장음표시 사용
201쪽
επὶ κρίσει πλεον η εν, ' πότερον λ αν το δικαστηριον τιμήση, - παθεῖν η ἀποτῖσαι αμφότερα δὲ μηi εξέστω. is 20 156 Ἀλλ' ουνουτος εχρήσατο τούτω τω μέτρω, ἀλλ' εάν τις ἀπαιτηση χάριν μὰς, ατιμος στω φησί καὶ ἡ οὐσία δημοσία εστω ' δύο τιμήματα αὐτα. εἶναι δ καὶ ἐνδειξεις καὶ ἀπαγωγάς. ἐὰν δ' ἀλω ἔνοχος εστ β τω νόμω ὁ κεῖται, εάν τι 25 ὀφειλων ἄρχη τω δημοσίω. ' θάνατον λέγει τοsτο γάρ εστ' ἐπ V ἐκείνφ το ἐπιτίμιον. οὐκοον τρία τιμήματα. Πῶς ουν οὐ σχετλιον καὶ δεινόν, δανδρες Ἀθηναῖοι, εἰ χαλεπώτερον
utramc nque iudicium aestimaverat, Neridum aut solvendum uir Inque per non liceM 156 Hac vero mensura iste non usus est, sed si quis gratiam reserendam sibi a vobis postulet, infamis, inquit, esto et opes erus Glicentur. duae poenae hae sunt. liceat autem et deferre et abducere ri convictus fuerit, imoaetu est lesti, quae lata est contra aeramos νι mastistratum erant. mortem dicit nam id eius rei supplicium est tres igitur poenae sunt hae. Quomodo igitur non miserandum et acerbum est, Athenienses, si gravius apud
Dindorfius, gestermannus, etiam Turicensis, quae editio deditis δε, qua ratione oribendi utitur 1. 1 Aldina et ut solent G, Vind4. Contra, Iam rationem vid. Funkhaon in Diar. Gymnas. 1855 IX p. 81. - ώς χρη addidit,si 1ae e media lege sumpta sunt cum praecedentibus coniungere volebat. 9 ἐπὶ τῆ L. ind. 10 ηεν rL. 11 Malimoποτέρου. Dicitur enim τιμῶν τινί τινος. Reis kius. τρμῶν τίμημα bene dicitur infinitivi autem παθειν η ἀποτῖσαι additi sunt ἐπεξηγη- σεως χάριν. Schri e serua. 12).αν in . pr . prΜnt. 13 τιμή- σοι r. prial nam cor est in τιμήση. 14 ἀποτίσαι vitiose olim,
β. recenti manu, quae . . duos versus supplevit in marg). X. Significantius compositum. αἰτεῖν enim valet omnis petere. ἀπαι- τειν petere quod tibi debitum sit. Schaesertis. t. infra ἀπαιτεῖν.
τω δημ. . LaurS. Vula. - ἄρχη οφ τω . coniecit Lanat . f. Timocr. go. 22 40. - δ' φ τω δ αρχη ἀχθη Vindi). Augi. h. s. Vind1. corrΠ. - Transposui vecta sic τω δημ αρχον. Videtur in lege fuissesὰν δ' φ. t illud τις si scholio irrepsisse. Reis kius. Ct similo traiectionis exemplum p. 506, 1. Fr. A. vorsius. Talibus traiectionibus nihil crebrius. Vid. Appar T. I p. 448. . I p. 246. Plutarch. T. II p. 200 R. Ut in librorum dissensu hoc syntaxis schema, nisi alia obstent, praeferre nemo dubitet. Schae ferus. Vid. not. ad
202쪽
Verborum constructione p. 1271, 7. Perdifficilis optio nam ut ουδεν melius poni videatur, tamen μηδεν, ut in obliqua oratione, da, innare quis ausu VH not. a. p. 103, 20 Schae ferus Saepissime etiam im optimis codd. ουδὲν et μηδεν confunduntur. 13h Subscr. εΣ - της ἀτελείας προς λεπτίνην haec eadem 4 12. item rubro . --ΙΙΙ hic idem numerus in Bav, et haud dubio in ) o μετρίως. Rubro eadem manu.
