장음표시 사용
21쪽
criminabantur,) ingenuis hoc artibuS corrigendum foret, quarum provinciae communi Consensu datur, ut emolliant mores, ingenitamque ferocitatem leniant. Sed ne a proposito ulterius declinet oratio, cui potius laudatio quam reprehenSio pertinere videtur, Radclivii licent virtutes commemorare, quo in egenOS et oppreSSOS nemo liberalior, in scientia promovenda nemo munificentior; ea fuit in boneficiis conferendis modestia, Ut Saepe ignoto nomine daret, et fere laudes atque gratiam tantum sibi vitandas putaret, quantum alii probrum atque dedecUS. Hunc neque secundioris aura fortunae, neque adverSae ictus, a largissima benevolentia absterrere potuit. Illius in bonas literas favorem testantur opes illae amplissimae, quas Academiae OXonienSi ad literas promovendas legavit. Ipse porro, adhuc Superstes, Academicis Aledicinae studiosis duobus annua stipendia in perpetuum erogavit atque constituit, ea conditione injuncta, ut in perigrinas regiones proficiscentes novam semper Medicinae notitiam Undique Compararent. Quos nummos ad Νosocomium, Radclivii nomine nuncupatum, primum ni fallor) ea expressa ratione conditum, Ut clinicae medicinae studiosis proficiendi Semper in eo praesto eSSent facultates; quos denique ad has nostras aedes faciendas contulerunt Radclivit haeredes fiduciarii quis vestrum ignoret 3 Quae, posthuma licet beneficia, tamen et ei debentur, et ejus memoriam tamdiu claris-Sime honestabunt, quam diu egregiae bonitatis memoria hominibus
22쪽
Unum vobis, Socii, admonitum velim, quod nequaquam mei propositi fuit omnes de nobis bene meritos laudibus ita celebrare, ut neminem omnino praeteriisse videar. Illi quidem complurimi fuere, nobis nempe eXempla: artium literarumque ornamenta; patriae communis decora : sed literarum potius, in perfecti bledici institutione, utilitatem mihi proposui ut vobis indicarem: quaedam igitur ad hoc argumentum pertinentia ex Harveii et Radclivit vitis desumpta disserui-De quis, horum utrius fortuna eXemplo USUS, meae aliquid parti posse contradici putet, neve reSpondeat, hunc ViX pro doctrinae Suae magnitudine felicem, illum pro literarum
modico, quibus ornatum accepimus,) nimio forSan SUCCeSSu USUm esse. ΙStam vero repugnantiae diluens speciem, Simul occasione lubens latebar, Ut eorum virtutes, certe omni laude majoreS, mea qualicunque Oratione illustrare Coner. Caeterorum CommemorR-tionem, nihilo minus praeconiis dignam, quoniam vix ad omnium Vel ipsa nomina percurrenda Sumeret tempus, necesse est ut aliis relinquam post me Oratoria hac vice et ossicio defuncturis. Caeterum ejus restat commemoratio, de qUo Omnem praeterire mentionem vetat decentia; Vetat et meum ipsius, Vestrumque omnium desiderium: vetat denique Orationis hujUSCe nostrae argumentUm,
cui magnopere auxiliatur viri illustrissimi nuperius exemplum. Illum dico quem vos, Socii, quem ego, quem tota ciVitaS, quem Praecipue Academia haec nostra luget; ejus pridem patrocinio florens Praesidem illum honoratissimum luget, qui paucis abhinc mensibus
23쪽
me ad vos annuum Oratorem Constituit, nescium heu diei tam prope instantis, ut haec non prius habenda concio foret, quam ille, cujus praesentia et auspiciis instaurari oportebat festivitas, funebri ipse laudatione parentandus, honoremque a nobis debitum mortuus
potius quam ViVUS a Cepturus ESSet.
