C. Velleii Paterculi quae supersunt ex Historiae romanae voluminibus duobus

발행: 1830년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 로마

331쪽

statibus vix ulla non iustissimus triumphus emeritus. Circa Alesiam vero tantae re geStae, quanta Rudere vix hominis, perficere, pene nullius, nisi Dei fuerit. Septimo serme anno Cae8ar morabatur in2 Galliis, cum medium iam ex invidia potentiae malo cohaerentis inter Cn. Pompeium et C. Caesarem concordiae ignus, Iulia uxor agni decessit atque, omnia inter destinatos tanto discrimini duces diri mente fortuna, filius quoque arvus Pompeii, Iulia natus, intra reve pactum obiit. Tum in gladiosa caedesque irium furente ambitu cuius neque sinissimus triumphus emeritus id est, omnes triumphi, quos novem E- statibus emeruit, iustissimi fuerunt. Viae ullus ponitur pro ut

Ius, ut apud Ovid. A. A. III. 508. Cognoscat faciem viae satistilla Suam.

Circa Alesiam ero tantae res. Exempl. Vetus habet Circa Al siam vero tantae res geStae, quantas etc. BURER. Pene nullius, nisi Dei. Cicero Orat. 5. quem si imitari atque primere non PossumuS, quod idem ille is Deo concessum esse dicebat. g. 2. Septimo ferme anno Aci dat malit septimum ferme annum qui tempus continuum significatur. Hanc observatiuncu- Iam recentiores inprimis Veteri.

xum librorum Editores multis Ιο- eis inculcarunt. Qua quid opus

erat, cum Grammaticorum princeps, ossius de Construct cap. 44. Veteres utroque modo Ioc

tos esse, dudum demonstrarit ex invidia Ponti a Camiliae cohaerentis Fort. Ieg. eae invidia Ponti , male cohaerentis. RHENAN. Exempl. Vetus sic habet, ut appareat legendum Pontiae Camillae cohaerentis etc. I IRER. ditor nasii dedit ei inuidia Pompeii male cohaerentis. At Iocus tam desperatae sanitatis medicum postulabat ii-PSIum cuius haec est felicissima coniectura: eae invidia ο- tentiae male cohaerentis. Nihil pulchrius, nihil quod sensum magis Perspicuum reddat. Date cohaerere legitima formula est, in qua male Pro Cis Ponitur. Liv. XXIII. 24. arbores, alia in aliam, instabilem per Se ac nale haerentem, incidentes Seneca Cons. ad Marc. 11. precari spiritus, et male haerentis. Contra idem Cons. ad Polyb. 4. cuius

morte optime eohaercntis Romanae Pacis vincula resoluta sunt.

Qui locus simillimus est Veli iano Lipsianam emendationem etiam Plutarchus confirmat in Caesare pag. 19. C. οἱ δὲ φλλοι συνεταραχθησαν, Iuliae

morte ώς τῆς ἐν εἰρήν καὶ

τος λελυμενης Ex Velleio sorte colorem duxit Lucanus I. 111. nam pignor iuncti Sanguinis,

et diro ferales mine taedas Abstulit ad manes , Parcarum , Iulia, saeva IntercePta manu. medium, concordiae pignus. Seneca Pater Contri V. . Rg.

zz. me foederi medium pignus addite.

332쪽

reperiebatur, nec modus, tertius consulatus soli Cn. Pompeio, etiam adversantium antea dignitati eius iudicio, delatus est. Cuius ille honoris gloria, Veluti reconciliatis sibi optimatibus, maxime a C. Caesar alienatus est Sed eius . consulatus omnem vim g in coercitionem ambitus exercuit. Quo tempore Publius Clodius a Milone, candidato ConSulatuS, Xemplo inutili, facto salutari reip. circa BOVillas con tracta ex occursu rixa iugulatus est Milonem reum

non magis invidia dacii, quam Pompeii damnavit

livoluntas. Quem quidem . Cato palam lata ab solvit sententia. Quam si maturius tulisset, non de fuissent, qui Sequerentur exemplum Probarentque eum ciVem occisum, quo nemo PerniciOSior reiP. neque honis inimicior Vixerat.

