장음표시 사용
211쪽
178 rostri communi nollet contentari aut etiam haereticales errores facere vel promovere vellet, contra talem seu tales, cuiuscunque Ηtatus, gradus, conditionig et praceminentiae fuerint, Rive Apirituales sive saecularcg, et in eorum destructionem consurgere volumus et promittimus sub fide et honore nostris absquo dolo et fraude, nec ipsis auxilio, consilio vel favore patrocinari volumu8 8ub fide et honore nostris, etiam si Sanguine, affinitate et quacunque propinquitate forent nobis aut alicui nostrum stoniuncti, neu pro cis loqui volumus uliquod verbum, Sed eos et eorum talem quemlibet punire volumus et promittimus, iura tamen nostra ducalia et terrestria in nullo per hoc violando, nec ab eisdem reuellendo. Harum, quibus Sigillum nostra cum subscriptione nominatim n iminum ni Strorum in pendulis sigillorum sunt appensa, testimonio litterarum. Scriptum et datum in nova civitate Corcgin, feria sexta ipso die sancti Marei apostoli et evangelistae, generali tunc partamento celebrati . Anno domini millesimo quadringentesimo tric imo octaVO. In MinaxnaMM PPI in εκ Hex, π hortata II et Crisaeo IRP.
Edictum eraeoviense hic extensum est et a Ν. Edictum contra Lutheranos. criteoviae Thorunenso ei simile abrogatum est. a. 1523. Aela Tomis. VI. 289 .hi Ν. Prohibitio no inserantur opera Martini
Lutheri. Thominii a. 1520 A. T. V. 284 .
C. 724. Cum humanis ingeniis, praesertim vulgi, tui res novas ac insolentes propensis necesRe Rit cum alia mula pleraque tum vero schismuta et haereses
emergere, necesse item git illas per eos, qui divinis ac humanis institutis praepositi gunt, tamquam giganta ex agro putari ae eradicari; si quidem sola est religio, quae legibus ac institutis suis homines in disciplina, in virtute ae in fide
erga Deum et homines continet ac regit, quaque in norma et observatione Sunveteri turbata et dissoluta. turbari Rc dissolvi nece88e est universa, quod postea ut in multis exemplia constat, in Reditiones vergere ac in pernitiem rerum publicarum, earumque rectores redundare gulet; nos pro officio Christiani principis eam ipsam religionem a Ranctis patribuη ordinatam ae per Ranctam Romanam ecclesiam directam, nobi8que a maioribus nugiris per manus traditam a Iper nos denique et genteη nostras multo sanguine et elarissimis gratia Dei victoriis hactenus defensam, etiam a labe haeretica his temporibus in vicinia emergente integrum ac immaculatam in regno et dominita nostris conservare voluntes, publicis edictis mandavimus: ne qui libri Lutheri cuiusdam eiusque He-quacium quorumcunque, qu08 sua insolentia in reprobum egit sensum, quique praetextu libertatis christianae, praetextu vitiorum ordinis ecclesiastici et g undalorum, quae ab hominibus et ab his, qui ab hominibus msumpti ae perinde
infirmi sunt, venire necesse est, tamquam sub melle Virus suum in vulguη spurgunt et 8criptis ae sermonibus fam0si Mimis non 8ulum moreη salubres an instituta ecclesiastica sed ip80s etiam Ranctos patres turpi8sime proscindunt et 8aera prophanis miscent, nequaquam ia regnum et dominia nostru in serrentur et
