Anthologia Graeca ad fidem Codicis olim Palatini nunc Parisini ex apographo Gothano edita

발행: 1814년

분량: 905페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

- βραδὴς Εὐτυχίδας σταδιοδρομος, ἀλλ επὶ δεῖπνον

ν μέχρις ιρακλέους στολων ελ θνς παρορίζων, γης μέρος ἀνθρωποις πῶσιν ἰσον σε μένει, κεἰσρ δ' Ἱρω ὁμοιος, εχων οβολου πλέον οὐδέν, εἰς τ ν ουκέτι σην γον αναλυόμενος.

392쪽

ζωγρεῖτε, κράξας, Tρῶες ἀρηῖφιλοι. ΓtJ και μη τετρωται κατεμάνθανε, και μολις εγνω ν, ὀτε τοῖς τοίχοις ώμολόγησε λύτρα.

ἀλλα σύ μοι προφερεις τεκνιον ἀλλότριον,τζν προτομην αυτῶ περιθεις κυνος ῶςτε με ' καλεῖν, πῶς μοι Ζωπυρίων ερ 'Eκάβης γεγονεν; και πέρας εξ δραχμῶν φασίστρατος ὀ κρεοπωλης εκ τῶν Iσικίων υἱόν Aνουβιν εχω.

393쪽

Tράψας λυκαλίωνα, Νενέστρατε, καὶ Φαεθοντα, τεις τις τουτων ἄξιός ἐστι τίνος. τοῖς ἰδίοις αυτους τιμησομεν. ἄξιος ὁντως εστι πυρὰς Φαέθων, λυκαλίων δ ἔδατος.

394쪽

Ov προςέχω, καίτοι πιστοί τινες. ἀλλα μεταξ

προς διός, εἰ με φιλεῖς, Πάμφιλε, μη με φίλεε.

395쪽

II κλίνη πάσχοντας ἔχει δυο, και δυο δρῶντας,ους συ δοκεῖς πάντας τέσσαρας ' εἰσι δε τρεις. ην δε πυθy, πῶς τουτος τον εν μέσσω δις ἀρίθμει, κοινἀ προς ἀμφοτέρους εργα σαλευόμενον. 226. AMMIA T. Est σοι κανἀ rqς κουφη κόνις, οἰκτρε Νέαρχε, ὀφρα σε ρζῖδίως εξερυσωσι κυνες. 227. TΟΤ ATTONωἄττον ποιθσει μέλι κάνθαρος, ῆ γάλα κώνως, η συ τι ποιησεις, oκορπίος ών, ἀγαθόν.

396쪽

230. TDΥ ATTOT an σταυρων αφελων δυο γράμματα, Μάρκε, τὰ πρώτα, ἄξιος εἰ πολλῶν τῶν υπολειπομενων.

θζριον εἰ παρα γράμμα, και ἄνθρωπος διὰ γράμμα, ἄξιος εἶ πολλῶν, ἄν παρἀ γράμμα γράφy.

398쪽

ν δ' ἄρα δὶς καὶ τρις μεγάλης δράξωνται ἀπ' 'ης,

399쪽

Hγόρασας χαλκουν μιλιάριον, Ἐλιόδωρε, του περὶ την Θράκην ψυχρότερον Βορεου.

400쪽

G τοιχοι, διόφαντε, τὰ ηυματα πάντα δέχονται, καὶ διὰ των θυρίδων Mκεανός φέρεται. δελφίνων ε ἁγέλαι, καὶ 'ρέος αγλαὰ τέκνα ἐν τῶ πλοίω σου νηχόμενα βλέπεται. Gν ὁ ἀναμείνωμεν, πλευσει τάχα καί τις εν ημῖν Ου γἀρ ἔνεοτιν ωδωρ Ουκέτι τῶ πελάγει. 216. 2υΥ Α ΟΥ.

εἰ τἀρ εγώ τι νοῶ, μολίβου γένος, ου δρυός ἐστιν, ουδ ελάτης ' μικρου ριζοβολεῖ τἀ κύτω. και τυχὰν εξαπίνης εσομαι λίθος ' εἶτα, το χεῖρον, γράφει μ ως Νιόβην δρῶμα σαπρὰν Μελίτων.

-- πέλαγος πλέομεν, διονυσιε, καὶ γεγέμισται τὼ πλοῖον παντός πανταχοθεν πελαγους.

SEARCH

MENU NAVIGATION