장음표시 사용
181쪽
ποσίω, τοσουτον κρότον καὶ θόρυβον και επαινον παρὰ πάντων γενεσθαι, στε τον Φίλι ro παθεῖν τι καὶ δοῖναι. καίτοι των ποκτεινάντων η τον Κλεξaνδρον
τον ἀδελφον τον Φιλίππου ὁτος ὁ Ἀπολλοφάνης. a17 εξετάσωμεν δὴ προς το του Σατύρου τουτ συμπόσιον 196
ετερον συμπόσιον, O τούτων ε Μακεδονία γενόμενον, και θεάσασθε ει παραπλήσιον τούτω καὶ μοιον. κληθεντες γὰρ υτοι προς αενόφρονα τον ιον τον ΦαGίμου του των τριάκοντα χοντο ' γὼ δ' υκεπορεύθην. Ἀπειδ δε ηκον ει το πίνειν ει σύγει τινὰς 216. ἔπαινον καὶ θόρυβον F. Q. O. t. V. V. Vulgatus ordo praestat: nam κρότος et θορυβος ut assinia melius ungunt 11'. θρυ
182쪽
μοι δοκεῖν, ως διηγεῖτο ατροκλης μοὶ si στεραία 'ώ. δε προθει το πρῶγμα καὶ διεθερμαίνοντο, κατακλίνεσθa καί τι και δειν κελευον ἀδ'μονουσης δε
4 p. 28 St. 190 R. γυναῖκα ελευθερα καὶ το γένος λυνθίαν, et gap. 191 μὴ μινον εἰ ἐλεύθερον σῶμα.
183쪽
καὶ γὰρ η παροινία του καθάρματος τουτουὶ δεινή. καὶ περὶ ταύτης της ἀνθρώπου καὶ ε 'Αρκαδία cryoς η εν τοις μυρίοις, καὶ Διόφαντος εν μῖν ἀπήγγειλενδ νυν μαρτυρειν αυτον ἀναγκάσω, καὶ κατὰ Θετταλίαν
184쪽
οι τοι το μὲν ξ ρχ ης τὰς βίβλους ἀναγι νωσκοντά
σε τη μητρὶ τελούση, και παῖδα ντ ε θι σοι καὶ ao μεθύουσιν ἀνθρώποις κάλινδουμενον μετα αυτ δε 2. ταῖς ἀρχαῖς πογραμματεύοντα καὶ δυοῖν ἡ τριῶνδρα ῶν πονηρον οντα τα τὸ λευτata δ' εναγχος εν χορηγιοι Gλλοτρίοις π τω τριταγωνιστεῖν ἀγαπητῶς παρατρεφόμενον ποῖον υ ερεῖς βίον ον υ βεβίωκας,
185쪽
επε γε βεβιωμενος σοι τοιουτος ων φαινεται; λλα δ' τὰ της ξουσίας ουτος λον κρινε παρ μῖν πιπορνεία. Ἀλλα μήπω ταυτα, λλὰ τας μαρτυρίας μοι λεγε πρῶτον ταυτασί.
