장음표시 사용
91쪽
ἴομεν εἰς Σαλαμῖνα, μαχητήμενοι περὶ νήσου
92쪽
93쪽
94쪽
κακοφραδής τι καὶ φιλο αμ- ανήρ ,
95쪽
96쪽
I. Tit. CXX Ir. Ne nimi sit Iethurn planctiv sine : Ieis mea tridies funera amicoriam condecorent lachrymae. V. Tit. IXω Mnemosynae magnique Jovis sanctissima proles, exaudite preces , quas fero, Plemiles: ut florens homines inter rimore secundo a Dira concessa prosperitate Diiar :quem metuant , stes, & quem vereantiar amici, his placidiim , ast iliis fortites horribilem Divitias habuisse velim: sed non bene partam non cupiam : seris Poena venit passilius Stant vetuis solido fultis adamante coiturinis. hae, clitas alma Deum D alia mittit, ope Non intrat male parta domnin fortuna lienigno, numine se sed vetitis artibus implici: in obluctans. smiiutiir: mox sese in damna resolvit: α&, velut ex parVo nascitur igne rogus septineipio tenta sic finit maxima elacies 'iana in male quaesitis non datur esse Qu. prospieit is, finem longe Deus: ac velut olim vere novo nebulas dilauturni amune . postquam ex imo fluctus civere prolando,
telluris volitant per sola irrugiferae ,
97쪽
vastantes sata : ιlcin se in stitera tolliint:
to uiuit, & si illito blattila se retia inica iit: ipse coinas puro illisuta sit iunii ne Titan : aspicere e It toto nil ibila nil ita polo: sic se habet ira Iovis: non , qui ni ortali iras est miιs, mens illi quovis cri in ine laesa tilinet: nec latet aeterat irin sceleris sibi conscius auctor: arcaniani laciniis scit rusemare illes. Serius aut citius poenae delicta seipriantur:
nee si iiiiis visus fata Deum effligere,ntilla manet merces. Aliena piacula penitent, alit nati, aut natis prolata posteritas. At nos tantum dein iustosqlle malos lite valereercilii nils , atque initis sat si hi si iustiue placet, donee stipplicio laetus dolet: ante petaceni spes animii in vanis lactat i inaginibiis,
nce si ibi ilusistit placi lana sponitere saltitem ,
aspera illic in vastcit nec inellica nil a litus.
Saepe etiam pavillus fortis sibi nomina ponit , Ω turpis facie se pittat esse hona. Est qui pati perie pressus iacet, & tamen auilet
ingentes an in o fingere divitias. Nil intentatiina. Secat ille cupies ne lucra caeritia monstriferos stilos agit linita sinus: nec naetvit nimbos iter nastile iteriinique furentes exspectare, animae pro ligiis ipse suae. Alter ininium curvo cerealem Vertat aratro,autiimn limve satis provocat arboribus. Pars manibus Victilin quaerunt, artesque fatigarit Palladis ingenio Hiilciberique datas.
Ast allis Musae, dii lces ante omnia Μiisae, doctrinae multo nectare corda
98쪽
Alter Apollineo donatus munere Uates, omne maluin, multo qilana Venit ante, docet:
verba Dei praestant. Fato quaecunque manet sors, non hanc avertet victima , sed nec aves, nec qiii paeonias aegris mortalibus herbas
saepe erratiiram ferae laborat opem. Saepe it olor re nIIus morbos produxit acerbos, tollere qitos nullis sit messicaminibus t saepe cliti saevo jactatilin corporis aestu contactii sanum rellissilit una naanus.
Sic fato sors laeta venit; contraria fato: nec vitare ilatur quae placuere Deis. Omnia conseisis sunt plena tumulti l us, ς quo exeat inceptum non Villet auctor opus. Hi ne qiii sollicite momenta ex penitit agenes, impriulcias magnis lueti hiis obriiitur:& temere aggressis ili vino munere felix exitus absolvit non bona tonsilia. Divitiis nullus modus est, nec finis haben Arnam quibus inprimis res nitet ampla domi, his tant lini cupiunt. Et quis satiaverit omnes 3Ηiuriano generi conam olla dant Stiperareona inoda sed Noxaua pariunt: qira Ilippiter usus vindice, nunc illiina, mox alium feriet. VI. Tit. XCVLII. Nemo beatiis Itomo est: sed pars adscripta dolorum
onantinis aetheri uin sillos Illi ar Irrailiat.
XII. Tit. XCVII. Non est ille nia is ilives , cui copia milia
argenti atque auri est, pleriaque farre seges,
99쪽
ni uti R eornipelles; quam si illi is nil liabet, extra quod et Gatri Ed lateri x pelli Mis.
delicia siue tori. Nam citillim nratii talit aetas.& vita in nivilio finrrida ci irres clitti est, has solas hoino scutit opes. Qitae calix sic si erlant. nil homina ait Stygias nos conlitatur Nec in Ors inunc ritalis , nec moriat cellere nor ut, nec serpens tremulo citrua se iκcta pede.
XIII. Tit. I. Saepe niali dites , & sortit,us instat egestas:
at in dii virilitis militeia divitiis permutare nefas. Mairet us lite tinniobilis illa: fluxas nunc hic, nunc Elier opes. XV.
Non irrbeni sit peri clipiunt evertere nostram et& nobis . nis1 sint nil ni ina laesa, lavent: ac nostrae custos arcis Tritonia Pallas perpetua cIira maenia nostra tegit. Ipsi seil patria in sceleratis naen tibiis illvo conatat tir cives dilacerare silain. Nani pretio stat illam vendunt leges lite fidentitue, a tirum qiii nusso iure inoi loque petunt. Saevitiana exercent , rapiuntque tFrannula quidam , inclitat ut iustus civ d us arana dolor. Pars studet D sarcire doni estica damna rapinis, exhali sit patrias quum male lux iis opes :diripiuntque
100쪽
lirrii, iuntque urbis patrimonia publica nostrae,& sit,i clivitias vique doloque parant: S: non Iustitiae forini latit nil men ς iraim, coli siliis Sit perram qitae Dea semper adest. Haec coulis cernit vigilatuita iis omnia facta: i ei no pittet, salli nil inhia posse Delim.
Et quain vis pinnas illiseri aliquatillo, , mente tamen memori facta neniivia notat. Exigit & tan lem poritas. Nun nec urbes effugiunt cla les , quas m uere, graveS.
Hinc urbs ilivitiis quoiulam imperioque superba, servitii patitur tristia jura modo: aut rahicli cives in miltua vulnera sirring intexorta glailios sessitione sitos: aut vatillos hostes sine causa forte lacessunt, sopitii nisiue movent quod fuit ante malum. Namqtie urbs , quae socios in ustis provocat armis, mox ritet, & subitis est peri Mira inoctis. casibus his validae gentes delentur, Ω urbes, pro spreta pinnas quae pietate luunt.
Et si qiii excidio patriae fortasse superstant,
posthae fata illos non leviora manent. Extorres, sine spe, sine selle, inopesque Vagantur, aut eniti pretio vincilla dura gerunt. Sic partem fert qiiisque suam, quum piiblica cladesinet est, & prohibet aantia nulla malum. Non latchrae si lena quam fugientem abscondere poliunt: in uialamos , penetrant pii blica damna tuos. Haec moneo cives, nec fabula ficta putanda est: leges atqtie Deum spernere, cre te, nocet. Sed placidam retinet pacem reverentia Iuris, peccanti qliae non parcere lenta solet.