장음표시 사용
101쪽
- 68 non comparuerit vel a iudicio contumaciter in termino ge undae citationis. quem peremptorium Gge Volumus, vel alias quolibet peremptorio ge absentaverit, tunc ob contumaciam 8uam reus citatuη perdat rem et causam, et actori eadem res iuxta contenta citationis suae per iudicium adiudicetur.
Ex duobus hoc unum conditum est. a C. n. syntag. art. 20: De his qui eitati C. Contingit. sol. XIII. se excusant per dominos, reserendo M ad c. Quotienseuuque. sol. XXXVIIl. illos, tamquam pro alterius erimine citarentur. VL. II. bi C. II. syntag. art. 142: De Deeupato in iudieio, qui erimen mandato alterius se se. ci8M proponit. Via 52.
C. 25o. Saepe contingit, quod dum nliqui pro criminibus et delictis ad nostram vel iudicunt nostrorum audientiam evocantur, ab obiectorum poena liberari et Abgolvi cupientes nominant dominos vel Ruperiores suos socios et auxiliatores,
quorum auctoritate, con8ilio et mandato eiusmodi crimina commiserunt. Quae nominatio oum in se errorem intollerabilem contineat praeceptoque divino contrarietur, et Recundum canonicas sanctiones nominatio in delictis non vindieat sibi locum, nec liberat delinquentem OAtensio auctoris delicti, cum laetentes et consentiente8 eadem poena puniantur, ideo statuimus: quod citati pro quibuslibet criminibus et delictis in nostro et iudicum sibi stompetentium iudieiis iudicentur et respondere teneantur et convicti poena ordinaria puniantur, nominatione qualibet non obstante, utiam si super h0c privilegiis nostris vel praedecessorum nostrorum essent praemuniti, filiae quantum ad hoc uti perniciosa, erronea ac iuri divino et
humano contraria caSSamus, irritamuR et reVocamus.
C. 25 I. Ubi vero in nostro vel alio competenti iudicio pro rebus et causis non criminalibuη magnis et parvis quispiam citatus et conventus fuerit, qui dominum Vel superiorem suum aut alium evictorem et intercess0rem nominaverit. et ille nominatus ad iudicium veniens citatum et conventum evicerit. intercesserit et liberare voluerit, statuimus: quod citatus et conventus libero tunc a iudieio discedere poterit, actioque eiusmodi contra dominum vel auperiorem aut alium cuiuiorum et interces8orem dirigatur. Qui ibidem in continenti iuxta iuris formam
102쪽
- 69 et actionis nutumni respondere tenebitur. Alioquin, si nominatus cum non intemce88eriti vel intercedens in contiuenti respondere noluerit, primus ille . qui citatus et conventus est, respondere compellatur. C. ME. In quibus et aliis hereditarii η quaestionibus, si per citatos et conventos nominati nostram vel iudicum Ribi c0mpetentium iurisdictionem declinare voluerint, nolentea eorum quaestioneS et cauma in Re Ruscipere, decernimus: quod ex tunc praedicti citati et conventi. 8i respondere noluerint, cuiu8 unque RintuSet conditionis existant, habeantur pro c0nviciis. aena Ili clem.
c. Cum aetor. sol. XXIII. sie illustratum C. n. gyntag. uri. 66: De illo qui agit eon- est. tra aliquem iure Theutonico ot reconventione pariter. VL. 28.
C. Ma. Cum omni iure actor sorum rei sequatur, statuimus: quod si actor contra reum suas dirigat actioneου coram iudicio reo competenti, reus in eodemiuilicio actorem Ruper alii8 actionibus similibus vel dissimilibus reo invenire non potest, sed Ruas lites, causas et actione8 coram iudicio actori competenti cum voluerit prosequatur. Quod in omnibus iudiciis regni no8tri uniformiter volumus observari 1aem Inlaem.
c. Cum Secundum patrum. sol. XXIII. sic C. n. gyntag. art 69: De litis qui habentea illustratum est. ius Theutonicum utuntur Dolonico. VL. 28.
