De bello Peloponnesiaco libri octo: libri octo

발행: 1821년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ναῖοι ταις -κοντα ναυσὶν ' uam 'Επισα ρου τι καιΠρασιων καὶ ἄλλα ελωσαν, καὶ εὐΠυλου αρια ἐληστευοντο, και οσακις περί του διαφοροὶ γενοιντο των κατα ταπμι-ονδὰς αριψισβητου ἀενων, ς λκας προκαλουμένων των Λακεδαιρον ν ου ἡθελον πιτ- πειν, τοτ δε οἱ Λακε- σαιρονιοι νομισαντες τό παρανομη ἀα, σπερ οὐ σφίσι προτερον μαρτητο, αῶθις - τους Αθηναίους τ αυτ περιεστάναι, προωρμι ησα, ε τον πολερών. καὶ ε τω χει- Io μών τουτω σίδηρον τε περιηγγελλον - α τως ξυμ μάχους, και τἄλλα εργαλεῖα, οὐ edi ε τον επιτειχισμμον. και τοῖς Σικελία - ως αποπροηφοντες νταις ολκασουν et κουρίαν, αυτοί τε . ποριζον καὶ τους --λους Πελοποννησίους προσηνάγκαζον. καὶ ο χειμὼν τε- is λεύτα, καὶ ογδοον καὶ δεκατον τος - πολεμω τελευτα

τ δε ἔν Θουκυδίδης ξυνεγρα νεν.

μιον ποιεῖσθαι torntur, Iomam

animis inligio e re aliqua objicitur. Verba hi cydidis, quae ante oculos habuit Hudson is sunt infra, cap. I. M Athenienminis desectu uiue territiέ καὶ ο A-

-αῖοι a τε πλείους ἐπισχειν ἐκελευον τοῖς στρατηγοις, ἐνθύροον πο --οι,

ominωum habentes, vel, ut Budaeus in Commentari Ling. Gr. p. 84 in re tonem traiantes.

ρκιστον ποιεῖσθαι Auctor non γ

- λι- ως πατρίων λογηκόσι θεων.

acii inte pretatio satis Empotest nec .lia significatio e

H ἐνθυμισθαι hae quaerenda est, quam, tiae est in Thucyd. V. 32. Σηλίους δε κατηγαγον et λιν ἐς Δῆλον, ἐνθυμημνοι τάς τε ἐν πως μάχαις ξυμφοράς et aliis locis, ubi ἐνθυμεισθαι est reputare, conriderare. V K. I. ἐγενετο Κ.f. γεγενοι το B. a. αῖς τριάκοντα -- bJ Vide supra VI. Os. ναυσὶν ἐξ ἄργους ὁρμώμ- Ba . τιδ τε ι B. ,. h.

32쪽

- ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ u . . τα - οι Λακεδαιρονιοι καὶ ο ξ μ ριανι ἐς την 'Aττικην

ποννησώ απέστελλον περὶ τον αυτον χρονον ταῶς λκα τους πλώτας ες την Σικελ-ν, Λακεδαιρώνιοι με των τε

33쪽

τες raro τω πιναρου της Λακωνικῶς ἐς το πέλαγος sαφηκαν μετα- τούτους Κομνθιον ου πολλή στερον πεντακοσίους πλίτας, τους - 4 - ης Κορίνθου, τους σε προσδώσθωσαμενοι Ἀρκώων, και ἄρχοντα Αλει χον Κορίνθιον προστάξαντες, πεπιμψαν ἀπεστειλαν Ακαὶ Σικυωνιοι διακοσίους πλω- μῶ τοῖς Κορινθίοις, ioci ν Σαργὰς Σικυωνιος - δε. πέντε και εἴκοσι νηπ

των Κορινθίων, αι του χειρονος πληρωδεῖσαι, πιθωρμουνταις εν ἡ Ναυπακτω εἴκοσιν 'Aττικαῖς, - περ αυτῶς οὐτοι οι σπάλαι ταῶς λκασιν πο της Πελοποννησα απηραν οὐπερ νεκα καὶ τὶ προτερον πληρωθησαν, σπως is/- οι Ἀθηνοοι προς τας ολκαίοις μαλλον η προς τριηρεις τον νουν χωσιν. Ἐν σε τουτω και οἱ Ἀθηναίῖοι, ἄμα Δεκελείας - τει- a .

