Grammatikē tēs archaias Hēllēnikēs glōssēs: syntachtheisa eis tēn koinēn ...

31쪽

γεται Οὐσιαστικον.

χταν φανερόνη ποῖον η πόσον εἶναι τὰ πραγμα, νε αλλην καμμίαν βιότητα, ἡ πιρέσταου του , λεγεται Ἐπί,ετον. Ἐπειδη μως αλλου Θέλομεν α φανερώσωμεν εν μονον πραγμα, αλλου δυο, και αλλου πλειότερα, επρεπι καὶ τα νόματι εἰς τάς διαφόρος ταυτας περιδεστάσεις να λαμβάνουσι διαφορα νιν καῖ εις τὸν προφορὰν καὶ ις τὸν γραφην, ἔστε να φανερώνωμεν μ ἀυτα, λαλοῖντες η γράφοντες, ν ἐννοο

πω, δυο ἄν Θρωποι, πλειοτέρους π a δυο καὶ αἰ τρῶς αυται διαφοραῖ, τὸν προφορὰν καὶ οις την γραφην τῶν ὀνομάτων, λέγοντα Ἀρι οἱ ρεικὸς, ταν το νομα φανερον εν μόνον πρῆγμα' Δυiκὸς, ταν φανερον δύο ΠληΘυννικος , ταν φαγνερον ὐπὸ τα δυο ΣυνειΘ ἱζουν μως καὶ Oταν - ναι δύο τα πράγματα, να μεταχειρίζωνται πλη- Θυντικον ριυον του νόματος, λέγοντες, παρα

δείγματος χάριν, δύο αν, ρωποι.

Πάλιν π τους νΘρωπους αλλοι εΛαι ανδρος, καὶ αλλοι γυναικες, καὶ δro τα ζωα γενικως , α λα εἶναι αρσενικα, αλλα ηλυκά 'Eπρε- λοιπὸν καὶ τα νομανα ν ἔχωσι διαφορὰν τινὰ ἀπὸ τηνόποίαν να καταλαμβάνωμεν πότε φανερονουν ριυρνικον γενος, καὶ πότε Θηλυκόν es διαφορα αυτηεγίνεται και εις τὸν προφορα καὶ ις τὰν γραφηντου νοματος διότι λέγομεν, παραδειγματος α ριν εις τὸ -σενικος, Καλος Γεωργιος, καὶ εἰς το ληλυκον, Καλη Μαρία γενικως δε . χαρακτηριστικον του ἀρσενικοῖ εἶναι το αρξηρον , και

32쪽

τερα

Τέλος πάντων, πειδὴ Θεωρουμεν α πραγματα καΘ'.αυτὰ νεργουντα, πάσχοντα, κν εἰς κατάστασυν τινα ευρισκόμενα, καΘως ταν λέγωμεν, 1 σίδωρος περιπατει , γράφει, . . λ ἡ Ἀμπικῶς ἡ ρος αλλα, καΘὼς ταν φανερπωμεν τίνος

εινα τουτο γε κεῖνο, ἡ τίνος χάριν λέγομεν οῦ πράττομεν τὸ η ποῖον ιναι τὸ υποκείμενον τῆς νενειας, ἔπρεπε λοιπον καὶ τὰ νόματα κατὰ τὰς διαφο- ρους ταύτας περιστάσεις να λέγωνται καὶ ἁ γρά φωνται διαφόρως Ουτοι λοιπον οι διάφοροι τρόποι της προφορας καὶ τῆς γραφῆς λεγονται Πτωσεις Ουονόματος ο τρόπος κατα τον ποῖον μεταχειριζωμΘα τὸ ονομα, τα Θεωρῶμεν το πραγμα καΘ' ἐαυτὸ λέγεται νομασπικη, καΘως ταν λεγωμεν, ὀ

33쪽

μητα ἔχουν πεντε πτώσεις ' ονομαστικὸν , ενικὸν Δοτικὸν, ιτιατικηυ, και Κληνικήν. Iδες - νομη τι καὶ τα ρΘρα συμμεταβάλλονται μι τὰ

Πάντα λοιμον τὰ νοματα ἔχου Γενος, Ἀριυον, καὶ Πτωσιν, ἔγουν προφέρονται καὶ γράφονται δι Φορως, διὰ νὰ φανερονωπιν εὐκολως καὶ συγχύτως τὰ γενη, τοῖς ἀριSμους, καὶ τὰς σχέσυς καὶ συγγενε/ας τῶν πραγμάτων. Ac δείξωμεν τώρα τακτικῶς ολὰς τὰς μεταβολὰς ταύτας , -χίζοντες ἀπο τὰ ἀρωρα, διμι τὰ μεταχειριζόμεΘα προ των νομάτων.