212쪽
- 179 legerentur . neve quis dogma ipsum pestiferum iam pridem damnatum approbare, profiteri vel tueri auderet. sub poena capitis et confiscati0ne bonorum omnium. Ad quae postea edicta nostra exequenda modum etiam opportunum Statuere volentes, delegavimus in praetorium civitatis noStruo regiae Crauovicusis nonnullos primarios nο8tros, tam Epirituales quam etiam 8aeculures conηiliarios, qui oum consulibuA ae officialibus civitatis sic edicta ipsa nostra exequenda statuerint, ut inprimi8, quandocunque opportunum videretur reverendissimo domino episcopo Craeoviensi, fieret per inquisitores eiuη cum decurionibuμ, quos Enn8ulatus in tuta civitate ad linius negotii aliorumque excessuum tollendorum ruSω-diam delegit, per omnes et gingulas domos, testudines ac cistas diligens gerutatio, et ubi aliqui libri haeretici invenirentur, illinc poena edicti exigeretur. Deinde ut i inprcssores librorum nihil prorsus imprimere et bibliopolae vel alii qui linque exponere ac vendere deincep8 audeanti ex libris undecunque adductis, nigi illos rector universitatis vel aliquis per ordinarium constitutus prior viderit et tam imprimi quam vendi permiserit. sub poenis praedictis. Ut autem et reliquae civitates nostrae hoci exemplo insistant nit unusquisque tempori praemoneretur, ne ipsa mandata nostra regia transgrediatur et ignorantiam praetendere po8sit, nos hanc ipsorum consiliariorum simul ac consulatus Cracoviensis ordinationum purtius litteras nostras omnibus testatam esse volumus, mundantes Omnibus aliiη civitatibus regni et dominiorum nostrorum, ut indi cum modum edicta nostra exequendi faciant cum lusti ordinariis aut eorum delegatis ordinationes opportunu8 easque diligentissime exequuntur.
c. Nobilitatis stirpes. sol. XVI. sie illustra- I. syniag. ari. 32: De nobilitato in ulpa tum est. ta. VL. 16.
C. 725. Cum nubilitatis stemmata a progenitoribuου Originum Sumeriue Dunsueverunt, ex quibus descendentes progressum nobilitatig Aune per genealogiaη et stirpes fideli testimonio comprobare tenentur, si quis itaque nobilem se esse asserat ut ceteris nobilibus id negantibus. ipse ad probationem nobilitatiμ suae
213쪽
- 180 se admitti postulaverit, statuimus: quod talis per octo tegina nobiles de Atirpe et parentela sua descendentes nobilitatem suam probare debebit. Quorum testium quattuor ipsum e88e nobilem ex stirpe patris et aviae pateruae et alii quattuor ex stirpe matris et aviae maternae, eorum corporalibus iuramentis praestitis, decerta scientia deponere debent, et quod ipso sit eorum stater ex quattuor sti pibus, domibus vel familiis nobilibus, sive arma quattuor stirpium Reu familiarum praedictarum diverga vel eadem sint, originem ducen8. clem IhIclem et v na In nis- δακIe Io e meo I Re et inrtuae, Me en.
Ex tribus statutis obseuria simul iunctis hoonnum eonditum et illustratum estic. cum omnis acurrilitas. sol. XXVII.
bus aen turpiloquio alioui illato. VL. 34.b V. a. 1423. art. 20: Do vituperatione unius nobilis por alium. VL. 78. O V. a. 1423. art. 2I: De vituperatione nobili illata a emethone. v L. 79.