CAP. XLVIII. Intra breve deinde spacium belli civilis exarserunt initia cum iustissimus quisque et a Caesare, et a Pompeio, Vellet dimitti exerci ius. Quippe ompeius in secundo consulatu Hispanias sibi decerni voluerat, easque per triennium ab Sen ipse ac praesidens urbi, per Afranium et Petreium, ConSularem, ac praetorium, legato Suos,

administrabat; et iis, qui a Caesare dimittendos exercitus Contendebant, adsentabatur: iis, qui dimit

g. 3. in coertionem. Exempl. quam aestituimus. Inutile pro vetui habet: in coercitionem pernicios dici, nunc vel tirones

BURER. Sciunt.

Pr. XLmplo inutiliter faeto. Ἀα turius tulisset. tutari reo. Velleium imitatu CAP. XLVIII. g. 1. per Afran- Sulpic Sever. II. 0. ieet malo nium. Exclupi. Vetus habet pereaeemplo bono tamen a ectu reip. Afrie nium. Ego legendum puto, G, improbis Mindieandae. Vide Africanum, aut certe Afranium. Gronov. ad Liv. II. 30. ob ad BURER. Tacit Ann. q. 38 qui Ursini adsentabatur. Sic II. 128. s- Coniecturatu, exemplo inutili, sed sentati pro russensione. Fron- Iuci salutari, praetulisse vide tin. ΙΙΙ. 3. Ille, adsentantetur Sed concinniori est doctio, iniuriarum fide, creditus inimi-

333쪽

tendos ab pS quoque, adverSabatur. Qui si ante 2 biennium quam ad arma itum St, perfectis muti ribus theatri et aliorum operum, quae ei Circumdedit, gravissima tentatus Valetudine decessisse in Campania quo quidem tempore uniVersa Italia vota r Salute eius, Primo omnium ciVium Suscepit defuisset fortunae destruendi eius ocuS; et, quam apud superos habuerat magnitudinem, inlibatam de tulisset ad inferos Bello autem civili, et Ot, quae a

eissimus Cyro ubi nihil mutandum. Male Vascosan adsentie batur. X ADD.Jab ipsoque. Sic habet vetus exempl. ab ipso quoque BURER. Iunia, quem Aldus Nep. aliique secuti sunt, primus edidit iis, qui ab ipso, adversabatur. RNO verbum dimittendo friuod et ascosanus O Sit J elegantius abfuerit. g. . ad arma itum est. De in arma alii dicunt, ut Flor. V. 5. . ubi Vide Dulier.

primo omnium civium VasCO-

sanus etes Perigonius Animadv. Hist. cap. . pag. 346. scribunt: primi omnium civium. Optime. Sic II. 2 . cum ad eum, Primum omnium Romanorum, legati Parthorum venissent. Post etiam pro Hirtio aegrotante publica Vota suῆcepta esse, docet Brouisus.

ad Tibull. Ι. 5.10.

defuisset fortunae destruendi eius locus. Non imiter Martilandum ad Stat Silv. III. 4. Is 3. verbo efficaci destruendi inertius destituendi substituentem Seno- ea praes. IV. . . pag. 47.

quamque diuersa via magnam Potentiam fortuna destrueret. Cur

lius VIII. 14. a suis credebat magnitudinem suam destrui posse. Tacit. Ann. II 63. suaque in destruendo e consilia aetulit.

Sed quid attinet hanc Iectionem

eXemplis, quae cumulare facile est, defendere, cum Lucanus III. T. se destruendi legisse, Velleio imitando ostendat: Sic longius aevum Destruit ingentes animos, et vita stiperstes Imperio, nisi summa dies cum ne bonorum Adfuit, et celeri prae fertit tristia leto, Dedecori est fortuna prior. De Pompeio simile est iudicium Ciceronis loco illustri Tusc. Disp. I. I. ubi vide Davisium Iuvenalis Sat. X. 28 . Provida Pompeio dederat Campani febres Optandas sed

multae urbes et publica vota Vicerunt. Igitur Fortuna ipsius et Urbis Servatum victo caput abstulit ubi non dubitanter Iegimus sed moestae urbeS. Moestus et multus saepe a librariis Permutari, docet Drahenti ad

quam apud superos habuerat magnitudinem etc. Similiter Flor.

IV. . . de Sexto Pompei fi lio magnique famam ducis ad

inferos secum inisset, si nihil tentasset ulterius. Superi sunt Ii mine visentes, ut viri docti ad h. l. et saepe alibi docuerunt. Sic apud Graecos οἱ νω. Vide Heri stertius ad Lucian Dial. Sel. pag. 13. qui memoriae lapsu, Velleio superos relinquere, Pro

vita desungi, tribuit.