203쪽
Ada. 15 not. 10. πιμῶν nihil est Fort. νικῶν, utilitate Myemore eraepo8sunt, cuius re sequitur ratio, et respondet in sequente commate βελτίους εἶναι. Μarhlandus. go vero vulgatam servo Sententia est: Nemo potest magis aliquem ornare tuam tyranni et optimates, usum solum et fructum si spectes, luem percipiunt hi, qui ab iis ornantur. τιμαν est aliquem ormare quocunque honoris, beneficii muneris, o ficu genere. Dfirmat orator pones regulo plura esse et splendidiora Iniinora quibus eos, quo Velint, Orment, quam penes liberas civitates. Reis kius. Cui Fr A Wolfius adstipulatur: τιμῆν τινα imiuit, est aliqγem dona e seu marinus afflcere ualibuta nque, unde pari vi τιμη et δωρεά. f. p. 458,
18 sqq. p. 459, 5 sq. p. 482, 25 si1 1. p. 494 5 sq. Si ilia οἱ τυραννοι
et c. accipe tyranni suos afficere valent Inuioribus praemiis, quam liberi populi maioribus, si respexeris emolumentum eorum, qui donuntur. τῆ χρεω h. e. φελεία, λυσιτελεία, κέρδει. Alio modo eadem
efferri potuerant: αἱ παρὰ των τυράννων τιμαί εἰσι μέγισται τῆ χρεία
etc. Nempe 'od abundant opibus et nutu suo omnia regunt, sibi addictis principes munera dare possunt lucrosiora, quam libera civitas, cuius dona ad speciem quidem honoris splendida sunt, sed fere sine Veritate emolumentorum In animo hunc locum habuit Iulianus r. I p. 81, ut docte ibi Potavius monuit. Fr A Wolfius. Wolfius exemplis subiecus non satis defenditur tua interpretntio, quippe sunt omnia ex illo genor praemiorum, quibus tunc Atheniensium civitas utebatur, tuae Ilio potissimum continebantur inani honoris significatione et promulgatione aliquanto aptius potuisset aliud exemplum excitare p. 492, 11, ubi de muneribus praemiis iue, quae olim Lysimacho decreta suerant, quaeque agri ducenta iugera et pecuniae summum continebRnt, haec dicit orator, τι - ἔθος ην του χρηστους φῆν, δηλοι το ψηφισμα τουτί. Nihilo minus primum incongruum est τῆ χρεω τιμαν, cuius loquendi rationis non facile reperietur alterum exemplum. Tum, quoniam liberomam populorum praemia in primis τιμη praestare dicuntur, minus convenit, ut tyranni, tu illis opponantur, dicantur quocunque tandem praemiorum genere in*ν. Sed aliud praeterea est quod merito, ni fallor, displiceat. Quid est enim η χρεία των ευρισκομένων τὰς δωρεάς Sentontia postulat, ut sit emolumentum quod percipiunt ,
204쪽
qui praemia obcinent. Non patitur haec grammatio ratio Longe diversa ratione in or περὶ συντάξεως p. 17 appellantur αἱ των ξένων δωρεαί
I. e. quae peregrinis trabituntur. Sed χρεία των ευρισκομένων τ δ. nihil aliud esse potest, nisi emolumentum quod percipiunt syranni mors qtri praemia Minent nec puto χρείαν alio modo unquam cum genitivo
iungi nisi eius rei, ex mi utilitas percipiemla sit. Est sitioque tuo Iin ipsa illa locutione των ευρισκομένων τὰς δωρεάς ostendat. Primum perpetuo in lac ratione ευρέσθαι aut ευρησθαι in ea re ponitur, quamquam non ignoro praesens tempus defendi posse Aristocr. p. 61 in. , ut εὐρισκόμενοι si idem, quod ἀξιουντες τυχεῖν Sed isto modo dicere oratorem oportebat τῆ χρεω τους ευρισκομένους τὰς δ οι τυραννοι μάλιστα δύνανται τιμαν i. e. emolumento eos qui praenia obtinere contendunt maxime