De bello Peloponnesiaco libri octo: libri octo

41쪽

ἀγαγόντες γα ναῶν μυριοφορον αὐτῶ οι Αθηναιοι -

γους - λίνους χουσαν και παρ--γματα, εὐτε τωνα-- ωνευον αναδούμενοι τους σταυρους καὶ απκλων,

προσώροντες c.

dides, memorat navem m/ριοφόρωπύργοις τε κοὰ περιφρίνασι πω - ποίας instructan . δε α παρα

Ω-ων Vide Suidam . . Thomas agister in inmis etiam ἀκάπων habet, ut plerique ΜSS. Irias. In uiua in malis in dam melius lemntur, quam in Scholiasia 's νευον sinis Dionysius tul Eustathisic in

voL. III.

Homer. D. Q p. 86a exponit Moenis κώ περῆγον. Et sic Suid et Thomas. De voce ἔνος, unde ονε ιν, habet quaedam Is V aius ad Catullum p. 326. Suculam vertunt Lexica, et hic Acacius. Sed --φω tu non est, quod Idem et Portus, putarunt, '-

eo vestitere et educmre. Suid ist holiastes exponunt e findo evellere. Sic Thucydides II. 76. et alii apud Lipsium V Polio oeticor. 8. ἀνακλμ machinam muro incussam dicunt, eos, qui laqueis inieta eam attollunt, et aveniant. Et in aliis generibus loqyendi non raramnet, sed inflectendi et in altum tisistendi, simificationem habet Aristae

42쪽

λον και τελος τους πολλους των παυρων ανέ ον οι -

σων τις σπερ περ ερρια περιβάλη τρο ναῶν. - , καi τούτους κολυρίηται δυομενοι ξεπριον μισθῶ. ορι- δώθις οἱ Συρακοσιοι σταυρωσαν. πολλὰ δε καὶ Ἀλαπρο αλληλους, ο ὶον εἰκος των στρατοπεσω εγγυς οντων καὶ αντιτεταχυμνων, εριηχανωντο, και κροβολισθιοῖς και Io

πείραις ποιντοίαις χρωντο ἔπεμψ/αν δε και ες ταππολεις πρεσβεις οἱ Συρακοσυο Κορινθίων και Ἀμπρακμώτων καὶ Λακεδαιμονίων, ἀγγελλοντας την τε του Πλη- μαυρίου λη νιν, και η ναυελαχίας περι ως o τῆ των πολεμνιων ἰσχυλ-λλον η τη σφετερα ταραχη σπηθεῖεν, is τα τε αλλα αυ- σοντας - εν ελπίσουν εἰ , και αξιαμ σοντας Θμβοηθεῖν et αυτους και ναυσὶ και πεζω, -κα των Ἀθηναίων προσδοκίμων οντων ἄλλη στρατια. κοὐην φθάσωσιν αυτοι προτερον διαφθείραντες το παρον πρά

43쪽

ἔδει ἔχοντα ἐς την Σικελα ειψῶν, αφἀς εκ τῆς AL

κλῶ καὶ ταις τριακοντα ναι σι των Ἀθηναίων ξυμ αίσγει, s - παραλαβόντες τῶν Ἀργείων πλάτο - τας ναῶς

ouens est hueydidi in verbis dituri temporis. III. I. στερησε--- pro στερα- σεσο . III. Io9.

---- re alibi saepissime. Aὸnoista sunt quaedam hujus Mneris ad II 87. Nec desunt exemplainassages Casus panisse , me dente, vel sequentemnitivo absoluto, ut lim loco. Plutarchus unia p. 27. ς

οἰ - ἔστωτος των ἀνθρωπίνων, ἀλλ' ἔπως δε στρέφη καὶ ἀνελίτταντον βίον ἡ ων ὁ θεος, ἀγαθω κοὐ δέχεσθαι προσηκον. lam dides V. 6o Νο--υντες ἐν καλ σφίσι παρατυχον μαλεῖν, κοὐ παντανθεν αὐτων ἀποκεκλεισμένων κώ - πέων καὶ - ν με δράσαντες ἄξιον τῆς πα-

χασκεμης ἀπιέναι. Et in hoc,*i Hai hano alie ibi observatum, P , apud Aristoteleni, IV Η ator Anim. Ως - ὁμοίως Φύσει ς μα-του ii σης καὶτῆς φωνῆς,

Σχόντες - χωρί, J Suidis in

nem sequi videtur isti m inrig. XIV. 6. Cytherea, inquit, Porpuris antea. t si Plinium

44쪽

αν α8 'Aφίκοντο δε και Θρακων των μαχαιροφορον τῶ Δια

45쪽

τον - πω π της στρατιας εν ω εροι τουτω τειχι- usque opi- σπεισα, σπερον δε φρουραι - των πολεων κατα σια- eos remit-

