장음표시 사용
11쪽
tialena, sua simplicitate atque conflantia perinde commendabilem. Umbellueras tutius & facilius ex si ustu atque semine, quam ex store ejusque in volueris judicari, neminem in arte versatum sugere potest: hine quoque, ob spretam
hanc Veritatem, uterque LlNNAEUS in manifestum inciderunt errorem, dum sei l. alter, Lagoeciam male eX hoe ordine deturbaVit; alter Vero Coprofviam perinde male in eum recepit. Mulvae, qua S LINN IUS & ADANSON passim cum
Geraniis & Tiliis confuderunt, ab omnibus astinibus plantis, sola suarii in cotyle- donum mira, at desinita & constanti contortu plicatione, sacile & tuto discernuntur: quare ego quoque A enimn , Ob eo tyledones spiraliter & verti ualiter convolutas, radiculamque superami haud genuinaria lusius gentis civem esse censeo. Et sic denique etiam, ut brevis sim, Stellatae, a frustibus inseris olitagos permis atque embryone erecto dorsali - Λ uaceae & lac initiae, ab embryone peripherico & extra albuminis farinosi stibilaiatiam posito, quibus & ejus figura
sere semper circinnalis aut spiralis addi potest - Tagines , ab album ine toto intra convolutas cotyledones folia ceas concluso - Dipsaceae, a seminibus nudis inseris solitariis ac lapius albuminosis, embryone autem constanter inverso contra autem cimpositi forae , ab iisdem seminibus nudis inseris atque solitariis, sed conflantissime exalbuminosis, atque embryone abSque ulla eXceptione eresto distitisti vos ordinis sui charae res manifestissinae in studiu ejusque fabrica interna gerunt, ut signis illis distinetivis, ex contemplatione floris, quandoque prorsus nihil novi ponderis, quandoque autem te Ve saltem quoddam roboris augmentum necedere possit. Quod denique characteres generum inferiorum, s. generum stricte sedi florum attinet, eos, ceteris paribus, primario a si letibus eorumque fabrica intima, non quidem indistincte, sed cum judicio & instituta prius sedula omnium partium
12쪽
confrontatione , deducendos es e, adeo limitis & per utrumque operi 11ostri volumen largiter sparsis documentis probavimus, ut irete pluribus ad rem sucientibus exemplis omnino sepersedere pollimus: quare etiam in unico a Sili- quos arum generibus petito, et Ii plura & perinde ponderosa ex Compositictorarum familia se nobis quasi obtrudant, subsistemus. Ipse nempe TlNNAEUs quasi Eperte suffus est, quod genera hujus ordi ais a solo sore absolute deduci & stabita iri nequeant, hine fructus sere ubique in subsidium traxit & in suis systemati gvegetabilis editionibus generum pharacteres essentiales, vix non unice a fruetupetiit. At quoniam rudiorem saltem eorum respexit strueturam, simulque signa a soribus clancula petita suis charaeteribus inaniis cuit, iisque praeferentiam ieete colide situ ideo quoque pleraque ejus genera fluxili & infido nituntur funda mento, ill MI agri An gi , cicthariae ., Saphani, Bunia iis &d. ietantaque est specierum confusio, easque dignoscendi dissicultas, ut de variis nullana reddere
-postis rationem, cur ad hoc p0tius , quam ad quodcunque Sliud genus relatae Uint, quam solam austoris voluntatem abs tutam unde liquide demonstratum, quod in hoc ordine neque flores, neque sola rudior compages fruetuum ad 4 ite stabilienda genera sussciant. Sed nune sequamur immortalis Toυς Nero et ii vestigia S addamus rudi ori fructuum flabricae, curatum intimi seminis scrutinimii : & mox apparebit , in quem concinnum Ordinem Omnia redibunt,
quam Certi & stabiles fient generum limites, ct quam facile & sponte sub sua
vexilla .se se collocabunt species, ut etiam tyroni haud amplius arduum sit , eas investigare atque dignoscere. At vero laud paues Objicient, quod hac ratione 'in magnum artis dedecus& detrimentum, numerus generum insignem in modum augeri debeat; & sua debunt, ut haue ipsam ob causam, nonnusquam signa distinetiva etiamsi non optima,
