장음표시 사용
11쪽
Uni capsulares; nectar. monophylli S.
1. D. Consolida Lin n. Sp. pl. Ed. 2. I. P. 7 8.
Delphinium caule hrachito diffuso, floribus sparsis capsulis ovatis) Hall. Helv.
n. l2O3. Hic Character valde praestat Lmnaeano lubrico, a sola Caulis divisione desumto Fior Capuccio genus ali. Caesalse VI. C. 69. . Flos regius sylvetris Dodon Pempl. ΙΙ. 3. C. IX. C. i C. Consolida regalis Camer. Epit. P. 52 I. C iC Opi. Consolida regalis arvensis C. Bauli. Pin. P .l42. Consolida regalis flore minors J. Bauli. Hist. III. p. 2Ιo C. ic. medio Cr. Delphinium segotiam si ocior inloo Toraxo Cf. ID St. p. 26. Pontei . Arithoi Og. P. τ9. Delphinium Consolida Nech. Gallo-Belg. p. 233o Poll. Palat. II. n. 5I2. Smith.
Brit t. p. 577. Fl. Dan. t. 683. Endi. Sciales. Natur . VII. t. 48. Ponto dera l. c. ubi florem describit, simul observat: partem floris anteriorem, fructus dum crescere incipiat et grtavi Or Eusedat descendere,po Steriorem Vero i. e. CRudam, magis attolli, quo succus in tia C Contentias ad embryonem tranSeat. Idem Contingere, si flos a rore Vel pluvia deprimatiar.
Variat m caule soliisque pubescentibUS, γ) flore albo, rubro, violaceo, Variegato, pleno, TOurne f. l. C. Habitat irator segetes totius Europa o eX gr. Sueciae, Daniae, Angliae, Germaniae, Galiciae, Galliae, Italiae; nec non in Graecia minore Sih-tho γ), in terris mari Caspio adjacentibus M. Bieberstein) et in America septentrionali Puryo), sed huic ex Europa procul dubio inducta.
Delphinium caule recto spicato caps. ovato- oblongis Hall. Helv. n. I 2O2. Fior Capuccio Caesal P. VI. C 69. Flos rQgius Dodon. Fempl. . ΙΙ. 3. C. IX. C. i C. Delphinium statius Clus. Hist. II. P. 2OA. C. i C. Consolida rogalis hortensis I. et III. C. B. Pin. P. I 42. Consolida regalis eructior I. Bauli. Ui. t. III. P. 2II. C. te.
12쪽
Dolphinium hortenso Tournes. Inst. p. ψ26.
Variat si) statura minori, herba magis canescente, floribus minoribus,
- pistillis ternis. Delphinium ambiguum Linn. I. C. s. 749. Non dubitamus, quin sit mera varietas. Clusii enim planta, a Lin- Mago huc relata, cum judicioso Fl. Caucas. atactore II. I 2.) omni jure ad D. AjaciS refertur. ,,Flori succedunt sinquit Clusius) singularia, rarius Pliara Cornicula. Petalum sextum Clusii, qHod Linnaeus difforpntiam Specificam ingredi jussit, nectarium osse monophyllum descriptio evidenter docet. C. Lauhini Consolidam regat. liori. II. R. minore non niSi Uarietatis lege a prima difforre, ex allatis synonymis et iacet. FontiaHeSmS
de hHC planta, quam Linniaeras o Maiaritania ori Dodam dicit, Nil nati set in
Fl. Atlant. I. p. ψ27.: nec nisi differentiam Lirinaei et synonyma in Spec. Plant. adducta transscribit. Neque D. ambigia iam Lois. Addit . ad Fl. Gall. p. 85 ) a D. Consolida vel Ajacis differre videtiar, multo minias novam Spe- Ciem Constituit, quam Cel. Canciollius FI. Goll. T. V. p. 6 i.) D. pube-
Scentis nomine salutat. Characteres enim, quibus illud tum a D. Consolida et Ajacis, tum a D. ambiguo L. Separare conatur, inStabileS esse, cuique facile patet. γ) floribus omnium colorum, quorum catalogum, Si placet, Videas apud I urne . Institui. p. 426 - 28).6) flore pleno et Semipleno. Habitare dicit Linnaeus , ,in Helvetia ad maceries M: Spd Hallertis, ,eXO-ticam plantam passim in ruderosis Helvetiae provonii docet. In GaIlia , , quasi sponte Lois. ,, Colittar in hortis Etruriae, quamvis et Sponte proveniat in agris Caesa .). In cultis haud rarum M. Die e ratem): sed in Fl. Graeca omittitur. Ignoramus igitur veram patriam planicte, otiam L Bauhino Ot Clusio non Nisi Cultura notae. Hanc tamen eSSe Mauritaniam et Barbariam, e supradictis probabile fit. 3. D. Aconiti Lin n. Mant. p. 77. C. deScr.