C. 254. Cum Rucundum legeS et decreta patrum privilegium meretur amittere, qui permi68a sibi abutitur potestate, et plerique subditi nostri in oppidis et Villis eorum ex nostris et praedecessorum nostrorum privilegiis et indultis ius Theutonicum habentes eodem iure non utuntur, sed secundum ius Polonicum Rubditus suos iudicare consueverunt, ideo 8tatuimus: quod si in aliquo oppido aut villa ius Theutonidum venit in abusuiu, incolae ciusdem Villae contra agentes, eo iure deinceps se tueri non valebunt. Et si in eadem villa vel oppido crimen aliquod commissum fuerit, non Theutonico wed illo, quo villa vel oppidum utitur, iure tale crimen indicari et definiri debobiti C. 255. Exceptis tamen homicidii8. Vulneribus, glupris et oppressionibus virginum ac mulierum. pro quibus cives, oppidani, villani et domini eorum iure Polonico iustitiam ministrare tenebuntur, nutores suam intentionem ad probandum admittendo, privilegiis super ius Theutonicum illis concessis non obstantibus quibuscunque.
103쪽
C. Statuimus quod dum. lat. XXIV. sie C. n. syntag. art. 70: Do illo qui eitatur illugiratum est. eontra suum privilegium. VL. 29.
C. 256. Si qui8 contra privilegium fori gui pro quacunque causa citatur ad iudieium 8ibi incompetens, post exhibitionem privilegii sui in eodem iudicio ad
forum suum gimpliciter remittatur. Actor aut qui privilegiatum citavit, poena trium marcarum puniatur, cuiu8 unam medietatem iudicio et aliam citato volumus applicare. Sed si actor allegaverit, se nescivisse de privilegio eius quem citavit, praestito iuramento super allegatione Sua a poena trium marcarum immuniκ erit. aoinna ΘR A DertraM et ΝIRIMnatariataM MPI-MM PetreovIne, omen.
Ex duobus diversis hoc unum eonditum est. at in n. a. 1496. art. 2: Do evocatis ad alio. U. Ad quae. sol. XCVII. num distrietum. VL. 2b6. C. Item statuimus. sol. XVIII. in novis. bὶ Ν. a. 15 II. art. 9: Poena e intra moeantes quempiam extra proprium districtum. VL. 376.
C. 257. Ut sua unicuique iuri8dictio conservetur, statuimuΗ: quod omne κsubditi nostri in iure terrestri residentes vel bona hereditaria habentes, pro quibuscunque bonis, rebus et causis suis ad praegentiam regiam et ad colloquia seu iudicia generalia ex omnibus districtibus illius palatinatus, in quo rex est vel colloquia celebrantur, citari et evocari possunt C. 25S. Ad alia vero iudicia terrestria et castrensia extra dignictum et te ritorium proprium et ad praesentiam regiam aut c0lloquia generui in extra palatitantum nemo quempiam citare aut evocare audeat, contrarium autem faciens poena quattuordecim marcarum puniatur. Cuius unam medietatem iudicio et aliam citato volumus applicari. Et nihilominus citatus et evocatus cum adiudieatione poenae ad proprium districtum et palatinatum remittantur. C. 259. Praeter officii regii causas, pro quibus regia maiesta8 extra palatinatus, territoria et districtus ex omnibus terris regni sui non ad instantiam aliouius, sed mere ex officio auo ad se pa8κim citare et evolare pote8t. C. Pso. Causae autem officii regii sunt: crimen laesae maie8tatis, monetae, salis, teloneorum et rerum fiscalium, contributionum publiearum contra exactores, violationis generalium et panicularium conventuum et iudiciorum quorum 'unque, homicidarum quoad poenam carceris, criminum propter quae honoris privatio vel bonorum confiscatio irrogatur. honoris et famae, restitutioniη capitaneorum ex officio delinquentium et officialium iudiciis praesidentium, gi iniuriam aut manifestam offensam in iudiciis commiserint, utputa reseripta necesRaria denegando, proteatationes et appellationes necessarim inguribere non admittendo et alia id ge-
104쪽
nus gravamina notoria inserendo, bannitionis extra regnum et praegere in iuxta dispositionem statuti contra romanistas editi, cuius tamen executio etiam ad iR-pitaneos pertinet, et aliae causae. si quae in statutia regni comprehenduntur.
Ex quattuor divorsis in materia hoe unum conditum efit. C. Quamvis sol. I. in antiquis usque ad processum rei iudicatae exclu8ive. C. Purversa. sol. XLII. c. Item deeernimus, quod omnes. sol.
c. 1luiusmodi autem g. quodquod tu huiusmodi. sol. XCIV.