Non puto, eos misendos esse.

34쪽

' κλεους αροι περιπλεοντα, ξυστρατεύεσθαι περὶ την Λακώ- νικην. καὶ ο - Δη-οσθενης ες την Αἴγιναν πλεύσας, τῶ στρατευ' πος τε εἴ τι πελείπετο, περιεμενε, και τον

Xαρικλεα τους Ἀργείους παραλαβεῖν. sia 'Τ- Ἐνυε - Σικελία πο ους αὐτὰς χρονους τούτου τῶ

κοινου το περιέμενεν.

335. - ο κοντα et ὁπλίτας πεν πλευσας A. F. H. N. g. ceteri τακισχιλίους dicit IrisS. προσπλευσας. 7. ων P. s. χαρικλέα καὶ τους L.o.Q.h.

35쪽

θαλασσης χειν, αλλ' ηπειρωτας 'λλον των Συρακοσίων οντας και αναγκασθεντας Aro Μηδων ναυτικως μνεσθαι. καὶ προ ανδρος τολμηρους, οίους καί 'Aθηναίους, Io τους αντιτο -ντας χαλεπωτάτους Γαν J αὐτοῖς φαίνεσθαι' ω γαρ κεῖνοι τους πελας, ου δυνάμει σπιν σε προυχοντες, τοῦδε θράσει πιχειρουντες καταφοβωσι, καὶ σφας αν το αὐτό οροιως τοῖς ναντίοις ποσχεῖν καὶ Συρακοσίους ε εἰσενα εφ τω τολμ σαι προσσοκητως Is προς το Ἀθηναίων ναυτικον αντισθαι πλεον τι λα τοτοιουτο εκπλαγεντων πων περιε μενους, η θναίους τη επιστηριν την Συρακοσίων ἀπειρίαν βλάψοντας. εναι

2. Ane αὐτουθ του ναυμαχεῖν. 5. Μὴ ἀθυροιν επιχει σειν Mπὸ του in ὀκνεῖν ἐπιχειHσαι τοῖς Αθηναίοις κατὰ θάλασσαν νυπερ του μ ωιενα. 8. Υπο Μηδωθ των μετὰ Ξέρξου. . Καὶ πρὸς ἄνδρας τολμηρουd 'πουν καὶ τοῖς οἴτω τολμηροις, ο Ἀθηναῖοί elam τοι ἀντιτολμωντας φοβεροι - - σεσθαι. II. Ωι ἁρ κεῖνοι φ γὰρ ἐκεῖνοι biniσί φοβουσι τοῖς πελας, τουτέστι διὰ θράσος καὶ οὐχὶ διὰ δυνάμεως περοπην τομ αν καὶ ὐπὸ Συρακουσίων ἐκφοβησεσθαι τοῖς 'Aθναίους. 4. Ei εἰδέναι, ἔφη εἴδενω

7. ἀλλ' om. B.

36쪽

a ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ

νεωριον ἀτοῖς και J περιεπλεον βουλομενοι προς -

εντος προσμίξαι και αμαι πιπλῶν - Πλημυρίω, πως

οἱ 'Aθηνῶιο αμφοτερωθεν θορυβωνται. οἱ δ' Ἀθηνολι λα

τάχους ἀντιπληρωσαντες ξηκοντα νώς, ταώς με πεντε καὶ εἴκοσι προς τας πεντε και τριακοντα των χυροικο- is

σίων, τα ἐν τω μεγαλω λιμενι, ναυμάχουν, ταῖς '

επιλοίποις απηντων Ira τας εκ ου νεωρίου περιπλεο-

37쪽

- ουμ δε ο Γύλιππος των ε τω Πλημυρίω A αίων προς inviae priae

νιδιως τοι τειχεσι, και αιοει το μεγιστον πρωτον επειτα latue-tri

38쪽

δη νικωμενοι, και ι ἐξ αὐτων φεύγοντες ρον --πλευσαν. αἱ γαρ των Συρακοσίων ού π- τῶ στοματος νῆες ναρο- νυσαι, βιαιοτάμεναι τα των Ἀθηναίων ναώς, σενι κοσμω ἐσεπλεον, καὶ ταραχθῶσαι πιρὶ Ἀλληλας παρεδοσαν την νίκην τοῖς 'Aθναίοις ταύτας τε γαρ ωρο- s

