De ectopia intestinorum phrenica acquisita : dissertatio inauguralis medica ...

3쪽

1867. VII.

QUAM

PRO SUMMIS I MEDICINA ET CHIRURGI HONORIBUS RITE IMPETRANDIS

LUDOVILUS IAM

MDCCCLXVII.

4쪽

Imprimatur:

h. t. me

5쪽

Quum in eo sim, ut de ea, quam nominavi, materia dissertatiunculam conscribam, lectori novi quidquam me allaturum esse, mihi non sumo. Qua ex re eos, qui juvenis ad summos in re medica honores aspirantis conditionem norint aetati meae indulturos spero et si experta sive jam dudum scripta iterum dixerim, cramben a me repetitam esse opprobio mihi daturos esse, non est, quod timeam. Attamen non dubito, quin res, de qua disserere mihi proposui, non solum tanti sit momenti, ut denuo illustretur, verum etiam tum singularis conditionis, ut nova tractatione ea, quae adhucusque comperta sint et confirmare et augere posse mihi videar. Quae quum ita Sint praeceptori meo, urteis viro summe reverendo, maXimas habere gratia meum esse arbitror, quippe qui mentem meam in morbum ad materiam meam pertinentem converterit, qui nuper in noso comi nostro accidit, et, ut talem morbum accuratius describerem opportunam dederit facultatem, omninoque ad hujus modi morbos indagandos me

Priusquam autem, quo modo hic morbus se habuerit, Xpono, tum causa memorare, quae, ut hune casum eclopiam intestinorum neque herniam diaphragmaticam VOCRVerim, me commoVerunt, tum eorum, quae ante nos jam de hac eclopia intestinorum observata sunt, breviter mentionem facere, meum esse puto in eo morbo, qui

mihi scriberidus est, per diaphragmatis hiatum, haud dubie laesione ortum, partem viscerum abdominis in cavum thoracis pervasisse, infra videbimus. Morbi hujus generis Saepius herniae diaphragmaticae vocati sunt, quamquam in iis Saccus herniosus dρfuit. In hernia autem vera diaphragmatis pars aliqua in diverticulum, quod quum in pleurae cavum projectum et versus abdominis cavum apertum sit, intestina continet, dilatata est. Quod diverticulum in pluribus, quos e litteris habeo compertos casibus serosis diaphragmatis tunicis tantum continebatur, dum fibrae musculares diaphragmatis in ostio diverticuli aliae ab aliis disjunctae apparuerunt. Alia diverticula, quae praeter tunicas serosas etiam strat ornusculari diaphragmatis constitere, rarius et praecipue in medio partis musculosa diaphragmatis reperta sunt ), dum illa, quae e serosi tantum

6쪽

tunicis consistere supra diXimus, plerumque inter partem eo statem et sternalem dia-phragmatis invenieb nsa r. Ut X0mplis utar, haec e litteris commemorare mihi iesitI In hominis quinquagenarii corpore exanimo dive tiuubrin sero si tunicis diaphragmatis compositum, cui pars j viii inerat, in dextro cartilaginis Xipho ideae latere inventum est. Bignardi diverticulo ejus generis partem coli majorisque omenti insuisse refert. D aliis diverticulis, in quibus praetor tunicas serosas etiam stratum musculare dia-phragmatis dilatatum atque in cavum pleura projectum apparuit Cruveilhier, Petit, Lambron et alii narrant. Etiam his diverticulis pars intestinorum et inter se et cum diaphragmate coalitorum, inerat Plerumque diverticula in diaphragmatis parte sinistra

reperiebantur.

Quodsi nostrum, quem breviter supra jam citavimus, morbi casum in ordinem herniarum diaphragmatis redigere haesitamus, unumquemque certo nobis Ssentari Speramus. Divertieulum sive tunicis serosis tantum sive uinibus diaphragmatis em branis contineatur, in nostro casu neutiquam adest. Viscera per hiatum faetidium diaphragmatis in enuum pleura translata sunt neque ullo velamento involuta ibidem conjunctissime organa thoracis attingunt. Quod si ergo quomodo hiatus ill ortus sit. respicere nolumus Viscera in hoc usu eodem modo se habent, quo ea, quae Una iam ortu vitae per foramina praeternaturalia transjecta gignuntur quorumque Situs mutatus in litteris brevi eclopiae voe signari solet. Eclopiae cordis et vesicae Kempli gratia mentionem sacer libet. Si quid sem et opiae nomino omnino talia corporis vitia tantum Vocantur, quae Congenitae sunt, tamen alius uiatoris prioris auctoritatem Sequens quin hoc nomen nostro quo tu casui Convenire putem, non dubitavi, quum signa hoc