Et per hoc statutum omne8 terrarum conflue-8uetudines sunt conforniatae in materia dila. tionum et tormini peremptorii.
C. 26 I. Statuimus: quod reus uitatus solutionem poenae c0ntumaciae aliter evadere non potest, nisi ad primum terminum tamquam peremptorium, iusto et legali impedimento praepeditus, comparere non po8get. Quo casu per nuntium suum nobilem et in eadem terra po8sessionatum eiusm0 li iustum et legale impedimentum eorum iudicibus allegare et exprimere debeti Qui iudices primum terminum ad proxima iudicia seu terminos ei propterea peremptorio differre et transponere tenebuntur.
C. 262. In quibus proximis iudiciis mug citatus solus iurabit, quod in primo termino fuit impeditus iusto et legali impedimento, per nuntium Suum tunc allegato et ex preM0 et quod pr0pterea comparere nequiviti C. Psa. Iusta autem et legalia impedimenta sunt: vera infirmitas, tempe8taamarina et aquarum, vis fluminis, fructio pontium Vel navigi0rum, pestis, funus domesticum, insultus latronum, carcer publicus vel privatus et citatio ad aliud tribunal pro maiori. C. 264. Quod si reus citatus in proximis iudiciis non comparuerit et propter suam c0ntumaciam in re petita 8eu lucro ge condemnari permiseriti postea vero in termino citationis ad satisfaciendum decreto iudicii qui vulgari nostro sepinyal P . n. 1505. Proee8sus iuris. art. I, 2, 3, 4, b, 6: Instructio ad congervationem ter minorum ne ad procussum executionis iudicatorum. VL. 342.b V. I. a. 1423. ari. I: l o antiqua consuetudine in transpositione terruitiorum 8strvata.
et C. I. n. 1465. alet. 5: De turmiuorum dilatione per infirmitatem. VL. 157.dὶ C. I. a. 1454. 16: audicia Reeundum gla- tuta tenenda. vL. 25O.
105쪽
poviast appellatur compat uelit et allegationem iusti et legalis impedimenti illi
nuntio nobili go commisis8e negaverit, negationem suam suo et duorum nobilium sibi aequalium iuramentis consimare debebit. Quibus praestitis, ibidem in continenti Super contenta ui lationis aetoria respondebiti C. -5. Sed si reus citatus in proximis iudiciis 8uper allegato et expresηo legali impedimento non iuraverit vel se ab eiusmodi iuramenti termino contumaciter ab8entaverit, in causa Hua ipso sacto succumbet. Nisi tunc propter idem vel aliud legale impedimentum ae iudicio Histere ut comparere non pO88et, quor u causam et actionem Suam per procuratorem prosequi et expedire poteriti Iuramentum autem super priu8 et nunc iterum Rilegato impedimento legali in ηequentibus iudiciis per se facere tenebitur. C. 266. Impedimentum nutum pro maiori est: Quando in alio iudieio palatinatus, terrae vel districtu8 cuiu8cunque regni nostri eodem die uitatus pro Eauga maiori terminum haberet. Quo vnsu nuntiu8 dilutionem pro maiori petens, exprimere debet, ad quod iudicium, ad instantiam cuiu8 ut pro quanta gumma pro maiori cauga reus citatus et evocatus e8set. Et tunc in termino dilationis ueli in
proximis iudiciis reus ei inins debet adferre litteriis sub titulo et sigillo illius iudicii, ad quod pro maiori causa citatus est, in quibus litteris nomen actoris et summae, pro qua agitur, contineri debent. Quas litteras in vim testimonii impedimenti allegati in tormino sibi per dilationem praefixo producet. Quod si litteras
huiusmodi non portaverit vel tu contentis earum minus sufficientes produxerit, actionem guam perdere debet ipso tacto. C. 267. Actor etiam propter easdem causas et impedimenta dilationes habere debent, cum id licent uotori, quod reo licitum est. Quibus etiam in faciendis probationibus dilationes legitimae non denegentur, quae reis utiam de iure per
C. 2o . Sed et iudex dilationem ad deliberandum, ut causam melius, iustius et maturius decidere posset, ad aliam diem in eisdem iudiciis seu termini A vel ad proxima iudicia seu te minos terrestres ad maximum 8ibi accipere et praefigere putest, utriusque parti8 contradictione qualibet non obstante. C. Pos. Ulteriores autem dii ationes propter alia impedimenta et onus quu8runque praeter hic expressas exuunc penitus abrogamus. C. 27 . Si autem reus citatus in Secundo termino tamquam puremptorio temere neque Per Se neque Per pr0curatorem comparuerit, in re petita seu lucro
iuxta formam et continentiam citationis aetori per iudicium condemnetur. In quam seniuntiam condemnaturiam propositio citationis vim libelli liabens inferri et ae-tieari debet, ut sententiam iudicii libello seu propo8itioni citationis consumeme88e comprobetur.