Dolphinium nectarii labio ψdentato, ramulis uni floris, capsulis cylindricis. Delphinium Aconiti Vahl. Symb I. t. I 3.
Habitat in Dardanellis Fors al).
13쪽
Tricapsulares; nec t. tetra plIyllis.l Labellis in forior. integris V. e marginatis. q. D. grandi lorum Lirin. Sp. pl. Ed. a. p. 749.
D. fol lino ari- multi partitis, Iabestiis omnibus indivisis.
D. elatius sub incanum Perenne et C. Amm. Ruth. V. 75.
D. neci. diphyllis: Iaheli. integris, flor. sub solitariis, fol. Compositis lineari- multi partitis. Linti. Hort. Ups. p. Igo. C. deSCr. Mill. i C. t. 25O. f. I. Ed. Germ. t. 29 f. I.) Gmel. Sib. IV p. Ι 87. t. 78. D. virgatum h. Vindob. quoad spectiti. inde missu in colleci. amicissimi otio, h. R. Berol. ins p. .
Doscriptioni, apud Atmmararium et in h. Upsal. PYstanti, addo: Nectarii corolla se concoloris labella sUperiora ovata integra obtusissima ; inferiora quadruplo mes jora Stabrotundis, basi barbata. Calcar rectum, apice e marginatum, longitudine petatoriam inferiorum. Huic maximo affino pi forte mera ejus varietas est D. Sinense h. Go- en L. Serius tamen florere dicitur. Habitat in Sibi rivo rogionibus transbni calon sibias et ad Chiloli fluvium Ammiannus). In omni Sibi ria ad Ocho tense usque mare Gmelinus . 5. D. Peregrinum Lirin. l. C.
D. fol. palmatis, lacin. subdivisis; calcaribus corolla longioribus, label l. superiori hus hil obis. Consolida regalis lati folia parvo flore C. Baula. Prodr. p. 7 . C ic. modio Cri. Moris. His t. JIl. p. 466. S. I 2. t. q. f. u. icon molior et satis bona. Consolida regalis perpprina parvo flore J. B. Hist. III. p. 2i2. c. ic. Planta Cultae. quoad hahi: Una in diocri, sed quo ad florem bona. D. lati folium parvo L. Toaro Ρf. In St. P. 426. D. Peregrinum Des font. Atlant I. P. 426. C. deSCT.
Phyllum, label l. superioribus bilobis, quorum iobus superior Ob O Vatia S
14쪽
bifidus minor, inferior majur sub rotundus inferioribus Sub rotundis tingui impositis praelongo pianitas crito, nec ut in D. Staphys agria, intermedio aliis quo, basi tubuloso. Conf. icon. no Str. t. II. Iit t. l. f. g. Variat h) fol. densius positis, in crebriores et angustiores lacinias divisi S. D. peregrinum All. Pedem. II. P. 63. t. 25. f. 3.
Cl. Allionius hanc plantam in Eniam. stirp. Nicaeensium p. 2ΟΟ. R COn- solida rog. latifolia parvo d. C. Bauli. diversam putaverat: POStea tumen, Linnacum Secutus, Crim Ejus D. peregrino conjunxit. Candollius in n. Gall. F. V. p. 6 I. iter tam separat Domi rio D. j rari Coi Ot a D. peregrino e Pyronae s misso distinctam putat foliorum Con Sistentia magis coriacea, petulorum i. e. ne Clar inferiorum) Ungue brevi, Iamina ovata vel sub rotunda, nec ba Si cordata. ESt tamen, ni fallimur, Sola varietas. Incolit D. peregriniam terras calidiores mari mediterraneo adjacentos. ,,Hispanicum Vocat ParhiriSonus. In agro Nicaeensi invenit Allionius,
in Ins. Molita, in Sicilia et Italia Rajus. Romae ad vias lectiam ipse possideo, Noapoli habuerunt Bauhini, ex Alepso Moris onus. In asperis et apricis Graeciae et Archipelagi legit Sibthorse, inter segetes agri Tunetarii et Algeriensis FontaHESiUS. 6. D. SisybSagria Lirin. l. c. p. 75O.
