장음표시 사용
11쪽
rior ditu IE autem sensus huius locutionis obscarus sit, xi lo paucis placet, dilucidationis ergo, sequentem fabulam enarrare. Cl temnestra nimirum , Agamemnonis VXor. maii tum e traiano bello redeuntem, ope adulteri sui, ZEgysti, interemit, quod fatum quoque rei tes Filius, adhuc puer, subire debuit, sed Electra ipsius soror clam servatum clam edu. cari curavit. Postea Orestes adultus Patris necem, dum matrem occidit, ulciscitur Hic parricidii reus Athenas fugit,' ibi Minervae supplex factus, id huius Calculo absolutus est, qua de causa deinde Athenis ara miseric rdiae constructa fertur. i. nerva vero lare opagitae iudicas erant, qui loco sententiarum lapillis, id est calculis atrisin albis, utebantur Antiquitus enim iudices lapillis ferebant sententias, albi nimirum absolvebant, nigri conde.mnabant. Mic , quia atri nun .ero vincebant albos, Ninerva ad misericordiam pei mota ultimis appotuit calculum quo pares fierent, sic parua te absolvi posset Orestes. H)e qua Materia legi mei e tur Me- cleri erudita Differt de Calculo Minervae.
Dimii se DAritas autem votorum est, cum UTragantes O His, et ἡξ tacita pronunciant dii formia, ut utriusque partis potist, at hivi suffragia numero utrinque paria evadant, sic pars
2j i u. ster in non Vincat , atque sic facile quis intelligit p. 'st quod dissicilius in negotiis procedatur, si paritas eius.
12쪽
modi sententiarum oriatur, quam si vota maiora pro feruntur id quidem sciendum, quod apud nos paritas in Dicasteriis votorum haud facile metuenda sit, cum Collegia Mordines iudicantium ita erigi soleant, ut asseisores cum Praeside disparem constituant . numerum,dc, si fortasse assessores pari essiciant suffragia, Praeses huic vel alteri Parti accedens pluralitatem praebeat, suoque Calculo causam definiat Ordin.
App. Tondem Praesidentei uti Te deerambi. G.
DEmus autem, interdum paritatem Votorum lo setita iti=i, si cum habere posse, iamque, quid tum iuris sit, uoma 'brevibus disquiremus. Formemus itaque statum
causae Sunt quatuor iudices, duo condemnant, duo absolvunt, quaeritur quae opinio praevaleat respon- dendum esse arbitror, eam vincera, qua reus absob vitur. Verissima huius decisionis ratio est , quod tantum maior pars novum diversum quid producere in statum priorem mutare possit, ex quo fluit. si pares sententiae sint, nihil agi, sed priorem rei statum manere, secundum illud vulgatum Nihil movetur, nisi ab alio moveatur, hoc est Omnis res tamdiu manet in statu suo naturali, donec mutatio accedat, nulla vero mutatio fieri potest, si in neutram partem causa mutandi praevaleat Ideoque, si iudices, quorum est aequalis potestas, Votis sint pares, neutra pars Vincet, quia victoria non nisi a viribus proficiscitur R. perioribus,' nihil actum est, quia utraque pars in hoc iudicio aequale ius habet altera sententia alteri sequb
13쪽
sequi pollet. Uno verbo Reus aut absolvi aut con demnari debet iam vero sine Iuralitate votorum condemnari non potest, hinc necessario , quia publici iuris ratio non seri, ut lites sine eXitu pendeant, absolvendusin relinquendus in eodem lia tu, quo a te litem fuit, in statu scilicet innocentiae.
grum quidem est, quod delictum n quod adsit,
ii ' ob hanc paritatem maneat impunitum, id mmm me non in hac causa contingit, quam octores plerumque adducunt, melius scilicet esse nocentem absolvi, quam innocentem damnari, vel quod in am- iguis benigniora sint praeserenda odiosis, sed ideo, quia omnis poena requirit condemnationem a pluri. hus factam, at in hoc casu non intelligitur quinam suffragantes puniverint, dum tot tanti quoque contra poenam irrogandam protestati sint. Notetur umro, quod hac ratio adhuc in multis aliis negotiis lo. cum habeat, & etiam in iis, ubi nec altor , nec Reus datur, veluti si petatur minoris alienati a bonorum, aut ecclesiae, si venia aetatis, similiaque rogentur, si leges condendae, statuta introducenda, si Collega vel Collegii ossicialis eligendus, si verbi t. vini Minister vocandus &c quando votorum paritas existit, revera nihil agitur, nihil ergo ponunciatur vel statuitur.
14쪽
quando nec maiora nec paria vota sunt, sed singuli ι
iudices in diversas abeunt sententias. Tum, si aga C: 'Etur de reo absolvendo vel condemnando, regula te uti. Uij nenda est, quod in utroque casu valeat id, quod νον-. pluribus placuit. Itaque damnantes sententiae cum absolventibus comparandae , in vota, si non eadem, saltem similia componenda. Si vero circa cenae genus dissentiant, mediam sequendam esse sententiam arbitror, iunctis nempe iis, qui propius idern sentiuna.
