Arkadiou peri tonōn. : E codicibus parisinis primum edidit Edmund.Henr. Barkerus.

193쪽

την ξεῖαν τάσιν καὶ τα τρίτα μοτονουσι τοῖς 5Mίοις πρωτοις, τιθημι, τίθης, τίθησι, δίδωμι,

194쪽

ρισπάται.

196쪽

μπο τῶν εἰς με, ποτε προπαροξυνονται καὶ πότε προπερισπῶνται. καὶ ωτιν αἰπεῖν, τι, ει ἐν

ἔχωσι τι ἐνεργητισεμ ριστικον ἐν χρήσει, προ περισπωνται, τέθημι, ἐὰν τι λιαι, ἴση μι, ἀνs ἔστωμαι, δίδωμι, - διδῶμαι. εἰ δε μὴ ἔχωσιτο ἐνεργητικὰν ἐν χρήσει, προπαροξύν-αι, δυναμαι, ἐὰν δέ, αι τὰ γαρ μ μι νη ἐν χρ σει

197쪽

sic εἰς καθαρον, προπερισπωντε ι , τί με, πιθώμην θειο πιθεω γαρ το ευκτικόν το διδυναιμην μναι προπαροξύτονον αὐτ μη ἔχεινοδυνημι ἐν χρήσει, οντ δονείην ευκτικόν προπερισπωνται δὲ και τα του παρακειμένον, δεδοίμην δεδοῖο , πεποήμην πεποιοῖο sic 'η - τὰ δὲ λοιπὰ πάντα δευτερα προσωπα εις ο ληγοντα προπαροξυνονται, τυπτοίμην --οιο, λεγοίμπ 'γοιο, γοτροφοίμην τυ οιο.T ει το τρίτα των τητικων --ονεῖ τοῖς οἰκείοις δευτέροις, νοοῖο νοοῖτο, τύπτοι τυ

198쪽

παροξυνονται, ποιησαι, ασπασαι. τ ει λουσαι και δεξαι και κτησαι βαρυνονται - δισυλλαβα.

Πάν ἀπώρεμφατον ῆ εἰς ω ληγε η εἰς ιδεο καὶ τ εἰς ω μακροκατάλη τα δυο εχει τόνους γαρ α νονται περισπῶνται. καὶ τἀ ἐν μονοσυλλαβα περισπωνται, πλεῖν ρεῖν, ζην, δρῶν τὰ μεντοι ni μίαν στλλαβην ῆ βαρύνεται περισπαται βαρύνεταο ἐν τἀ ἀπο βαρυτάνων isti.

χρόνων ἐνεστωτος καὶ μελλοντος, τυπτειν, τύφειν, ποιησω ποιήσειν τότε δ περισπαται, τε καιτ ὀριστικὰ περισπῶνται, ποιῶ ποιεῖν, τυπώ πυ- πεῖν στελῶ στεaεῖν, χρυσῶ χρυσουν. IN δἐ ει ν του δευτέρου ἀοριστου δελιτα οπερισπῶνται, πιερναι τὰ περισπώμενα, δραμεῖν, φαγεῖν, πιεῖν, ελθεῖν το δε πεφνειν σε με-ται

200쪽

σπωμένην ἐσχον.