C. γ . Cum omnis scurrilitas Verborum et turpiloquium ad rixa8 provocans apud virtuosos li omines, praegertim vero nobiles, non immerito debeat evitari, a quibus plerique, ut e8t hominum natura ad malum prona, ni8i puenarum timore prohiberentur, profecto aliter refrenari non po8gent, atque ideo 8tatuimus: si quis linguam suam non restenans, nobilis nobili improperaverit et verba iniurioin ac contumeliosa, honorem, samam, nobilitatem et statum sugillantia in eum protulerit, eumque proditorem, furem, salsarium, ignobilem vel spurium iniurioso appellaverit et ad iudicium propterea citatus. post propositionem in iudicio contrage laetam, Atatim non revocaverit, vel quod dixit non negaverit, neque talem ut asserebat eum esse probaverit, pro eiusmodi iniuria et improperio sexaginta marcas ratione poenae nobili iniuria affecto solvere et quidquid in eum iniuriose dixit, id ibidem coram iudicio verbis competentibus ad arbitrium iudicis revo
C. 727. Si vero plebeus et ignobilis nobilem improperaverit et verba iniuriosa, uti praemittitur, contra eum protulerit et citatus ad iudicium verba et improperia praedicta Ae dixisse negaverit, negationem suam proprio corporali iuramento comprobare tenetur. Alioquin de verbis iniuriosis coram suo iudice vel domino iuro Polonico legitime convictus, poena sexaginta murcarum puniatur, nobili iniuria affecto applicanda. Qui autem caret aere, in corpore puniendus esti Et nihilominus ad revocationem faciendam tenebitur. In qua revocando dicere debet: isId quod locutus sum, mentitus sum sicut canis'. C. γυ. Colonus autem nobilitatem alicuius redarguere vel diffamare aut viro nobili ignobilitatem obiicere non potest; quod si fecerit, pro non digis habeatur. Et id nullam notam nobili impingere potest, nisi sorte per alium nobilem alim ei obiectam esse audiverit, et ille, cui obieeta est. de ignobilitatis obiectione se minime expurgavit. Quo casu colonus nobilem, a quo eiusmodi
214쪽
ignobilitatis obiectionem audivit, tamquam evictorem suum in iudicio fluo si tuendo, ab instantia et impetitione conquerentis absolvetur. C. 729. Quod de nobilibus, qui expeditionem bellicam serviunt et iudicitis terrestribus subsunt, intelligi volumus, non autem de illis nobilibus, qui in civitatibus vel oppidis residentes vinum et cervisiam propinant, artes mechanicas profitentur et mercantias per ulnas, talenta et pondera eXercere con8ueverunt, neque de illis nobilibus, qui vagantur hincinde nullas in regno po88essiones habentes; talibus enim si per colonos ignobilitas obiiciatur, de ea se iudicialiter expurgare et iuglificare tenentur.
C. pas. Ut quilibet de sua et vicini indemnitato diligentius invigilet, At tuimu8: cum quis alterius pecora vel pecudes in gegetibus, pratis, excreηcentiis Bilvarum excisarum, quae seporambyμ vocantur, deprehenderit, illa libere et absque omni impedimento in domum suam seu villam vel hereditatem, in qua damnum per pecora illatum Mi, impellat nec inde dimittat, donec a quolibet pecore Vel pecude medius grossus ratione forestae, quam ἡoborno vocant, per dominum pecoris illi solvatur. Et nihilominus damnum illatum ad existimationem scabinorum, iuratorum Vel geniorum villae, in qua illatum est, infra trium dierum decuraum Aolvere tenebitur. Et si pecora ex alia villa fuerint, scabini, iurati vel seniorea utriu8que villae damnum existimabunt. C. γast. Si vero quia modo praemisso pecoribus a vicino eliberatis ad damnum existimandum exire vel scabinos iuratos aut geniores educere noluerit
Ex tribus diversis hoc unum conditum e8t.
c. Ut quilibet do proximi. sol. XXIII.
O. Item si quia poeus. sol. CXXIII.
215쪽
182 aut damnum illatum ad existimationem eorundem infra tres dies solvere recusaverit, poenum Sex muruarum parti damnum pasine pro dimidia et iudiciu pro alia dimidia κolvendam incurret, ad cuius solutionem et damni illati medio eo porali iuramento damnum passi exigit mundi satisfactionem citatus iudicio terrestri compelletur. C. τἄν. Quod si quis, bonae vicinitatis rationem non habens, iuris decreto potius damna illata Earcire maluerit et pecora Sun per vistinum aba ta nando amicabili praemisso eltheriire noluerit. mittet nil damna pa8sum unum vel duo nobiles possessionatos ad eliberanda sua pecora per illorum cautionem fideiu soriam. Qui nobiles pro satisfactione damni illati ad decursum duarum septimanarum fidei ubebunt, priu8quam autem pecora dimittentur. fidei umores cum Sua- binis iuratis vel senioribus villanis, uti praemittitur, damnum illatum conspicientot illud taxabunt, ut quantum pro illo solvere debeant, scire possinti Quia facto et iure forestae goluto. pecora dimittantur. Alioquin illa dimittere