106쪽
C. Item statuimus quod in iudieiis term- siribus. fol. XCIII. sic illustratum est. C. I. a. I454 Art. 20: De eontroversiis et responsis. VL. 25 i.
C. 2γν. In omnibus iudiciis regni nostri exceptiones omnes dilatoriae et declinatoriae nuto litig contestationem, peremptoriae vero ante et post litis conte-κtationem indifferenter fieri et proponi possint. Exceptis tamen peremptoriis exceptionem propositae, ipsam impediunt et retardant. C. 272. Post litiscunt 'stationem nutem motum iudex, limputatis controverritis, altereationibus et dilationibus frivolis et superfluis, unicuique partium faciat iustitiam celerem ei. expeditam. C. 2γa. Exceptiones autem dilaturine seu temporales Munt. quae non Semper
locum habent, sed quandoque evitari possunt, qualis est pacti de non petendo infra certum tempus puta quinquennium Pt procuratoria exceptio, ηive alleges procuratorum mandatum non habere vel principali ius constituendi pro- Auratorem non esse: similiter quod citatio 8ecundum iura regni Donsueta vel parti data aut ad eiu8 bona reposita non sit, dilatoria ex reptio est. Sed et de 'linatoriae exoeptiones dilatoriae sunt, si tu alleges ratione privilegii respondere non debere, Sive ratione per8onae, contrarius vel districtus. C. 274. Peremptoriae vero seu perpetuae exceptiones sunt, quae Semper locutu habent nec evitari po8sunt, qualis est pacti perpetui no omnino pecunia petatur, rei iudicatae, tran8netae et finitae, solutionis, praescriptionis et si quide intra iura vel constitutiones regni factum e88e dicetur. C. 275. Liη autem tunc dicitur contestata, quandia per petitionem Seu propositionem actoris et per respongionem rei in iudicio laetam iudex per mirationem negotii Eriusam iudiciare coeperit, Rivo mus neget sive confitentur. Quae litis Ponte4tatio in omnibus iudiciis et causis rei usque adeo neceηκnria, quod processunabsque ea factus nullius est roboris vel momenti.
107쪽
C. Pur expBriuntiam. sol. XVII. gie illu8tra- C. au. synlag. art. T: An testibus in eausistitui est. productis obiici possit excommunicatio 7 VL. IS.
C. 27G. Per experientiam didicimus, quod sententia excommuilicationis circa productionem testium malitisse plerumque opponitur, ex qua Oppositione veritatis ut iustici au oppressio evenire consueviL Sic igitur circa excommunicationis exceptionem statuendum duximus: quod cum testibuA producundis exceptio excommunicationis obiicitur, producens testes alius testes, si potest, numinandi et producendinbsque onustio suae laesioue in sequentibus iudiciis seu terminis plenam et liberam liabent facultatem. Si vitro alius testes praeter u 38, quibus obiicitur excommunicatio, nominare Vel habere non poterit, Volumu8, quod archiepiscopi et episcopi eorumque vi turii et officiales. citatis ad sui praesentium eis, ad quorum instantiam testes producendi excommunicati sunt, sive ipsi citati comparuerint sive nou. vel in absolutionem consentiant sive non , ad effectum, ut testimonium veritatis perhibeatur ut ne veritus o 'cultetur vel iustitia differatur, testibus producendis benefieiuna absolutionis impendant. cum reincidentia tamen, in quantum post factum testimonium cum parte non concordaverint aut non satisfecerint cum esset tu. Quos testes taliter absolutos in proximis iudiciis absque causae suae iactura producere poterit, hanc autem absolutionem satale anni contra sustinentes Densuras constituti propteron interrumpere minime decernimus, quominus contra taleg tamquam continue insordescentes poena statuti extendatur. . em l , aeri .
c. Conradus. soL XVIII. sic illustratum est. C. n. gyntag. art. 38: l e t 8tibus congni guineis in probatione contractuum et vendii ,-nuin. VL. 18.
