장음표시 사용
141쪽
Phlegmasiae exanthematicae, S. Cl. III. O. I. Morbi exanthematici, L. Cl. Ι. O. II. Febres exanthematicae, V. Cl. I. o. II.
G. XXVI. ERYSI PELAS . Synocha duorum vel trium dierum, ple-
vel assicere possint, rite distinguantur. VarioIa igitur et erysipelas minus recte sub eodem ordine collocantur. Denique, cum eruptiones in morbo quodam non semper ejusdem sint formae, nec semper, nec certo quovis morbi die, in illo morbo compareant, an ejusmodi morbus inter exanthemata recensendus sit, merito dubitari potest ; ideoque an pestis ad exanthematum, an ad febrium ordinem, referri debeat, dubito. De hisce omnibus utiliter fortassis disputari potest; de iisdem vero certo statuere vix ausim ; quod mihi tamen in No logia maxime idoneum esse videtur id ex charactere quem dedi satis patebit. Cum autem ad characteres generum et specierum, ordinis character non omnino necessarius sit, hunc quodammodo neglexi, et hic morbos a Nosologis pro exanthematis habitos plerosque recensui. Vox Erys pelas tum pro phlogosi erythemate. tum pro febre erysipelacea, a scriptoribus medicis usurpatura
142쪽
rumque cum somnolentia, saepe cum delirio. In aliqua cutis parte, saepius in facie, phlogosis eothema, G. VII. sp. 2.
Erysipelas, S. G. 97. L. m. Sag. G. 296. Febris erysipelacea, V. 68. H m. II. 98.
Species sunt, I. Erysipelas vesiculosum9 erythemate, rU- bedine serpente, latum spatium occupante, et locis ejus quibusdam in vestinculas magnas abeUnte. Erypelas rosa, S. sp. I. Sennert. de labr. L. II.
surpatur, sed recte SAU VAGE SI Us vitium culaneum; quod nullam febrem, nisi symptomaticam, sibi junc. tam habeat, erythema appellari, et erysipelas, tantum febris illa exanthematica, quam erythema sequitur, vocari velit. Minus recte larsitan ili. LINNA Us erysipelas pro prodpo exanthematicorum habuit; inter exanis themata enim, an recte, recensetur ipsum erysipelaqubitari potest,
143쪽
Febris erysipelatosa, Syriniam, secl. VI. cap.
Erysipelas typhodes, S. sp. 2. Erysipelas pestilens, S. sp. s. l. Erysipelas contagiosum, S. sp. 9.
mate ex papulis pluribus, trunci corporis partes praecipue occupantibus,
Haec non nisi varietas erysipelatis vesiculosi, gradu solum differens, esse videtur.' Haec et sequens non nisi febres cum erythemate symptomatico videntur. Hic tamen notandum est, erysipelas saepe aliquid putridae et gangraeno sae indolis prae se ferre ; nec dubito quin erysipelas, quod in hac regione, plerumque diathesi phlogistica comitatur, aliquando, praesertim in regionibus Ca- Iidioribus, cum diathesi putrida adsit ; et forsitan duas erysipelatis species, inflammatoriam nempe et putridam, indicare potuissemus ; sed de posteriori nobis non satis constat. i An haec species ad idem cum erysipelate yesiculoso genus recte reseratur, dubito; sed judicent
144쪽
et protinus in phlyctaenas, sive vesicula8 ParVa8, abeuntibus.
Erysipelas Zoster, S. sp. 8.Zona, Anglis, The SHINGLEs, Russet de tabe gland. p. 124. Ηist. 35. Herpes Zoster, S. sp. 9.symptomaticum. Erysipelas a veneno, S. sp. 3.
Caeterae SAU VAGEs II species ad erythema pertinent. G. XXVII. PESTIS. Typhus maxime contagiosa, cum summa debilitate . Incerto morbi die, eruptio bubonum velanthracum. Pestis, S. G. 9 I. L. 2. yunc . 78. Febris pestilentialis, V. 33. Η m. II. 93. De charactere pestis, lites inter medicos saepe ortae sunt, nec facile dirimendae, ita ut character quibuscunque pestis casibus adhibendus dari possit; sed lassiciat characterem dedisse qui in plerisque adhiberi queat.
145쪽
Variat gradu.Pestis benigna, S. sp. a. Pestis Massiliensis Class. 3. Traiiε de la peste, pag. gr. Musdem pestis, Cl. sta, Trai te, P. 228. Pestis remittens, S. sp. 9.Pestis vulgaris, S. sp. I. Pestis Massil. Cl. a. Traite, p. 38. Mussi. Cl. 2. 3. et qta, Traite, p. 22s. &c. Waldschmidi. de peste Isollatica, apud Halleri, Diff. prach. tom. V. Chenot de peste Transylvanica I ES, I759. Demen, Rat. med. Pars xiv. Pestis AEgyptiaca, S. sp. II. Alpin. de med. AEgypt. Pestis interna, S. sp. 3. Pest. Massil. Cl. I. Traite, p. 37. aaq.