possunt honorare. Nec si tamen concinna erit oratio, inqui non de hominibus agitur, sed praemiorum genera inter se con&runtur, ita ut hinc τιμη et βεβαιότης, id in χρεία sit et quod dein demonstriit ἀπιστία. Hinc suspicor liberandiim esse locum interpolationibus resecrendaque esse primum Verba τῆ των ευρισκ. . ., tum Verbum τιμαν Sen8us Si emolumento enim tyranni et ligarinam n principes maxime valent, potente sunt, i. o. quod a tyranni exSpectatur et speratur in primis emoluimentum est, quo tribuendo Valent divuem enim, quem
velint statu reddere possunt.' si hius in Hypomnem T. III p. 120 sqq. Μυlio clarior est sentontia conservatis verbis illis. Erravit vero vir doctissinius de genitivo a χρεία pendenti nam non 'solum coniunitur cum genitivo rei, ex Ia utilitas percipitur, sed etiam hominum, qui percipiant. Iat. Legg. VIII p. 49 δ' ἐπιμέλεια ..., μη τις ἀδικη τι της των ανθρώπων χρείας, i. e. ne ut in quapiam re iniuste faciat petae ad hontinum necessitate pertineat. Dativus autem 1 l. τῆχρεία est relationis et commodi, de beaure nisse nach, respectu Ommodorum ut Isaei or de Cleonym haered. g. 45 ἐκεινος καὶ γενει προςήκων ἐγγυτάτω και τῆ χρείs πάντων ην οἰκειότατος, de ver-wandis hin una dem unsano nach genere e consuetudine. Frequentius τῆ χρεία i. q. aus edurfnisa, necessitate coactu3. Similiter τιμα cum hoc dativo, non solum una instrumentali, qui occurati ubique: μεις
δε ολῆ καὶ γένει τιμώμενοι Aristoph. RVF. S. 33 Ad g. 115. Temere in textum irrepsit νςφημειν coniecturninert- lini loco lectionis librorum βλασφημειν nam sive hoc de infamia intelligas, defenditur . 165 cf. Aristog Ι . 26 βλασφημίαν αντ της νυν ευφημίας); sive, quod magis conVenit de naulo omino, id Astii
207쪽
Numerorum notae referendae Sunt ad orationis ἀγγελλω ηγγελον oristus Secumlus non bona graecitatis. 79. additamenta nominum. 61. 63. adiectivum post primum substanti-Vum positum pertinet etiam adsequentia. 7 162 - adiectivum supplendum e Sequentibus 131.
ἀδικήσονται. 164. ἀεί pleonastice. διὰ παντος ἀεὶ του χρόνου 142. Ἀζηνιευς 146.
Atheniensium sociae insulae aetate Chabriae. 77. ἀθρόοι παμπληθεις. 131. ἀκουετε post documentum recitatum non interrogat. 128. ἀκουσας, ἀκουσαι coniuncta 55. ἀλιωτερον. 2.
ἀλλὰ καὶ non praecedente ου μόνον. 10. αλλὰ νη Λία non est interrogatio. 75. ἀλλοιότερον ad ad αν συμβη ι 50. αλλον, ουχώς προςηκε τρόπον. 24.
- μόνοι των αλλων μετοικων. 62. αμα inculcatum anto αμφότερα. 24.αν duplum: ςπερ αν, εἰ. . . τάττοι, ουγι αν . . . δόξαι 143. - αν tun infinitivo futuri. 35. - αν ad coniunctioni repetua particula: ης αν τινος πολιτείας . . . χάριν αν
ἐξέλης. 17. - αν excidit post μεν in . 64. - ουδ αυτὰς ἀντείποιαν. Rr ουδ αν αυτὰς ἀντείποι. 8.' ἀναγνώσεται scit scriba. 27. ἀναδίπλωσις ἀοκουσας, ἀκουσαι. 55. ανθρωπος de ceri homine. 43. ἀντευπεπονδέναι, non dirisim scribendum Amm. Tiban. 2. - ἀντευποιειν. 64. - ἀντευποιησωμεν.
αντίγραφα pluralis numeri de uno exemplari 128. απαιτειν et αἰτειν differiana. 156. απας ὁ δῆιιος oratorie. 106. ἀπηγγελλε τίς μοι. 105. ἀποκτιννυναι, ἀποκet ειναι 158. ποστροφή νεπτάν ν εροίμηναν τίνος ην ἀτέλειαν φησεις.
129. - secundu ad tertiam per-SOnam. 130.