malo proVocata semper sequabili sint nutura, etiam si causae et opiae hujus sint aliae ac illius. Quae quum ita sint, morbum a se scribendum euiopiam vocavi acquisitam Quae eclopiae, modo ad modo illa ratione ortae, sa0pissime in litteris cum hernia diaphragmatica in odori loco habitae atque descriptae sunt. )Sinistrum piserum qu fuit latus diaphragmatis, ubi vis Cura abdominis in thoracem PerVRSerunt. Attamen eclopias fuiss0, in quibus inisestina per hiatum partis dextraedi uphragmatis in cavum thoratiis dextrurn trali 0cta reperirentur, litteris mandatum est. Sic 'hin militis cujusdam orpor apserto, qui vicesimo in anno, antequam morie buture altitudine magna deciderat, eo tempore aut sem sanatus, postea morbo, cui ignis erant in carcerationis internae mortuus est, in diaphragmate foramen Vatiam duosque digito longum margineque indurato praeditum. 0r quod maXima pars ejuni me Senterii Rust,mandbuch de Chirurgie. id 8, g. bib.

7쪽

olique in cavum dextrum thoracis ir1Vaserat, repertum esse narratur. Causa, de quae topiae leoniique in sinistra et rarius in d0Xtra thoracis parte inventa sunt, haud dubie o oontinetur, quod in hoc latero intestinis diaphragina pervadendis se pur in i pollini sentum affert. Eutopiae Viscerum lateri sinistri saepe numero observatae et Morgagni, rori ep, Brach et aliis memoriae sunt proditae. In omnibus hujus elopiae aquisitu casibus, quo e litteri cognovi pra ecipue partes tractus intestinorum ut par Ventriculi, colon, leum, omentum majus, interdum quoque patiereus distocatae in Veniebantur, dum alia organa abdomini paronchymutosa rarissime per talia foramina praeternaturalia in ca Virin pleurae translatu ut paruerunt. Quae res tamen crebrius in iis eclopiis, quae, quum eo oriantur, ut per hiatum diu phragmatis coia genitum Viscera in thoracem invadant, Cto Piae congenitue oontitur, observata est. Hisce rite ter illa intestinorum partes, qua supra diXimus, uepius

etiam part0m sepulis seu lienis infuisse et homines, hoc vitio congenito impii itos, modo serius modo ocius post partum mortuos esse, traditum St. Causa, Cur in et opiis congenitis organa abdominis parenuhymato Sa Saepius, quam in acquisitis in thorauem transjecta inveniuntur, partim eo, ut in illi pro magnitudine organorum hiatus dia phragmatis multo major est, quum in his partim eo, ut organa illa tempore eo, quo pser hiatu in diaphragmatis in cavum pleurae transferebantur, parva et luxa fuerint, continetur. In ecto piis congenitis haec organa tum in cavo thoralis res uendo amplis caritur. Fuisse homines, et opiis jusmodi haud dubie congenitis ire et os, qui viginti per annos atque diutius vi Xerunt, studio litterarum omperi. Sicq virum xstitisse major erit nutu audivinnis, in cujus diaphragmate foramen longitudinis digiti unius repertum Sit, per quod totum lien, colon trahasversum omentumque majus in cavum pleurae sinistrum transjecta erant. Qui Vir dum ViXit, numquam aegritudine corporis, quae hoc vitium indicare potuisset, affectus erat; attamen ex eo, ut hiatus diaphragmati nimis esset Xigia, qui intestinis juste perfectis praecipue lienius transitum praeberet, hoc vitium primae esse conformationis Concludendum erat. De translatione hepatis a caulay, in corpore aperto puellae breVi po8 partum mortuae, intestinum jejunum partemque hepatis in diaphragmatis foramine constricti, situm fuiss0 dixit. Prasetore Olivet rei seri, β virum, qui humi procumbens uostam lateris dextri aliquam fregisset, post quintum decimum diem mortuum ejusque corpori in section rupturam repertam esse di aphragmatis, per quam praeter partem in te Stinorum totus h0patis obus deXter in cavum pleurae dextrum invasissest. Quae res autem, quia rupturae longitudinem fuisse quindecim tui autor narrat, mira nobis videri non potest.

