De [prin] particulae apud scriptores aetatis Augusteae prosaicos usu [microform] : dissertatio inauguralis philologica...scripsit Alexander Tschuschke

발행: 1913년

분량: 27페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

MICROFILMED 992 COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIESINE YORΚ

aS partis the Foundations of ester Civiligation preservation Project

Funded by the

Reproductions may noti made Without permission rom

Columbia Universit Library

2쪽

minin

Librar reserves the right to p in iis jungement fumienton of the oopyright law.

3쪽

DE PRl PARTlCULAE APUD SCRIPTORES

PLACE

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM ΛRCUT

Master Negativo Origina Materia a Filiale Existin Bibliographic Record

TECHNICAL MICROFORM DATA

6쪽

quam c0nSensu et auct0ritate amplissimi philosophorum ordinis

r1te Impetrandos

Die x mensis Sextilis anni MCh xl l hora undecima

7쪽

De dissertatione probanda ad ordinem rettulit Ricarcius Foerster. Examen rigorosum habitum est a. d. V kal. Iun. MCMXIII.

8쪽

Magna esse aiietate πρέν particulae usum inter omnesc0nstat quare iam multi viri d0cti peram navaverunt, ut huius particillae usum perquirerent, qu0rum c0mmentationes partimc0mprehendit partim auxit I0sephus turm ), ut nunc plane iudicare 90SSimus, qualis usus particulae ab Homer usque ad la

loco Mθηναίων πολιτείας Euchio nondum notae. Post verbum affirmativum infinitivus a0risti exstat 32, 1 38, 3 56, 2 praesentis 56, 1. Coniunctivusaoristi re vocula addita invenitur 39, 5 et 60, post negati0nem. Sermo 49 ναίων πολιτείας ab Attico n0n recedit.' De Theophrasti dicendi ratione diss Gottingen 1874 p. 59. Addo

de Friedr. IVerderSchen Gymnas.' De Flavii Iosephi elocuti0ne diss. Erlangen 189 p. 40-48. Cf. W Schmidi de l. os elocutione observationes criticae in annal. Flecheis Suppl. 20, 395. y De usu coniunctionum temp0ralium qualis apud Pausaniam erige- tam fuerit. diss. restau 190T.' Untersuchunge liber de Modusgebrauch et Aelian Philolog. 54, 602 11 deuischoon aut Bracher).' De Attigismus in seineninaupiverireturn vo Dionysius vo Halicarnas bis au den Weiten Philostrat. 18RTAE IV 85.

ΤSehus cnke, De πρίν particulae usu. 1

9쪽

cuna suppleatur, mihi pr090Sui perquirere, quemadm0dum resse habeat apud script0res prosaic08 aetatis Augustea scilicet apud Phil0 demum Epicureum, Diod0rum Siculum, Dionysium Halicarnassensem, Strab0nem, Philonem AleXandrinum, auct0rem libelli περὶ φους δ) quatenus sermo e0rum et c0nveniat et recedat a clasSic quem V0camus Cum rem tractare c0epissem, constitui Polybianam elocuti0nem denuo perquirere, quam accuratissime novisse plurimum interest, quoniam in orat dialect0, qua ille taSuS St, multa rerum grammaticarum c0mmutationes factas esse constat, quare iam Huitschius' postulavit, ut quaesti grammatica, Si ad Sernionem aevi posterioris pectaret, a P0lybio initium caperet Praeterea quattu0 loc0s hausi ex Eph0r0, he0p0mpo Hellenicis Xyrhynchiis, Agatharchide. Pauca addam de forma particulae ) C0nstat scriptores Atticos perpaucis l0cis exceptis πρί, formam Solam adhibuisse, Ionicos autem πρίν et πρὶν - 0rimas. Ex his toti translataeS Hi ora M. Apud Scriptores aevi posterioris ambas inveni-

fiat. ali loco priore tena pore ponebatur coniunctivus et in oratione bliqua plativus '). Ephorus ergo primus quem novimus ab h0 usu recessit. At dixerit quispiam ii Strabonem iit Plutarchum in l0c ex Platone lausto' verba pliori pro-

pria Syntaxi ornasse. 0 ita res se habet Strabo ad rationem condicionalem significandam omnino c iniunctivo usus est uno l0c except0, qu Megasthenis verba rati0ne bliqua repetens insiliitivum adhibuit 15, 1, 3T: υ πρότερον μεθιέντας ο ζ-

γενεσθαι λαβὼν παρὰ os εωνύμου τῶν τε Kaρμὸν συχνους καιτους χλληνας παντας ei γαγεν αὐτους εκ ζ πόλεως quo in l000 10 est cur diutius Versemili , cum nihil praebeat novi neque quicquam c0nferat ad ambiguitatem tollendam utrum Eptior an

The0p0mp an Cratippo tribuendus sit libellus. 4. De gatharchide.

