Corpus Paroemiographorum Graecorum

301쪽

'μνια κεκληκα τόνδε τον πόνον, Φίλων αριστε και σοφῶν μεγα κλέος 'M ον τρυγγον των ων, ὁ Μν θέλοις, ὁκον, κρίνον, νάρκισον, θύρσον Λόδον.

t Vi

303쪽

234 APOSTOLII

περωίνεται, ν δοκε I. ἄλλως τε κρεὶττον ν η βραδυναντας το βουλόμενον κατορθῶσαι αξιον τινος λόγου, Θαχυ- ναντας οὐδενός το μὲν γαρ υ τιμιον εὐδὲ Ουκ ἄτιμον. ἔχεις οἰνυν λαβων το Πεοχημένον σοι, κἀμοι Περας εἱ-

304쪽

Philo asellonarii

παραινέσεις, παραμυθιαε, νουθεσιαε, 'θών ἐχουσαι καὶ nαθῶν ἐπανορθω-

σιμ atquein locum o Alberetium, ex Ioia similia afferentem. Λόγος ωσιλιμος -- ἐαυτω Etym Mam. 654 16 εστι δὲ παροιμέα, λόγος

-σεω hane definitionem Eustathitis Umo n. Il. l. e. dam via verbia ex Lueillo allori ea leni in rannio Philon a Valescenaeo ad caleem Animon editori 62 ILugd. in Scholl. ad Theon Proom. T. I Rheu ire.

ρακλητικὸς λόγος. a παροιμια Ἀνθεοτήρια transcripta sunt ex Ammon do in voc. 6 Lugd. ita tamen, ut pars membromina in astini ordinem relligeretur Euan E in.

Gud is, is molem Ascalon in Fabrie. Bil, Gri T. VI, 160, s. 73. Schol ad Aphinon. . II heu.

305쪽

236 APOSTOLB

306쪽

PRAEFATIO 237

Apollonii Rhodii v. Argon. III, 1018. 13. 2μος ἡ δος ουος,

307쪽

238 APOSTOLII

SAτε καὶ διήγημα. 8. ἐν se τῆ ἀρχῆ μι τῶν τριβων ἀση- μων οὐσῶν, διὰ το τους λέοντας μὴ ἀποκαμνειν φ μη

intum l. IV, p. 293 C GMn. αἱ δὲ

παροιμίαι εἰκόνες τέρων, ona αυτὰ

V, 11, 2i: in fabulae eonfine eat

est in his Quintiliantis Lucillum Tarethaeum, ut patet ex Diomniani praelatione p. 178 ἔστι δὲ ψ πωροιμια τρόπος και τῆς παλονμιν'ς ἄλληνοριας. s. 8. Haec e eorrupta et Iam nos Diogeniani me attono diaeta sunt, Iam aut Apostoliua supple-- aut as, a quo hane praevisionem mutuatua est. Simili modo

309쪽

24 APOSTOLA

λικη τράπεζα καὶ Συβαριτικος βέος.

'θενωθῶν θάλασσα ἐπὶ πολaων ἀγαθων καὶ με - 5λων τάσσεται. 'θεται δὲ Ἀσὶ γαθῶν πέντας καὶ ἀγαθῶν σωρός. Ἀγαθῶν μυρμηκιά ἐπὶ πληθοως ευδαιμονίας λατὀ ἐνεργον καο ολυμοχθον των μυρμήκων γ φασὶ δὲ

αὐτους π αντῶν γεωργίαν ἐργάζεσθαι,κoaιωτάτην, τοὶς 'ἐπιβουλεύουσι σφισι των θηριων ηὐ πάροδον δυσπορον - παντελως πορον αποφαινοντες την δὲ η' Quo- νυττουσιν, ἀλλὰ καὶ ταυτην υπὲρ του στομίου περιβαλόντες οἱονεὶ τείχη τινα ἐργάζονται , ω μη το δωρ vo ἐξουρανο καταθέον ἐπικλυσαν αὐτον ἀπολέση. ἐμασιὰς i5 δέ τινας διειργούσας re ἀλληλων του χηραμοὐ διασχίγυσιν , Ιεν δ' ἄν οἱ χῶροι τρεῖς ' o τον μὲν ἀποφαένουσινοσον ἀνδρον εῖναι , ἐν διαιτωνται οἱ αρμνες καὶ ὁσονοῶν αὐτοὶ θηλυ' τον δὲ ἔτερον, A tario τικτουσι κιον - σαι μυρμηκες, ιονε γυναικῶνα τρίτον δ' τερον θησαυ- 20