἐς Tεγέαν εφερον. 164. Eυχεό τοι δωροισι, Κυτων, θεον ωδε χαρῆναι Λητοῖδην αγορῆς καλλιχόρου πρυτανιν,

ωσπερ υπῖ ξείνων τε και OP ναίουσι Κόρινθον αἶνον ἔχεις χαρίτων, δέσποτα, τοῖς στεφανοις.

Epigr. 161. Anth. Pal. IX 75R: ni nil na nannii Εἰς θυρας ' τουαυto v. Se i Pr Iecellens epigramma, clini ternina sit nimii lirin, poetae nomino earci; vorarin Shuonimis osse luantules clocet. -- l. Αίμων, Ο. Ialin de Polygriolo p. 68 Mικων scriberulum ccii set, in Prola anto Hratiinio litui. Artis. II s. Pertinet sortasso lioe epigrainania idem tena. plum. ast isto I Ep. 1G2, ut Iplsiou et Cinion in onile in aluio Oratari la occupati fuerant. Epigr. 162. Atith. Pal. IX 75T. εἰς . . . nona eri Pontiae ex ei lit, sed Simoni si tribuit Plautules. - V. l. τό ὁ Betilii tors ταδ' requirit. - ενι, in ali ni ἔπι.Epigr. 163. . Aristo t. Illiet. I 7: οθεν καὶ to ἐπίγραμμα τω υλυμπιονικη' Πρόσθε κτλ. Et v. I ibid. legitur Ist και τὰ του ὀλυμπιονίκου' πρόσθε . . . τραχειαν. καὶ τὰ του Σιμωνίδου, se a iiiiiir Epigr. 1lI, 3, ut npparent Aristoteli auctorem Vel lirorSiis ignottin volnii tirn sitisset Sinioris ii tamen tribuit Aristoplianus alγ.Εii Atalli. 1761,25:O-τον σανναν τοὐτον παρασqμηναμενος Ἀριστοφάνης ὁ γραμματικὰς καὶ ἐκτίθεται καινοφωνους λεξεις, Di ον ασιλλαν, σκευός il

375쪽

Nν ε κατον φιάλαι δίχα σφίσιν.

Seliol. I init. Nein. VII It 'Αριστόδημος δε ὁ Ἀριστάρχου μαθη-της βέλτιον Ουτω φησίν' ὀφε ποτε τῶ Θεαρίωνι καὶ παρα την ἡλι- κίαν προηκοντι ευξαμενω τῆ θεῶ Σωγένη τεκνωθῆναι, καὶ τὴν τοὐπαιδος αυτos γέννησιν oti ν Εἰλειθυίας εἶναι χάρι δια την ἰδιότητα γουν τῆς γενέσεως του αθλητοὐ προς την θεον ταύτην ἐπήρεισε τον 9221όγοπι ἐπιστοῖτο δε τούτο ἐπιγραμματος sed . lloiii. υπογράμματος

Σιμωνίδου.

Π βά nox' Ουλυμποιο περὶ πλευρὰς ἐκάλυψεν ἁκὐς ἀπο Θρήκης ὀρνύμενος Βορέης , ἀνδρῶν δ' ἀχλαίνων ἔδακε φρένας, αυτὰρ ἐθάφθη ζωή, Πιερίην γην ἐπιεσσαμένη, 5 ἔν τις ἐμοὶ καὶ τῆς χεέτω μέρος ου γὰρ ἐοικεν θερμὴν βαστάζειν ἀνδρὶ φίλω πρόποσιν. , 169. 186 JΠολλὰ πιὼν καὶ πολλὰ φαγὼν καὶ πολλὰ κάκ' εἰπώνανθρώπους κεῖμαι Tιμοκρέων Poδιος.