D. fol. palmatis, Iacin. ovatis sub incisis; calcarthus corolla duplo brevioribus ;Iabest l. integris. Staphis agri a CaesaJP. XV. C. 3I. Staphys agria Matthioli Dalech. Lugd. II. I 62 o. c. ic. habitum bene eXprimente.
Staphisagria f. herba pedicularis Cam. Epit, P. 9ψ7. Icon quoad habitam figurae Dodonaei postponenda, sed delineatio singularum partium, scit . foliorum, floris et fructus optima. Staphys agria Blackxv. ed. Germ. t. 265. sexclusis si g. 3-IA. 17-2O - 2I. quae ad D. intermedium. Ait . spectant). Riv. Irreg. Fent. t. I 25.
Delphinium Platani solio Tournes. Inst. p. 428. Hall. GOett. Ed. 2. P. 93.
15쪽
Caulis plantae spontaneae villosissimus, pilis longioribus ot brevioribus mi aetis. Fotia longe petiolata. Flores saturate Caerialet, in culta dilutiores , calcai Θ petulis diapio, pedicellis triplo et ultra bro vi ore. Nectarii foliola superiora potalis breviora sunt, iii ieri Ora his longi Ora. Prioriam processus C id curiformis brevis stabiti Ciarvias i labellum longius lanceolatiam utrinqiae sintam, margine superiori vero dentem admittit et in extremitatem obliquam obtusum integram terminatiar. Posterior iam tangia is Semi fistulosus est; labselliam ob vatum Stabemarginaliam et, Sicut in Stape
Variat β) fol. 7 partitis, acumiuatis, albo-veDosis; corallis minoribus, EX albo sordide Coorialescentibus, calcare lotigitudine pedi- colli Lirin. Syst. Veg. ed. XII. p. 37 I. Delphinium pictum Will d. Enum. p. 57 . quoad specimina horti Berotinensis . Loci natalos foro iidem stant, qui D. peregrino : tamon loci S opaci Oribus delectari videtur. Mons pessuli, qtaondam fro queri S, ritan C rari US Dialech. Magnol. GOuan). In Gallo provincia Gerara). In agro Ni- capsensi Allionius). In Istria sMiatthiolias): negunt e tamen Cl. Host Syri. pl. Austr. 9 296). In Dalmatia sSHeinus); In Italiae opacis Caesialρ.). In Calabriao M. Polli n o Berger . Ad pHgos in In S. Creta, preses Ertim locIς iambrosis Siab Urbanis freqciens, Nec non in ZAZintho Sibtho γ). In In S. Minorca; nec non in Syriae M. Libano Hialter .
l- l Labellis in fori oribus bilo bis vel bipartitis.
Spocios hujus subdivisionis dissicillime distinguuntur cellis Chara-Cterilitas. OmnibUS, praeter radicem Perennem, Catalem Subhirstitiam, Vel f suppriori s inferiori pario glabriam, folia petiolata, Subrottanda,
rii lab0llum qu portus o marginaliam vol bifidiam, inferioris tingitis CBnaliculatus, basi hinc dentem obtusum exsereris, qui terminum deSignat,
16쪽
quo tubulus nectari serus brevissimus superne in semicanalem abit, lab0llum irregulariter quadratum reflextam, S Upra margineque hirsutum, bilu-bum vel bipartitum, Iobis oblongo - OvsitiS. 7. U. interirisdium Ait. Ke . II. p. 2ψ .