334쪽

malis, non alius maiorem agrantioremque, quam C. Curio trib. Pleb. subiecit facem, vir nobilis,

eloquens, audaX, Suae alienaeque et fortunae et pudicitiae prodigus, homo ingenioSisSime nequam, et J facundus malo ublico. Huius animo, voluptatibusve libidinibus, neque pes ullae, neque cupiditates

sufficere possent. Hic Primo Pro Pompeii partibus,

g. g. vis nobilis, elaquens, umdam Eloquentiam Curionis post paulo describit, et facundu malo publico ut vix dubites, quin

vitium haereat in Voce eloquens. Legendum vi nobilis, opulens,

ωitas magna et pulens poenae cuncta, aut praedae fuit ubi

vide Cortium Totum hunc lo- Cum more suo imitatus est ut Pic Sever. II. 46. Ab his Prisciulianus est institutus, familia nobilis, praedives opibus, ager, inquies, facundus, multa tectione

eruditus etc. Ex ADD. suae alienaeque et fortunae

et pudicitiae rodigus. Sollemnis hac in re formula Cic. pro Rahir. 3. hunc nec suae, nec alie

nae pudicitiae pepercisse quod Suoton. Calig. 36. inde sumsit. Cic. Pro Coel. 18. parcα iuventus pudicitiae suae, ne spoliet alienam. Sallust Cat. 52 parcite

dignitati Lentuli, si ipse pudicitiae suae pepercit. Eandem rem Blio modo expressit Auctor ad Herenn IV. 40. Mae pudicitiae proditor est, insidiator alienae. Rursus alio oco Seneca Pruef. Controv. . pag. 66. XPugn tores alienae pudicitiae, negligentes suae. Velleius vero in-Pximis respicit infamem CuriOnis in Antonium amorem, de quo Cic. Phil. II. 18. et Plutarcti. Anton pag. 16 C. g. 4. Huius animo. Editor Basil Cuius animo quod melius. Huius animo voluptatibus vel libidinibus etc. Locus non una labe maculatus Animo, in quo Viri docti haerent, Gronov. ad Senec. de Bener. VII. 11. Diagis erudite, quam Vere, explicat de

essus largitione Mihi venit in

mentem corrigore cui nimio cupiditatibus et libidinibus, neque

opes ullae, neque oluptates sus

scere possent. Forma loquendi Sallustiana Arusianus Mess. S. Nimitis hac re. Sallust Vst. Post tibi ducia nimius Sallust. Bist. Impotens et nimius animi est. Sed hoc loquendi genus satis illustravimus ad II. 2. Opes refer ad cupiditatibus, Nolupta te ad libidinibus. Voces voluptatibus et cupiditates transponendas esse, tum Videns, tamque necessarium est, ut id ne op-kensium quidem, virum Latine bene doctum, sed in talibus cernendis Parum acutum fefellerit,

Misc. Obs VIII pag. 52. Haec mihi scribenti alia de voce animo coniectura nascitur, priore

fortasse haud deterior Cuius insanis cupiditatibus et libidiniabus etc. Cic. Verr. V. 18. Νι- milis istius cupiditas, hoc etiam

acrior, atque insanior Pro Sull. 25. quis insaniam libidinum recordatur Seneca p. 39. quorum impotentiae atque insanae libidini ob hoc unum possis igno- Scere Calpurn. Flacc. Decl. XXIII.

Pag. 82I. Adultera, quae Per insanam libidinem, stimulis tanti

335쪽

id est, ut tunc habebatur, Pro rep. mox simulatic- ne contra Pompeium et CaeSarem, sed animo pro Caesare stetit. Id gratis, an accepi centies HS fecerit, ut accepimus, in medio relinquemus. Ad si ultimum saluberrimas et coalescentis conditiones pacis, qua et Caesar iuStissimo animo postulabat, et Pompeius aequo recipiebat, discussit ac rupit uni

ce caVente Cicerone Concordiae Publicae. Harum Praeteritarumque rerum ordo cum iustius aliorum voluminibus promatur, tum uti Spero, OStri evi

plicabitur. CAP. XLIX. Nunc proposito per sua forma reddatur, si prius gratulatus er Qu. Catulo, duobus Lucullis, Metelloque et Hortensio; qui cum sine invidia in rep. floruissent, eminuissentque Sine Periculo, quieta aut certe non praecipitata. fatali

simulatione, animo. Ic de N. D. II. T. Mala enim et impia consuetudo est contra eos

disputandi, sive eae animo id si,

sive simulate.

