Josephi Morisani S. Metropolitanae reginae Ecclesiae canonici De Protopapis et deutereis graecorum, & catholicis eorum Ecclesiis diatriba

발행: 1768년

분량: 335페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

nos, Squillatinos, Squillacenses, Squillacenos. Sed & Silla nos fuisse dictos, nos docet epistola illa Gelasii Papae, cujus fragmentum, si tamen Gelasiti est, Gratianus resert .

Sic enim habet in vetustis editionibus . Ita nos Dilanorum caedes geminata Pont cum horrendi criminis atrocitate confundit. Errore itaque Amanuensis ex Siliano, vel Syllano, aut Scyllano, Si anum, vel Sumanum factum arbitror. Haud

enim dissicile fuit, imperitum locorum Scribam, acceptis in protocollo, Episcopatuum, in quos iura confirmare debebat Pontifex, nominibus , inde duobus il . in hoc nomine non adeo fortasse proceris exsistentibus, Simanum , aut Sumanum transcripsisse dormitantem. Haec haud rara in diplomatis ,

nec sutilis propterea hac de re 8ὶ , sed certissima nostra

conjectura est. a. XI.

tulum fretum scopuli, Scyllaeique oppidi Episcopo loeutum fuisse putaret; quum evidens sit de Castelliensi Monasterio, quod prope Scylaeeum situm

erat, ab Cassi orio &ipso Scylaceno constructum, ibi sermonem esse. Re autem vera pentile hoc nillitonus ad Epist os potius Urbis Scillite in Africa Proconsulari pertinebat, ex qua fuerunt celebres illi Martyres Scillitani, quorum acta Proconsularia habemus apud Baron. ad an. 2o2. N ex alio C. apud Ruinartium in actis sine. NM. El. 76. edit. Veron. Sic enim subscribunt Fatisinus ex parte Catholicorum , & PO nius ex parte Donati in collat. Carthaginienti tom. I. Hard. fol. Icta. & Paria ον in Gisi ad Paullum C. P. tom. 3. ibi. η . Sed ad Scylaeeum ut redeam , in CC.aliquibus Gratiani ean. 23. 2 s. q. 2. Ac in Bulla Calixti II. apud pirr. tom. I. Ll. 8 r. legitur gentile Duillatinus . In diplomate apud Uehellum tom.9.

II. Bulla apud Ughel ibidem isti imDee s . Reliquas inflexiones re nimius sin omitto . Silianum fuisse etiam Urbem nuncupatam nos d cet Malaterra lib. I. El. 17 tom. I.Bibl.

miscue usurpari videmus , quamvis eo nomine Mistianum potius indigitet Barrius lib. 2. eap. 8. An autem Jacobus ille Graecus Syllaneus, qui vis

tam scripsit Abb. Ioachimi , & Florensis Ordinis Chronologiam , Consentiae editas per Andream Riccium anno I 6 Ιχ. , ita se nuncuparit , quod ex alterutro horum locorum fuerit , videant alii. Sla habent antiquae editiones Gratiani. Vide illam an . I 328. Verum hunc canonem apud leonem se legi testatur Antonius 'ugustin. dialog. I.

Ita nos qui iem Latinorum caedes. Sa

ne corruptissime. Sed apud Anselmum Lucensem. Ita nos Scillarius rum sedest pro caedes eeminata &e. Baluz. ibid. notat alibi te si in C. Roman.

Scyllaceuorum e alibi Squillatinorem. Editiones stremae habent e Myllacenorum . Marduinus qui hoe fragme tum retulit tom. a. Cone. Iegit Scyllanorum, at monet haberi passim mantiq. edit. Sritanorum.

pit, aut correxit Transumptor Romanus , de quo supr. . adnot. 23. Lepit enim Semiuar u. Sed qui una nam Ε- piscopatus Seminarentis ὶ Tauriana

quidem olim Episcopalem habuit Sedem

252쪽

229 ΣΙ. Si autem quaeras' quaenam caussa suerit, cur ex tre

decim illis Episcopalibus, quos sub Graecis sibi suffragantes habebat Reginus , sex heic dumtaxat adpareant, illud breviter habe: ex illis, duos in Archiepiscopatus evasisse; duos item

