장음표시 사용
21쪽
18 DE INDOLE duo ea sus notandi. scimus t quanta complures
vel innes Assessores iudicii norunt patrantem facinus, qui tamen a te itibus d secundum ordinarium Inquisitionis procu Tum desieti convinci nequit. Alter casus est, cum quis per testes convincitur, quem tamen iudicantes certo innocentem esse sciunt. Pri .mo intuitu videbitur quidem utrumque sua laborare dissicultates, ast distinctio inter iudicium sum. mum sub ordinatum seu inferius totam tollet ambiguitatem. Superius Principis seu Reipublicae nomine pronunciat. tune inanis est quaestio an nocens per testes convinci possitim an innocens per hos convictus sit, sed ex aequo iusto proratione iusti Voluntatis, quae certa scientia nititur, hunc absolvit, illum damnat Vnde apparet minime hic quadrare rotardi cum illud iuris : Satius esse nocentis facinus impunitum relinquere, quam innocentem damnare, qui enim iustificat impium condemnat iustum, uterque abominabilis est co. xam Deo Prov. ' . T.
Iudex inferio FUdicium vero in serius seu subalternum maiorem
Ca potustatem fit, arrogar non potest , quam quae.
semidiim ad talpii a summa Maiestate est collata , Atqui Princeps Irob io, micasterio inferiori hanc potestatem neutiquam concessit, ut privata auctoritate aliquem condemnare possit vel absolvere, sed, ut secundum praescri. tum S receptum ordinem ius dicat Et haec est ra, tio, cur Praeses, Consiliarii sic Asse res iurare stainant, quod iudicare vehn secundum Acta cc probata
22쪽
bata, hinc Collegia Iure Consuliorum in specie sic dicta , sententi te suae hanc ausulam annectunt:
Dau test lixti, Phenen unxiuges liciten Acti sint be, nen Rechten gemas, betemien Hir , Decanus c. Hi iudices nihil aliud sunt quam Legum in illii, qui liblii proprio iure aut privato arbitrio suscipiunt, quapropter non laedunt conscientiam, sed illi convenienter agunt, si posthabitatinni privata scientia, quippe quae in iudiciis nihil probat, acta & probata in iudicando sequantur, adeoque nocentem non conis victum absolvant, innocentem Vero, eorum opinione talem, sed aliunde convictum, damnent.
Νonnulli contendunt, iudices nocentem non Aui convictit in optima conscientia absolvere posse, nan minime vero innocentem Convictum damnare , TTI . quidem ideo , quod illud sit actus in se praVus , ut nocentem coli. nulla re ita intentione, nullo timore , nulla scandali t*VUti mni evitatione, licitus fieri passit. Verum eadem ratio ho 'Minbet etiam locutia in prios casu , adeoque nec in uno neque in alier secuε dum acta probatata iudicandum esset Si ergo alicui subnascatur Conscientia scrupulosa tunc nec contra, nec secundum illam decidendum esse puto, sed totum negotium superiorum iudicio submitte dum. Si quidem nec adversus conscientiam iudicare, religio, nec contra acta & probata utilitatis publicae ratio permittit. Et tunc testis locum ut privatus subire poterit, ne sontes impuniti maneant i innocentium causae, falsis testimoniis oppressae, defendantur. a XXIX.
23쪽
D. An Otum est, quod causae in iudiciis aut x iva voces θρ - . ab Advocatis vel scripto disceptentur' integra volumina actorum in Dicasteria transmittantur. In utroque casu in primis cuiusvis Asses ris est, ut iudicium statis temporibus ac horis consuetis diligenter frequentet, posthabitisque negotiis privatis, aut aliis quae impedimento esse possunt, cinia dicio ad finem usque sedulo perseveret, attente aUSc Ultet, recte percipiat, percepta summo studio consideret tonderet, acta iterum iterumque perlegat, merita a usae secum reputet,' denique votum sententiam suam iuriis moribus consor mem pro
m ηnmrDArtium scripta vel ab omnibus ci ab uno, qui -h ia, reser ceteris, leguntur, imo in locis, ubi ubmoribui titudo causarum & moles scriptorum tanta est, ut illa non permittat, quo abomnibus perlegantur, Praeses Collegii causes inter Assae es, quo eo citius eX pediantur, distribuere solet. Audita lectave causa Asses.sores sulfragantur, quod fit vel deliboratione vel collaquendo conserendoque rationes ac ita concludendo. De priori modo putat Huberus in Praeleci. Part. III p. 38i quod ille Deiat, ut pleraeque sententiae una-n iter feramur, posterior ver ad discrepantias sit