Etenim dignus erat qui ob eXeellentissimas animi virtutes longiorem vitam sortitus esset, diutiuSque humanis rebus interfuisset, tamdiu etiam quam regiae majestati, scui merito gratissimus fuit,)UniVerSO regno, patriae, neceSSariis omnibUS, Utilis esse potuit; potuiSSet Sane ViVenS Semper, nunquam enim non Virtus utiliter OPeratur: Verum quia homo erat, et ea conditione natus, ut fatali aliquando pareret necessitati, praeclare et feliciter cum eo actum eXiStimo, laudoque fortunam ejus, qui amplis honoribus functus, non apud literatos modo, verum etiam apud CaeterOS OmneS, apud Magnates, apud Reges ipsos, eXistimationem praeclariSSimam Consecutus, abiit tandem laetus, dierum atqiae honorum Satur, omni cura ac solicitudine Solutus, optimam seCum spem ferenS, et ad Linacros, ad Caios, ad Hai VeioS, magni nominis umbras, nuncius
ipse illustrissimus perVenit. Equidem negotiis procul degens, aulicorum Cultor parcus et infrequens, vix mihi is esse videor, cui illius laudandi provincia jure evenire oporteat; quum Vestrum e numero, Socii egregii, quoSdam aspicio ipsius viri familiares, ne dicam amnes et cognatoS, quibus ex diuturna consuetudine notiores Sint eae virtuteS, ea artis peritia, D 2
24쪽
ea doctrina, comitaS, PrUdentia, humanitaS, quibUS Vir summus omnium sibi, non dico Voluntates, Sed summa studia atque fiducias conciliaverit-quocirca ad futuram alicujus eloquentiam ista celebranda relinquo, Sed id unum, Socii ampliSSimi, vobis annotatum Velim, nempe Ut probe conveniat isti meo de literarum utilitate argumento hoc quoque nuperius editum nobis splendidissimum eXemplum ; Scilicet eo nunc evidentissime declaratur, maximi esse
momenti ad perfectum medicum studia politiora. Quis enim illo omnibus elegantioribus literis edoctior 3 quis antiquitatis doctrina instructior 3 quiS ad normam Romanae Graecaeque eloquentiae eXcultior 3 quis Scribendi copia ac concinnitate perpolitior 3 et quem interea vidistis Medicum perfectiorem, quem in tota arteeXercenda feliciorem 3 Sed dum illum virum lamentor, vobis pariter ac mihi flebilem desideratumque, quem Deo optimo ΜaXimo visum est e medio
nostro auferre, minUS Certe deceat gratulationeS omittere erga eum,
qui in vacuum Praesidis locum auspicatissimo successit initio. Tibi, Vir amplissime, et Susceptam dignitatem gratulor, et quod felix faustumque sit, et tibi et nobis et reipublicae huic literariae, volo exque animo precor. Sit, precor, id, quo fungeris, tam tibi decori, quam nobis commodo, Officium; magnique tui antecessoris virtutes tibi
ita aemulandas cenSeas, Ut Studia, VoluntateS, reVerentiaS NOStraS,
quemadmodum ut ille, tecum Semper feras; neque tibi sit nostrio medio discedendum, donec, Ut ille prior, Sic tu SecundUS, OPUm,
25쪽
honorum, famae praemiiS OnuStUS, artem diu beneficentissime exercitatam emeritus tandem felicissime reponas. Quod superest, Socii, VOS ObSecro Ut reputetiS vobiscum, quid et quale esset Medicina literis humanioribuS nudata, quae opinor nec digna veneratione habita, nec ea, qua jam floret, auctoritate cultu que gravis, Sed Spreta, tandem I Ulli, nec aegrotantibus neque medicis, profectui foret; ciVibUS aUtem, Opem Salutemque Sperantibus, incommodissima certe, ne dicam perniciocissima, empiricorum inScitia saepissime fieret.-Haud opus eSt Ut in ea, quae apud Unum quemque satis constat Sententia, affirmanda multus sim; scilicet artem Omnem atque Seientiam eo magi S florere, quo magis ii, qui
eam profitentur, honore et gratia habiti fuerint. Per ludibrium interrogantibus ; cui bono literarum studia 3-negantibus ullum esse sperandi locum, ut arti quod mentiuntur) novae, et antiquiS paene ignotae, quicquid proficerent literae, facillime responderi potest.