alios Saracenorum vastatione direptos transisse , ut diximus , in Miletensem; duos tandem alios, alterum Regino, alterum Tropaeensi tunc fuisse unitos , unum vero dumtaxat. exemtum. Sane Consentinum ante. annum CIDLVI., florentibus adhuc in Calabria Graecorum rebus, ad eam dignitatem evectum non nemo vellet, quod sin ed anno Petrum Consentiae Ambivi optini Lupus Protospatha vocet. Sed quum initio adhue XII. saeculi hic Auctor vixerit, nil mirum si more loquatur temporis sui, in quo Sc Consentinus , & Acheru minus, &.Barensis ea jam dignitate fulgebant. Illud potius certum est longe antea , & fortasse paullo post tempora abstractionis Dioeceuian sub Leone Isauro peractae , a Langobardis Urbem Graecis suisse ereptam ; ac Principatuitandem Salernitano suevi contraditam ; unde factum est,ut Jo'hannis Principis Salernitani opera , Episcopatu Salernitano , anno, ut putant IDCCCCLXXXIV. a Benedicto VII. in Metropolitanum erect6 , inter huius 'Susaganeos in diplomatis si Johannis XV. Clementis II ..& Leonis. IX. , quorum postremum ad annum spectat CIPLI. recenseatur , adeoque, ut non nisi tardius, &a Romanis Pontificibus in eam extolli dignitatem potuerit. Rossa nensem deinde, suisse a Graecis autocephalam constitutam , inde colligunt alii, quod

dem at a tempore S. Gregorii VII. iam Taurianae , dc Vibonis Sedes in

unam Miletensem e luerant ab Regino Metropolitano exemtam : quum e contra Scylacena Ecclesia , dc ante sub Graecis ,3c deinde suffraganea semper fuerit Reginae, atque eius sustra- laneus occurrat in notitia Caelestini

Sic & an. i ior. qui ultimus est eius

apud

scriptionis. Meus Mili elisus est Pe

trus Ache utinus AH hiepiscopus. so) Vide adnot. GO. cap. ID

si Videri haec diplomata apud Ugheli. pessunt tommsol. seqq.

Duo quoque postrema refert Barctn.an. I 7. n. II. M ICII .n. T. Difficile autem Persuasu est. aut ab eodem Leo

ne I x. , aut a Victore II. qui anni, obiit io3 . Consentinum ad eam dignitatem evectum statim luisse . Sed hoc alii viderim.

253쪽

23o apud Campanilem in similia sue et) Malena , membranaceum quoddam instrumentum, donationis cuiusdam anno DCCCXX.4lli Ecclesiae, εν Sanctissimo Arebiepiseopo Civitatis Rufanen-Jis Domino Cosmne a Leone Maleno fabae prostet, quod in illius Ecclesiae Tabulario sue 3) conservatum suisse tradunt . Sed si verum , & adeo antiquum hoc instrumentum est, vereor ne traductoris stilo intrusus ille Archiepiscopi titulus fuerit. Etenim in nulla Graecorum, vel ultimorum temporum Rosianensis Episcopi inter aut ephalos relati mentio est. Graecam semper fuisse hanc Ecclesiam , & sub primis

Northmannis Archiepiscopalem repertam lubens fateor. Na rat enim Gaufridus sue ) Ducem RcMerium eontra volunt tem Graecorum , qui Rufano maxima ex parte principabantur , Graec4 Archiepiscopo eiusdem Sedis defuncto , Sucre orem latinum eligendo subrogasse ; nec aliter illam a Williebmo de Erentem anilia occupatam postea obtinuisse nisi liberitate urbi adferta, ut de sua gente Archiepiseopsint sibi Graeci pro libitu eligerent. At sub ultimis dumtaxat Graecorum temporibus ad eum suisse splendorem elatam suspicor. De Vibo. nensi , & Tauriano in Melitensem coactis iam satis dictum est supra sues , & nonnulla quoque dicentur capite sequenti. Amantheanus ob easdem direptionis caussas iam unitus tunc, ut hodieque, Tropaeano erat 56 ; Nicoterensis vero Regi

gnibus familiarum Neapolit.in Malenis sol. 278. De diplomatis Ecelesiae Ros- sanensis haee Romae a Petro Mennitio Ord. S. Basilii Abb. Generali audisse se Monsauconius resert Diarii Italici Bl. ait. Narrabat mihi , Rinc ani , quae est Calabriae ulterioris citerioris Archiepiscopalis Sedes fuisse

olim ingentem dipi matνm graecorum numerum, quae se vidi se commemoratis, Italia sacra ferdinandνs in Astis . Vertim a mtitiis hine annis Archiepia scopum tune sedentem , pertaes m adventantium freqAentiae , rogantiumquerit Zplomata referrentur , fusiodi cmnia,

in in perniciem ire cirrose. Gaustid. Malater. lib. cap.21. Biblioth. Sicul. tom. I. fOl. I.

seq. n. I. ues Ut sedes fuerit Saraeenorum Amanthea sub Cincimo eorum Pri eipe saecul. o. vide Andream Presby

terum apud Murat. tom. I. antiquit.

medii aevi , & quae in annalib. an.

87o. ex eo refert. Conser Erchempe tum n. II. sol. IV. n. I. edit. Pratili.,

& Cedrenum pag. G2. ac Curopalatem pag. 43. edit. Paris. Ut autem ab eis vatiata saepissime Nicotera suerit saeculo iα Vide Amulphum Calabrum ad an. p43.& 046. editum a Tainiurio tom. I. script. Regni Neapolit.,

sed potissimum direptiones saeculi li.