C. 277. Quoniam arbitria, arbitramenta, transaetiori es ut amistabiles composili4hes medio consanguineorum, cognatorum ut ninnium inter homines se immu-
108쪽
niter fieri et firmari consueverunt, ideo statuim : quod nil probandum arbitria, arbitramenta, transactiones et amicabiles compositiones inter liomines cuiuscunque status conditionis et praeeminentiae saetas et firmatus consanguinei cognati et affines, qui illorum arbitri et mediatores fuere, absque graduum et linearum di-Stinctione ad perhibendum testimonium veritatis admittantur. Quod etiam in aliis causis magnis ac parvis et iudieiis omnibus regni nostri indifferenter teneri et
Observari volumus. In quibus tamen parentum pro liberis et e contra, statrum et sororum germanorum inter ge et pro ge testimonia uti suspecta non duximuκ admittenda. aena IDI. Em.
C. Bartoldiis. sol. XXIX. sie illustratum est. . I. syntag. ari. 1 : De salostratione alicuius prati. VL. 37.
C. 275. Si quis bladum, frumentum, foenum. ligna de campo, h0rreo vel silva
in hereditate alicuius apud laetorem aut villicum se emisse et solVime allegaverit, ct dominus hereditatis emptionem et solutionem negaverit, factor autem Volvillicus mortuus fuerit aut fuga eva8erit, allegans emptionem et Solutionem 8uo ut duorum testium sibi aequalium corporalibus iuramentis probare tenebitur. In qua probatione si defecerit, ad restitutionem petitorum per iudicium condemnetur. C. 27D. Sed ne propter eiusmodi factorum et Villicorum venditiones, mortes et fugas dominos ut emptores dispendia sustinere contingat, statuimus: quod factores et villidi in hereditatibus dominorum Rutirum de campis, horreis et Silvis nihil vendant, ged neque pro rebus venditis solutionem accipiant, nisi sub praesentia duorum vel trium scabiliorum, iuratorum vel si scabitii non fuerint, sub praesentia duorum vel trium proborum hominum eiusdem hereditatis. Cum quihus in eventum mortis vel fugae factorum aut villicorum eiusmodi venditiones et solutiones in iudiciis tactile comprobentur. clem in clem.
C. Praeterea eum. sol. XXX. sie illustratum C. n. synlag. ari. I, 7: De inculpatione via-e8t. darii per ipsius dominum. VL. 39.
C. 2AO. Praeterea cum domini contra finias facturos, villicus et familiares pro ratiociniis vel aliis rebus moverint quaestionem, saetores, villici et familiares coram dominis suis et non alibi administrationum suarum sufficienteκ rationes facere et pro rebus quibuscunque eis creditis se iustificare teneantur. C. BAI. Quod si austeritatem vel nimiam dominorum saevitiam metuerent, nos et Enpitanei nostri dum in s assessores nostros per litteras depulare tenebimur, qui saetores, villicos et familiares n violentia et nimia dominorum saevitia tuebuntur.
109쪽
76 C. 2 2. Pro quibus ratio 'iniis et rebus ubi quid dubitationis interveniret, quam solo iusiurando alterius panis decidi et finiri oponeret, volumus: quod sa- toros villioi et familiares dominis suis tui nutentu non deserendo cum 8ex testibus sibi similibus κe expurgare teneantur. C. P . t hi autum post requisitionem ratio tiniorum laetendorum, Illis non factis, a dominis suis temere discesserint et post di8eessum ad iacienda ratiocinia non redierint, ipsos et quemlibet illorum ipso facto insanies esse decernimus.llaena IDI. Em.
C. Item Martiniis. sol. XXX. sie illustra- C. t L syntag. ari. I06: Do inventione aliculum Egi. ius rei et expurgatione eiusdem inventionis. VL. 39.