5. De Polybio. 1. P0lybius in πρὶν sh particulam vicies sexies adhibuit. Semel pendet a particula indicativus auristi, bis infinitivus praesentiS, Semel perfecti, Vicies bis a0risti. πρέν forma exstat quattu0r 0cis, si h viginti du0bus. Sexies invenitur formula πρότερον - πρίν 10, 32, 10 12, b, 9 14, 2, 6 29, 27, 3;30, 23, 1. 38, 18,6 Semel ante in inuntiati0ne irimaria

in Omnia quae tradita sunt, peI quiSivi. 1.

10쪽

Verb0 I9ύνειν Xpressium St l, 66,3), ii praep0sitione προ- cum verb0 0nhincia 9, 43,2 12, 5,7).2. Unic loco P0lybius a prolis indicativum suspensum fecit; c0niunctivum et plativum preVit, quae re n0 mira St, praesertim cum hic m0du in κοινῆ διαλέκτω paulatim evani ierit in).38, 18 6 υ πρότερον λ , πρὶν ζ διε φθειρε et μειρὰκ καιτο Φιλῖiox. Sententia Sub0rdinata d0cet, qu0d usqrie ad 0- mentum temp0ris acti primaria duret; πρίν hic particulae εως significati0ne simillima est. Hic l0eus clim regula classica c0nvenit. 0rmulam o πρότερον πανεσθαι Sive λήγειν πρίν praecipue en0ph0n, Plato, rat0res in deliciis habuerunt '.

3. Bis infinitivus praesentis exstat, 4, 85,6 et 11, 25, 2. De loco pri0re infra agemus. 11, 25, 2 Polybius comparationem affert: λέ-

9, 43,2 praebetur infinitivus perfecti. Eliplirates describitur

oya habet et explicat actionem ita durat. Talem in modum iam a classicis adlii bitus est, ut Polybilis nihil n0vi afferat ε).4. Decies hiater enuntiati primaria caret negati0ne praeter l0c0 qu08 ante alidaVi 1, 20, 12 1, 66, 3 4, 85, 5

5, 60, 9 b, 74, 1 9, 43,2 10, 32, 10 10 45, 4 11 25 2 12, 5, 7; 6, 22,4 24, 11, 4 28,6, 7 33, 10, 5 36, 9, 12; fi m. 100 qui biis l0cis infinitiviis a0risti exstat. Hic nil

offensi0nis est, luctor regulam usitatam equitur: a πρίν particula p0st Verbum affirmativum pendet infinitiviis, ut merum temp0ris itidicium detur. Neqii vero paucis locis illa regulavi0latur. N0vies Polybius πρίν 0st negati0nem adhibitit, qu0d

Aclassici permiserunt, Si 0nStructio, quae a πριν Pendet, meram

4, 85, 6 ιδ και νῆν βίου ni ἐν παραλιπεiν ων δυνατῶν εις TOγνῶναι τ ν λῆγειαν πρὶν ζ πρὸς Ους Ἀχαιον ἀνακαλύπεειν τι Tot ion qui locus ita explicandus est primum rem veram intellegere voluit, tum chaeos certi 0re facere; nam si dii παρaλιπεῖν nihil praetermittere f0rmula rhet0rica est neque aliud quicquam significat nisi sun m opere studere. Rati quae inter enuntiati0nes intercedit, temp0ralis est. Neque igitur Violatii regula, quam apud classicos invenimus. Praeterea locus insignis est, qu0d infinitivus praesentis adhibetur, qu antea actio durans sive iterata sigilificabatiir. Hic ver agitur de ingreSSu actionis,

ad quem significandum aliis l0cis oristus adhibetur. Sequuntur tres l0ei simillimi 6, 49, 2 νόρκους στὰς

adhibuerit optativus in κοινῆ dialecto inusitatus est. Apud Polybium in quinque pri0ribus libris optativus isties invenitur in per-

SEARCH

MENU NAVIGATION