stetit. Sic odimus cum ditore Basil pro restitit, quod est in Edit. r. centies HS. Sexcenties HS. Valer Max. IX. I. 6. XXVII HS. Serv. ad Aen. VI. 21. de etes S. Scholiast Lucan ad IV. 820. Librariorum in numeris permutandis levitas facit, ut

nihil certi dici possit. Vide

Lipsium ad h. I. et r. rum- merum ad Leg. Cinc cap. VIII. pag. 120.

g. 5. saluberrimas et coalesce sis. Iam ante Heinsium et sustulerat ditor Basil. Recte.

praeteritumque Lege et Praeteritarumque. LRER. cum iustius aliorum volumini

bus promatur. ditor Basil pro iustitis scripsit iustis quod licet rcfragante Ieinsio, praeseram

vulgato ob simillimum locum II. 119. Ordisem atrocissimae

calamitatis, iustis oluminiabus, ut alii, ita nos conabimureaeponere. At mese idem Basil. Editor promatur mutavit in pro mitur. Nam cum saepe Ponitur Cum subiunctivo, sequente tum cum indicativo. II. 3. equites cum in multos clarissimos atquctinnocentissimos viros saevisScnt, tum P. Rutilium damnaverans. 92. Sentius cum alia, prisca 8everitate summaque cons antia gessisset, tum in comitiis habendis praecipuum egit nsulem.

Vide Interpp. ad Liv. IV. 60. CAP. XLIX. s. o. si prius

gratulatus er Q. Catulo Dic. Etiam Cicero mortem Patulatur

Catulo, ad Att. II. 24. IIortensio, in Bruto 6.

pitata Lips praecipitata ad rep. refert, ad morte Oudendorp. ad Lucan. II. 406. cuter enct. Mihi nullum dubium est, quin OX, Propter soni amnitatem elapsa, hoc modo revocanda sit:

336쪽

ante initium, bellorum civilium morte duneti sunt. 2 Lentulo et Marcello Oss. Post urbem conditam

annis DCCΙΙΙ et LXXVIII. quam tu, N. Vinici,

a consulatum inires, bellum civile exarsit. Alterius ducis causa melior videbatur, alterius erat 1irmior. Hic Omnia specioSa, illic Valentia Pompeium Senatus auctoritas, Caesarem militum armavit fiducia.

4mam imperii detulerunt. Nihil relictum a Caesare,

quod Servandae Pacis causa tentari posset: nihil re ceptum a Pompeianis cum alter Os iusto esset ferocior Lentulus Ver Salva rep. SalVUS SSe non posset M. autem Cato moriendum ante, quam ut 1am conditionem civis accipiendam Teip. contende

ret: vir antiquus et gravis Pompeii tarteis laudaret

quieta, aut certe non praecipi tata civitate. g. . annis CCIII. et LXXVIII. quam tu etc. Pg. annis Λ. CCIII. et annos LXXVIII quam tu etc. BURER. Editor Basil scripsit e annis

DCCIII. et anno LXXVIII.

quam tu etc. Sed quid ann a tinebat repeteres Nisi forte ante scribere Voluit, ut locum simi- Iem faceret alteri II 66. post urbem conditam annis DCCIX. ante LXXII. quam tu, M. Vinici, consulatum inires. g. 3. Alterius ducis causa melior Midebatur. Comparent elegantia studiosi Ciceronem Pro Ligar. 6. Pompeium senatus auctoritas armavit. Hinc sumsit Sulpic. Seu Dial. III. 12. si heognisti pertinaciam Martini armaret auctoritas. Vide quae an

causae, non Pompeio, Rum

mam imperii detulerunt. Hic Iocus, quomodo, intelligendus , sit, imitation sua docet Lucanus, certatim ab Interpp. audatus, V. 13. docuit populos venerabi iis ordo, Non Magni partes, sed Magnum in partibus 8se. Eodem addo illa Catonis apud eundem I. 319. quin publica signa, ducemque Pompeium Sequimur nec, si fortuna favebit, Hunc quoque totius sibi ius promittere mundi, Non bene compertum est ideo me milite vir eat, Ne sibi se vicisse putet. g. . alter Cos. Sic Editor Basil. Edit. r. alter COS.