ias Τοσουτων τοίνυν καὶ τοιούτων οντων β ἄνδρες o 1 δικασταί, ν ἀδικῶν μας ἐξελήλεγκται εν ἶς ἱκακον υ ενι δωροδόκος, κολαξ, ταῖς ἀραῖς νοχος, ψεύστης, των φίλων προδότης, πάντ ενεστι τὰ δεινο- τατα πρὀς εν ου δ' τι οὐ τούτων ἀπολογήσεται, ουδεξε δικαίαν Ουδ' ἄπλην εἰπεῖν ἀπολογίαν οὐδεμων. ti δ' γὼ πέπυσμa μελλειν αὐτον λεγειν, στι ἐν
186쪽
πραττον αὐτω, πειτ εξαίφνης μεταβεβλημαι καὶ κατηπιορω. εστι δ' περ με των πεπραγμενων υτε δικαία υτ προσήκουσα η τοιαύτη ἀπολογία, μοὐ μέντοι τις κατηγορία εγω μεν γάρ, εἰ ταῖτα πεπομ
δήπου Φωκέας ἀπολωλεναι και Iύλας λιτροτον εχειν καὶ Θηβαίους ἰσχύειν καὶ ε Εὐβοία στρατιώτας εἶναι
187쪽
καὶ Μεγάροις Ἀπιβουλευειν καὶ ἀνώμοτον εἶναι την εἰρηνην, νεστι λογειν αυτω, οἷς τότε τἀναντία Ἀπηγ- os γειλε πρὸς μ&ς ς συμφεροντα καὶ γενησόμενα χύθ'
νώνηκα τούτοις οὐδενός, λοιπόν μοι δεῖξαι βούλεσθ' οὐν μῖν πώντα aλλ' ἀφείς, α παρ ύμῖν ντεῖπον, α
εν τῆ ἀποδημία προσεκρουον, ως παντα τον χρόνον ηναντίωμαι, αυτοῖς παράσχωμαι μύρτυρας τουτουσὶ oτι πάντα τἀναντί εμοὶ και τούτοις πεπρακται, και
λησα λαβεῖν , θεάσασθε δή. 228 Τίνα των ν τῆ πόλει φήσαιτ' ἄν βδελυρώτατον o6
εἶναι και πλείστης ἀναίδείας και ὀλιγωρίας μεστόν;
188쪽
Ουδεὶς oi δ' ti ἄμαρτὼν μῶν λλον εὐ ῖδ οτι φήσειεν Φιλοκράτην. τίνα δε φθέγγεσθαι μεγιστον πάντων καὶ σαφεστατ αν εἰπειν- τι βούλοιτο τὴ φωνη; Αἰσχίνην οὶo οτι τουτονί τίνα δ' υτοι μεν τολμον καὶ δειλον πρὸς τοὐς χλους φασὶν εἶνaι, εγὼ δ' υ-
τῆ φωνὴ add. c. s. ΑΤ. Hari. in . litura est. Habet etiam d. Liuiet. Addi jubet TAYLOR. cum propter 403, 15 fg 221J tum quod Aeschines alibi εὐφωνοτατος fuisse dicatur addi Et Ε1sK. Sed
magis congrest antecedenti νίχλησα. Sed praesta βεβίασμαι ureeonditius. Si v. 74 227. Sed nihil ad rem ναντίωμαι est tuae
thought thsev potata do him aDvharm φοβεῖτο εν, και υκ λι- γίρει. -ot δ' E ἀμαρτίν ' oleaberrante quideri tingua Philocratis foeditas et impudentia adeo est in ore vulgi, Ut, Si quaeras, qui Sit mutum foedissimus et impudentiSSimus, Euma, vel si titubet, nomeri ejus edere cogatur.' SCHAE F.
vovidisse ii indefinite preter
189쪽
ra; μὴ βούλομένους μὴ βεβίασμαι. οὐκοῖν εν πάσαις o 7
ταῖς εκκλησ&ις, ὁσήκει λόγος γε γονε περὶ τουτων, καὶ κατηγορουντος ἀκουετέ μου καὶ λεγχοντος ἀεὶ τουτους καὶ λεγοντος αντικρυς τι χρήματ εἰληφασι καὶ πάντα πεπράκασι τα πράγματα τῆς πόλεως. καὶ τούτων
190쪽
τἀληθες ἰσχυρόν, καὶ τουναντίον σθενες τ συνείδεναι πεπρακόσιν αὐτοῖς τα πράγματα. Οὐτο παραιρεῖται την θρασύτητα την τούτων τOs ἀποστρεφει την γλῶτταν Ἀμφράττει το στόμα α χει, σιωπα ποιεῖ
IO το τοίνυν τελευταῖον ἴστε δήπου πρωην εν Ιειραιεῖ, O αὐτον υ εἰῶτε πρεσβεύειν βοῶντα ς εἰσαγγελεῖ με καὶ γράψεται και ἰο ἰού. καίτοι αὐτα μεν εστι μακρῶν και πολλῶν γώνων και λόγων ρχή, κεῖνα
δε πλῶ και δύ' ἡ τρία ἴσως ρήματα, α κα εχθες εωνημενος ἄνθρωπος εἰπεῖν, ουνήθη, V ἄνδρες Ἀθηναιοι,
τουτὶ το πρῆγμα πάνδεινόν εστιν οὐ τοσὶ κατηγορεῖ ταὐτ εμO ων αὐτος κοινωνος γεγονε, καὶ χρήματ