Licet enim concedamus, nihil ad novam Seientiam Valere ea, qta de ex antiquis scriptoribus juventuti Academicae a praelectoribus tradantur-concedamUS etiam, interpretum ope VersionibuSque Vernaculis, hodie patere omnibUs quaecunque aut a Graecis aut ab Romanis scriptoribus vetusta Medicinae arcana condita sint; attamen idcirco minime Concedimus, operam perdere Medicinae Studiosos, si qui literis colendis sese dare voluerint. Etenim quis ingenuus unquam dubitavit, academicarum disciplinarum et Studiorum in animis informandis egregiam esse utilitatem: iis primo
26쪽
rite imbutus puer, deinde ad caeteraS arteS ac Scientias, quamlibet dissiciles, paratior adolescens pergit; iis ludis laboribusque exercitata
mens, et eXinde nacta eXperientiam, tunc diversas rerum species
callidius inspicit, legumque, quibUS eae obtemperant, rationem facilius intelligit. Expositis conditionibus perdiscit recte colli
sagax anticipare. Et ista eadem Sentiebat Senatus noster ΟXOniensis, qui paucis abhinc annis quum leges et Constitutiones Academicas recenSerat, jam Vetustate obSoletas, hodiernoque tempori minus convenientes) id statuebat in medium Proserre, et demum, re mature perpenSa, jubere, Ut nemo Μedicinae studiosus prius Aledicinae destinato suo studio incumberet, quam literis humani ribus per Spatium quatuor annorum operam dederit-eXamenque, inter Caeteros gradum in artibus ambientes, subierit. Vos autem, Socii, nolite mirari quo tandem tendat oratio mea; rem enim pauciS, Si lubet, eXpOnam. Quando nuperrime de re medica quaestio publice instituebatur, et de privilegio eortam, quoSpenes est medicis quaestum eXercitaturis potestatem Concedere, multum et acerrime disceptabatur, rogabant quidam Ut Academicis in posterum interdiceretur id privilegii; amrmabant enim, non eadem ubique alumnos institui ratione, sed alias aliter, neque semper ad trutinam Satis accuratam eXpendi peritiam eorum, qui
aliquando docti et ad artem habiles pronunciandi sint. Si qui vero alii tanta in re indormientes peccarint, inhabileSque siverint in
27쪽
cives exire, per me quidem hos liceat incuriae suae poenas dare, minime enim is sum qui fraudulentos eXcuSem; sed unum amr-
istius opprobrii nihil OXOnienses tangere. Μolestum vobis credo fore, nec res postulat, ut in illo repellendo multus sim.-Sunt etiam qui statutum rogant ut peneS Unum quoddam collegium sit potestas in Medicina gradu atos creandi; attamen, ut opinor, neque id utilitas neque necessitas Videtur poStUlare, Ut omnes ad unum idemque exemplar medici inStituantur; nam varios hominum mores, ingenia, et StUdia reputanS, in eum inducor animum, ut sentiam utilius esse, peneS VirOS diVerSiS rationibus educatos, dummodo sit his idonea et Suffciens medicarum literarum peritia, esse jus eos nominandi, qui in medicorum ordinem rite Cooptentur. Video permagnam eSSe in Stitutionis Academicae vim moralem, non modo in ipsoS alumnOS, Sed etiam in caeteros Ordines, quum alumni in suam quiSque Vitae proVinciam diverse abeuntes, honoribus, opibuS, muneribUS graVeS, SententiaS Suas inter clientes
aut parochos disseminent et auctoritate confirment. Mihi igitur persuasum habeo, AcademiaS, donec pro Virili parte honeste agant, reipublicae decori commodo et utilitati esse. Atqui, ut aliorum sibi observantiam et studium concilient, necesse Videtur imprimis. ut liberae ipsae et sui juris sint; nemini enim morigerari Solent, qui non et eundem reverentur. Quamobrem quum non ita pridem apud noS OXonienses ageretur, utrum exteri sint in id concilium
28쪽
accipiendi, quo concilio de nostris judicium ferre Solemus, contra istam sententiam et reclamabam et Semper strenue renitendum esse CenSebam, indignum arbitratus, ut quovis praeteXtu aut qualibet auctoritate delegati, alieni consessores solennibus nostis Aledicinae examinationibus interessent, idque prudentiae esse Statui ut sum
Postremo si quid in nostrae reipublicae constitutione immutandum sit, id, quippe qui in senatus virtute, prudentia, integritate, maXimam fidem spemque habeam, aequo animo eXpecto: interea, omnia fausta precor.-Valete.