D. fol. Iohatis incisis ; bracteis set ac eis flori approximatis; Iabellis petato brevioribus integerrimis.
Radix ex Clusio) tuberosa, nonnihil concava, nigra. Caulis simplex
vel SU perne ram OSUS, Strictus, fistulOSUS, Striatus, inferiore parte rore glauco inductus, Superne plerumque caerulescens et pluS minia S piabeSCenS, punctis vel granulis flavis pellucidis villo immiYtis. Folia supra, e Xceptis Venis, glabra, Subit S m Argine qNU Pilocio, petiolis elevantiar triquetris, superne canaliculatis, basi pariam dilatatis. Sunt ambitu sub rotunda, quinqueloba, fissuris ultra medium disci productis, Iobis baseos nunc re-Cta Oppo Sitis, nunc approXimatis, OmnibuS rhombeo - Obo vatis trifidis incisis. Superiora gradatim simpliciora fiunt et sic in bracteas mutantur. Racemus florum terminalis, saepe etiam plureS laterales adsunt. Pedunculi sub flore incrassati, quorum inferiore S de aX illa bracteae lineari- se taceas pYeunt. Aliae duae Vel tres SimileS, Sed minores, eaedemque ColOratas bracteae ipsi pedunculo insident, quarum inferior solitaria mediam,
superiores Sub oppositae Superiorem ejuS partem tenent, nec tamen florem attingunt. Corolla atro- caerulea, diluti Oris tamen coloris, ubi planta laetius vegetat, eXtus pilis et atomis flavis obducta. Petula obtusa, plana, CBlcare nian C re Cto, nunc de Orsiam CVrvato, Subinde Crispo paulo
breviora. Nectaria petatis constanter multo breviora, fusca, tetraphylla; superioriam lamina emarginata, nuda, margine, pia eprimis ctntrorsum, ciliata; inferiorum ungue uni dentato, labello bilobo, o medio et margine, ceterum integerrimo, pilos luteos eX serente. Styli plerumque glabri, rarius pilosi ; pariter capsulae. Semina Angulata, T Ugo SA. Haec est descriptio plantas, quae Silesiae nostrae monteS altiores, inhabitat. Hujus synonyma Sunt:
Aconitum Lycoctonum Clus. Pannon. p. 4 4. s. Delpli inii I. Silesia cum Hist. II.
Acontium caerul. hirsutum s. Consolida regalis C. B. Pin. P. I 83. Acori. Lycoct. s. Delphinii latifolium Best. Eyst Aust. Ord. I. lah. Undec. f. I. Delph. Perenne Aconiti fol. ampliori etc. Amm. Ruthen. P. 13l. Hall. GOett. P. 93.
17쪽
Dolphinium rad. cava, fol. latioribus tritobatis Var. α. Hall. Enum. P. 3I4. Delphinium tri siliquum fol. semi quinquel Obis etc. Var. Ejus d. His t. st. Helv.
Dolphinium neci. diphyllis et C. Var. III. or. β. Gmel. Sibir. IV. P. I 87. t. 79. 8O. Dolphinium neci. diphyliis etc. Mill. ICon. ed. Germ. t. II9. Delphinium elatum Matius chli. Enum. Stirp. Siles. n. q97. Kroch. FI. Siles. II. n. 833. Kniph. Cent. VI. n. 35. Schkuhr. ERch. bol. II. P. 8q. t. Iψ5. pl. hortensis flor. dilutioribus, quam in sylvestri, quod auctor aetati plantae provectiori tribuit). Dolphinium intermedium Host. Syn. Pl. Austr. p. 295. C. deSCT. Delphinium alpinum G. et Κit. pl. rar. Hung. III. t. 2 6. Delphinium intermedium β. alpinum Galileiab. it. Carp. n. 53O.
Pro diversitate autem coeli, aetatis, nec non soli, quod planta inhabitat vel in qtao Culta OAr, miro Variat Ot singula roS formas induit, qUarum plures Varia nomina ct Pud auctore S Sortitae Sunt et quarum maxim notabiles hic recensebimus:
nec cum Linnaeo ad D. grandissorum, referendum est, eX cluso tamen synonymo Tournefortiano).
