장음표시 사용
191쪽
32 τούτων μεν τοίνυν οὐδε εἶπεν Οὐδ' φθεγξατο, Ουδ' a Ioηκουσεν μῶν ουδείς, α λα δ' ηπείλει δι τί; τι
ταυτα μεν αὐτω συνηδει πεπραγμενα, και δουλος ντων ρημάτων τούτων οἴκου προσyει προς αὐθ' ἡ διάνοιa, λλ' ἀνεδύετο ε τελαμβάνετο γa αυτῆς τοσυνειδεναι λοιδορεῖσθαι δε λλ' αττα ουδεὶς κώλυεν 33 αὐτον οὐδε βλασφημεῖν. o τοίνυν μεγιστον ήπάντων, II
καὶ ου' o aλλ εργον βουλομενου γὰρ μου τὰ δίκαια, ἄσπερ πρεσβευσα δίς, ἴτω καὶ λογον μῖν δουναι δίς, προσελθὼν Αἰσχίνης οὐτοσὶ τοι λογισταῖς εχων μάρτυρας πολλούς ἀπηγόρευε μη καλεῖν με εἰς το δικαστήριον ά. δεδωκότα εὐθύνας και υκ ντα
Aeschines, via laad both been is Arist. p. Harpocration διει brabed ἰδig, and received his Share λεκται περὶ τούτων Ἀριστοτέλης of the present give κοιναὶ to ἐν ' si Ἀθηναίων πολιτείg. ἔνθα have said: Her Demosthenos δείκνυται ὁτι διαφέρουσι των εὐθύ-
192쪽
ήοῖ τουτον τῆς προτέρας Ἀκείνης l πρεσβείας, οὐδεὶς κατηγορει, δους ξ ον οὐκετ εβουλε αυθις εἰσιεναι περὶ ταύτης ῆς νυν εἰσερχεται, ν λ πάντα τ&δικήμaτ21 εν ῆν εὐδε του δὶς με εἰσελθεῖν διάγκη περιίστατο 23 καὶ τούτω πάλιν εἰσιεναι δια αὐτ υκ εἴα καλεῖν. καίτοι τουτο τ εργον ἄνδρες Αθηναῖοι ἀμφοτερυμῖν πίδείκνυσι σαφως, καὶ κατεγνωκοθ' εαυτο τοῖ-τον, στε μηθεν νυν μῶν εὐσεβας εχειν ἀποψηφίσασθαι αυτου, καὶ μηδεν ἀληθες εροῖντα περὶ μοῖ εἰ γGρ εἶχε, τοτ ν καὶ λεγων καὶ κατηγορῶν ξητάζετο,ου μ Δι' υκ ἀπηγόρευε καλεῖν. 213 Ω τοίνυν ταὐτ' ἀληθῆ λεγω, κάλει μοι τούτων 3τοὐς μάρτυρας.
Ἀλλα μὴν είν γε τι ξω τῆς πρεσβείας βλασφημι περὶ μοῖ, κατὰ πολλὰ υκ εἰκότως ἀκούοιτε αυτοῖ ου γὰρ εγὼ κρίνομαι 'μερον, οὐδ' εγχεῖ μετὰ ταῖθ' ἴδω οὐδεὶς ἐμοi. τί οὐν εστι ταὐτα πλην
δικαίων ὀγων ἀπορία τις a G κατηγορεῖν λοιτο κρινόμενος, εχων ο τι ἀπολογήσεται; ετι τοίνυν κἀ-
193쪽
DE FALSA LEGATIONE. 173;6 κεῖνο σκοπεῖτε, Ἀνδρες δικασταί. εἰ κρινόμην μεν I4εγω, κατηγορει δ' Αἰσχίνης Ουτοσί, Φιλιππος δ' ην κρίνων εἶ εγὼ μηδεν εχων εἰπειν ως υκ ἀδικω κακῶς
πον, εἰ παρ κείνω τους κείνου τις ευεργετα κακῶς
λεγοι μη τοίνυν μεῖς χείρους γενησθε ιλίππου, λλ'
τι interrogativi vice fungitur. Quanquam Herm. Opus e. IV. 129 et Col et Var Lisiet. p. 105 negat Graeco diei ἔχω ὁ τι φῶ. Haec enim jam non doliberatio neque conditionalis Ssententia est, qualis οὐκ ἔχω ὁ τι φῶ, sed finalis. V Qua de re ego quidem Valdo dubito. lato certo in Ion. 532 C εὐπορῶ ὁ τι λεγω, 533 Α εὐπορει ὁ τι ειπη 536νευπορεῖς ὁτιλέγIs Enimvero SiVe uis εὐπορε sive ius ἀπορεῖ delfuerationi locus eSt. Quis neget τέ s; εὐπυῶ Graece dici Ilamae v d mirum. Si ευπορῶ δ τι φῶ itidem Graeco lici possit 3 ii aerens git id dicat ii,
habeo stilo dicani. Xenoph. Oeconom. VII. 20 δεῖ τοῖς μέ λουσιν ἀν- θρίποις ἔξειν ὁ τι εἰσφέρωσιν. librarii non εἰσφέρυψιν pro εἰσοίσουσιν inculcaturi erant sed εἰσοίσωσιν, Maod ni illi notiti est quam Cobetio. Neque Attici sermonis 1 oprietas hae in re agitur nam Xenophion minus Attice seribitin, sed Graecitatis universae. Neque
Vel 1 Sum qui πρὶν S. πριν a eum conjunctiVo nonniSi praegressa lectatione recte surpari affirmare audeam. Sane in Arist. Eccl.
