Grammatikē tēs archaias Hēllēnikēs glōssēs: syntachtheisa eis tēn koinēn ...

71쪽

5 In αραδειγμα των εἰς AΥΣ.

ταῖς γραυσι

τοῖς βουσὶ

τους βόας βους

72쪽

52κρεατι Ἀταν αποβάλλεται I τουτο, συναιρουν ται Κλίνονται δὲ κατα τὸ ἀκόλουΘον παράδειγμα.

'Αρι Θμος Ἀνικός - Πληθυντικός.

Συνννημένον. 'A συναίρετον.

κρέως

κρεα

των Ἀρεάτων

τοῖς κρέα

κρεατα

κρέατα κρεα κρεων κρεα κρεα

κρέατεκρέα, Γεν. καὶ

73쪽

μεν και λεγονται πο τοῖς Γραμματικοῖς, λοπα Θῆ. Τοιαυτα εἶναι τα εις ElΣ, και τα εις Η ΕΙΣ. Των πρώτου ἡ συναίρεσις γίνεται εἰς ΟΥ' τῶν δευτέρων, εἰς H. Κλίνονται δε κατὰ τα ἀκόλουΘα παραδειγματα.

'Ασυναίρετον Συννρημένον o

διτιατ TOν πλακόεντα πλακους πλακοῖντος σελακουντιπλακουντα

Ἀσυναίρετον α

πλακουντεπλακουντοιν πλακουντε.

διτιατ τους πλακόεντας πλακουντες πλακουντων πλακου πλακούντας πλακουντες.

74쪽

Περι τῶν ΚΛΕΗΣ κυρίων νομάτων.

EIναι πολλα κυρια ονοματα, τὰ ποῖα συνΘή- τονσαι πο - λέξιν κλέος, ἔτι σημαίνει λαμπραν φημην, ποῖα τὰ Περικλέης, Θεμιστοκλεης, Σοφοκλέης, . . λ. ὰ τοιαῖτα νομανα λαμβάνου δύο συνσυρέσεις εἰς τὰς πλαγίας οπτωσεις των ἡ προυτη εἶναι υχρην ς εις την νωμαστικὸν γενικὰν αἰτιατικὸν καὶ κλητικήν ἡ διδευτερα εις την δοτικην. λίνονται κατὰ τον ἀκόλουθον τρόπον. Ο,σμας' ο Περικλέης

Περικλῆς Περικλέους Περικλέει

Περικλεα

Περίκλεις

δευται εἶναι αἰ κλίσεις, εις τὰς ποίας ἀναφε - ρονται τὰ τακτικω κλινομενα φώματα. ιναι μως πολλὰ, τὰ ποῖα εις τὰν κλισιν νων ἐν κολου- Θοῶν τὸν τον τύπον ' Θεν λεγονται γενικως -

νώμαλα Περὶ τούτων μως Θέλομεν μιλήσειν εις τὸ δεύτερον μέρος.

75쪽

Ai ντωνυμίαι ἔχουν διαφόρους χωριστὰς ὀνομασίας, κατὰ την περμασυν οἱ την ποίαν τὰς μεταχειριζομεΘἄ' Θεν ονομάζονται Προσωπικαι, Δεικτικαὶ, 'Aναφορικαὶ, υτ οπα Θεις, Ἀλληλοπα Θεῖς, 'Aορειστοι, Ἐρωτηματικαί.

Προσου-ικα λέγονται ἐκεινα α ἀντωνυμ αι, τὰς οποίας μεταχειριζόμεΘα, διὰ να διακρίνωμεν ταπρόσωπα, γουν, τίς εἶναι ἡ ἐν γων η πάσχων, M' κατάτασυν ιν ευρισκόμενος Καὶ ἐπειδη εἱσπασαν μιλίαν ἐμβαίνου τὸ πολ τρία πρόσωποι 'ά. ἡ λαλων, εἴτε εἷς μονος ναι, ει τε πολλοί '

77쪽

διοριο Θ ν άντωνυμικως το τρίτον πρόσωπον. . ις τήν πρωτοπρόσωπον καὶ δευτεροπρόσωπον ἀντωνυμίαν πρω Θέτεται Ἀττικως ο γε, Θεν λε-

γουν ἔγωγε, ἔμοιγε, ἔμεγε σύγε, . . λ. Δ . Ei τας πλαγίας πτωσεις τῆς πρωτοπροσώπου αποβάλλεται πολλάκις το ἀρκτικον , καὶ γράφεται

78쪽

ἡμετερον

υμέτερον j

σφέτερος in δύο, σφετέρα λ - αῖ σφετερον ,

79쪽

ποίας μεταχειριζομεΘα, δείχνοντες τα πράγματα και διὰ μεν τὰ μακρὰν εὐρurκόμενα, εἶναι εὐχρηντος. κεῖνος διὰ δὲ α πλησίον, ἡ ουτος Κλώονται δε καὶ εις τὰ τρία γενη κατὰ τὸν κόλαΘαν

ταύτης ταύτηναμπταύταταύταιν

80쪽

αυτα ταυταΓενικην τούτων τεύτων τούτων Δοτικην τούτοις ταυταις τουτοις Αιτιατα τούτους. ταύτας.

Γεν. καὶ Δοτική, ἐκείνοιν