13쪽
optima, tamen melioribus praeserantur, praesertim si illa praesto ad manum sint, haec autem nonnisi post plenam seminis maturitatem, & ne tunc quidem semper, queant haberi & investigari. Si de ordinando amplo quodam herbario, aut desuper liuiali duntaxat plantarum cognitione sermo sit, nihil prorsus habeo, quod ad haec regeram: sin vero de solida completa ac philosophica plantarum cognitione agatur, tunc quidem tales objectiones censeo futilissimas. Quis enim ei. gr. salae mentis historicus, momentosa supprimet sacta, ut minor a se pro latorum numerus, tanto facilius memoriae mandari possiti & quis bolanteus hoe nomine dignus, liquidum & distinetum plantae cujusdam charaeterem oblivioni triadet, eundem ve alius cujusdam stirpis characteri, haud usque quaque identido, clancule agglutinabit & astiget, ne numerus nominum generieortim augeaturi Haec adeo absurda sunt, ut solidis argumentis reselli non mereantur, quare etiam totam rem, bi Qui hoc expediam exemplo: Detur tyroni, vel & alii cuidam in arte jam jam bene enutrito, Gorteria aut Pol 'mnia LlNN. species quae-
cunque, ea lege, ut plantae nomen genericum & specificum ex scriptis Linnaeanis definiat atque eruat: & caput spondeo, eum non intra mensem aut quodcunque aliud longius tempus, nisi meliores sontes aut bonas icones consulere possit, plantam cum certitudine fore determinaturum. At nunc dividatur Gorteria Linia. in Gorteriam stricte fic dietam, Getaniani, Aptile jam & Cuspidiam , genera malaifestis signis disserentia; & dividatur quoque ejus Polymnia, in Pol 'mniam antiquam, medellam ae Favonium, & reddantur Silphio species perperam ad polymniam a LlNN Eo relatae; atque tunc brevi experieris, quanta sacilitate, idem tyro, ex omnibus prioribus suis aerumnis se se sit extricaturus. Bolanteus igitur artis suae perseetioni studens, non numerum, sed certitudinem generum curae habebit, Omnesque illos desidiae loculos, Athamanta, Lothri , Selaginis, Ast GiT0m. II. b &e
14쪽
&e. &c. diligenter excutiet, in quos uterque I INNAE Us plantqs charaetere diver-1illiinas & solo habitu externo , aliisve levi densibus notis quodammodo congruentes, indiscriminatim constiparunt, ne generum numerum augere tenerentur.
Atque haec, de characteribus tam superiorum quam inferiorum generum ex curatiori partium essentialium fructus serutinio, cum delet tu & debita circumspeetione designandis, sufficiant. Progredimur itaque nunc ad alius quasdam generaliores contemplationes earumque sequelas, ipsas illas essentiales partes coneernentes; ad monita cautelas & exceptiones, quae in applicatione lignorum & praecipuarum modificationum istis partibus competentium, semper prae oculis haberi debent, ne a particulari aut tantum generaliori, praecipitanter ad universale fiat conclusio: quod scientiarum pellis est; porro ad singulares
quasdam & inconsuetas fruetuum fabricas, generum quorundam charas heres sua sponte largientes; addendo his denique quicquid curiosi- Carpologi cognitione non indignum, quin utile censuerimus: ut sic brevem Observationum nostrarum epitomen & praesentis Carpologiae status conspeetum B. L. ob oculos ponamus. Prima consideratio generalis debetur divisioni seminum in mono - di- poly - & acolyledonea, utpote totius Carpologiae inconculia bali eousque principi & solidissimo fundamento. Cum enim in embryonem , quamdiu intra seminis testam haeret, aliae & plures modificationes respectu propriae suae manifestasionis aut respectu numeri cotyledonum suarum, absolute cadere nequeant: sequitur, quod classes istae prorsus sint immutabiles; & quum porro in frustu aut semine soluto, nulla ejus cum partibus extraneis, foliis, floribus, facie ipsa plantarum &e. dari aut in censum venire possit relatio, sequitur etiam, quod quatuor illae classes non possint non per se esse definitae & ab extraneis inquinamentis liberae. Hinc omne semen, quam diu nil nili semen est, vi proprie suae