Enigr. 165. Antii. I VI 216: omnia ni, ori Isin ni. ἀνάθημα τῶ Ait παρὰ Σώσου καὶ Σακνους. et in marg. του αυτου. Abiit Eeavit S clanci dori in Simonidi, soli insorium ost geli uinis epigraninantis, ne quo inlis lusus indignus lioe Poetn. - V. 1. σωτήρια nescio qiiis coniecit, Rei SIco Σω- τε ἰρη, cod. P σωτῆρι. - V. 2. Σωσὼ, P a pr. n . σωσὼι. Epigo. 166. HorOd. περὶ eoν. λεε. 45, 2: Καὶ . πληθυντικῶς Σιμωνι Ἀης ἐπὶ πρώτου προσώπου, Ac καὶ ἔν τοῖς ἐπιγράμμασιν ' ην . . . στί-

376쪽

Mιξονόμου τε πατηρ ἐρίφου καὶ σχετλιος θεις

πλησιον ηρείσαντο καρηατα παῖδα νυκτος δεξάμενοι βλεφάροισι , -ωνυσοιο ανακτος βουφονον Ουκ ἐθέλουσι τιθη νεῖσθαι θεράποντα.

Φημὶ τον ουκ εθελοντα φερειν τέττιγος αεθλον τῶ Πανοπηrάδρὶ δώσειν μεγα δεῖπνον ὐειω.

Epigr. 1713. Athon. XIV 656 C: Περὶ δε λαγῶν Xα μ α ι λ έ ων νησὶν ἐν τῶ περὶ Σιμωνίδο εν, ὼς δειπνῶν παρὰ τῶ 'Iίρωνι o Σιμω - νίδης Ου παρατελθὸντος αυτῶ ἐπὶ την τράπεζαν , καθαπερ καὶ τοῖς ἄλλοις λαγωου, αλλ' ὐστερον μεταδιδόντος του 'Iέρωνος, ἀπεσχε δίασεν ' Ου δὲ κτλ. allari Eust. Oil. 1821.37. Cf. II. ξ 33. Non

μωνίδου ' Μιξ. κτλ. Φασὲ os μὲν ἐπί τινος των αρχαιων ἀναθημάτων ἰν χαλκίδι tone' ἐπιγεγρύφθαι, πεποιῆσθαι δ' ἐν αυτω τράγον καὶ δελφινα, περὶ ων εἶναι τον λόγον τοὐτον. Οι δε εἰς ἐπιτόνιον ψαλτήριον δελτινα καὶ τράγον εἰργασμένον εἰρῆσθαι, καὶ εἶναι τον βουφόνον καὶ τον Βιονυσον θεράποντα τον διθυραμβον. οἱ δέ φασιν, ἐν Ἱουλίδι τον τῶ Uιονοσω θvόμενον βουν υπό τινος των νεανίσκων παίεσθαι πελεκει' πλησιον δε τῆς ἔορτῆς ovσης εἰς χαλκειον δοθῆναι τον πελεκυν τον ουν Σιμωνίδην ἔτι νεον ἄντα βαδίσαι προς τον χαλκέα κομιουμενον αυtόW ἰδόντα καὶ τον τεχνίτην κοιμώμενον καὶ τονασκὰν καὶ τον καρκίνον εἰκῆ κείμενον καὶ ἐπαλλήλως έχοντα τὰ ἐμπροσθεν, ουτως ἐχθοντα εἰπεῖν πρὰς τοὐς συνῆθεις τὰ προειρομενον πρόβλημα ' τον μὲν γὰρ του ἐρίφου πατερα τον ἀσκὼν εἰναι ' σχετλιον ἰχθυν eo ν καρκίνον' ωυκτὰς δὲ παῖδα Tὀνυπνον μου - φονον δὲ καὶ Uιονυσου θεράποντα τον πελεκυν. - V. I. πατὴρ, P m πατερ et '. - 2. ἐρείσαντο ABC, ἐρίσαντο PUL. - V. 3. Aιωνύσοιο L, διονυσοι PU.

377쪽

ODκ εστιν μείζων βάσανος χρόνου ουδενός ἔργου, ἴς καὶ υπὐ στερνοις ἀνδρῖς ἔδειξε νόον.

378쪽

χρυσῶ δ' αἰγλήεντι συνήρμοσεν ἀμφιδασείας κόρσας καὶ στόμα λαβρὸν ὀπισθοδέτοισιν δῶσιν.

EPIGRAMMATA FAI SO SIMONIDI TRIRI ITA.

