Grammatikē tēs archaias Hēllēnikēs glōssēs: syntachtheisa eis tēn koinēn ...

181쪽

Πληθυντικός.

κεῖσαι κεῖταιε κειμηνε κεισο ἔκειτο κεισομαι κείσηκείσεται κει κεοι μην

183쪽

ισάτην ἴσαμεν

ι σατε

Προστακτική.

t To εὐχρηστον εἶναι tu την ἐπὶ προθεσιν, ἐπισταμαι, κατὰ

184쪽

φατὸν

φαμεν φατε φασύ.

ἐφάτην

ἔφαμεν

185쪽

φάτω

φάτων

φήσαιεν.

186쪽

φῆσαι. o φήσων, . . .

o φάμενος, . . .

187쪽

τάσονται.

διά, κατὰ μετα , ara . . . . . γενικήν καῖαἰτιωτικήν. πρὸς παρὰ, εχτι περὶ, αμφι, Haro καί με - τροις στώμ. ἔνεκα μώον με γενικην. Οι ποιηταὶ συντάσου καὶ με δοτικὸν τας, ανὰ κατὰ μετά. EIναι και μορια υνα προΘετικὰ τὰ ποῖα συν-

τιΘεμεναχ τὰς λεξεις, δίδου ει άυτας διαφόρους

189쪽

αἰ ἐπιρρήματα φαν ονουν διαφόρους περιιττασεις

190쪽

Δεικτικά,

Ω επιρρήματα τοπικα λαμβάνονται καὶ αἱ πληρ υντικα δοτικαὶ των νομάτων πολλῶν πολεων καὶ ἐὰν μεν η λήγουσα τῆς δοτικῆς ἐνου με συφφωνον, τρεπεται εἰς HΣν αἱς, Θηναις, 'AΘη νησι sal δε χωρὶς συμφωνον, εἰς ΣI ώς, λ

ταιαῖς Πλαταιασι. Aλλα πάλιν νοματα, λαμβανουν τὸν καταλη'