15쪽
suae fabricae ad unam istarum classium, secundum regulas in Introdustione datas, necessario reserri posse debet: quare & sundamentale Carpologiae principium ab omni parte sartum tectumque est. Sed tota laena mutatur simulae semen germinationem subit atque embryo in veram plantulam seminalem convertitur: tunc enim istae classes, quae in Carpologia erant ptirae, in phytologia fiunt passim impurae, uti jam olim monuimus, quoniam sere singula earum aliquot plantis extraneis, i. e. primitivo suo carpologico charaeteri non respondentibus inquinatur atque sie limites earum minus fiunt definiti & stabiles. Ut ut autem haec omni dubio exemta & ab experientia quoque confirmata sint; tamen & in ipsa Phylologia, L methodica plautarum evolutarum contemplatione & coordinatione, quatuor ille Classes nequaquam sunt rejiciendae, immo potius in magnum commodum & utilitatem totius rei herbariae assumendae & asservandae sunt, quia exceptionum ultro nonnisi paucae sunt , & quia per sedulam germinantis seminis contemplationem , nexus inter illas diversas classes deteguntur, quos antea nunquam expediasses, & qui Omnem botanici philosophi merentur attentionem. Ita nempe eX embryone metamorphosin per evolutionem passo discimus, quod monoeotyledones ab una parte cum acolyledonibus, & ab altera cum dicotyledonibus cohaereant; quod di-& polyeotyledones adeo arcto nexu inter se copulatae sint, ut sere in unam classem confluant; & denique quod acolyledones, praeter sua cum monoeotyledonibus vincula, aliis quoque cum ipsis polycotyledonibus sint revinstae.
Nimirum monocotyledones cum acolyledonibus cohaerent per omnes illas plantas, quarum semina loco veri embryonis monocotyledonei, quodam saltem ejus simulacro dotata sunt, quod nempe verum embryonem intra se continet
penitus absconditum & invisibilem, eum ille nonnisi per germinationem sensibus b a ossert
16쪽
offert perceptibilem. Huc refero ex palmis P mcem, quod solummodo de ejus
evolt uione rite constet; eX reliquis autem monocotyledonibus, CH mmelinam, Bullinem , Antherisum , A phodelam , H acinthum , cum aliis pluribus brevitatis
causa silendis. In his omnibus, loco veri embi Nonis, bacillus quidam reperitur solutus & medullaris, qui embryonem invisibili modo in se claudit eumque per solam germinationem sequenti ratione parit: dum sui L bacillus iste in filum
teres , varie longum & crassium , e seminis testa protruditur, ejusque altera extremitas cum semine manet conjuneta, & albumen ejus sentim consumit totum; altera autem ex ultimo suo fine, sursum propellit primum soliolum seminalesImplex, deorsum vero in bili billauia L tuberosum nodum laxatur, eX cujus ima basi plures pullulant radiculae , mox plantulam seminalem solae nutriturae: uti haec Omnia in Bulbiues icone tab. 13. ipsis oculis usurpari possunt. Manifesti Llime igitur ex his liquet, quod in istis monoeotyledonibus plantis, manifestatio& evolutio embryonis, prorsus eodem se se habeat modo, ae in Variis acoly-ledonibus; & consequenter quod nexus inter istas Classes minime sit dubius; etii simul fatendum, quod nec plenus nec arctissimus sit, quia in istis mono- tyledonibus, Vitellus, i. e. bacillus semper est solutus, atque semina conflantissime crasso praeterea & bene conspicuo albumine dotata sunt: quae quidem
modis eationes in veris acolyledonibus nunquam reperiuntur. De monocotyledonum cum dicotyledonibus nexu, pauca laete dicemus,