καὶ πόθεν αἱ ζῶναι καὶ ποθεν αἱ πίνακες.

o τι 2ρόνας κτλ. - V. i. o τοι scripsi, ora A, o v τοι Cantor, o υτω ἰro-tilis. - v. 2. πάντα καταψήχει scripsi, et similiter Sintonis, vulgo

καὶ πάντα ψύrη, sed AV ψύχει, Grotius σμύχει, Pierson ηγήχει. - βιαιότατα AV, vulgo βιότατα et sic Π, Ρierson νεβαιότατα. Epigr. 177. Pliit. ilo colith. ira e. 6: καὶ ὁ Αωρσυας ώς ἔοικε φορβειῶ τινι καὶ περιστομίοις βία του πνεύματος τὰ ραγδαῖον ἐγκαθεῖρξε, καὶ του προσώπου κατεκόσα ζσε καὶ ἀπέκρυψε τὴν α νωμαλίαW Xρυσφδ' κτλ. Simonidi trihil it TZeta. Clii l. I 372: δ' 6ριν ταυτην πού

φησιν ἄσματι Σιμωνίδης ' χρυσῶ κτλ. Quana quam dubitim est, arisit lyrici fru lentum, certo non est itiniori alicui Sinioni iti tribuerulum. Selinei de vin Sintiniae vinclicaro villa, ego ali lii altilo ex dramato Satyrico petitum esse conieci. - V. l. συνηρμοσεν, TZetz. προσψρμοσεν. - αμ τιδασείας, vulgo ἀμφὶ δασείας, citio 1 otin in I Jubner Correxit. Epigr. 178. Λnili. Pal. V i59: m. pr. Σιαω m. s. νίδου. Σιμωνίδου codex ap. Irinrte Catal. Matrii. p. 94ὶ in. s. εἰς βοίδιον τὴν αὐλητρίδα. . Simonidi omnino abi trilicandit lita inqiiarn He cicer II I 04 ait versatiir , ostiit opinor Asclepiadis p pigramina, vid. Asclepi nil. V 10: quod qui leni

379쪽

υετον αρτι κόμης ἀπομόρξατο του δὲ κατ' ιχνος βουφάγος εἰς κοίλην ατραπον ἴκτο λεων β αυταρ ο πεπrαμων μέγα τυμπανον ο σχεθε χειρὶ ηραξεν, καναχῆ δ χεν ἄντρον απαν'

180. ' βέσθης γηραιε Σοφόκλεες, ἄνθος ἀοιdῶV, - .οινωπὸν Βάκχου βότρυν ἐρεπτόμενος.

Βωμους τουσδε θεοῖς Σοφοκλῆς Ωρυσατο πρῶτος,ος πλειστον Μουσης εἷλε κλέος τραγικης.

ill ut ol,stat. iiiiod 321 nliuit L. oonidae opia rainina si in Hem sal ollam pro tit. Celoi, roni linne chria in tangit etiam Varro in diaturis RP. Non iuri v. Mansuete: , Non villisti si in illa muni leonis nil Idani e ser. eo) loco, ilii quon laria sullito clina cui a vidissent illinil rupelle in Galli tyni panis nil eo socerunt nannsuena. ut tractarent nanni biis. quae cum alii tu ni Vati lon Ie snt. Varron. p. 25 et I .. Mulier re imo tr. I. at. P. 438 perperam in Vorsus re ligor oriati Alirit. - 1. 2 niseri Suillas V. κατηχυσιν, ut i

gra rnina, vel 5 mvιtae, Citius liuo Poenintia subse tui intur: es. nil Sin minoe Dis r. p. 630 . Cetera in lioc epigranii in ni in is tentio et oriani nouimine

Orba tuni: videntur post v. 2 pli ira intercidisse. A l linne do Soptio elis morte salit inlii Plito resereti iuni esso versiculiim npti l Non iuni P. 193:Prrarisque Dibris unus asinus haerebiat , qui fortassis ex V Rraonis Inaaginibus est potitus. Epigr. 38 l. Anth. Pal. Id 1 45: a pr. m. μνάθθμα Σοφοκλεους m.

triliuilina esso, sed falso; nnni npparet tacito lioc carinen ne tuo a Simo itido no pie ab Anacreonte condi potui fiso: ne lite ininen liropteron. qilodali his alienii in est, Sophocli viniti candi illa: rinin litia in vis lectio πρῶτος v. 1 sutis incerta sit. lninon apertuna ost, Iinoo post Soplioclis dem uiri Inortem scriptn esset viilenti ir hi versus facti esse, cti In nionunientum n Sophoclo oli in il odient lini sed votustato nitrat uni insinti ratum esset, es. iiii ne clixi in vitii. Soplioclis li. XXI. - . l. πρῶm ς' P n in . s. iv rnsurn,

380쪽

182.