Delph. neci. diphyllis et C. re. I in n. H. UPsal. P. I 5 I. Caul. laevis humanae altitudinis; fol. glabra . Delph. nectar. diphyllis etc. var. I. G. Gmel. Sibir. IV. P. I 87. t. 75. in quibusdam ad D. flexuosum accedit . Delph. nectar. diphyllis etc. Mill. Icon. ed. Germ. t. 293. f. 2. disseri flor. dilute caeruleis . Delph. siliquis ternis etc. IIall. Goett. p. 94. sol. glabra). Dolpti. hybrinum Gou. Illustr. p. 33. caules foliaque glaberrima. Linnaeus pro hybrida prole D. elati et Acon. Napelli habuit, ut e litteris Ejus ad Gouanum patet). Delph. exaltatum Ait. Eo . II. P. 2ψψ. caulis foliaque glabra). Pursii Flor. Ameri C. Sept. II. P. 37 Delph. tri dactylum Mich. Fl. Bor. Amer. I. P. 3Iq. fide Pui Schii huc pertinet, nec descriptio Contradicit. ,, Folia glabriuscula M). Delph. anomalum Spreng. quoad specimen ab amicis s. Viro Communicatum . Delph. americanum Hortui. eX Bessero, Cat. pl. h. Cremenes. Suppl. III. p. 283.
γ) Caule foliisque hirsutis ; loborum folii Iaciniis angustioribus; floribus dilute caeruleis; laboli. quoque superioribus bifidis
18쪽
δ) Caulo foliisque hirsutis, stor. ma Ximi S.
D0lph. orientales lato A coniti folio, floro magno Totarnes Cor. P. QO. 'Delph. speciosum M. Biebersi. Caucas. II. p. 12. quoad descriptionem auctoris et sp cimina h. Bero linensi S . ie) Folii loborum margine subinvoluto; floribus dilute caeruleis.
Delph. perenne et c. var. n. Hall. Go et t. p. 93. Delph. cuneatum Spreng. quoad specimina, e seminibus h. bot. Halensis educata).
n) Folii lucin. lutioribus minus distinctis, quo in casu etiam petata latiora et obita Riora e Sse Sol Θnt. 2 Folii lacin. longioribus minus incisis; petatis simul longioribus et ungustioribus; labellis supprioribus bifidis. Delph. elatum Niliden . Sp. pl. II. p. 1229. quoad specimen ab amicis s. Otto
Delph. elatum Act. Κ exv. II. P. 2ψψ Zet) Floribus, oXcepto Cornta, ochrole iacis; petatis simul angustiori bias, apb e Inde Xo. Haec varietas primo distinctam speciem simulat, sed aliam possideo pet ilis apice tantiam discoloribus Seu Ochroleta Cis, quae transitum in formam Vialgarem evidenter demon Str it). n) Floribus duplo minoribus, amo ΘΠ Θ CBerialei S. Delph. amoenum h. Erford . Quoad specimen a Cl. Lernhardio missum . λ) Calcaro apice bifido. Desiph. nectar. diphyllis etc. var. I. H. Gmel. Si hir. IV p i 87. t. I76. Ad quam nam harum pertineat Delph. orion talo perenne Aconiti folion. albo et caeruleo TOurnei. Cor. p. 3O. e cliuractere brevissimo di)udicari nequit.
19쪽
- 15 Has omnos unius ejusdemque speciei varietatis esse sollicitu ot iterata inspectio no odocti Siamtas. Charactere S enim distinctioni succurrentes, sappo torminis e X primi ViX POSSUnt; Plerumque etiam pliares coriam vario modo et gradu Combinantur, ut, ad quam nam formam pertineat individuum, quod coram est, ViX ac ne ViX quidem dicas.
Incolit convalles monti iam altiorum Umbrosas, riviS perclarSas terra Θcontinentis homisphaerae borealis inter gradum latitudinis O et 55. Lectum enim est in Pyrenae oriam valle d 'Eynes Rolide, Berger, Uscanaolle , in Sabaudias alpium convallibus Allioni) in Helvetiae variis montibus Haller) in Silesia o Com. Glagensis montibus altiori bias ad rivulos eX. gr. in vallo Wolfeis grund, qua in M. Schneeberg adscenditur Seliger, Guen-ther in montibus torritorii Freywaldonsis Silos . Aia striacae Clusius), ibi-dom haud procul oppido Fre rident bal IaCquinus), ad riapos Carpathorum subalpinas et inferalpinas hion berg), in Pannoniae convallibus alpinis LV. et Ritaibel), in Caucasi alpe Nais chaia r M. Bieberstein), in rogionibus juxta Vralenses montes et ad Jaicum flia vitam Amma nil), in omni Sibiria usquo in Carnis chatham Gmelinus), in rupeStribus umbrosis mon
tium Virginiae et Carolinae Michaux, Pury M.