Pestis sporadica, S. sp. q, Pestis carbunculosa, S. sp. Pestis Siamaea, S. sp. 8.Pestis scorbutica, S. sp. IO.
G. XXVIII. VARIOLA. Synocha contagiosa cum vomitu, et, eX epi gastrio presso, dolore.
146쪽
i36 GENERA MORBORUMTertio die incipit, et quinto finitur eruptio papularum phlegmOnodearum, quae, spatio octo dierum, in suppu
rationem, et in crustas demum abe-Unt, saepe cicatrices depressas, sive foveolas in cute, relinquenteS.
Variola, S. G. 92. L. 3. Sag. G. 29o. Febris variolosa, V. 35. Noom. II. 49. Variolae, Boerh. 137 I. Iunc . 76.
I. Variola discreta9 pustulis paucis, dis
cretis, circumscriptione circularibus, tur
gidis ; febre, eruptione facta, protinus
cessante εVariola discreta benigna, S. sp. I. Variolae regulares discretae, Θdenh. Sect. III.
Variolae discretae inplices, Helvet, obs. sp. I. Variola discreta complicata, S. sp. 2. Hem. sp.
Variolae anomalae, Bdenh. Sect. IV. cap. 6
147쪽
Variola discreta dysenterio des, S. sp. q. ΘΔnb. Sech. IV. cap. I. Variola discreta vesicularis, S. sp. s. Variola discreta crystallina, mead de Variol. cap.
I. Variola conmens9 pustulis numerosis,
confluentibus, circumscriptione irregu laribus, flaccidis, parum elevatis ; febre post eruptionem perstante.
Variola confluens, S. sp. 9. Variolae regulares confluentes, ann. I 667. Θ-denh. Sech. III. cap. 2. Variolae confluentes simplices, Hemet. obcsp. I. Variola confluens crystallina, S. sp. Io.
Variola Japonica, Kempser. Vesiculae Divae Barbarae, C. Pis obf. I 9. . ' Pro specie variolae, has vesiculas hic posuit SA UVAGEsIUs. Sed vesiculae a Pisone descriptae potius ad pemphigum pertinere mihi videntur.
148쪽
Variola confluens maligna, Helvet. Obs. sp. I. Variola confluens cohaerens, S. sp. II. Variola confluens maligna, misel. sp. 2. Variola confluens nigra, S. sp. I 2. Θdenh. Sech. V. cap. 4 Variola confluens maligna, Eemet. sp. 3. Variola sanguinea, mead de variolis, cap. 2. Variola confluens corymbosa. S. sp. I 3. Variola confluens maligna, Helυet. sp. q.
G. XXIX. VARI CELLA.Synocha. Papulae post brevem febriculam erumpentes, in pustulas variolae similes, sed vix in suppurationem eunteS ;post paucos dies in squamulas, nulla cicatrice relicta, desinentes.
Varicella, V. 42. Variola lymphatica, S. sp. I. Anglis, the C HIC TEN POX, Edinb. Med. EJays, Vol. II. Art. a. near the end. Heberrin, Med.
149쪽
Synocha contagiosa cum sternutatione, epiphora, et tussi sicca, rauca. Quarto die, vel paulo serius, erumpunt papulae CXiguae, confertae, ViX eminentes, et post tres dies in squamulas furfuraceas minimas abeunteS. Rubeola, S. G. 94. L. q. Sag. 293. Febris morbillosa, V. 36. Bost . II. 62. Morbilli, Junck. 76.
I. Rubeola vulgario papulis minimis,
confluentibus, corymbossis, Vix eminentibUS.
Rubeola vulgaris, S. Q. I. Morbilli regulares, Θdenh. Sect, IV. cap. s.
Variat I. Symplomatis graVioribus, et decursu
minus regulari. Rubeola anomala, S. sp. 2.
150쪽
Morbilli anomali, S enh. Sech. V. cap. 3, 2. Comitante Cynanche. Rubeola anginosa, S. sp. 4. Edinb. E J s, 'Vol. V.
3. Comitante diathesi putrida, Clar. HTatfon, Lond. Med. Observ. Vol. IV. Art. XI. II. Rubeola variolodes9 papulis discretis
eminentibUS. Rubeola variolodes, S. sp. 3. '.
. Sa uva GEsIUM secutus, hunc morbum bic indicavi, etsi multum dubito an recte ad rubeolam referendus sit. Non solum enim serma papularum plurimum differt, sed, quod majoris momenti esse videtur, est plerumque absque symptomatis catarrhalibus, rubeolae adeo propriis. Inter medicos, speciatim Viennenses, de indole morbi miliaris nuper acriter disputatum est ; et im