24쪽
2I facilior faciat, ut singuli exactius ferant iudicium,
MEthodus, quae in colligendis sui Tragiis observa Μιμ einiari solet, in omnibus fere iudiciis variatin nongen in sti . est ubi quo eadem Quandoque a iunioribus mutultimo recepti sunt, initium fit S sic deinceps ordine successivo usque ad primum seu seniorem explorantur sententiae. E diverso semores quandoque primo dicunt sententiam is his ad iuniores proceditur Sed posterior modus non adeo congruus mihi esse videtur atque prior, cum iuniores a seniorum sententiis recedere timeant non fidenter adique libere ab ipsis sententiae postea erantur. Accedit quod hac ratione Posteriores minus ad casum aditenti sint, , si posteriori loco eos ordo tangit, nudo assensu priorum Vota arripiant, credentes tam considera tamin deliberatam ab ipsis non requiri sententiam, quam ab iis, qui primi periculum faciunt. Magis vero ille modus colligendi vota placet, de quo refert Antonius Faber Cod. tib L D. r. qui in senatu Sabaudiae observatur, ubi nimirum est in arbitrio P r.esidis Collegii cuius primum velit rogare sententiam. Sic etiam imperator Augustus semientias ardui negotii non morem ordine, sed proeut libuit colIegit, ut perinde quisque perpendat, eum debete diiudicare non assentire. Sueton tu Aun
25쪽
πψEque modus colligendorum Votorum in summis M, se - in Perii Germanici iudiciis idem est. In iudiei ob iis, enim Aulico pro diversitate causarum , modo scamnum literatorum, prout dicitur, modo Coinitum
V. . . in iudicio vero Camerae imperii Ruierens, relatione finita, statim votum suum superaddit, quem ceteri Astesibres, o sequuntur , nec vota
I, is mMYN primis autem Relationesin vota bono ordine I hi, id ustila, posthabita omni supersultate ac in-
rellauda. Util protelatione, nanti semel coepta uno contextu
siniantur, nec facile quicquam iis commisceatur, quod non directo ad piasentem causam spectet. Prolixitas ergo taedios omnino vitetur quae sim cauta merita, referen S, quantum fieri potest, breviter enarret nec Collegas suos multis inutilibus cir. curta stantiis quae parum vel nihil ad rem faciunt, obruat, interdum quoque rationes possunt & de. bent addi, has tamen allegatis inutilibus vel amplis repetitionibus non cumulet. XXXIV.
26쪽
o Ei pubIicae vero interest, ut lites omni modo ab. GU L, brevientur, hinc iudicibus certum tempus prae
scribi solet, utra quod causae expediendae sunt. Esuur. Hinc in iudicio Camerae imperii, si interlocutoriae ferendae, Assessbres ultra octo vel quatuordecim dies aut ad longissimum unum mensem acta penesse non retinere, vel impedimentum Priesidi indicare debent quare Relatio intra dictum tempus fieri nequeat O C ID. s. q. Definitivas quod concernit, quaelibet causa intra sex menses expediri debet. O. C. ι . ab M. I. ii casteriis quoque Saxonicis, Facultatibus nempe iuridicis' Scabinatibus iniunctum . ut causae leves intra tres, ardua vero intra sex Septimana eX pediantur. O. P. R. p./ῖδ Verba haec sunta
omnibus vero ac singulis causarum Decisoni Lis uribus sies res Dicasteriorum respiciant ad statuta 'T ' iura particularia loci irovinciar, si qua extem Avi 2. his demum deucientibus , id observent, quod 'μ'
27쪽
moribus' consuetudine introductum est Effectus enim consuetudinis praecipuus hie est, ut instar legum scriptarum eis caciter obliget, , ut ipsae Leges, in imperando, vetando , permittendo puniendo consistat L. I. . de Legib. modo rectae rationi non repugnet, c, receptam esse consuetudinem, probari possit. Et sit nec mores decidant, tunc quod iure communi obtinet, sibi ob oculos ponant. l. Ia...de Legib. In hoc enim iudicis ossicium consistit, ut legem sequatur, quippe quae eum in finem promulgata est, ut iudices norin amo Regulam habeant. Quam in dirimendis litibus observent. Fru.stra enim Leges conderenturin promulgarentur, si
iudicibus ab illis recedere' suo ingenio atque arbitrio ius fingere liceret, quod non nisi lites infinitas redderet.
uque bifer OUnt, qui distinctionem faciunt inter iudices malo.