34쪽

ταλ εἰς τὸ ἀρρονικον καὶ ουδευρον γένος Δεύτερον, εἰς τὸν δυiκον -ιΘμὸν ἐκάστου γένους , ἡ νο- μαστικη καὶ αἰτιατικὸ, ἡ γενικη και δοτικὴ εἶναι

35쪽

των Θεον κα κατάστασιν Δια τουτο αἱ μεταβολαὶ , τας ποίας λαμβάνει η ληγουσα τῆς ΟρΘῆς

και υΘείας λέγονται κυρίως τωσεις και Πλα- γιαι ἡ δὲ νομαστικη καταχριεστικως συναρι ει ται τὰς πτώσεις. 'ΚλIσις, λεγεται γενικως τρόπος τῆς ληκτικῆς μεταβολης, τὸν ποίαν λαμβάνουν το νόματα καΘ'ολα τα πτωσεις καὶ κα Θ ολους τους αριυούς των . Aλλα νόματα λαμβ νουν εἰς τὸ τέλος των την αυτην μεταβολή ν, γουν κλIνωνα κατὰ τον ἀυτον τρόπον, καὶ ἄλλα κατὰ διάφορον ' Θεν γενῶνται διάφοροι κλίσεις. ις πέντε μως γενικὰς ταξεις

ἐμπορουμεν ν διαιρέσωμεν τὰ νόματα κατὰ τους τρόπους τῆς κλίσεώς των και δια ν κλίνωμεν - Θως ἐκάστλ1 τάξεως νομα, ἀρκεῖ νὰ ἐξεύρωμεν τὸ

χαρακτηριστικάτα γνωρίσματα, καὶ νὼ νΘυμω- μεξ α εν παραδειγμα, κατὰ το ποῖον Θέλουν κλώνεσΘαι καὶ λα τὰ αλλα ἐνόματα, ο α ἔχουν τααυτὰ χαρακτηριστυκά

36쪽

A κλίοις λοιπον τῶν νομάτων εἶναι πενυ' εἰς ταὶ πρώτας τεσσαρας αναφέρονται λα τὰ ἰσωσύλλαβα νόματα εἰς δε τὸν πέμπτην, τα υρπ ποσυλλαβα. Ἱσοσυλλαβα ονοματα λέγονται σα ἔχουν εἰς γλὰς των τὰς πτώσεις τόσας et λαβὰς, ο ς ἔχει καὶ ἡ νομαστική, . Περιττοσυλλαβα δε νοματα λέγονται κεινα, τωνοποίουν αἱ πτώσεις ήγουν, ἡ γενικὴ , ἰοπικὰ καὶ αἰτιατική, του ἐνικου ριΘμου, ἔχουν προσ,ήκη νμέαν συλλαβην πιρισσότερον παρὰ τὸν νοματικήν. Eις τα ἀκολουΘ παραδείγματα πω κλίσεων γραμωμεν τὰς πτωτικὰς καταλήξεις χωρισμένας, δια νά

38쪽

Θυντικον αριΘμόν' ις δε νον ενικὸν ἐκβαλλοντες ν τῆς ὀνομαστικῆς ρ κατὰ τους Ἀττικοῖς, ως την νομαστικήν . o τρόπος τῆς κλίσεως ταύτης παραστενεται μι συντομίαν καὶ εἰς τον κόλουΘον πίνακα Γενικως δὲ λαι αἱ πτωσεις, πλην τῆς γενικῆς λχ Θυντικῆς , ἔχουν τον τόνον ής την τὸν συλλαβην μ την νομαστικήν .

39쪽

νον συνειΘισμενον τρόπον η A. οιαυτα εἶναι τα ,

E . ' κλητικο ενικὰ σχει τὸν τονον εις τήν αυ- τὸν συλλαβην με την νομαστικνην , πλην του δεσπότης, του πο ου η κλητικη Iναι δεσποτα 'καὶ πλην τινων νομάτων, τὰ ποῖα εις τον ' η- ρον ἔχουν τὸν κλητικην προπαροξύτονον, ἰς, μητιε

40쪽

Η . Εἰς τὸν πρώτην κλίσουν τῶν συλλάβων νομάτων ἐναφερονται καὶ νοματα τινά, καΘούς, Ερμῆς, Ἀπελλῆς, τα ποῖα λίνονται κατὰ τον συνηΘη τρόπον των εἰς Σ, καὶ λεγονrota Συννρημένα. οιαυτα συνηρημένα νόματα Θελομεν ιδ.ῖν καὶ εἰς ας ἄλλας κλίσεις Πρέπιι λοιποννα μάΘωμεν ἐδω , τὶ Θελει ν εἴπη Συναίρεσις, καὶ ις τὸ δεύτερον μερος έλομεν ἐζετάσειν κρώβως κατὰ πόσχυς τρόπους γίνεται. Συναίρεος λοιπὸν λέγεται, ταν δύο φωνήεντα τινος λέξεον ευρισκόμενα τὸ εν μέσως κατο πιντο ἄλλου ἐνονωνται, καὶ καμνουσι μίαν αλλην συλλαβην η ποία ιναι μακρὰ πάντοτε η μίαν δίω ογγον' ἐκείνη δε η λέξις εἰς τηι ποίαν γίνε

Σαρακτηριστικοὶ γνωρισματα πων ονομάτων νης.