quandoquidem potiora huc spes tantia jam in Intro luetione clare exposita sint. Ergo saltem triplicem istius nexus modum breviter heic explicabimus, quum duobus, quos antea solos novimus modis , nunc ex recentissimis quibusdam observationibus , & tertius novus accessisse quibusdam videri possit. Primis itaque & novus ille copulae modus est: cum ex semine Verissime monoeotyle
17쪽
XIII done, planta quoque nascitur, omnibus suis dotibus , geliminis monoeotyled nibus prorsus consorinis, nisi quod duplici suliolo seminali sub germinatione eterra emicet: sicuti id de moro & Arsolochia recentissime affirmarunt. Verum ingenue fateor , me de veritate hujus phaenonieni aut observationis ali duellum vehementer dubitare. Nempe non nego, potuisse plantulam Asari seminalem,
e terrae gremio, duplici soliolo cotyledoneo prodiisse; sed totus dubito id, quod illi lobuli revera fuerint simultanei, i. e. quod ambo, eodem temporis momento, e seminis testa eruperint; & plus quam veri simile mihi videtur, quod alter eorum paulo priaecocior, alter vero paulo serior suam evolutionem stibi erit, & quod tanto magis sub finem evolutionis, lobuli isti potuerunt videri aequales & synchroni, cum nemo non idem prorsus judicium etiam de Νelum-bio laturus sit, cui non ipsa prima germinationis ejus initia, sed finem duntaxat
inspexisse contigerit. Ergo rem nondum evictam , sed novo & cum Omni pro cautione instituendo experimento ulterius confirmandam censeo, donee pro certa admitti possit. Secundus modus est, cum ex semine verisiime monocotyledone, nune plantula nascitur, unica saltem cotyledone, is ejus simulacro dotata , omnibus autem reliquis suis qualitatibus, dico tyledonibus sinceris conformis, nunc vero & dicotyledonea deuIarata est: prioris exemplum habetur in Cust tua,& posterioris in Ionicera plum. &, quod nemo expediasset in Taxo; ut itaque his solis exemplis res abunde illustrata & confirmata sit. Tertias denique modus est, cum ex embryone intra semen manifestissinae bilobo, nihilominus planta nascitur verissime monoeotyledonea & pro tali quoque ab accuratissimis botanicis habita, uti Trapa Sc Neli bium; in cujus posterioris semine, unius solioli seminalis praecociorem, & tunc alterius seriorem pro Ventum, ipse meis oculis, plus quam triginta repetitis vicibus vidi atque hoc egregio spectaculo iape delectatus sum. . De
18쪽
De reliquarum classium nexibus, plane nihil, quod non in Introdustione jam dictum sit, addendum habemus. Ergo brevissimis nonnulla de usitatioribus
monocotyledonum assectionibus adhuc subjiciemus, notando nempe: quod omnia earum semina, crassi, & satis conspieuo albumine constantillime sint dotata, praeterquam in Sagittaria, Alisma, But0m0, Potamoget0ne & Triglochine , quibus scit. pro nucleo, aut embryo Verus nudus, aut Vitellus embryone potentiali, i. e. abscondito dotatus, competit; quae tamen res per germinationem curatius explorari meretur, cum secundum meas conjeeturas embryo nudus in Butomo
adsit; & secundum ADANsoN1 asserta, geminae sed minutissimae & fere mere iuberculares cotyledones in Potamogetone adesse debeant: id quod autem si de embryone involuto sermo fit, plane salsissimum, & ubi de evoluto, vix ae ne vix quidem credibile est. Porro , quod embryones curvati aut spirales in tota hac classe sint apprime rari , liquidem vix quatuor aut quinque , & si Alisniam, Sagittariam & Potamogeton tuto iis addere licet, vix odio nobis cognita sint genera, in quibus Vere & indubie curvatus embryo reperiatur, dum contra ejus in dico tyledonibus frequentia sit enormis & fere stupenda. Denique quod in nulla alia classe, fruetuum seminumque abortus sit tam communis & frequens, quam in hac. Non possumus igitur hujus abortus occasione, quin heic egregium & memorabile Cl. MEDlCl allegemus experimentum, quo forsan huic abortui aliqua in posterum asserri poterit medela. Nempe Cl.