8. D. fleetuosum M. BieberSt. talar. CAUCAS. II. P. I 3. Delph. fol. Johatis incisis; braci. oblongis connatis flori contiguis; labelI. pe-
talo Brevioribus Crenatis. Ιcon. no Str. t. I. et t. II. liti. B. b. C. d. SEC. Ssecimen Caucasi cum e colleci.
Caulis flexuosus, angulatus, in speciminibus nostris omnino glaber, superne ram OSUS, r tibi CUndias, farct HS. Folia petiolata, petiolo supra plano, basin versus pilis longis ciliato, superiorum brevissimo. Sunt porro Stabrotundo - Cordata, quinquet Oba, Iobis O Vato - rhombeis, arcte et profunde Serratis; utrinque glabra Vel Venis tantum et margine pilosa. Florum racemi plures caulem terminant, pedia Iaculi communi pariter fle-Xuoso, partialibus pollicaribias glabris, saepe pluribus eX uno puncto.
Bracteae pro more treS ad Sunt oblong O-lctra Ceolatae, Obtusae, pleriamqΠeciliatae; harum una pedian Culum sustentat, duae RUtem minoreS, OPpOSitae, basi sua sub Connatae et flori tanquam calyculus immediate subjectae sunt, quod characterem Optimum hujus speciei prasebot. Flori S color et magnitudo ut in D. intermedio. Petala Planu, Obtris G, glabra,
20쪽
calcare recto parum breviora. Labella fusca; superiora acuta, bifida, glabra; inferiora pilis flavis medio margineque ornata, bipartita, lucin. Semi Ovatis, margine e X teriore dentatis. Styli glabri. Capsulae reticu
Habitat in Caucaso Iberico M. Bieberstein).9. D. Marinum Will d. Suppl. pl. h. Berol. p. 39.
Dolph sol. quinquelobis trifidis, lacin. subintegris; braci. se taceis flori approxima is ue germin. t mento Si S.
Ambigit irator D. int sermo dirim Ait. ot fissum W. Κ. Qt forto prioris variptas se St. QUA Ullam tam Pn O SP PCimino n. B proli non sis ab amicissimo Otto commes Dicato j Udicare licet, ab Utroque distini tum statura minori et stylis tomento sis. Differt in Sta per a D. intermedio foliorum lacinii V lanceolatis integri S, Cornia recto lONgitudine Corolla es; nectarii labollis corollas concoloribus, illamque aequantibus; a D. fisso autem petiolis non vaginantibus, sed basi parum dilatatis, nec non glabritie inferioris plantae partis. Caulis praeterea e St teres, Centro fistulosus, in forne halitu glauco, superne Villo bre Vi Crispo obductus; folia subtus vix pubes contia, superiora tripartita, lacin trinorviis; bractea o ut in D. in tot modio et fisso; flores diltate caerulescentes, minores quam in D. intermedio. Locus nataliS etiamnum latet. Io. D. fissum W. Κitaib. pl. rar. Hung. I. t. 8s.
Dolph. fol. multi partitis linearibus; potiol. vaginantibus; braci. se lac eis apprOximatis; De tario exserto; germinibus glabris. Delph. nectar. diphyllis etc var. y Lmn. Hort. Upsal. p. I 5I 8 Nigri cantem vocat nectarii limbum . Delph. nectar diphyllis etc. var. II. a. I. Gmel. Sibir. IV. P. I 87. t. 77. eXCliaso synon. Ammanni . Dolph. hybridum IV. Sp. plant. II p I 229. M. Bieberst Caucas. II n Io o. Est, si cuti suspiCatur sagacis s. auctor, omnino se adem Planta vel potaus sejus variatio tota hirsuta, ut Caucasica, quae coram habemus, SPeci mina d. Cent. Delph. hirsutum Pers. Syn. ΙΙ. p. 82. yola mutatio nominis, eaqNo Non laU- danda, cum alia nobis jam sit species, a Cl. Boinis sic denominata .