Arkadiou peri tonōn. : E codicibus parisinis primum edidit Edmund.Henr. Barkerus.

161쪽

1.36 A RAE A DIU S

νονται.

'Iστεον δε καὶ τουτο, τι, ἐὰν ευρεθωσιν - μοφωνουσαι αὐτων εις ες πληθυντικων, θειων γεναμ νενικαῖς ἀρσενικων περισπωμέναις, ου α-a οναγκάζονται καὶ μοτονῶν αυταῖς, οἷον οι λια-

ωι των λιαδων, α. λιάδες τῶν λιάδων, οι δα--δε- δεῖ ναῖαι των δαναδδων sic H δαναῖδες των δα- ναῖδων, οἷ πριαμιδεσι τῶν πριαμιδῶν, α πριαμ ' δες τῶν πριαμίδων ἐν τούτοις αι τῶν ἀρσενικων 35γενικαὶ περισπῶνται, mi δὲ τῶν λυπῶν βαρο-

νονται.

162쪽

-υφων, - ἰοι νυμφων, μηροι μηρων, τιμιοι τιμίων. α ει εἰς ι ευθεῖαι οξυτονοι περισπω - ρονικὼς αυτῶν, σοφοι σοφῶν, καλοι νωλῶν, χρυσοῖ χρυσών. sis ει εἰς ω ουδέτεραι, εἰ μέν εισι τριγενεῖς, Oμότονον ἔχουσι την γενικην αυτῶν τῆ γενικὴ τῶνιδέων ἀρσενικῶν, φίλοι φίλων, φίλα φίλων, κομφοι κουφών, κούφα ποώφων, σοφοι σοφῶν, σοφα σοφῶν ει δέ εἰσι μονογεντ α χνόματα ἐν τριοτελευταία συλλαβῆ εχοντα τον τόνον εν τί αυτη και αἱ γενικα αυτῶν χουσιν, ε καὶ ' O αυ-

τον τὼ ξπρὰ τῶν τρων, - πτερὰ τῶν πτερῶν,

164쪽

αι ἐξῆς πτώσεις και ἀριθμοι, ἄνθρωπός τις, ἀν--s θρωπα πινν. ἄναρο-οι τινες Ἀνώντωνυμίαις διτ σημαίνον τα ἀπολυτα πρό ηπα 'μουσάς μου, ἔδωκάς μοι, δνοφάς με. ἐνώπιψῶσι το φημι, πανεμμι vix ἐστι κὸ τἀ ὁμοια, ἀνθρωπός εἰμι, ἄνθρωποι εἰσιν, ἀπεσιλαον φημι εν- τοις ἐπιρρήμασι τἀ ἀν-1oταποδοτικἀ των πευστικῶν, οἷον, πότε ποτι, ἐάν ποτε, πόθεν, ποθέν, ἐάν ποθεν, πόθι, ποθὶ,: αἰ κέν ποθε D - τοῖς συνδέσμοις τι - δ νο, ἔ-ι-- -

165쪽

ρεῖαν του ρολιτικον ἐπιφερομεν .

167쪽

noo εγκλι-m αι, αλλ' et δε αἱ insita των προ- τοτυπων αἱ δε τῶν παραγώγων πτώσεις χωρὶς

της λητικῆς ἐγκλίνονται, Ἀενια και δοτικὴ καὶ

αἰτιατική. αλλ' αι ἐν του πρωτοτυπο προσω-

169쪽

μεν ὀρθοτονουνται βαρυνόμενα, πυσματικά εστ ιν αοε δε πηλίνοιντο. ἀοριστα μαὶ τῶ ποδειγματα δηλα, πῶς λθεν, φθε πως, πῆ λθες, λοες πειπότε γράφεις, γράφείς ποτε ' πόθεν ῆλθες, se

170쪽

DE ACCENTIBUS. 14s

σέ μου, ἄνθρωποί εἰσι, κάκιστοί εἰσιν χλομεν