Vir, Stellarioidis suae canali latae & Amar 'llidis reginae, Vix antea unquam fruetus producentium, scapos floribus onustos a suis radicibus resecuit, eosque loco licco atque tepido ita reposuit, ut absolute nullum, nisi forsan parcissimum ex aere, ad eos contingere posset nutrimentum. Dum itaque post aliquod tempus
19쪽
solutos illos revideret scapos , obstupuit, quod delapsis floribus interea inexpediati perseeti succreverint si ustus, qui & semina continerent rite formata. Ex egregio hoc experimento discimus itaque , quod frequentes monoeotyledonunt abortus , ex abundantia nutrimenti potissimum proficiscantur , & quod simplici hac encheires1 plures sorsan aliae obstreperte monoeotyledones, ad prO- ducendum frustus cogi queant. Ultimo denique loco , id silentio non praetereundum esse censemus, quod eX universo generum a nobis recensitorum numero, quem semel pro semper Ioso statuimus, genera monoco Ad0nearum sint i a 3; dico se rinearism supra 92O; pol 'c0 led0nem tim ViX s; ac0 Dd0nea in circiter 6.
Et si enim probe novimus, quod respestu totius cognitarum plantarum numeri,& respes tu valde inaequalis & incompleti nostrae collectionis statiis, computus ille non possit non esse impersestus & mere conjecto ut aliis, id tamen eX eo cum summa certitudine discimus, quod ingens sit inter classes istas numeri generum
dis proportio, & quod illi haud male sentiant, qui dico tyledones & polycotyledones plantas in unam cohortem volunt junctas, quamvis idem in Carpologia non pari jure fieri possit.
Alteram considerationem generaliorem demus albumini, visceri aequivocae dignitatis, & in praxi cum summa circumspectione inter signa distine tua adhibendo. Non esse essentialem seminis partem, adeoque nec ejus usum esse uni-Versalem, praeter nos, Omnes agnoverunt audiores, qui vel physico, vel car- pologi eo seopo, hujus organi secerunt mentionem. Ita Nobil. a GLEi CHEN eum semina universa, ex interna sua fabrica, in tres classes dividit, proprie nonnisi semina albuminosa atque exalbuminosa statuit, quia primam & secundam suam classem omnino in unam fundere debuisset. Cl. ADANso N jam curati US
20쪽
familias indicat, quibus semen aut exalbuminos una, aut albuminosum est; sed id peccasse videtur, quod eum in uno aut duobus clallis cujusdana generibus semen repetat vel album inosum vel exalbum inosum, statim de universa familia pronunciet, vel saltem exceptionum nulli bi faciat mentionem. Et ita denique etiam Ill. UssigU, album en inter mera signa secundaria rediissime retulit, id cum ADANSONO commune habens meritum, quod primi usum album inis dogmaticum in phytologiam introduxerint. Satis ergo certum, quod valde limitata sit hujus organi dignitas; ' nisi eo tanquam signo distinfiivo cum summa circumspestione utaris, seu potius nunquam nisi in consortio cum aliis seminis partibus utaris, crastas non poteris vitare errores, quia in unius ejusdemque ordinis naturalis generibus, quin in divertis unius generis speciebus, salvis reliquis vinculis omnibus, album en & adesse & abesse potest: uti id jam olim monuimus, atque solius Scabi e exemplum abunde confirmat. Generatim igitur regula & cautela haec esto: ut albumen nunquam per se in lignum ordinis, & rarissime duntaxat in signum generis distinetivum erigatur; & aQ ut ejus consistentia semper minoris quam ejus situs, & hic iterum minoris quam ejus confirmatio aestimetur: siquidem ex prioribus istis qualitatibus nonnisi rarissime satis certa tutaque
signa diagnostica emergant, contra vero ex ejus conflarmatione lapius non contemnendi generum charadteres & inexpediatae inter plantas divertiis mas congruentiae hauriri queant. Ita ex. gr. solis Plumbaginis, ciccolabae, Rhei & Laroniuseminibus datum est habere albumen bipartitum it quadripartitum autem soli Baria ringtoniae a tangillae , quae Stravadium dicitur, conces um est, nam id quod olim Ρetiveriae tribuimus, nimis tenue & varium est, quam ut attendi mereatur.
porro, regulariter transverse rimosum, eum embryone minutissimo, solis genuinis
Amioliis ut lignum dillimitivum datum est: quare etiam Ill. Ussi EU. Magi liam