QVod attinet primam quaestionem, an conde, ii simnandus an absolventus sit Reus casum exili. 12μ' L.
mo L. P. D desumamus, qui tali est Septem edis ad . an iudices, quorum duo Reum capitis, duo ad βηπι damnent, exilium damnabant, tres vero absolvebant. Plinius. Uz ιε' cum quo Grotius' complures alii faeiunt, putant, illum recte absolvi, sed, si secundum allatam regulam, quae iustis niti videtur rationibus, casum examino, a Crotio discessionem faciendam est arbitror. Omnes enim damnantes contra absolventes iungendi fuerunt. Iam vero quatuor damnaverunt, tres tantum absolvere, hinc illorum ratio potior est, S ad effectum condemnationis nihil refert, an omnes, an plures condemnent, cum plurium sententiae naturaliter contra pauciores valeant, contradictio etiam
esset Reum esse absolvendium, quem plures deliqui si censuerunt di damnarant.
15쪽
Liud uiris Uod alteram quaestionem concernit, qua scilicet, pcena Reus plecti debeat si diversa per diversas iudicum sententia fuerit dictata sententia, casum ea V/ι- ' illum, quem Gellius Noct. Attιe Ly. Q T. proponit,es h. nunc discutere placet. Hic axnem ita se habet Septem ne jmem erant iudices, tres Reum ad mortem , duo in exilium, duo vero inicenam pecuniariam condem nubant. Gellius, quem etiam Cui acius sequitur, Reum mortis damnat, quae sententia vera esse videtur, cum plures in illam poenam consenserint. Cuiacius ideo vult graviorem sententiam, quo capite punit, cum potior sit numero duabus singulis, atque, ut ipse inquit, diversarum sententiarum coitio non sit adversus eam, in qua sunt plures idem sentientes Uerum ego potius affirmarem , cenam Xilii obtinere locum, cum in hanc plures consenserint, omnibus condemnantibus iungantur illi, qui pro pius idem sentiunt..
Puare media oena mortis non potuit obtinere, quia plures ab cutevtia, ni 1 illa reum absolverunt siquidem tres tantum illam exitu inph decre Verunt, duo ero exulum tauo pecuniariam Melida sic poenam dictarunt. Hi ergo absolventes, dum plures sunt contra damnantes iungendi. Neque pecuniaria potuit praevalere, quia in hanc duo tomum conser
sere, quinque vero dissen re cque enim hic casus abier decidi, neque negotium hoc expediri potest,
16쪽
DICASTERIORUM. 3potest,' quidem ea ex. ratione, quod reus vel absolvendus vel damnandus. Atqui absolyi non potest, quippe ab omnibus condemnatus si itaque condemnandus est, una ex dictis poenis applicari debet; Sed nec mortis nec pecuniaria poena eligi potest, hinc exilii poena, in quam quinque consensere, praevalet; Hi tres enim qui mortem dictaverunt, tanquam gravissimam, non possunt non in exilium consensisse tanquam leviorem hanc ob causam illorum tres sententiae cum duabus aliis contra duas pecuniariam dictantes coniungendae. Neque dici potest, omnes pro pecuniaria potius cumulandas, tanquam pro levissima, in quam multo magis consensisse viderentur, qui gravioribus reum subiecerunt. Namque regero, quod quoque illi in eo tam eii conveniant, quod gravior poena quam pecuniaria debeat assici, cum itaque sententiae in mortis poenam iungi non possint , in exilium iungentur, quae determinata poena pecuniaria gravior est.
IN Dicasteriis autem id pro ratoin decreto haben timida
dum esse quod gioris partis suffragiis corrobo. mssi oriratum est, adeo luculenter patet, ut res disputatione non egeat Pluralitas enim sum agiorum unicum
illudin necessatium est negotii expediendi finiendique remedium iroinde iuris naturalis, quia, eo sublato, nullum amplius restat, quo in consultationibus mollegiis res ad causae definitionem perduci posset lino scuti in ipsa natura fundatum, ut duo vel plures uni praepolleant, & plus videant oculi
17쪽
quam oculus, ita Votum per vota pauciora perplura vinci debent, cui adstipulatur quoque Decretum gloriosissim Imperatoris Matthiae in Comitiis an.
smprobaturo quidem omnes gentes' omnia iura huic verb/ hia. - tali assentiunt, quod nimirum ea pars, quae v. maiorasdsu mero in suffragiis maior, quoque sit dignior & sa nior vota uenior At ius Canonicum aliter disponit, quod ni- - mirum in rebus ecclesiasticis non maiora sed saniora vota attendi debeant. Q. in ordiv ry dis si e quia propter a B cost Ecclesia17. X. de Elect Maiora vexo dicuntur sufflagi respectu partis sanioris, quae a parte saniore oriuntur,in sanior pars non dicitur respectu habito ad totum Collegium, quando non nulli ex illo, autoritate, Zeloin meritis caeteros antecellunt, sed comparatione fam Partis ad partem, id est Partis sanioris ad partem minus saniorem. Hinc digniora vota a sanioribus in eo differre videntur, quod illa a personis iudicio atque prudentia iam ante conspicuis oriantur, quamvis in praesenti consultatione minus accurata sinat, tamen ob alias comprooatam dexteritatem, sapientiam, pro dignioribus reputentur, haec vero ex praesenti
18쪽
sumi agio iudicentur. Adeoque sanior pars ex acciden. t interdum in paucis imo in uno tantum consistere potest.
