Ethike poiesis sive Gnomici poetae graeci. Ad optimorum exemplarium fidem emendavit Rich. Franc. Phil. Brunck

61쪽

QUE APUD STOBRUII SUNT

IIUGONE GROTIO

LATINIS VERSIBUS REDDITAE.

v. I 33. Tit. I. XXIX.

C)rne, nihil matre est, nihil est patre sanctius illis

iura ilitibus cortii, fas Ille pittin lite sectent. V. is p. Tit. XCI I. Cyrne , cave iratus ne cuiqtiam incoinino da sortis , a iit paupertatis itur m Onias objicias. Iuppiter luic illuc divergit poni era laneis : - nunc dat divitias, Iatim dat hah Ge nihil V. I77. Tit. XCVI. Pauperiem ut sugias, tentantia vel aspera naontis sunt iuga: piscosi vel valla salsa naaris. Nam citi pati pertas est altilita , liti facere altilet , nil fari: lingita in vincilla saeva preἰnunt. cyrne , per & terras st per Valla caeritia poἐntipati pertas clii avis est stigi uitila via. 'V. I 8S. Tit. I. XX. R LXXXV II. Nobilitas asilis D eqliis sinuit , arietibiis stire dat pretium: nccru sein ille

62쪽

allimi Tirra placet. Seti pravae e languine pravo, si dos sit, praesto cst optima coitilitio.

femina: divitiae prae prolaitate placent. I ii pretio pretium est: gentis 2 praenobile vili ,

ohscumina claro , miscet avaritia.. V. 22 I. Tit. IU.

Qui nihil alterius putat esse in pectore mentis , at sibi consilii in millia stippetere ,

hie mihi commota furiatus mente videtiir tnam scimis multi milia , nec Iaaec eadem. Ast allis rem non licitas augere per artes reuigio est: alios frausque dolusqile Iilvant. v. 249. Tit. CIII. Pulchrum justitia est, fortunatu iue valere: at suave inprimis cernere quo id clipias. V. 3-. Tit. XXXVII. Vir bonus inunoto constat sibi ponitere mentis , fortiuia lite animum gestat litraque parem. Divitias sin , Cyrne, malo liona nti inina donent, desipit, . acceptum nec retinere potest. V. 3a I. Tit. XU. Meilio , diice me, proficiscere calle, Ω ne, cyrne, aliis des aliena cave. V. 4o I. Tit. XXXI. Nulla potest animo res tam pretiosa recondi

quain pudor: haec clos est propria, Cyrne, probis. V. 4I3. Tit. XXXVI. Linguae hominum mittis nullo satis obiice elatisa estiantia, consuetis multa tacenda loquit per quae isse malum latitans errumpit in auras rdebuerant ruinis clati stra patere bonis.

63쪽

V. 4I7. Tit. CXXI. optima sors homini natum non esse , nec inquan adspexisse illem , flaminisse ritim lite itinar: altera, a arn gcnitum demitti protiniis orco,& pressum multa mergere cor piri hiIino. V. 449. Tit. LXXI.

Tempestiva seni primaevo flore puella

non est, nec clavo celi ratis, apta regi:

anchora non illam teneat: sed fune soluto nocte illam statio non ilia hiscespiet. V. 47 I. Tit. XVI M. Qui bibit, atque modii ni ne seit servare bibendi , non linguae, mentis non heriis ille sitae: ore tremesis ballio siccis milentia profatur: migravit pulsa sobrietate pudor. Di sapiens fuerat, tunc desipit. Haee memor alta mente tene, vinum ne sine lege bibas. Sobrilis a mensa te hirripe, ne tibi venter, vili ut mancipio, turpiter imperitet. V. 489. Titi XVIII. vini linod nimium est de lueit pondera menti, exaequans stolidum cum sapiente viro. V. 49 I. Tit. XVIII. Flamma vel argentum solet explorare vel auriunt sed vinum humani peistoris inescium est , quantii navis sapiat. viii una nani detegit omne, ipsaque denudat eallida consilia. v. 49s. Tit. XVIII. .-acchi sore grave est caput, o Onomaerite: vino auferor , & mentis non mihi promis ego:

. . ta domus circum me vertitur: at mihi, credo,

surgere erit satius, ni Iiqiior ille pedes

64쪽

mam mente invasit. Μetuo ire quid temulentiis admittam, euans sit meminisse pudor. V. soI. Tit. XVIII. Utilis est Bacchus, recte lite utentibus insons, infamant illum qui sine lege bibunt. V. SIS. Tit. XCI. Non ego te miror laudari, Plute, Deorum ante alios, clilpam qllum patiantilr opes. omnis enim posita est in censit divite virtus rultra si qii id habes, 'utilitate earet: morabiis antiquis quamVis superes Rhallanianthum ,

nee sapiat prae te Sisyphus Tolita es. At rectit in Rierat solos clitescere austos:

pati pertas vitiis ilebuit esse eomes. Hune omnes animo sensu in deponere debent, omnia praevalidis eedere divitiis. V. s39. Tit. CXVII.

Hei mihi pubertas dulcis, tristis illic scitectus, quod fugit Ala a me , qtiod venit ista mihi

V. s47. Tit. LXII. Non est mancipium recta cervice tueri: sors flexum servos jussit habere caput. V. 6Is. Tit. X v III. Paucos rara funes : multos, haurire volentes

plus quam quod satis est, perdidit inglii victis

V. 6I7. Tit. X. Grata quidem primo mendacia : sed malias illis exitus. Ex aequo finis utriqIle nocet. Nil habet isse boni, citi mentis ait ultera vox est, falsiloquo cujus Prodit ab ore doliret.