nolens poenam sex marearum parti et iudicio dividendam incurret. C. 732. Quod gi fideiussores in duabus septimanis dum num illatum non ου0lverint, ad prima iudicia terrestria citati cum poena sex maritarum parti et iudieio per medium dividenda illud solvere tenebuntur. prout per damnum pa8- sum medio iuramento laxatum suerit C raa. Ubi vero quis rei suae familiaris iideo negligens altero ex duobus modis praedictis pecora abacta infra triduum eliberare noluerit, tun actor pecorum ad Osficium castrenSe Vel curiam regium, palatini, castellani, iudicis vel alterius dignitarii aut Osficialis terrestris sibi viciniorem, quae ἡohora' regia dicitur, cum pecoribus accedet et illa circa damnum sibi illatum se abegissu protestabitur et illa ibidem ad forestam dare et relinquere tenetur. Ubi si dominus pecoris, eliberando sua pecora, illa ad cautionem fideiussoriam sibi dari petierit, dentur illi, inluto tamen prius iure sumsine et insuper iuri8 regii uno serioue illi, ad cuius curiam pecora fuerint impulsa. Pro damno autem illato partes ad
iudieium terrestro remittantur. C. γaa. Si vero di minus pecoris non aderit vel pecora per cautionem fi- dudu8κorium eliberare non curaverit, libactor pecorum vel ea in fori in regia relinquet aut si maluerit, illa ad domum suam redi et, data ruamus cautione fideiussoria de statuendis illis in duabus septimanis. in quantum dominus pecor s pro damno illato se una non concordaverit. c. γa5. Ubi Vero quis pecora fatigare nolens, illa ad forestam pellere noluerit, statuimus: sufficere protustationem eiuη de pecoribus nbnotis, numerum eorum Rpecificandu et damnum illatum declarando. . zas. Quibus quidem duabus septimanis decursis, abaetor pecorum illa rursus in forestu regia Rintuere tenebitur. Quae si dominus pecoris iterum eliborare non curaverit, dividantur pecora in duas paneg. quarum una damnum passo et ultera domino forcstac redere debet. Sed nute divisionem ius forestae cum serione datum ac omnes illine impensne simul eum vitiore damni illitti de
216쪽
- 183 eisdem pecoribus abaet iri ante omnia κοlvi debenti Et quod Rupererit de pecoribus, per medium uti praemittitur dividatur.
C. 737. De pecoribus nutem vel equis vagis et errabundis per aliquum repertis volumus etiam modum praemissum observari, hoc addito, ut fiat trina pecoris vel equorum statuitio et trina protestatio in foresta regia, videlicet ad ter duas geptimanas, quae non prius inter repertorem et conservatorem dividenda fore decernimus, nisi lapsiκ sex hebdomadis et factis, uti praemittitur, protestationibus trinis. C. γIS. Quod si quis pecora abacta vel reperta et apud se ad tertium diem non cliberata ultra triduum servaverit et ad larestam regiam, uti praemittitur non dederit, ac per ministerialem et duos nobiles apud illum deprehensa fuerint, citatus in castro respondere et pecora cum poena sex marearum iudicio castrensi et domino pecoris per medium dividenda restituere tenebitur et insuper damnum illatum ampliu8 repetere minime poterit. C. 739. Quia vero nedum de ου 'getibus, pratiη aut silvis succilais pecora abigi solent, verum etiam vicinus vicino ex alia villa pascua etiam sterilia intra suos limites prohibere potest, statuimus: in eo casu pecora abacta dimitti debere. ηoluto duntaxat a quolibet ηeorsum uno grosso sine damni existimatione, quod in pascuis sterilibus commissum egi, cum non git verisimile, in eisdem pascuis damna taxutione digna committi posse. C. γήο. Sed quia inter coheredes unius villae plerumque differentiae oriri onsueverunt 8uper pascuis Sibi invicem tamittendis vel denegandis, et agri hincindo sparsi et inter se perplexi eiu8modi iurgiorum occa8ionem praebere
consueverunt, quibus nos Viam praecludere Volentes. Statuimus: ut omnes coheredes unius villae in omnibus p cuis sterilibus citra tamen damnum in pratis, segetibus vel silvis Auccisis pecora flua promiscue pMcere possint et pascua eiusdem villae gint eis communia et libera. C. γον. Non poterit tamen unus coheredum absque alterius voluntate et admissione pecoribuq vicinae villae pa8cua admittere, nisi forte agros habeant adeo divisos, ut in unius tigris pecora pa8ci possent, alterius agros non attingendo. Quo ca8u coheres ille, qui pecora alterius villae in solo suo pascere admiserit. etiam Sua propria in solo coheredis pa8cere non poterit, ne vel ob id fundi sui solus dominus esse videatur, vicini vero landum in solidum cum vicino po88idere. Secus autem observandum erit, si coheres propria pecora in villa
vicina habens, illa in communi villa pascere voluerit. id enim ei liberum erit, cum unu8quisque fundo suo libere uti potesti R in aerati m raran Hex. Ιου te Re.