ἀπωλώλει. 79. ἀραι libertati cavebant. 107. Ἀριστογείτονος , scribis ad 'Αρμοδίου adiectum 18.
Harpocratio s. v. Θεοδοσία emendatus. 33. Articulus in praedicato. 154. - αυτὰ δη τοsτο και το δεινόν. 47. - τοκαθ' αυτόν. 82. - πολιτείαν δου ναι. 84. - ἐπὶ κρίσει'. 155. Articulus semel positus. οι Λακεδαιμονιοι καλῶς πολιτευόμενοι καὶ Θηβαῖοι. 105. - τὰς ταφὰς ποι
κίδου 54. - Αrticulus non repetitus ante genitivum 75 τὀνπαῖδα του λαβρίου. - των , αυτῶν disiungitur in cod. per diastolen. 123. - Ηyperbaton: τονώς καταλείπεται λέγοντα τι αυτοῖς 123. εῖ γε το των ιερῶν τέλος ἐστὶ λειτουργεῖν 128. - τω facile excidit ante πρO. 42. ατελεια ιερῶν. 125. - ἀτέλειαν supplendum e praegreSSis. 129.
υρχε et Ἀρχι in compositis 60. αυτὰς ἐπαγγειλάμενος. 42.
ἀφαιρῶν . . ., αφαιρεῖται . . . αν ἐξ-
έλη ἀφηρηκὼς ἔσει in una g 17. - ἀφαιρήσεται, ἀφαιρηθηθσεται. 4. - εἰ της δωρεὰς ἀφαιρεθείη 82. Ἀψεφίων Ἀψηφίων. 144.
γε Couocatio post articulum καὶ μην περὶ τοὐγε. 109.
208쪽
tivus partitivus: δυοιν ἀγαθοῖντο της πίστεως. 25. - Genitivus a suo nomino separatus 111. Gohitivus plur adiectivorum Osirivi gradus praedicatur. 2. Genuivi collocatio. φυσεως α' κια σημειον 140. γνώμη in mente. 104. .
Γοργώπας. 76 γραμματενς ος πηρέτης ν ῶς
φασιν Dionysius SyracusanuB. 161.
Dativus potentialis cum verbis iudicandi 57. δε stomachantis in prima sententiae parte. 84. - δε repetitur in apodosi 80. δειν non necessarium POS ωετο, φηροσιν etc. 90. - χει excidit possουχὶ . 56. δεῖ de re quae ad praeteritum referri potest. 139. - εις δέον γιγνεται i. q. utile βι. 26. πεντηκοντα μιῶ δεου σας λα- βε . . τριηρεις. 77. δεικνυναι non l. . λέγειν, Sed i. q. indicare. 113. δημοσία τελευτησας αποθανών. 141. διαδικασία scholion 147.
διαθῶμεν ἀπίστως παντας. 22. διείρηκεν et διηρηκεν differrent. 28.
δίκαιον φυσικόν, και ἀνθρωπινον. 126. - δίκαιον τουτο κατηγορειντο νόμου. 67.
Λιοφάντου et ημοφάντου confuS. 169. Documentor In de fide. 27. δόξὰιμι . . . δοκοίην. 67. δοςφbογγον gravitatis causR. 2.
εγγυτάτω. 102. εἰ in apodosi e protas repetita est conditio 113. εἰδότες καὶ παθόντες. 47. εἰκόνα στῆσαί τινος. 70. εἰμί. Copula supplenda. 37. 39.
σται 120. - καθ' os νόμον ησανοι προτερον νομοθέται. 2.
εἰς excidit post τις. 107. - ις εν, λωθεν. 11. εἰςπλει ν 31. εἰςφρειν. 53.εlet in interrog. 35 54 60 83 86. - εἶτα post πρωτον μεν. 128. εκάστου loco αυτου, quum antecedit
εκειν αὐθω εἴποιμι. 111. - εκε νοι της λιγαρχίας. 111. εκείνως ad sequens pertinens praepositum est 61. ἐκτος τριηραρχίας coniecimus pro ἐκ ρ. 20.
Ellipsis: δώσεις δωρεὰς ςπερυρ- μοδίω καὶ Ἀριστογείτονι 159.