OA ε τριηκόσιοι, Σπάρτα πατρί, τοῖς συναρίθμοις γναχίδαις Θυρεῶν δμφὶ μαχεσσάμενοιαυχένας ου στρέφαντες, οπα πυδος ἴχνια πρῶτον 926ἁρμόσαμεν, ταυτα καὶ λιπομεν βιοτάν. 5 ἄρσενι δ' 'Oθρυάδαο φόνω κεκαλυμμένον οπλον καρύσσει, Θυρέα, Ζευ, Αακεδαιμονίων. αἰ δέ et ις 'Αργείων ἔφυγεν μόρονi ης απ Adραστbυ, Σπάρτα ὁ Ου το θανεῖν, αλλα φυγεῖν θαναrος.

5 ως ὁ φιλάκρητός τε καὶ οἰνοβαρης φιλόκωμος

. ποννυχιος κρουων την φιλόπαιδα χελυν, χθονὶ πεπτηιος κεφαλῆς ἐφυπερθε φέροιτο αγλαον ωραίων βότρυν απ ακρεμονων,

suisso videtur πόνου v I πόιού. - V. 2. lnp, ut Hecher coniecit P eorr.n m. Pr. , antea erat εἶδε, Reisho et Boinck εἶχε.Epiri. 182. Antii. P. VII 431: a m. s.' δηλον, οἱ δὲ Σιμωνίδου, Π . prἐπι τῶ τάφω τῶν τριακοσίων Σπαρτι ciet , τῶν μετὰ 'Oθρυάδου πεσόντων, ni. sco. ἐν τῶ προς σπείους πολέμω ἐπὶ etn Θυρεάτιδι. in marg. ad v. G ot 7 a m. s. ταυτα ἐν etῆ βίβλω vos συγγραφεως ωουκυδίδου τρανώτερον. Simonidi recto ubili licat Selii ei de vin, fort. Leonidae eSt, qta Invori similo est celeibro thoe nrgii mentum tractavisso. Dioscoridi tribuit II dehor II 103J, cuius praecedit carmen. - V. 1. τριηκόσιοι, lari. τριακόσιοι. - συναρίθμοις, Meine Ico ἰσαρίθμοις. - U. 2. γναχίδαις, D'Iναχίδας. - Θυρεῶν scripsi, v. ωρορίαν. vid. Stepi . B. V. Θυρέα . . . λέγε εαι καὶ πλMθυντικῶς. et Autli. P. VII 721. - V. 3. ὁπα, Pl. Oπα. ἰχνια πρῶτον Pl., ἴχνος απρατὰν P. et in m. a m. sec. δωρικῶς ἀντὶ του πρῶτον. - V. 5. κεκαλυμμένον, Setinoido vin πεπαλυμμένον, Mei novo πεπαλαγμένον. PoetΦι coiremptum dixisso vido tur, an sorio κεκολαμμε

Epigr. 18' Antii. Pal. VII 24: n m. pr. ει αυ Σιμωνι δου εις ανα- ' κοέosere τον τῆῖον ποιητὴν Σιμωνίδου ' m. s. οτι καὶ αυτὰς σιμωνίδης tηroe ἐν ' oθεν καὶ ἀνακρέων. Cf. Ιriarte p. 95. Sed neque hoe neote quod sequitur BPigr. Sisnoni tun est, quamquam do altero non diibitat Solineidemin, magnis illud laudibus efferens, hoc vero abiudicans. At ab eodem poeta utramque compo8uum arbitror, fortasse a Leonidar nam quod alia praeterea eiusde ni poetao in Λnacreontem extant carmina, non est offensioni: solet illo, ut est luxuriantis ingonia, eadem argumenta saepius tractare, quem in hae qiloqua re secutus ost Antipater Sidonitis, qui etiam haec ipsa migrammata imitatus est. - V. I. ὀπώρας P, ὀπώ

POETAE L TR. 75

Diuiligo 1 Corale