769 Α σύ δ' o καταθεινα δια εῖ B. φυλάξομαι ' πρὶν εν, ἴδω τοπληθος ὁ τι βουλεύεται, φυλάξομαι καταθῶνα idem fere valet quod οὐ
βάνει Esto verum quid facias Herodote loco II. 10, 7 διαβολη άρ ἐστι δεινότατον' ἐν τὶ δύο μέν εἰσι οἱ ἀδικέοντες, εἶς ὁ ὁ ἀδικεόμενος ὁ ἐν γαρ διαβάλλων ὁικέet, οὐ παρέοντος κατηπιορεωπι ὁ δἐ ἀδικέει, ἀναπειθόμενος πρὶν Ἀτρεκέως ἐκμάθη. Jh31 si quis διαβάλλων ἀδικέει nillil aliud osse quam οὐ δίκαιός ἐστι διαβάλλειν putaVerit, nee me
194쪽
υπερ ων ἀγωνίζεται, περὶ τούτων ἀναγκύζετε ἀπι- γεῖσθαι. Λ ε την μαρτυρίαν.
υμῶς λέγειν α μηδ' Tyτίαται πρότερον πώποτε οὐδαμῶς δήπου. λλ' oμως ἐρεῖ, castis Δί εἰκότως γε ἴστε γ&ρ δήπου τουθ τι φ' ου γε ο νασιν νθρωποι καὶ κρίσεις γίγνοντaι, οὐδεὶς πώποθ' o λογῶν ἀδικεῖν
ea λω, a ' ἀναισχυντοῖσιν, ρνοῖνται, ψεύδονται προφάσεις πλάττονται, πάντα ποιοῖσιν περ του μη δου-
a16 ναι δίκην ων οὐδενὶ δεῖ παρακρουσθηναι τήμερον μῶς, 38tiλλ' aφ' ων ἴστε αὐτοὶ τα πράγματα κρῖναι, μη τοις
195쪽
εμοῖς λόγοις μηδε τοῖς τούτου προσεχειν, μηδε γε τοις μάρτυσιν, Ους οὐτος τοίμους ξει μαρτυρεῖν ὁτιουν
λόγων κρίσιν Oa τήμερον, εἴ περ ευ φρονεῖτε, προσηκε ποιεῖν, αλλ' ὐπερ προμάτων αἰσχρῶς καὶ δεινως ἀπολωλότων την πάρχουσαν αἰσχύνην εἰς τους αἰ
196쪽
νους καὶ Θηβαίους ἰσχυροῖς γενησομένους καὶ τἀπὶ Θράκης Φιλιππον ληψόμενον καὶ εν Et βοία κατασκευασθησομεν ορμητηρια φ μὴ καὶ πάνθ' πε
εἰωθατὰ θεαταὶ ,ἐν των λόγων Sannans τὰ των Μακεδονιζόντων μιγνεσθαι, ἀκροαταὶ δὲ των ἔργων ποσχέσεις fastile enim intelli- c. T. λ. git Ir talia eri non posse Eei
197쪽
τοσούτοις αἰσχροῖς καὶ επιορκίαν προσκτήσησθε Ουδεν γὰρ μῶς δικεῖ, λλ εγω μαίνομαι καὶ τετυφωμαι νυν 42 κατηγορῶν αυτου. εἰ δε πάντα τἀναντι τούτων καὶ aeto
πολλα καὶ φιλήνθρωπα εἰπόντες Φίλιππον, φιλεῖν την πολιν Φωκέας σωσειν, Θηβαίους παύσειν της βρεως, ετ προς τουτον μείζονα ματ 'Aμφίπολιν ευ ποιησεινυμας, αν τυχη της εἰρήνης, Εὐβοιαν 's ρωπον ἀποδώσειν εἰ ταὐτ εἰπόντες καὶ ποσχόμενοι πάντ εξηπατήκασι καὶ πεφενακίκασι καὶ μόνον ου την 'Aττικὴν υμῶν περιθρηνται, καταψηφίσασθε, καὶ, προς τοις
ἀρὰν και θ επιορκίαν οἴκαδε ἀπενεγκησθε.