ἐνταυθ'οῖ. 106. ἐξαπατῶν τι 5. ἐξειλεγμένοι τοιουτους τινάς, 131. ἐξελέγχεσθαι tuum adiectivo Sine participio. 131. εξὸν εἶναι posteriori Graecitati ama
ἐπ ανθρώπου sub homine, humanta auciorvate. 126. επειτα tum tamen. 13l. - ἔπειτα interrogandi. 56. ἐπιγαμία non singularibus hominibus dabatur. 60. Epigramma unum in tribus Hermaeis inscriptum in Cimonis victoriam ad Strymonem reportatam. 112. ἐπιτιμῶσθαι honorari. 71.
εργαζομενον. 146 not. Eρχιευς 146. ἔργω non semper additur ad oppositum λόγω. 47. ἱστίασις non sine norificiis fiebat,
neque ver ipsa erat Sacra. 125. ετερον τί του αν εἴη 116. ευεργετεῖν Rugment. 41. ευραμενος non atticum. 1.
ευχομαι cum infinitivo oristi sine αν. 'ἐφ αυτου et ἀφ' αυτου differt. 101. εχειν facile excidit. 136. ζημία sine articulo. 135.
209쪽
δοσία ibid. Θηβαιων et Ἀθηναίων confus 106.
Ηiatus λέγοντα τι αὐτοις. 123. ἰδεῖν cum dativo potentiali. 57 του -
το δ ου γένει καὶ δόξη ἴδοι τις
αν - ἰδῶν η παρὼν η τινος εἰδό- τος ἀκουσας 55. ιερῶν τελεια. 125 si Imperativus oristi eun μη 142. Infinitivus cum articulo o post ἀμ-φιςβητησίς - αρνησίς ἐστιν etc. 135. Interlocutiones 44. Interpunctio. Non interrogatur post ἀκούετε, ορῆτε, συνίετε etc. 3. ἱστάναι εστηξουσιν. 37. ιστιοτορες etiam iro ἔστ 20.ῖσως de certa re. 162.
καὶ inter participia, diversae rationis inculcatiunt. 5. - καί inprimis. καὶ δεινόν. 47. - προς τούτω καὶ δι ἐκεῖνο 6. - καὶ δουναι καὶ μή. 98. - καὶ μην καὶ 82. - καὶ οὐδενος i. q. etiam, ne-unis quidem. 82. - καὶ γὰρ nam etiam. 67. - καὶ γάρ τοι. 69. 1. - καὶ δὴ statim. 65. - καὶ μάλα. 152. - καίτοι το γ' αἰσχρον ομοίως. 117. καλῶς ad litur in enarratione Simplici 118. - ουχὶ καλῶς ποιησουσιν. 133. καταισχύναι infin in libris. 82. Constructio ad sensum. Substantivum ex adiectivo supplendum. 8. κρίσις επὶ τω νόμω Anonymi Arg. 7.
λὰβε accent. 63 84. λάθρα. 74. λεγω Supplendum: ν εν κεφαMχίω τοὐτο μάθητε κἀγὼ παύσωμαι λέγων, τάδε ποιησατε. 163.
L. Ogum ferendarum ratio. 91 sqq. λειτουργίαι sacrae 125. - liturgiarum inuntinuas. 20. - LiturgoriunnuImerus. 20. ILeucon mimonium Athenas misit 33. λόγους ποιειν. 41. - λόγον τοσου - τον ποιουμαι. 58. Lysimachus honoratus 115.
μμάλισθ' οι δεινοὶ λέγειν. 146.
111. μείζονα η ἐλάττονα. 124. εἰς μέσον -- εις δέον γίγνεται. 26. μη cuui hoc si no quid 163. μηδαμῶς. μη a69.
μηδε . . . μηδεν. 7.Μodi: Coniunctivus dubitativus et Optativus in interrogati'ne. 117. - μη ποιησητε. 164. - Ο μη πάθητε. 167. - εἰ. . αν γοισθε, ἐπι τω δε etc. ἀκούσεσθε. 62. μόνος πάντων sine articulo. 69. μόνοι τῶν αλλων μετοίκων. 62. μόνον inculcatum. 20. - μόνον, ubi μόνων exspectaverint. 1.
anteis mutatum iu μ. 11. - ἐμ Πειραιει ibid. Naxia pugna. 77. νη Βία sine interrogationis signo 38.