salva rep. salvus esse s posset. ΙΙ. I. Caesare salo Salvus esse non poterat.

vllam conditionem ivis Scripsit, ni fallor ullam conditionem cuiusvis Sallust Cat. 17. cuiusvis opes voluisse contra illius potentiam creScere. vir antiquus et gravis. SaΙ- Iust apud Macrob. Sat. II. . Quibus rebus aliquantam Partem glorias dempserat, maXime apud veteres et Sanctos viros. ubi notandum, etiam vetere Pris

337쪽

ΠISΤOR ROM. LIB. II CAP. 50. 1 3

magis, prudens Sequeretur Caesaris et illa gloriosa, haec erribiliora duceret. Ut deinde, spretis omni-5

bus, quae Caesar OStulaVerat, tantummodo contentus cum una legione titulum retinere Provinciae, privatus in urbem Veniret, et Se in Petitione consulatus suffragiis P. R. committeret, decrevere ratus bellandum Caesar, cum exercitu Rubiconem transiit. Cn. Pompeius, ConSuleSque, et maior Par Senatus, relicta urbe, ac deinde Italia, transmisere Dyrrachium.

CAP. L. At Caesar Domiti Iegionibusque

Corfinii, quae una cum e fuerant, potitus duce, aliisque, qui Voluerant abire ad Pompeium sine dira latione dimissis, persecutus Brundusium, ita ut

antiqui, sive severi dici, ut apud Cic. Act. . in Verr. 10. tres hi

homines feteres Asconio interprete, Sunt gra es et se exi. Cavo autem, nomen Viri excidisse, Suspiceris. Vir antiquus est unusquisque vir antiquus, vel omnes viri antiqui. Similis Iocus Valerii ax. V. . i. Meet Athenae doctrina sua glorientur, vir tamen prudens Fabricii detestationem, quam Epicuri maluerit praecepta ubi recte cepit Periχonius. Vide isc. Obs. III pag. 384.

illa gloriosa. Burmannus, haec quo reserantur, se nescire lat tur. Quasi vero constructi semper ad rationem grammaticam, nunquam ad sensum, reseratur.

Sexcenta exempla huic Velleiano siluilia cum alii, quos nominare longum est, tum inprimis Gronov. Obs. III. . et ad Senec. de Clem. I. 3 college

runt.

g. 5. Ut deinde, spretis omniabus etc. Totum . . ex verissima emendatione ditoris asil. quam Pro sua venditat Schogkius, exhibemus Edit. r. ic habet Ut deinde spretis omnibus

quae Caesar postulaNerat, tantummodo contentus cum una e

gione titulum retinere provinciae, privatusque in urbem venire, et se in petitione consulatus, Suo fragiis P. R. committere decrevere Librarius privatusque Proprivatus scripsit, quod Verba, tantummodo contentu etc. ad sequentia reserebat, quae eum Caesar postulaverat iungenda ESSO, et res ipsa et Suetonius Caes. 29. declarant. decrevere. Alias, decreverit. RΗΕΝΑΝ. ΕXempl. Vetus sic habet, ut legendum existimem rcommittere decreverat. URER. CAP. . . . qui voluerant abire Edit. r. Inanis Sto Endor qui enerant abire quod Editor Basil correXit. persecutus Brundusium etc. Locus vitiosus, in quo, quid Caesar persecutus sit, desideratur. Lege et interpunge PerSe cutus Brundusium iter, ut appareret, malle etc. Terent. Dccyr. III. . . viam, quam c- crevi perSequi.

338쪽

144 C. VELLEII ATERCULI

Pareret, malle integris rebus et conditionibus finire

bellum, quam opprimere fugienteiS cum transgres 2sos reperisset Oss in urbem revertit redditaque ratione consiliorum Suorum in Senatu, et in concione, ac miserrimae necesSitudinis, cum alienis armis ad arma compulsus esset, Hispanias etere de a crevit. Festinationem itineris eius aliquamdiu mο- rata Massilia est, fide melior, quam Consilio ru dentior, intempestive principalium armorum arbitria

captans, quibus hi se debent interponere, qui non

Parentem Coercere OSSunt. Exercitus deinde, qui sub Afranio consulari ac Petrei praetorio fuerat, ipsius adventu Vigore ac fulgore Occupatus, Se Caesari tradidit. Uterque legatorum, et quisquis cuiusque ordinis sequi eos voluerat, remissi ad Pompeium.