8쪽

Cujus modi sit vis, quam ad organa thoracis hae viscerum eclopiae habeant, si qua0rimus, ea partim in multitudine intestinorum, in cavum pleurae translatorum, partim autem in temporis spatio, quod inter initium morbi et exitum vita interjectum est, ita mihi esse videtur. Plerumque cor ad id latus, quod eclopiae obv0rsum erat, demotum et pulino adsitus, paululum sanguinis neque ullum aerem in alveolis continens, ab intestinis in superiorem posteriorem thoracis partem ejectus angustoque in spatio

collocatus, in statu carnificationis se habuit. Interdum tamen organa horae is paullulo tantum cons nost cas. interdum nullo modo loco suo de mota atque compressa apparuerunt. Alia quae commutata deprehendebantur, in eo erant, ut pulmontis filam sentis, pleura deductis, adhaererent seu pleura costalis intestinis isto uatis adcrevisso et aspera esset et scabra seu cavum thoracis Xsudati tum serosis tum sanguinolentis impletum esset. Quae mutationes autem non Semper adsunt, et Praecipue temporis spatio, quo morbus constitit, contineri mihi videntur. Intestina, in thoracem transjecta interdum, praeterquam quod inter se aut organis adhaerebant vicinis, nullo modo commutata erant, interdum autem in semet ipsa implicata et maxime dilatata eoque loco, quo diaphragmatis hiatu cinguntur, constricta seu re Ver in carcerat atque gangraena a mota inveniebantur. Etiam hepar saepius in his ecto piis amplitudinis fuisse magnae mihi commemorandum meoque infra scribendo casu confirmandum est. Eodem modo ea viscera, quae adhuc in cavo abdomi nigrelicta sunt, non raro dilutata et amplificata

Νunc, qua ratione eclopiae viscerum ejusmodi oriantur si respicio, partim vulnera diaphragmatis penetrantia partim etiam rupturas ejus, quae vehementi Conquu8Satione totius corporis aut morbis destruentibus, ut Carcimonate, gignuntur causas Vocarie litteris eo inperi. Si quis, diaphragmatis vulnere perforanti ictus, neque statim nec mox mortem oppetit, is uera foramen hae ratione ortum, pervadentia, ex abdomine in cavum thoracis deferri solent. Quid sit, cur intestina hunc litatum pervadere cogantur, si quaerimus, causae partim in effectu eorum, qui abdomini comprimendo praestant, musculorurii, partim in eo, ut pressu aeris, qui intestinis inest, haec di aphragma Versus impellantur, praecipue autem in eo, ut pulinonum vi elastica intestina relaxata abdominis in cavum pleurae aspirentur tumque motu suo ipsorum peristallico promoveantur, positae mihi esse videntur. Quum viscera in thoracem translata non modo non reponi e thorace, sed ne retineri quidem in cavo abdominis possint, hoc modo impediunt, quominus margines vulneri secum plane coalescant. Qua e re ero Saetunt ea diaphragmatis in margine vulneris se conjungentes ad cicatricem contrahuntur et inter margines Vulneris permanet foramen, per quod gradatim major viscerum pars in avum thoracis invadit. Qua ratione e vultiere perforanti diaphragmatis eclopia intestinorum oritur vera, quae totam per vitum manet. Eodem modo quoque elopiam in casu a me scribendo genitam esse, X ponemus. - Quid observaverint de

9쪽

viscerum ecto piis, qua e vulnere perforanti diaphraginatis ortae Sunt, . . Heers, Monteggiu Boyle, Halfh et alii iii Emoriae prodiderunt, sed in uno tantum casu, quia iij alfh scriptus est,' vitam post laesionem diaphragmatis diutius perdurasse, quam aegroti nostri oui demum se annis post acceptum thoracis vulnus diem obiit supremum, mentio est facta. Bujulfh refert, puellam, duos annos natam, profunda plaguinter costam octavam et nonam lateris sinistri vulneratam esse, et Sanationa tum

plane peracta, paene adultam demum obiisse. Quum orpus aperiretur, intestina incavum sinistrum pleurae translata apparuerunt. Alii aegroti, apud quos hujusmodieXstiterunt viscerum elopiae, multo citius post vulnus acceptum e vita de Cesserunt. Sic H. v. Heers, virum die nono, postquam cultro di aphragmati vulnus erat inflictum, subito syncopa et dyspii Oea affectum brevique tempore mortuum esse dicit. In aperiendo corpore j uni et ile pars in avo thoracis reperiobatur. In alio aegroto majoris omenti pars, per Vulnus Xternum in spatio interco Stali septimo prolapsa, suppuratione dejiciebatur. Tribus mensibus post mortuus jusque in thorace mentum, per hiatum inphragmatis delatum, repertum est. Aegrotus alius, qui vulnere in Spatio intercostali seXto brevi tempore sanato, in primis mensibus bene se habuerat, post undecim menses de vita exiit. Ad aut opsiti in jejunum, pars maxima te atque colontransversum cum omento majore in cavo pleurae sinistro iuveniebantur.