e. Praeterea de villanorum. sol. XXV. sie illustratum est. C. n. tyntag. art. 77: Do pastore ovium.
217쪽
- 184 C. γ P. Si quis ovem ad gregem pecorum impulsam custodiae pagtorigcommiserit et pastorem de grege ovem praedictam perdidi Age nee eam sibi restitui8se allegaverit, pastor autem eandem ovem cum grege ad villam se reduxi Age contenderit,' pastor in lioc ca8u, quod QveIn cum grege Ribi commi88o ad villam reduxit, iuramento corp0rali probare debet. Quod etiam in aliis pecoribus
C. γaa. Quod de pa8turo communi alicuius villao vel oppidi intelligi volumus. Alioquin pnStor privatus et proprius alicuius domini nedum ad villam vel oppidum, sed etiam in domum et curiam domini gregem pecorum et ovium eX
Ex tribus diversis hoo unum conditum t. C. Quidam de ipsorum. sol. XXVI. C. Statuimus quoniam quod qui unquo. sol.
C. Primaeva. sol. XLVI. at C. n. syntag. art. 84: Do his qui in sit. vis alienis damna faciunt. VL. 34. bl C. n. syntag. arti 129: De incidontibus silvas vel g a vel borras alienas. Via 47.e V. a. a. 1423. art. 25: De apprehengione alicuius ligna in altorius silva exeidoutis. V L. M.
C. zas. Quidam de 8ua audacia plurimum confidentes, silvas et nemora praetor dominorum voluntatem intrantes, 'arboreη et ligna meliora in eisdem excidere conflueverunt, nullam exinde poenam Requi metuentes. Atque ideo si tuimus: quod si quis cum alio limites et terminos habuerit et illos transgrediendo arbores aut ligna in Silvis et nemoribus alienis exciderit, dominus silvae et nemoris excidentem cum curru et equis recipere et in villam hereditatis illius, in qua silva aut nemus Enn8ilatit, accipere nee inde dimittere poterit, donec damnum illatum ei ex integro fuerit solutum. C. τ/5. Quod 8i quis in silva aliena quercum, taxum ad axem Valentem aut alium arborem fructi seram Seu pomiseram, propaginem vel plantam minutam domino invito exciderit aut lignis communibus currum impleverit, poena trium marcarum domino silvae seu nemoris applicanda et iudicio totidem irremimibiliter puniatur. C. γ s. Et nihilominua pro quolibet taxo, quercu et arbore Dugi sera seu pomisera ac curru lignorum communium inci80rum per unum senonem et pro planta minuta 8eu propagine quattuor Auliolog domino silvae et nemoris solvere tenebitur. C. γ γ. Si quis autem arborem cum apibus succiderit, damnum passo mar- eam et iudicio alteram, qui vero sine apibu8 tamen ad ape8 aptatam arborem succiderit, damnum passo mediam marcam et iudicio mediam marcam, legitime convictus, solvere debet.
218쪽
C. Statuimus et decernimus. sol. XX vll. C. n. Ryntag. art. 89: l l uationsa et insor- aio illustratum pat. tiones pomoerii doAtri Pnt 8 set evollentes. v L. 35.