SEd tota hare philosophia haud solidis nititur fun-Ram, et, Medamentis Nullus enim sociorum habet lacu LRHVρ' i
talem iudicandi de lanitiite Votorum reliquorum . . .
&anceps omnino di ambiguum est, quaenam sanio. ra dici mereantur, siquidem unusquisque suum votum pro saniore venditabit, accedit quod res ita in infinitum abiret is perniciosas controversias negotia finiri non possent. Peractis enim suffragiis tantum abest, ut iis sopita, ut illa potius hoc modo geminata sit. Quis etiam in illo principio non de. prehendat inventum Ponficis, qui ex hac ratione sibi autoritatem supra Concilia 6 iudicium de saniore sententia, libertate suffragiorum sublata, arrogat
Nius vel alterius assessoris absentia non reddit 'usui ais
negotia consecta invalida , dum non
tum requiritur praesentia Nam non singuli tu oti Veddit eis dicant, sed Collegium, quod praesentes constituuntgo' facta iu vel in uno conservatur. Proinde, si in Colle ae mygio tres quidem assessiores prie sentes sint, maior etiam illorum pars decernat postea autem illi, qui abfuerunt, minori parti, antea pluralitate votorum superatae, suppetias errem accessione sua malo. ra sustragia dicere vellent, id quidem ferendum
19쪽
non esset. Nam valent vota non extra Gollegium concepta , sed in consessu Collegarum prolata. Ideoque Collegae separatim antea vel postea con sentientes vel alterutrius partes sententiam ratam habentes, non Collegii, sed proprio nomine ut sim-guli vel ut privati, consentire videntur, alias enim nulla differentia reliqua esset inter consensum col. legitin Consensum privatorum BesId de ure univ.
Quid si qui F Acile tamen largior, quod, si quis forte sontica
desi' rott0M I aliqua de causa veluti ob iter necessarium , Vel
Haruxit .lρο morbum, et Ob alia legitima impedimenta, Colle. sic Iuprave gio interesse nequeat, modo satis de causa informa.
tus sit, separatim sententiam suam dicere Min sche. dula conscriptam transmittere pollit, ut deinde ea in pleno referatur. Nulli vero Asse fibri ex causa forsitan aliqua impedito, quo minus comparere iniudicio possit, alium interim in locum suum substituere, vel alii vices suas interim demandare conceditur. Sed quid si ab initio absens postea supervenerit, is adhuc sententiam ferres pluralitatem votorumessicere poterit Respondeo, si ille accedit re adhuc integra, hoc est, intra tempus delibemtioni praefixum, eum adhuc audiendum esse, calculumq; suum adiicere sententiae pondus vel addere vel detrahere posse. Cuius ratio est, quod supervenienti in illo senatu vel in illo Consistorio seu sessione in omnibus causis, quae tunc tractari debent, ius suffragandi integrum sit. Sic Lollius quaestor ob adversam valetudinem intratem. Pus
20쪽
DIC ASTERIORUM. Tpus deliburationis, lectica in senatum athrius, Catonem Vticensem, ex pluralitata te votorum iamdum condemnatum , salutari suo calculo absolventibus addito adhuc superveniens a poena liberavit Pti raret in vita Caiovis Vticensis.
DIfferentia tamen insignis in iudicibus delegatis styi iuris iadeprehenditur, ubi non maioris partis ratio ha is sic ut mbetur potiorum praesentia non suffcit, etiamsi δ' ε' omnes citati fuerint, nisi & omnes adsint, quia tot sunt iudices, quo delegati fuerunt l. v. de re iudie. omnibus arbitrium est commissum, cuius fines migrari non debent. . . . . de recept arbitr. Ratio vero legum harum est illa, quod partes nec aliter obligari possint, nisi ex tenore compromissi. Iam vero in omnes consenserunt, ergo & hi omnes ar-hitrari debent. Hae recte se habent secundum ius civile Romanum, ius vero Canonicum in primis desiderat, ut Convocatio compromictariorum rite facta sit,is permittit, ut nihilominus maiora reliquorum sustineantur, quamvis nonnulli eorum ema. neant conventu non intersint. Cal. C. 22. C. u. X. de Me di potes iud deleg Carpet. P.L C. L des'
R Lia quoque in hoc argumento occurrit quae An feruntam
Iustio dissiellis admodum & vexata, an nimirumste Πηρο, Collegae dicasteriorum secundum acta & probata ἴς . iudicare debeant 3 Sunt vero circa hoc problema Misaudum y duo