198쪽
22 Ἐτι τοίνυν κἀκεῖνο σκοπεῖτε, Ἀνδρες δικασταί, 4 τίνος ενε εγὼ μηδεν δικηκότων τούτων κατηγορεῖναν προειλόμην. υ γὰρ υρὶ σετε. τὶ δυ πο ους εχθροῖς
ada 102. In Aristoph. lut 296 dudum conjeceram μεῖς δέ γε iητήσομεν deleto 5 ut ili Et Metaeh. obseeutus obetio quem Vid. NOV. Leet. p. 435 436ὶ Sed ut cauti simus monet locus in Equit. 967 Οὐμοὶ δέ, αλλεγουσιν, ubi αδ deleto versiculus claudieat. ΓΡlat Thoast 171 B ὁ δε γ' αἶQuολογεῖ καὶ ταύτην Lληθη την δόξαν ἐξ ν γεγραφε, hae i. 106 B ὐδε, α το περιττόν, οὐδἐ δ τ πυρψυχρόν, ουδέ γε 4 τψ πυρὶ θερμότης, taleb. 32 Α διάκρισις δέ γ'
199쪽
αδικῶν φοβουμην γ μὴ δια τούτους ἀπόλωμαι τι
τούτους προσήκει παθεῖν τους αυτοῖς δικηκότας αλλ'
i5 ου διὰ ταυτa. λλὰ διὰ τί σου κατηπιορῶ συκοφαντα ara νη Δι' ῖν ἀργύριον λίβω παρὰ σου. καὶ πότερον κρεῖττον η μοι παρὰ Φιλίππου λαβεῖν του δὶδόντος πολύ καὶ μηδενος τούτων λαττον, καὶ φίλον κἀκεῖνον εχ ειν καὶ τούτους ησαν γὰρ ν ησάν μοι φίλοι των αυτῶν
κεκοινωνηκότι οὐδε γὰρ νυν ἔχθραν πατρικ' ἔχουσι πρός με, λλ' ο τι των πεπραγμένων υ μετεσχηκα), πaρὰ τούτων, ων εἰληφασι μεταιτεῖν, κἀκείνω τε εχθρον εἶναι καὶ τούτοις καὶ τους μεν αἰχμαλώτους
μοι εἰσαγαγεῖν is quoque locus erant quos ossenderet. Ita tuo ὁτι aut eliminabant, ut a librariis 3 profectitru aut aiebant more Graeco et Attico abundare. Novi in οἶδ' τι particulam aliquoties ibunt lai in ἐνθυμήθητε δτω nullus credo. I iubet tertium locum in messium proferre Thueyd. Iv. 92, δεῖξαι ὁτι κτάσθωσαν. At eniti ibi alia est ratio an acoluthi Fateor sed neuti litam ideo lenior immo aliquanto Violentior. Ut ad Demosthenem redeam piutabam utique, id Graeca literas primoribus labris attigerint, ne eos quidem duplicis interrogativi rationem non perSpectam Og uitauulue hodie habuisse: se fors qui uteXemplo utar in τω τί ποιεῖν αὐτ πεφυκεν η τέ τί παθεῖν πο
200쪽
εκ των ἰδίων τοσούτων πημάτων λυεσθαι, μικρα ἀξιουν παρὰ τούτων αἰσχρῶς με εχθρας λαμβάνειν;
223 OU εστι ταυτa, λλ' ἀπ y γειλα μεν τἀληθῆ καὶ et ἀπεσχ'μην του βεῖν του δικαίου καὶ της ληθείας ενεκα καὶ του λοιπos βίου, νομίζων, σπερ ὁλλοι τινες, παρ μῖν καὶ αυτος ἄν επιεικης τιμηθήσεσθαι,κa Οὐκ ἀνταλλακτεον εἶναι μοι την προς μας φιλοτιμὶν υδενος κερδους μισῶ δε τούτους, τι μοχθηροῖς καὶ θεοῖς χθροῖς εἶδον ν τῆ πρεσβεία, καὶ ἀπεστερ-
ημαι καὶ των ἰδίων φιλοτιμιῶν διὰ την τούτων δωρο
δοκίa προς λην δυσχερῶς μῶν την πρεσβείa εσχηκότων κατηγορῶ δε νυνὶ καὶ επὶ τὰς εὐθύνας κω τομελλον προορώμενος, και βουλόμενος- ῶνι και δικα-στηρίω μοι διωρίσθαι παρ' μῖν τι τἀναντία μοὶ καὶ - - τουτοl πέπρaκτaι. a δέδοικα, δεδοικα εἰρήσεται aq
tria siue quilius in libris desunt ob homoeoteleuton excississe,' Sc Habent, ut videtur, k Α- et Lambini omnes. 247. και μοι δικαστηρι S. lineolis ordinis restitueruli, quae