Corpus Paroemiographorum Graecorum

271쪽

μένων παρόσον οἱ των πελαργῶν νεοττοὶ - πατέρας τρέφουσι γεγηρακοπας.

272쪽

520. Ceterim es Maear. VI, 73. VII, 16 24.14. 'Oμνααε de re, a vita, alicuntur Maear. VI, M. VII, 64. 15. Supplo ἐμβάλλει vel simile

273쪽

VI, 3. VII, 13. 25. Greg. Cypri IV, 1. 26. Greg. Cypri I. II, 96.

quod auara quam ut ab Hevellio si a Photio et Suida In mpli eatione positum est, tamen in stula res inalis tui defenditur Pherecrato dictum ea eprobabiliter

ita sint, non vidas ud obstet, quo minus Eupoli si atque Aisaei eoniae verethua ah Athon. l. e. C

Baraiah Epist in Cotellarii PP.M. I, 32 a id Zeno,. III, 24 Maear. VII, 21. 39. annot ad Zeno,. I,

274쪽

τῶν του καιρους προλαμβανόντων .

μένων.

προς τους κρειττονας ἐριζοντων.

4 m. σβυτερος Κόδρου τοι /ρόνου. ἐπὶ των σφόδρα παλαιῶν. ib

275쪽

λαυοντος τινος, δι ο πράττει lo

νομένων.

42. VIII, 44. 43. Apost XIV, 80 mog. VII, 52. 44. Greg. C pr. Μ IV, 100. 45. VIII, 61.46 Apost IV, 36 Dio III, 3

διάγν, διοδον μουν Pertinet ad Arist. Av. 18s. Λιος κόo.J Apost. VI, 7. XII, 29 Zenob. III, 21. Disputavi do hoc provom nuper Fritasehius in comm de earin. Aristoph. must ita acta.

in si vi ad I Boissona his ad Pli lost. Epist. 106 206. Contriumum m

ρογματα Dissemus ad Demosth. r.

276쪽

γελώντων. 10

60 Σιβυλλι ὁ γέρων ἐπὶ τῶν παραγεγηρακότων. 6 Σιβυλλης αρχαιότερος ὀμοέα.

62 Σικυώνιο ἐπαπέδυ ἐπὶ τῶν τολμηρον μέν τι ποι--ουντων, οὐδὲν δὲ ἀνυόντων. 63 Σικυωνιος δραπέτης ὁμοια. 1564 Σικελὸς os φακιζεται ἐπὶ τῶν μηδενὸς αξια χε--

54. Greg. cypr. I. III, 7.

ἐποι/ώ, πάντως - νυν ἐφάνη ποιῶν,

nua eo ad Zonari Lex II, 647. 61. Propere Eleg II, 2, 15 Mne

277쪽

1. μισθον διωθενται genianus otia. 6. τα κενα . . o σκαμβον Plutare ius aua ah Maeario exhilinitu proverbium forma ea in nonnullis Suidae eo ucibus reperta est: v. Gaiasordus ad Sta l. s. σκαμβή.

T. III, 2, 243. Usurpant Mn. Deniosa. pol. T. IV, 284 R. τὸ δὲ βῆμά μοι της Σκυθων ἐρρομιας ουδὲν διαφέρειν δοκετ constant Μεμ iss comperi l. hron. 207l meli. Amminat. 118 Misa. 67. Greg. vpr. I. III, 18 M. Mae. VIII, 14 V, 4. 68 Appen s. Pro v. IV, 46. ε-spexit Crates comicus, de quo LMeinevius Coman. r. se. II, 1, 235. 69. Apost XVI, 8 Plutareti. I, 18 Teii tu Galaesierita ad Marc. Anton. 328 minis est a ad Apost l. e. tantinus a Plut de Edae. Pueror. 4, p. 23 adseripsit:

προχος κρεμάμενος DV II 63 κα

72. In omoedia v. σκορπιος, hominem me utiliam denotam solet, qui a quo Matia videtur, ei Mammaximum dolorem no miniuin a dein mora inis osita inurere at indet Cephisodomam v ML mmd. s.

278쪽

73 μηνος δονῶν ἐπὶ πληθοες ευδαιμονέας.74 Σοφοκλέους μέλη ἐπὶ τῶν ἡδυτατα λεγόντων τἀγαρ Σοφόκλεια μέλη κομιδῆ μα. 7 Σοφον ὁ βους, ἔφασκε δ' ἀσαράβην ἰδών -υ

apud stoeen VIA, 8 atque itidem quae habent Poll. n. VI, 125:οκορπ-yς, σκορπιος τῶν τWἐγχρίφαι το κέντρον, σφῆττιος , et Hesych. V. σκορ ιουται ἀγριαι- νεται, ἐρεθιζεται σκορπι-s: ώς π θηριον, τραχυνον, ergova iure ad cornaeos reserentur. Idem ad seriores usus pervenit Ammianus Anthol. Pal. I, 227. θαττον ποιv-οει μέλι κάνθαρος η γάλα κώνωψ, Η σύ τι ποιήσεις, σκορπιος ων, ἀγαθόν Procopb in Suid. s. σκορπιαίνεσθαι . . ην δὲ ρα ἡ Θεοδώρασκορπιωδος και ργῆν σκοτειν' A terni l. Oneiroer II, 13 M. φαλυγνια δὲ καὶ σκορπίοι καὶ σκολόπεν- δραι πονηρον σομαίνει ανθρωπους:

rum, nostrae leviat decurionem, quem Scorpionem prae nominι--ussine vulgus appellat, ubi V.

meus: add. Catuli. XXXVII, 9:

ego ira concitus amina dara, Iae immicomam animuin quasi aeuleis pungant, tabemae insUrtham. teram es noti ad Zenob. I, 8.

II., annoti ad Macar VIII, 42. 78. Greg. Cypr. III, 2.

279쪽

αράτος 218 EJ φησι Suid. s. πα- λινοδέω Natum proverbium eat ex celeberrima Stesichori palinodis, de qua duce Plat Pluietis 243 A a nihilisque aliorum testimonii a Klsinio ad Sinaioli. Rall. p. 20. 91. collecti , visputaveriant chneideminua in Poeti Gr. Del. p. 470. G. Hormannua ad Eurimelen praecVHI Goelius in aevi et weleh. Mus Rhen. VI, p. Uata paveriant inter veterea proveri ium

Leon. Diacon V, , 5 C: euasi Patres Ius saepe mentionem secere Ioli. Clivsost T. III, 30 B

λιν φδιαν δειν, κεδνα ποθῶν ἄν πρότερον κτλ. Νilua Damyla apud Leon. Assiit de Eccles oevi. et orienti e et consensu 1376: Auamsun Epiat ad Hieron. 40, 7, T. II, p. 115 A en. v re a

Φ-- id ibid. 82, 33, p. 26 B: Hierona ni Epos CV, T. I, p. 640

280쪽

A ph. Auaan. III, 8 F, ναιν ροώμη apud Lucian ad . Indoctis. 6 et acar Vll, 88, aliaque, qua in ann. ad Zenob. III, 44 allati sunt. 84 Apost XV, 76. Mant RG v.