νικῶν ναυμαχίαν. 161 nomina Propria nou omnia recenSet orator nonnun iluam 'IuR POSSet. 61.
Nomothetae. 91 98. νομοθετειν leges iubere. 1. - Ο-μοθετεῖν τουτονὶ τον νόμον. 6.
210쪽
νόμος cum infinitivo constri1ctvin. 9. ΝΟΜΟΣ. titulus, de partibus rogationis. 6. νυν et νυν siuibus temporibu coniungantur. 25. - initio positum
et a vecto suo separatum νυνί gravitatis causa. 25. O.
λαυτός idem de diversis actionibus.149. οδε rogator legis 97. ομοίως paruer in concessione. 117.
ομολογουμένως 39. ομώμοται 159. ον soc compendio U81. οπως αν de consilio. 128. ορα ad iudices. 21. 65. ος, οἷος, ποῖος 45 extr. ll. 44.
loco τότε, τε 139. ουδὲ πολλου δει. 20. - ουδ ολίγου δειν post sententiam finitam posita formula. 113. - ουδ α ει non disiungendK. 134. - οὐδ αν εἴ τι γένοιτο, nullo ιodo. 134. - ουδ' χουσιν neque habent, quod non potes er1pere. 129.
ουδείς ων duorum ουδέν. 104. Ουδεμί' οὐδένα. 130. ουδέποτε et ουδεπώποτε differunt.
115 - τοὐν οτι 26. - Οὐ αυ- τό λέγε). 27. - καὶ ταυτα i. q. ea suo talia 30. - τούτων τοσουτωνοντων δικαίων το πλῆ ς - ουδ'οτιοῶν. 94. - του τούτου. 94 95. - τουτο appositum ad μηδέν et ad ουδέν. 136. - graviter τοὐτο additum post μηδεν 13 - ουτος pronomini indefinito additum ad definiendum. 117. ουτω praepositum et a suo advectio
παλαιὸν τονὶ interpretamentum Pronominis τοὐτον 96. - τὰς πάλαι χαριτας. 81. παμπληθης accentus 131. παρά cum genitivo et cym dativo
in continuata structura. 35. 1.
παρ' ἄλληλα. 163. - παρὰ ταῶτα
.... παρα πάντα αὐτα. 110. 111. - παρα τἀδικηματα durantibus iniuriis. 139. - παρ' μῶν egiro nomine. 69. αἱ παρασοκευαὶ εἰς τον πόλεμον. 26. παρὼν η τινος . . . ακουσας. 55. παραινεῖν absolute. 151. παρειναι interes8e. 47. παρανοίας Rccusatur populus 155. Participium a substantivo Suo Separatum. 31. - participii accusativus sine τινά subiectus est infinitivo. 2. - participii traiectio. 84 156. Πειραιῶς sine articulo. 68. - Πει
ραιει οι ἐν proprie de factione
Thrasybuli. 149. πλείους cum numerali pro adverbio. 22.Ρleonasmus. Vid. s. 'Aεί. ποιεῖς, ου λέγεις κακῶς 104. - ποι- εισθε τὰς ταφὰς καὶ λόγους πιταφίους. 141. πολιτειαν οὐναι sine articulo. 4. - πολιτεια ἄλλαι et δῆμοι Ρ- Ροnuntur. 15. πορρώτερον 140. ποτ non πότ pro ποτέ. 38. Praeposui Variata est: παρ' ἡμιν,εν τοις μωμοκόσι παρ iis. 3. Praepositio repetenda, δια τογεγράφθαι καὶ scit. διατο ἐν με τω ,μηδένα ε πάντας περιλαμδάνειν. 29. οἱ πρεσμύτατοι μάρτυρές εισί
μοι. 77. πριν η falsum. 6. προκαλεῖσθε praesens et futurum. 5. Pronomen supplendum. 103. - rO- nomen relativum ad diversi generis substantiva τὰς ταφὰς ποιεῖσθε καὶ λόγους πιταφίους, εν οἱ κοσμεῖται etc. 141. - Relativum dativi pro nominativo Subiecti primarii. 116. προξενία υποδοχη προστασία. 60. προπέπσι 33. προς απαντας .... παρὰ πῶσιν.