C. γ A. Si quis plantas iam in8crius et radicatas quoquomodo evellere et exstirpare praegertim in translatione domiciliorum ausus fuerit, poena sex mar- earum irremissibiliter puniatnr. Quarum tres iudictio et tres domino hereditatiκ applicari dolienti a m in clem.
C. γas. Si pitu per et imposwssi a natus alicuiu8 stimulus, quem vocant ἡγ- lotaμ, vicino domini sui vel alteri damnum intulerit aut eum aliqua iniuria affecerit, dominus pro ipso tunc demum satissaeoru tenentur, Ri iiiArai et mandato domini damnum vel iniurium irrogaviti Alioquin lamulus pro damno et iniuria illatis solus satisfacere tenebitur. Quod si caruerit aere, luat in corpore. Dominus tamen iurare tenebitur, iussu et mandat a Suo iniuriam vel damnum per survum irrogatum non fuisse, neque ex huiusmi di damno aut iniuria se uti quod
Haeo duo simul iuncta sic corroeta et illii.
C. Statuimus ingui' r. sol. XXXIV. c. Stainimus, quod omni . sol. XXX v. C. I. synlag. ari. 128: Do illo qui intorseit iumenturn alicuius indomitum. VL. 46. bi C. n. syntag. art. Iau: Do inmentia indo. mitis pascondis κnb rnRtodin. VI.. 47.
C. γsio. Omnes habentes iii menta indomita, utpoti, rquos et equas, quae gregatim pascuntur, ii vigilia sancti Adutherii in Maio usque ad sestum sancti Michaelis illa sub custodia pascere teneantur. Infra quod tempus nodum iuinenta indomita sed etiam omnia peecora domita ad fruges et segetes pascendi gratia mitti non debent. Qui autem secus secerint et per praedicta iumenta aliqua damna vieinis irrogaverint, couvicti in iudicio, parti limine damnum cum ponna unius marcae solvere sint astricti. Sed ip8a iumenta indomita damnum piissus ad domum suam nihilominus pellere non Praefiumiit. C. γών. Quod si quis iumentum indomitum ulterius interfecerit, sive masculum si vo seminam vel eorum latum, cuiuscunque anni fuerit, aut ubi tumelitum ictu vel plaga culpa alicuius laesuin secerit aboreum, in casibus praedictis valorem iumenti Oecisi aut laesi, corporali iuramento domini existimandum, cum poena sex marcarum Solvere teneatur. Cuius poenae dimidium iudieio et domino
219쪽
Usse duo simul innota sie illustrata sunt. at C. n. syntag ri. I 31: De porcis ot -- c. Statuimus etiam. sol. X v. . rum praeuis silvestribus. VL. 47. C. Statuimus quod quando. sol. oodem. b C. n. syntag. art. I.32: De illig qni por- Οου pretio ad gilvam condueunt. VL. 48.
C. γώP. Quicunque Rue8, porosas vel alia pecora ad silvas alienas, in quibus glandes et fagi fructificarunt, ad paMuram glandium et fagorum ab8que domini silvae voluntate impulerit, dominus silvae sum, porcos et pecora sincis non dimittet, nisi a quolibet illorum tantum ei Solvatur. quantum alii a Suibuη, porcis ac aliis pecoribus ad silvas suas ex contractu impulsis ei solvere soliti sunt. Quod dominus si ivno totiens lacere poterit, quotien8 sues, porci vel pecora absque conventione aut contractu in silvas suas impulsa suerint. C. γ53. Si quis vero Sues, porcos vel pecora in silvis alienis p cero Vos luerit, cum domino gilvae, prout meliu8 et cum modius poteriti de illis pascendis conVeniat. Proviso tamen, ne per huos, porcos vel pecora in plantis ps 8t succisiones silvarum Hucrescentibus damna inserantur, quae per dominus porcorum, Suum et pecorum cum poena Sex marcarum inter damnum passum et iudistium aequaliter dividenda resarciri oporteret. C. 75s. Quando nutem quis habenκ silvam vel mericam a domo Sua aliquantulum distantem Sues, porcos vel pecora per bona victui intermedia ad silvum suam ducem vel pellere voluerit. id non per bona vicini vel ulterius sed per viam, quae ducit ud Hilvum suum, libure iacere poterit. C. γM. Si vero quis pro suibus, porcis vel pecoribus propriis pascendis silvam sagis vel glandibus refertam pretio conduxerit, et bona alterius inter silvam conductam et domum 8eu villam domini porcorum 8uum vel pecorum intermedia fuerint, dominus bonorum intermediorum, per quae flues, porci et pecora ad silvam conductam pelli debent, ex utraque parte viae ad silvam conductam tendentis ad triginta cubitos glandes et sagos proprios colligat vel de-
pMtat, ut Sic conductar silvae flueA, Dorc08 Et pecora sua ab8que eiuη damno vel offensa ad silvam conductam impellere POSSEt.