CAΡ. LI. Proximo anno, cum Dyrrachium ac vicina ei urbi regio castris Pompeii retinetur qui

accitis X omnibus transmarinis provincii Iegionibus, equitum ac peditum auxiliis, regumque tetrarcharum, simulque Mastarum copiis, immanem eXercitum O

g. a. principaliam armorum. Qui sic ante Velleium locutus sit, reperio neminem. Vide Sche- Iium ad Hygin de Castr. o. Pag. 45. g. . sub Africano consulari. Exempl. Vetus habet Africanio, erasis i et o mediis literis. Hinc

Iegendum opinor Afrani sonsulari etc. LRER. ipsius adventus vigore ac fulgore occupatuS. Pro adventu, quod est in dit pr. Editori sal bene scripsit adventus. remissi ad Pompeium. Si de Editoris Basil correctione restituimus Edit. r. remisit ad Pompeium.

CAP. I. a. 1. a vicina eiurb regI castris Pompei retin

tur. Xempl. Vetustum habet ac Micinia ei urbi regi castris Pompei, o literae puncto deletilici Perscripto, sic o BKRER. Reti netur pro tenetur, compositum pro simplici, quod praeter Vossium ad h. . exemplis consi mat Dulierus ad Ior. II. 20. 3. Malim tamen in hac constructione teneretur, ut Editor Basil. emendavit. Nascosan retinere

regumque tetrarcharum. Exempl. Vetus habet regumquΗtetarcharum BiRER. ditor BasiI. copulam interposuit regumque et tetrarcharum quae facile

a vicinis vocibus absorberi Potuit.

339쪽

fecerat, et mare PraeSidii classium, ut rebatur, sePSerat, quo minus CaeSar Iegiones posset transmittere sua et celeritate, et fortuna C. Caesar usus, 2 nihil in mora habuit, quo minus et cum Vellet, ipse, exercitusque clasSibus PerVeniret, et Primo ene castris Pompeii sua iungeret mo etiam ObSidione munimentisque eum complecteretur. Sed inopia obsi

dentibus, quam Obsessis erat gravior Tum mal a

uirebatur. Alias, ut rebatur. RHEΝΑΝ. Rhenani correctionem inde a Iunia omnes Editores receperunt.

g. . et cum vellet. Recte Acidalius rescripsit et quo Mellet. Quum Vel quom, ut in membranis antiquis scribi solet, sae-Pe cum quo Permutari, docet

Dralieni, ad Livium XXIV. 3 . Nisi potius legendum sit quominus et cum vellet, et quo Dei

let, ipse etc. Idque nunc magis Placet. EX ADD.JSed inopia obsidentibus etc. Livius XXV. 11. propiusque inopiam erant obsidentes, quam

obsessi.

g. 3. Balbus Cornelius. Duo L. Cornelii Balbi fuerunt, uterque Gaditanus, et civitate Romana donatus, quorum alter Maior dicitur, alter, ex Maioris

fratre natus , inor. QuOS, Oumirum est, Si recentiores confuderint, cum ne Velleius quidem eos satis accurate distinxerit, ut Puteanus ad h. l. et Basilius Lexic Higior et Crit. V. Balbe Ostenderunt. Maior Consul sunfectus fuit A. U. C. 13. Vide Dionem Cass. XLVIII pag. 5 9.

et tabulam Colotianam apud Gruter pag. 298. Eiusdem menti est in lapide apud Murato rium pag. 293. Consul autem factus est eae privato, ut Velleius ait. Quae verba, a Viris doctis mirifice vexata, sic intellige: Consul factus est C eo, qui nunquam rempublicam attigisset, nullos unquam honores gessisset, ut epos de Reg. 1. quorum uterque privatus virilite regnum est adeptus. Id historiae congruit, quae non nisi praefecturae fabrum, qua in Caesaris exercitu functus est, mentionem facit. Vide Ciceronem Orotion Priseodem 28. Insignis de illo locus egi Plinii H. N. VII. 3. Fuit et

