De antiquissimis Telemachiae carminibus

5쪽

. . .

6쪽

diui . -

7쪽

m antiquissimis elema ae arminibus.

et ain antriuia tem rabam evin ministerent, qui Homeri carmina ab uno eodemque auctore sae prosecta negarent, alii omni eum ingenii vi, ut Aristarchua Huaque schola, quacunque poterant ratione, illorum, ταν χευριζοντων eausa ruboiactare isci angore conati sunt. Idoneo autem Atque inimis enodori judicio jam ante Aristarctium multa, quae ab aliis carminum partibua dis eparent, apparuerant, in quibua vel adhuc et Versus et M lia ocuratius perluatrantes offendunt, quamquam hujus critio auctoritate uinea naevos alia exstinctos putares h re Vera ex longa aeeula nemo fuit, qui sanctam Homeri unitatem aggrederetur. Nostris demum temporibus nimia novandi cupidi A tum eat, ut Wolfit, Lachmannii, alii eum illiu poemata perviderent, non olum Iliadem Odysseamque ab uno eodemque poet composita Mae negarent, sed - horribile auditul ne omnes quidem utrixitaque carminis portea uniua ejusdemque auctoria esse eontenderent. Statim proruperunt, qui has voces seditiosas impugnaxon multosque, ut Nitzschius, unitariorum longe prinoeps, libro conscriberent, quibus bonum Homerum nunquam dodimitasse nec profundo, interdum certe, sopitum fuisse somno comprobarem. Cum igitur hodio philologi in duas actiones aut unitariorum aut arminum venatorum sint divisi, a dissolventium ac seditiosorum partibua nos quoque stare nobis eum magno nostro dolore satendum est. Quanticunque nim unitariorum studia sunt facienda, tamen non totum opus uno impetu percurrentem sed singulas utrimque arminis partes diligenter perscruthntem atque muratiasimo erlegentem verum rerum statum cognoscere atque

loco in suos usus vertendo quasi de tripode in universum diaputavit, minimo comp-bare possum. Cui quamquam et antiquos et nostro poeta pauoia certe discrepantita eas obnoxios neque Homero vitio tribuendum esse, quod interdum narratio sit vitiis insecta, concinimum multa enim hujus rei affert exempla - tamen alia sunt in illis cadiminibus, quae nullo modo excusari possunti in Benningatu in libro do Tolomaehia scripto, ut titulum cit: Ueber die Telemachio, ita urspriingliine Formon thre vatem Versi erungen' Leipti 1858., an Odysaea partem Materioribus demum olo temporibus ad rerum aermoniaque reliquorum librorum normam Mae compositam domi O

8쪽

Becl. 18Ms.), 'no: timve quidem Telemachiae partes, id quod Henningatu contendorat, ab eodein auctor; et coInsectas luco elarius ostendit. p. 1-47. Cui viro doctissimo eum rudistis dis . . emboim o audaciae progrediar, ut Telemaohiae auctorem magnum

vina In numeruin imprimis nostos aliunde surrepto ad poema excudendum usurpasse

librum diligentissimo tractant; complures occurrerunt, quae mihi maxime Vituperandae viderentur res. Sed do univeraa quid- hujua poematis natura pluribus disputare omitto, leviter haec tranaibo ac tantummodo perstringam. Ac primum quidem per totam argumenti explicationem inerva, quae sibi proposuit, non assequitur. Quae cum in deorum concilio es. I. 76 ae.., de quo tamquam de re decantata Verba sacere supersedeo impetrasset, ut ercurius ad calypso mittaretur, ipsa Suhaminiaret momi ,ponuit. Teiamrachatim nim, unan Itha natum 4 vncilio oeia nimio verborum atrapitu deaesum abille mala ludibrio emat dimittororium oncionem his varias insul minua II. 2IM:

ducere non debui prudentissima dea. Quam a parto attentiu parisma, auar raumma cum trepidatione aeriistinatione finem narrandi appetere tibi videbitur, ut statim alter im . e. noston, in quibus componendis taliorum operibus nitatrix, Merat Sae,anc quoquo, id quod jam veto a intellexerunt cxities, non Eno molitus at Nata