ψαν, καὶ si ν το πρωτον νικωντο ν τω λιμενι. καιενσεκα με ναῶ των Συρακοσίων κατελσαν, καὶ τως πολλους των ἀνθρωπων πεκπειναν, πλὴν ὁσον εὐτριων νεων ους ζωγρησαν - δε σφετερον τρεις me λεμα-ρησαν. τα δε ναυάγια ανελκύσαντες των Συρακοσίων, io και τροπαιον εν - νη σίω σπησαντες - προ του Πλη- μυρίου, νεχωρησα ες ο ἐαυτων στρατοπεδον. et . Οἱ δε Συρακοσιοι κατα μεν την - - - ουτως

duo inea πολλα τα ζυμπαντα εα ου' τε γαρ ταμιειω χρω- ων .idio fie- των πηναιων τοις τειχεσι, πολλα μεν εμπορον χρημα ao invini, ειτα και σιτος νην, πολλα δε και τριηραρχων, πει και

39쪽

προσπλῶν. και των τε πλοίων πιτυχουσαι τα πολλα --π

λίφθεροιν, καὶ ξύλα ναυπηγησι - εν ' Καυλωνιάτιλ-'n' --

τἄλλα L. O. d. i. h. Vii. τι, ain tota illa para Italiae s. λο- M. Mi ρος erat, et, ut Thucydides 9. να- m. h. VI. - ωλα ἀμονα habebat. Io. ---- am G. Erat etiam, a Stephano de UNII. μεν ρεια A.D.F.fg. bib fides habenda est. Caulonia Ia. ι.ερ οπως B.h. qui mox Urbs Siciliae. Eam Cluvinus

40쪽

stativis, qui λαμβάνουσιν αυτοῖς ανδάκτι τας' αλλας ου ηδυνηθη-- serenduin φαν, αλ αποφευγουσιν τας λυρακουσας. in γενετα δε και περι των σταυρων κρομολισμος εν - πιμενι, ους οἱ Συρακοσιοι προ των παλαιων νεωσοίκων κατεπηξα εν Io

, ἔσπερ νυν ἀ-ίροος, ἐῶ χρυσου καὶ πολυτίμω εἴδωλ I. τοῖμα θωρος τὸ να-η-ν --τι. s. Φυλααντες ν αμοῖς τηρη--ες - , Sicil ADt. lib. II. p. 349. a Siculis Calloniam, a Stepi an autem Καυλωνιαν dictam suspicatur ortellus putat, Stephanum acribentem, ἔστι καμ αλλη Καυλωνια Σιμελίας, more Su POStremam hanc Italiae pari em, in qua Caulonia eria, Siciliam nominare. Sed hoc ininime probabile est, quum mox addat Stepha

nus: εσπι και αλλη Λοκρῶν aenita bis eant lem urbem in eadem

regione nonainasset. Unedo ad Stephanum scribit, Caulaniae in Sicilia et euam Scylacem mentionem facere in Sicilia, et 'tra- nem lib. VI quo nomine acerbe in eum invehitur, et bardum, stupidum, et Ge aphiae

ac tangitae Graecae imperii uni vocat Bericinus. De Scylace quidem plane fallitur inodo: nam is in descriptione Siciliae disertis verbis Cauloniam inconcitente Italia ponit, . o. M. Gron. Sed Stra, lib. VI pag. a6I de Ciuiloni ita scribit. quasi etiam in Sicilia Urbs hoc nomine ierit: Ἐστι δ', inquit,v-ος' nempe Caulonia Italiae

οἱ - χοντες ἐν Σικελί - των βαρβάρων ἐξεπισω, κω τὴν ἐκει. Καυλωνίαν ἔκτισαν. Si postrema haec verba iamboni non . sunt

intelligenda de Caulonia Siciliae: debuisset Berkelius docem quae

illoriini sententia esset, ne et

alii bardi ac stupidi in eum lenier reni, quem inesso obsisti. inciderent. an et Causau, num, in quem eloo illa minime conveniunt, existimasse, Cauloniam Siciliae Cauloniatis, qui patria pulsi in Siciliani venerunt, concitani, ex iis intelli opotest, quae ad haec verim Sir bonis, ἐν Σικελί - των βαρβάρων ἐξέπεσον acinoam. DUM

SEARCH

MENU NAVIGATION