65쪽

V. 627. Tit. XCVIII. Respotiitere hona iniim non postiliat oninia votis: sit pra mortales hoc ira littere Dei. 629. Tit. XCVII. Nottilii in in pauperie quoil sit inmitin evasimis : irtute cor nacerct trepitiis sollicita illini biis. Pati per tibi sie jacet: iliten secta litur honores r. qiloil lite ailco.initatin est, o natii latis ista placent.

V. 63s. Tit. III. iii sapit, hirsic dii ririn est ait stultos multa prosarit non laine n & se in per posse silere datur. v. 637. Tit. X v III. Solarius a potis, a siceis ebrius absit, ne prave socies insociabilia. V. 639. Tit. LII. aetas prima ferox subducit ponit cra menti,

miliorum qile alii inos crimina naulta docet.

V. 6 s. Tit. XXXVII. Semper si iuppe bonis priuientia a tincta piutorque, sed qitorum nostro tempore rara seges. V. 647. Tit. CXI. Tantii dem pleriinaque valent spes atque periclum,

mortali generi nil mihi a dilra duo. V. 649. Tit. CXII. Spe melitis nota is sit e tere inlita viile in iis , consilia eventia milia carere suo.

V. 6ss. Tit. XXXII. Fro iis promit hii naanis abiit de selli latis exule nec pullor in terris stirit reperire luelim. V. 6s7. Tit. XCUI. Cur hitineris innixa ni eis , o tilrpis egestas,

dei lecoras corpus, dedecoras aninui in ἱ

66쪽

naeque reluctantem trahis ad de rinia milia, qui tot res pulchras atque bonas didiei 3 V. 66 I. Tit. CIM. cyrne, Deis placeam: felix me vita sequatur:

praeterea virtus non opus ulla mihi.

V. 673. Tit. CVI. Saepe reptilla bonos seqllitur, stultosque malosque ei te unastat Iluiliis obsequiosus honor. . V. 69 I. TR. XCII. Divitibus multis cor a st: qui latis arcta domi res, saepe an initi in claris artibus alijicilint. Vaniis utrinque labor. Namquc hos extundere magna, paupertas , illos non sinit ingenium. V. 7o I. Tit. IV. Non patreos satias evertit mentis egenos ritisse ite est, a illiint stiriam hona, nosse modum. V. 7Gῖ. I it. XIX. Non praestare inai viae vis , anime , omnia possum: perfer: non soli nam tibi pulchra placent. V. 84ς. Tit. CVI. Divitias itat saepe malis Detis: at nec amicisiilla , nec lai ne ipsis nascitur utilitas. Perpetinis viri titis honos: Vir pectore forti

incolumes terras praestitit & popillus.

V. 9as. Tit. XXXIX. Ornabo tenuem patriain , nee Civibiis exstans , nec pravis praebens mori luis obsequilini. V. 941. Tit. III. Tu quemquam laticlare estve , nisi qualis ad iram noris , qui mores, ingenii ille vigor.

Iuliis namqtie hona in tarn siil la ita D ail ultera fi: rtiuiniens latet, iii lire dies cIt alia atque alia.

67쪽

Sed ficti . mores ipso se tenipore procliint: nec nie ite ceptum saepitis iii fittior. V. 997. Tit. CXXV. Vix patienda quidem patimum patiare lainen , cor: pectoris ignavi est clitra ne silli re Pati . . Nil profecturos nec alas in inente ii olores, teque R amico ritim pectora iliscrucies, hoste cito gaiulente. De sim fatalia dona mortalis genitus non facile elfiigias. V. Io 27. Tit. XCVII. 'Μultorii ni res arcta domi virili in iis obstat: multi in civitiis tegmen hallent vitiis. V. Ioss. Tit. CXVII. Non ego pauperiem metuo, nec deprecor hostes , qiii nomen celebra iit per malc licta meum:

sed me flere jubet fugiens formosa aliventas , Ω veniens tremulo curva senecta gradu.V. Io9 I. Tit. CXI. Omnibus e Divis, mortalibiis una favet Spes. V. IIo9. Tit. CLII. Sit mihi divitiis florens . intactaque clitis, liberaque & nullo saucia vita malo. V. IIII. Tit. CIII. Nec cupio . nec opes opto naihi: sit niihi pareo laeta , Dil a duris libera vita malis. V. III 3. Tit. XCI. Hae e clito fine carent. sapere & ilitescere. Nam nec humana expleris pectora clivitiis ;nee sapiens an inius sapienes vota relinquit , aut se iloctrinis exsatiare potest. v. Iri 7.

68쪽

V. III 7. Tit. LII. Illi tingit a sapit, oculi clitoque, neu mi irata auces, iiii aeque sita in molio pe tore mens ani tui. v. III 'D Tit. VIII. Multum , Cyriae, sola ni hon ines peccare loquendo, quuin pertiirtiata est ignea vis animi. V. I7s. Tit. XX. Ira , nihil criidelius: illa sequentem lxilit, & cxcruciat cor miserrabiliter. V. II 77. Tit. LXVII. conbige, CFriae, bona nil dii lcilis. Hoc ego verum conscius & testis sum tibi, tiiqite mihi. V. II 79. Tit. XI. Vera teneamur amore

tuque & ego, quo nil justius esse potest.