Balbus Cornelius Maior Consul,

sed accusatus, atque de iure vi garum in eum, iudicum in comsilium missus primu eaeternorum, atque etiam in Oceano genitorum usus illo honore, quem maiores Latio quoque negaverunt. In quo loco tentando frustra fuit Salmasius lin. Exerc. pag. 272. Scribendum atque de iure irgarum in eum iudicium in consilium missum. Iudicium dicit pro iudices, ut Cic. Verr. II. 18. te eae lege Rupilia sortiri iudicium debuisse Minor Balbus

fuit Quaestor Asinii Pollionis in

Hispania, mox A. U. C. 34. Pr consule Africae de Gar mantibus triumphavit; nec tamen ad consulatum pervenisse videtur. Nam quod erigonius ex marmore apud Gruter pag. 299. hunc quoque consulem suffectum

fuisse suspicatur, id vix veri speciem habet, cum ille consul non L. Cornelius Balbus, sed L. Cornelius Vocetur Triumphum eius

memorantiasti Capitolini, Strabo III pag. 257. inprimiisque

340쪽

bus Cornelius, excedente humanam fidem temeri tate, ingressus Stra hostium, SaepiuSque cum en tuto conlocutus os dubitante quanti se venderet, illis incrementis fecit iam, quibus non Hispaniae Asiae natus, sed Hispanus in triumphum et pontificatum adsurgeret, fieretque ex Privato consularis. Va

Plinius II. N. V. 5. cuius Iocus

totus adscribendus est: omnia a mi Romanis superata, et a Cor

nelio Balbo triumphata uni huic

omnium eaeternorum curru et

Quiritium iure donato quippe Gadibus genit civitas Romanaeum Balbo Maiore patruo data est. Ne hic quidem Salmasium sequimur. Tolle praepositionema, ut Omnia tertio casu dicantur et Corneli Balbo triumphata, uni huic omnium aeternorum curru etc. de quo dativo

Drahenti ad Liv. l. 11. Quae cum ita sint, liquid apparet, Velleium aliquid de accurata sua diligentia remisisse, et Balbum consulem cum triumphali confudisse. Hoc autem temeritatis e emplum non Balbus aior, sed Minor edidit, iam ante a Caesare ad Lentulum, adhuc in Italia degentem sollicitandum nis fius, ut ex Cic. ad Att. VIII. s. 11. 15. IX. . intelligitur. Quem cum ita convenire non potuisset, postea cum Caesare in Graeciam transiens, in ipsis Ροmpeii castris convenit. De quo itinere, Post Caesaris necem, fabulam praetextatam Gadibus edidit, ut Ciceroni narrat Asinius Pollio ad Div. X. 32. Maior autem Balbus non intersuit bello civili, sed Romae mansit, CaeSR-ris et Lentuli negotia procurans. Ipse in epistola ad Ciceronem, quae e i inter epistolas ud Attic. IX. 6. ait: Mihi ipse Caesar Sua

concessit voluntate, ne in iis castris essem, quae contra Lentu-ιum, aut Pompeium futura S-sent, quorum beneflcia maxima haberem sibique satis esse dirit. Si rogatus urbana osscia sibi praestitissem et . eaecedente humanam dem temeritate. II. si quod humanam

cum Lentulo conlocutus Cos. dubitante. Sic ditor Hasit bene mutavit interpunctionem Edit. Pr cum Lentulo conlocutus, Cos. dubitante. non Hispania Asiae NatuS. Alias, Asiaene. RΗΕΝΑΝ. Mihi videtur legendum: Non Hispa-Niae suae natus. BURER. ditor Basil rescripsit non Hispaniae Gadibus natus cuius coniecturam pro ditionis pr. scriptura Perperam accepit Rigaltius de Pop. fundis pag. 199. moliens etiam alia, quae Commemorare et refellere non est tanti Argutae Velleii rationi satis convenit, quod Lipsianum ingenium reperit non Hispaniensis natus, sed Hispanus. De forma Hispanie sis idendios Casaul, ad Spa tian. adrian. 1. Scip. Masseius ad Mus Veron pag. 8. et T. Hemstertius ad Thom. . Pag. 793. Etiam natus in hac lectione eleganter almitilat, ut ad Rutil. Lup. II pag. 9 . Ostendimus. Tamen aliud latere videtur, quod

acutiores me quaerant. Alius alia vulnera sanare potest, nemo Omnin. privato consularis. Omnino scrihendum, consul Librarius, cum os scriptum invenisset,

ex quo consuli facere iubebat,

SEARCH

MENU NAVIGATION