δημιο αγ- μὸν -δυνον προξενουσα τε νέεν, δεύτερον ἐπανω-ωσι τῶν ρ - πων ἄπειλμῶσα, τρίτων - ω λοῶσα την -- - - ος. Quibus vero ausis insequentibus a discrepantia Minuam eonatur, ea ripa Moque infirmatur neque attingitur με etiam schol. I. 284 DCum igitur ne proci Ulialia domum ratis an neor ε- ismaehus, quamquam de misi mansione a Proto doceretur, quidquam motimur, ut tuum servet, inervae et eoBailium et iter in asinin acidunt. Sed hauo do universa Toisinso ae indolo omni arto carent lat, aingulas aggrediam partes; quas si araemitabimur atque intelligemus, um pauea vituperatione digna inuantem . Quodsi quis Ro-ri earn ita obito dolibataosque modo stores, quibae mel anest, pervestigastitia, alios specis illos quidem δε-osissimo ae melle carentos fastidiantis. .dent a Balbo arte mirmis uete uolatas negligit: quamvis eoisDqluti sit diligona in studiis hon-eia, haud invitum indo. tradunda it ei morumenti. Itaque panin anni sium nimia multa uno impetu sibi propο- sumin percurrenda judiso. quo tactum est, ut in rebus si viis ab ejus partibus minimeatam possem Mutio. Motius vero Mychhos a in libri, supra laudatis isi ut Oibros V. minores partas tractanda albi elegit a summa c- arto inu . disputarit, qua. illius arininis indolem a naturam aperirenti qua visa doetissimi in Vestigin PT me,aem, in quarto, OdyMaao Ebm tegendo,, eholiasta imprimi ad3--is, inlis quiselonge aliis inmittata vollet i, mihi co rorant. Move enim, in sabula comi- ondam, quos pennis pa-ni fraudu uter auris,ptis enata lator aut .aimiles tamquam

9쪽

est, RVem a Minem a paratam eum a iis eo condit ansio inque olvit. Simulauditum pervenit Matorem hospitu urbano iunotus, ut patris λη- ολε alia narrat, rogat III. N-1013. Sod panes fiatem e qua inter Noatorem atque limaum artis Trosu inter sam unanimitatis menti e foeta, postquam, qualia suus d. mvin editus inrit, planissime explicavit, 130--ι8M ponto et Neoptolamum ma Myrinidonibus et Philoctetam et Idomoneum patrio repetiisse penates', Prael est memnona ab Aegistho domi avae Mis assa inters αι- ο ---at MNςn-- πορροή 188 seqq.). --quom autum eisin ibus oh -stho sinis illud nefandum so patratum et ipse jam dudua audivit cui is , --, quomo is Agamemno mortuus sit et ubi tune temporis M. iolaus sin is, a Naalore miscitat. 2473. Cui cum

jungi et uos amminais in Minimo Masos in eo tantina laedit, quod media Minnaremio a M. M hae jam missis saeus, ut overtamur, unda defleximus Telamaahus de patris ori a N. Me -- -bi comperit itaque Spartam ad Monol in ira pergit Benigno Nisamus exo tua bospitio, a tuae domum dit iisdem fere orbis atque apud Nes -- autum atri otia, a quid Meari patris dieat fortuna, potit. IV. 30 seqq. Qui cum jam paucis errores suo adum averit, IV. 8 seqq. tamen longiore narratione uishram tuam do Pasis isti m -- IV. MI 8D. in agna λεε Ἀ-lligendo jam miat dea avomni viri docti, ut it inius in adnaistio ni uncia Odysso a semitia a ueniangmaea, qui una omn F. A. Wolfio notandos nos. oloqui Q -- in tria ea pia eat ineati.m in ando legumini vera IV. 66 --