Eadem est ratio, qua in diaphragmatis rupturis eclopiae Viscerum oriuntur. Quibus rupturis plerumque concu8Sionem corporis Vehementem auSam Sse Supra dixi, sed adhuc, saepe effusa tantum intentione di aphragmatis ruptura ejus effectam esse, rommemorandum mihi est. Ita labor parturientium rupturam diaphragmatis commovisso dicitur. Attamen in partu praeter laborem parturientium eo quoque diaphragma diripi possu mihi videtur, ut uterus longe lateque Xtsensus ejus intentioni inter dolores vehementissime ab imo resistat. E litteris etiam oui itu magno rupturas diaphragmatis ortas SSe comperimus. Quod autem, quum numquam in aperto cadaVere ruptura dia-phragmati recens, vomitu effectu magno apparuerit atque omnes hujusmodi rupturas alia ratione ortas esse verisimillimum sit, nimis incertum esse arbitror. - Quum vires quibus rupturae diaphragmatis commoventur, majore Sint quam eae, quibus Vulnera ejus gignuntur, illae majores quoque esse quam haec ad in illis viscera abdominis copiosius et citius in thoracem transferri solsent Aegroti, tali diaphragmatis ruptura affecti, saepissime velociter mortem obierunt, interdum autem adhue diu in vita mansisse dicuntur. Quibus postea mortuis, in aperto corpore eorum diaphragma inflictum hiatu, que in viscera abdominis pervaderant, inventum est. Quae eclopiae viscerum autem, quum clopiis congenitis simillimae sint, num illa ratione re v0ra ortu sint, ambiguum habeo. De aegrotis, qui, diaphragmate direpto, mox mortem oppetebant

10쪽

quoi uinque in aperto corpore Parte Ventriculi Seu totum Ventri uuluin colon omentum aliasque partes viscerum in caVum thoraci translata DVenerunt, siles Coo per 'DPercy, hom-Weelwright et alii scripserunt. Ruptura aliqua diaphragmatis longitudinis quatuor digitorum et latitudinis digiti unius et semis fuisse narra Iur.' Etiam casum, quem supra jam diximus ab olivet relatum esse, eonferas. Cujus modi fuerint signa morbi, quae aegroti, eclopia viscerum phrenica impliciti, habuere, verba quaedam facere mihi restat. Quod si ea spectamus, quae in corpore eorum, qui eclopia viscerum asse Cti fuerint, commutata fuisse supra diximus, hos aegrotos e organis digestionis et respirationis laborasse, facile intelligi potest. Sed tam varia sunt signa tamque mutabilia, ut morbus e iis recte certoque agnosci haud facile queat et multo ullus causas, quam itum Vis erum tuli modo cominutatum, morbo subesse putemus. Confitendum Vero mihi est, aegroto fuisse, qui multos per annos tali vitio corporis affecti, numquam ex eo laboraverint, tamen denique hoc morbo perierint,' aut, qui optime valentes, Subito inorbo - Cui eclopia viscerum subesset tentati, tum autem X eo sanescentes, tandem hoc morbo rursus impliciti mortem obierint. Signa, quae in hac eclopia adesse solent, sunt: dyspepsia, nausea Vomitus alvusque restricta, saepissime et tormina ventris et angor praecordialis praetereadyspnoea, tussis et pleurodynia. Quae signa posteriora autem tum saepe desunt, tum tantulo elucent, ut haec Visceria in eclopia provocata esse haud facile nisquam suspicaturus sit. Attamen aegroti alii saepius tussi, asthmate, pleurodynia et cyanosi laborasse dicuntur. Aegroti, hae viscerum eclopia affecti seu in carcerationis intestinorum internae causa seu subito impetu suffocationis inflicti seu aliis morbis, quiecto pia viscerum contineri non poterunt, mortem obierunt. - De Signis, quae X ploratione physicali thoracis in his et opiis invenisebantur, litteris paululum modo inandatum est. Quod eo fit, ut partim ea, quae e litteris de eclopia viscerum phrenica accepi, prior aetate scripta sint, in qua ergo hae corporis explorandi ratio non satis erudita erat atque minoris momenti esse putabatur partim ut plurimi casus hujusmodi morbi, quum signa eorum parum manifesta utque aliis signis majoribus occultata essent, medicos ad thoracem explorandum non incitaverint. Ita in auscultando pectore, Regroti, cujus in corpore, post mortem aperto, maximam ventriculi et coli partem in cavum pleurae sinistrum translatam inveniebant, crepitus respirationis singularis numquam auditus esse narratur. Apud alium ab Olivet observatum aegrotum, qui