δοχην πονου προωσαις τῆ χώρ επωκεῖτο, πολλα, βλωπτε τως Ἀθηναίους, καὶ εν τοῖς πρωτον πρ ροπων ro ἄρα και ανδρωπων φθορα κάκωσε τα πράγματα. προτερον με γαρ βραχεῖαι γιγνομενα αἱ σβολαὶ τον

ἄλλον χρονον της γης απολαυειν υκ κωλυον τοτ δε ξυνεχῶς πι--μενων, και τε μεν καὶ πλεονων πιον

46쪽

κελειας θακτσχν ουσα, περι Σουνιον κατα θαλασσ- πο λυτ a1ς γίγνετο των τε πάντων μοίως πακτων σεῖτο Ιs πολις, και αντὶ του πολις εἶναι φρουριον κατεστη. προς

47쪽

κουμενους ἐπιτειχ/σμωάπο Πελοποννησίων μηδίς ἀπο- ρονα ε Σικελιας, αλλα κέ Συροκούσας - τωxo--αντιπολιορκῶν, πολιν οὐδεν ἐλά--αυτην γε - - ν της Αθηναιων, και τον παφάλογον τοσῶτον ποίησαι τοῖς Ἐλλησι της νάμεως και τολμης, όσον κατ- - του πολεμου οἱ μεν ἐνιαυτον, οἱ δε δυο, οἰ- τριων γε ετων, ουσεις -- χρονον, νομιζον περιοίσειν ἀτους, εἰ uim as λοποννησιοι ἐσβάλοιεν ε την χώροιν' ἄ- σει ἐπτακαιδεκάτω μεσσο την πρώτην σβολην λθον ε Σικελίαν, A

εἰσαγωγίμων ἐξ ἀλλοδαπφ. a. hi δε -- καὶ ξύμπανυς ει κατὰ, Maox ν, ωσπερ ἡρο- ἀλλὰ πάντες. s. - πολέμοιο τόν τε Πελα- νησιακὸν καὶ τον Σικελικον. . Tν μυο - ἀντιπολιορκεῖνJ-πω σεν ἄν τις ἀκούσας ἀπο κοινου. o. - ἐλάσσονέ γράφε - οὐδὲν ἐλάσσω. II. - παράλογον τὸ - ξων πα- λόγον καὶ παρ' ἐλπί-των ' λυε τε -- των μναίων ἀντειχε καὶ 3 τολμα. 6. Μετα - πρών ἐσφλην 3 3 εἰσέβαλεν, ' χωρος εἰς την 'Aττικν αρτι πρώτως κι θέντος

του πολερου τρο ανοιαν δια τούτων των ἀνακινησάντων τον πολιερον αἰτια

48쪽

τω πολε - κατα πασα πρυ-ρονοι, καὶ πολερον οὐδὸν λασσω προσανιάλοπο τῶ προτερον παρχοντος κΠελοποννησχυ. x αὶ και του Ar τε της Δεσωλείας πολ- λα, λακπτούσης, και - αλλων ναλωμάτων Ἀγαλών προσπιπτον ν άλνατοι γενοντο τοῖς χρημοισι καις την εἰκοστην ser τουτον τον χρονον των κατα θαλα σαν

49쪽

χους, καὶ κ αλκίδος της Εὐβοίας ἀφ' ἐ--α λέπλευσε τον υριπον, καινι αποβιβάσας ἐς την Βοιωτίοινωπεν ἀτους ἐπὶ Μυκαλησσον καὶ τὴν μὲν νυκτα λα- θων προς - Ερε-- ηὐλίσαντο απίχει δε της Μυκα

opera Schol. Sic et alibi liii-cydi s. Apud Anacreontem Carin XMII. alia si ricatione, de cicada: Σι - ει φίλος γε τοῖς Ἀπὸ μηδενός τι 'λά των Tana l. Faber putat, ibi abundare

Μυκαλησσόν Urbs sic victa, quod vacca, adnitim Thebas ducens, inuolum ediderit Steph. λουσι, inquit Strabo P. O . ι-- Μυκαλπτα Cori sita ergo circa an as . Homeriis εὐρύχορον vocat vid. Schol. Hal. R. 498. et Eustath P. 2oa. d. BG. v. Herodot. I. I 8. Νω- trum vero Drao extae et mi-

ristio est in his, quae παγορευτικὰ, dicuntur. Vid ad U. Io I. et III. I. DUR.

50쪽

naves in σιν επι το Ευοιπον και τρο -- - , ου ποις τα pulsi sunt. a. 'Eπόρθει, H ἔκαιον. 7. Uμοια τοῖς μάλιστα του βαρβαρικουJ εγο μοροίως

I. Axκπεσόντες L. καθεισπηκει.