C. γ5G. Pructerea quia multi vectores et alii nobiles et ignobiles cum curribus vel equis proficiscentes vias 8olitas relinquere et per 8egetes et prata divertere, in eisque vel aliis rebus damna non modica inferre conSueverunt, qu rum insolentiis viam praecludere et indemnitati subditorum nostrorum prae vere volentes, statuimus: quod si quis viam solitam degerens, ad prata vul segetes alicuius cum curribus vel equis diverterit. talis per dominum gegetum vel pratorum arrestari et capi poterit. tam diu detinendus, donec ei a quolibet equo grossum medium et a quolibet curru grossum unum Solverit cum effectu, cum poena sex marctarum iudicio et damnum passo pro aequalibus portionibus applicἈnda. In quo casu idem proces sua per Omuin observetur, ut supra de pecoribus
220쪽
- 187 in gegetibus vel pratis abactis .constitutum est. Si vero villanus vel oppidanus eiusmodi damnum intulerit, ex decreto domini sui vel officii civilia damna solvet eum poena suprascripta.
Ex duohus simul iunctis hae unum condi- C. n. Byntag. art. 79: Do lusoribus laxit tum et illustratum est. loriim VL. II. c. Ad praecludendam. sol. XXV. b C. n. gyntag. art. 98: Do filio non omiui. c. Filius nondum. sol. XXVII . eipato lusore et quia modita in ludis Rerum dus sit. VL. 37.
C. γώγ. Cum leges RuorO8unctae omnem ludum prohibeant pro pecunia ludere, praeterquam si quis cenet hasta vel pila iaciendo aut currendo, saliendo, luctando vel pugnando, quod virtutis et sortitudinis causa sat, pro quibu8 rebuη etiam sponsionem sacere licet, sed ex aliis . ubi pro virtute certamen non fit, non lieci, quas et nos in hac parte imitari volenteS, Omnem ludum pro pecunia, qui virtutis, sortitudinis et exercitii praetextum non habent, pracsErtim Vero uleue, taxillorum, gortium ci chartarum ludos deinceps omnino prohibemuri, ne illorum Ocensione contentiones ut rixne, perditiones patrimoniorum, lana. latrocinia et alia his peiora inter subdituR ni Atri A subcarintitur. C. 75S. Quod si qui8 nedum pro pecunin pnrnis, verum etinna ad praestam. creditum seu in spem futura o solutionis cum aliquo luserit, cruditum non valeat ipso iure, neo ad aliquam solutionem vel satistactionem victus victori teneatur, neque fideiussor datus pro eiusmodi debito poterit conveniri. Et si violor praesenti Matuto contra veniens pro pecunia taliter credita suum acriter monuerit debitorem et cum vel fideiussor in eius propterea verbis turpibus et improperiis lacesserit, quotiuiis tutaque id fecerit, totiens vicis pro sua verecundia et iniuria poenam trium inamarum et nostro iudicio pro inobedientia et huius statuti tran8greSRion I aliam similem poenam solvere innebitur. C. γ59. Si aurem filiuη nondum eman ipntus et in pnterna constitutus potestate in ludis prohibitis pecunias, equos, Veste8 aut alias res amigerit et ipsas per cautionem fideiusAoriam a victore evicerit et recuperaverit, victori monendi, requirendi, pctendi et vendinandi pecunias, equos et res lucratiis eiusmodi