C. 2,a. Cum secundum leges et decreta patrum ulienum quid iacens in terrulueri laetendi animo auferens furti obstringatur, Rive Ecit euius sit live ignoret, nisi pro 'lamatorium libellum publice proponat, invenisse Se et eidem cuius sit restituere paratum, quod tamen plerique non advenentes, res aliena8 inVentas cum iniuria proximi et animarum suarum periculo sibi usurpare non verentur, ideo Statuimus: quod si quis rem vel pecuniam alienam ubicunque invenerit et requisitus, ut restituat. ge invenisse vel habuis8e negaverit, negationem suam proprio corporali iuramento comprobare debebit. dummodo asserens, Se perdidis8e, RMertiouem suam prius simili comprobet iuramento. Ral-IntiM an Ie Io Hex. CrneovIne et πανε ine.
C. Ad praueludendηm. sui. XLIV. sic illu- V. I. a. 1423. ari. 10: De amputandi8 castratum egi. luinniis ad probationem admittendo. UL. 75.
C. 255. Si quis hereditatis possessorum pro ea ipsa hereditate impedieritia urens pussessorem pignoris Vel alio titulo pos8idere, quam tamen forte propriu-tatis titulo possidet, et utraque pars litterales probationeη desuper non habent, statuimus: quod eo ca8u probatio posseAsioni8 incumbit po88essori, quam cum Rex sibi similibus corporali iuramento comprobabit. C. 2SG. Quod 8i petitor ηuper allegata intentione sua litteras habuerit et p0Messor non linbuerit, κω hereditatem possessam iuxta iura regni legitime supraeseripsisse allegaverit, praescriptionem suam etiam cum Sex Sibi similibus o0rporali iuramento comprobabit. Quod Ri in probatione praescriptionis defecerit, litteruli probationi per iudicium deferendum erit. C. ροτ. Si autem petitor et possessor Euper allegatis assertionibus suis litteras habueritit ut possessor de legitima praegeriptione docere nequiverit, secundum validitatem et meli 0ritatem litterarum controversia decidatur, quod arbitrio iudicum
110쪽
C. Qui litteras. sol. CXV. sic illusi rutum A. a. 1504. art. 8: De liuoris super bona est. rogalia amiεsis iunovandis. VL. 299.
C. PSA. Si quis litteras et munii uenta sua super bona regalia habita umigeritot illitrum renovationum n nubis obtinere volucrit. statuimus: ut gi maior quattuordecim annis et in regno praesens fuerit. infra unum annum. 8i autem minor quattuordecim annis uiit a regno absen8 extiterit, infra triennium ii perditione litterarum computandarum, corum nobis aut terrestri vel castrensi iudiciis pr0testationem sollemnem, quod cas perdiderit, sacere teneatur. Alioquin lapso anno vel triennio ruspe live, 8i protestationem non se erit, renovationem litterarum a nobis obtinere non poterit. C. 2 9. Evidens autem testimonium seu probationem amissarum litterarum e8se decernimus, ut R88erens perditionem nominet Oram nobis et Ru e Moribus nostris decem octo testes Bibi similes, ex quibus nos eligemus Rex, qui simuli iiiii as8erente sui3 corporalibu8 iuramentis perditionem litterarum comprobabunt. Quod testimonium geu probationem lapso quandocunque anno Vel triennio re-Ηpuetivo sacere poterint, post protestationem ut praemittitur factam. C. 29υ. Qui quidem testeκ de quantitate summae inscriptae, de rege obligante et quae bona obligata sunt et cui personae ct non de aliis de certa scientia du
c. Iuun dum actori sol. CXXII. sie illii. consueti teri erae. a. i505. are. 27: De nobilibus
Straium P8t. quo numero cum ministeriali liabendis. VL. ζι sit
C. 29ν. Si autor contra reum in iudiciis regni nostri suaη proponendia querelas subiunxerit: ἡSi id reus negabit, volo probare prout iudicium dueernet, nullum punctum iuiis obmittendose et reus ad intentionem actoris respondendo eam simplieiter negaverit. 8tatuimus: quod eo caηu actori probatio incumbere debet. C. 292. Sed si reus ad intentionem notoris respondendo dixerit, - En quae di-Xisti Ponti a me, evadere nut de eis me expurgare vel iustificare volo prout iudicium decernet, nullum punctum iuris obmittetulo; co casu reus iuxta iuris sormam et naturam causae evadere, expurgare et 8e iustificare poterit. C. 29I. Exceptis tamen articulis in Ettitutis regni descriptis, pro quibus aetori contra reum probatio nihilominus in 'umbere debet.