, s res S minores. Ilis, quia Romanis Praesidibus
res imis i , quiparantur , liberiorem cognitionem tribuunt,riwei ita, ut iudicare queant , prout ipsis aequum visum fuerit, hos autem legibus adstrictos esse conten. dunt Verum enimvero opinio haec nullo niti. tu fundamento, quia iudicare qui vult, ius praescriptum sequatur necessum est. Ius enim sertura principe, qui summam in Republica potestatem habet, hac vero neque superior neque inferior, gaudet, sed uterque summo imperanti, atque alius quivis, qui ei subiec tus est, paret Firmissima igitur est conclusio, iudicibus fas non esse contra legum
28쪽
tenorem quicquam decernere, sed eos legibus sie adstrictos esse , ut inde ne latum quidem unguem recedere possinti
tam vero leges non condi possint, ut omnes De auctis ia εasus, qui contingere possint. comprehendant, g lim mLio. I. a. . de Legib. merito quaeritur, an quis decisa. antecetarum, si in illis forte olim similis in hoe vel alio iudicio ventilata ac definita causa sit, instar legis sequi possit Non desunt Legum antistites, qui acriter defendunt autoritatem rerum iudicatarum. Inter quos etiam suntBrunnemannus in suo commen. tario ad .sa. r. de Legis. ωCarpZ. P. a. me anuhi in haec erumpit verba : Deplorandum est, quod novelli in dicasteriis assetares rectius sibi stapere videantur, vel saltem decisa antecessorum suo. rum ad theoriamin disputata academica revocent ambiguaque reddant, usque dum, errorem suum agnoscentes, ad placita antecessorum redpant, a quibus deviare semper piaculum fuit.
VErum uvidem est, quod sententia et anteceta .ribus lata magnam praesumptionem Iuliae len , υ, tentiae prae se ferat , sed quia diversitas causarum, Medewellaeta personarum, locorum , temporum c. saepenumero alias decidendi rationes suppeditat. perin, quum foret, s praedecessorum opiniones pro rege venditarentur, a qua discedere nullo modo liceat, D snpri-
29쪽
26 DE INDOLEmprimis cum succetares pari cum antecesibribus iura faculiate polleant, ideoque causas dubias, prout votorum pluralitas exigit, rectissime decidant. Verissimeque sentit Arthurus Duc in Conclus lib. I. de Autor iur Civ. Quod sententiae solae a lesti statore di&e vim iuris habeant iudices, ut ecundum eas in caulis similibus pronuntient, obstringant. Reli. quorum iudicum decreta exemplo quidem suo alios monere, non autem adsimile iudicium serendum co-gure possunt
res putaca QEmellata sententia corrigi aut mutari postea non H4M Inri potest. Et illa adeo irrevocabilis' incorrigibi octor uel R uidis est,ut neque litera addi vel demi queat atque hocis. π' non tantum de iudice dat , etiam de Praetore M II, o de Praeside provinciae asserendum sit L. t . de re
fixis ei de iudie. l. s. l. a. eod. L. a. C. de SoΠιevi ex perietiis reost.
eivilis an criminalis L ar. . de aevis. Quod prio-xem attinet, ut tollatur sententiae iniquitas it ab effectu rei iudicatae suspendaturin oppugnetur, iura suppeditant remedia quibus quis uti potest, si velit. Talia sunt l. emedium Leuterationis in foerioSaxonico. O. P. Dr. II. a remedium appellationis D. Er C. .le Appeae 3 remedium supplicationis l. tin. sent.
in iudicio Caesareo ivstr Puc arr. J. . II. V. Leop tis Ma in a Xonia electorali non admittitur. O. P. Tinor in Lusaua in f iori tamen refertur inter ra. media
30쪽
media ordinaria suspensiva de Bergeri oecov. iuri lib. . tu aΙ ν δ remedium Revisionis O C p. I. Tit. 13. s remedium nullitatis. . qua sent sine pessi rescind. V C. quando provor non es necessar. O. P. tu.3δ. 6 remedium restitutionis in integrum,. totitit de Resitur. Quando igitur damnatus iusto tempore remediis his non est usus, sibi imputet, quod eam clexerit&acquieveritis
Erum indicandae sunt huius sententiarum immus Rathisis, eortabilitatis rationes, ne quis sorte existimet ini-sententiae fomitatem hic aliquam subesse, vel repugnare V. ,
assertionem rem rationi. Primum quidem mutari ideo sententia dicta nequit, ne labefactetur auctoritas rerum iudicatarum. Deinde iudex ossicio suo in ea causi, quam decidit, semel functus est, sive bene sive male cesserit. L. f. de re iudic porro iudices, dum sciunt facultatem deinceps emendandi decisionem sibi ademtam esse, hoc ipso admonentur, ut ad semientiam non procedant nisi re satis accurateque cognita atque examinata denique per sententiam ius victori quaesitum est, quo nec per iudicem, ne quidem principem adimi potest culi csevi πρ non posse-