254쪽

CAPUT XII.

23 Ino, a quo nonnisi anno CIDCCCXCII. III. Kal. Septembris in gratiam Henrici S. Severint Civitatis utilis Domini Bonisecius IX. divulsit sue 7 , suaeque, ut prius, integritati inter illius suffraganeos restitutum voluit. Unus Bilanianensis, seu Besidiensis revera demtus est; nam tametsi Graeci illum in laterculis suis Regino contulerint, vix tamen primis tantum post Dioeceseωn avulsionem temporibus urbis illius dominium 38 habere potuerunt. At ut Consentiam , ita &Besidias Archiepiscopo Salernitano, intra cujus Urbis Principatus fines siti . erant, suffragari tandem voluere Romani Pontifices, ut ex eisdem sues , quae supra laudavimus diplomatis patet. Qui autem deinde factum fuerit, ut tot Saler- nitani Archiepiscopi Sufirasaneis ad Metropoliticam amplitudinem sublatis, Consentino, Comsino, Acheruntino, in quos postremos duos Primatus etiam jura olim ab Urbano II. Salernitano 6o reservata traduntur; Besidiensis tamen ad antiquam redierit Ronisnam Provinciam, in qua Alexandri III. aetate jam erat, non est hujus loci investigare subtilius . Quum itaque in hoc diplomate Geratinus idem ac Locrensis sit, qui medio aevo ab Graecis S. Cyriacae 6I nuncupatus

est, unde corrupto vocabulo Hieracium emersit; additi jam alii duo, Bovensis, oppi densisque Episcopatus comparent , quos ab Graecis ipsis X. aut XI. saeculo erectos suisse , ac

Regino subjectos nullus dubito 62), quod Graecum ritum , quod

apud Malaterram lib. .eap.8., & lib. Iaud.adnnt. I. 4. eap. i. & seqq.Inde factum ut illa- si) Eo donati sunt nomine a Grae-rum Urbium Ecelestae , alterius qui- ei et medi5 aevALocri rellituti, ut apud

dem Tropaeensi, alterius Reginae imb Constant Porphyrogenit.de themat lib. rentur, ouamvis unionis monumenta 2. cap. io. & Proto spat. ad an.986.Vi

- loc mox laudat . M, qtrem Lateranensi Conc.sub Martino 38 Vide iterum adnot. m. cap. an.64 .subscriptum volunt. Sed o mIO. ibi, iam Secretario I.quam in subseri- ' Conser adnot. I. ptionibus in editione latina constanter Urbani II .ea de re Bullam , lepatiar Bonensis , graece vero Bono- mutilam resuri Barcinius ad an. 1 9. niensis, quis non videt ex hoe unicon. 38., integram exhibet Ucheli. l . Episcopo extundi nil erati posse. Sed

255쪽

quod semel habuerunt, ultimi deposuerint , ut sequenti capite demonstrabo. Nullam interim Episcopatus cithacensis mentionem heic vides 633, quod sub Alexandro III. nullus adhuc eget, atque totam illam corruere necesse sit fabulam, quam de Trium Tabernarum Episcopatu illuc translato obtrusa, nobilissimae Ecclesiae foedat originem. XII. Postremo illud non omittendum , aliud diploma ab Eugenio III., quo jura etiam Metropolitica Ecclesiae Reginae adserebantur heic ab Alexandro memorari. Id obtentum occasione illarum, quae inter Eugenium III. de quoi unice intelligi diploma potest ), ac Rogerium Siciliae Regem intercessere simultatum , quarum ex Roberto Montensi 64 , ac Romualdo Guarna supra meminimus, secuta inde concordia suspicari possumus. Et obtentum quidem ab eodem fuisse Rogerio, si tunc datum fuit , oportuit et quoniam ann5CIDCL. restitutae Eugenio consecrationes sunt; ille vero iam anno CIDCXLVI. Archiepiscopus Reginus diplomati Cephaludens s Ecclesiae subscribit, quod apud sues) Pirrum legitur. Sed in hoc excursu iam satis ultra metam collimasse , atque ex parecbasi tractatum fecisse video.

id omnino rem eonficit. ζuod Epist patus hujus una eum Oppi densi nulla in Graecorum dispositionibus mentio. at vero ubi primum sub Romanis Pontificibus comparent , Graeci ritus in quo , & diu perseverarunt , comparent. Sub postremis igitur Graec rum temporibus erecti , quae caussa fuit, ut ex diari possibus exciderint . Vide quae de eorum ritu dieam cap.

seq.

Vide quae de hoe Chron α

diximus cap. praeced. adnot. qI. Tres, vel quatuor , qui ante haee tempora

in truduntur cathacenses Episcopi , aut

ex spuriis, aut ex eorruptis monumentis originem trahunt. Non antiquitate

enim vero, sed certe nobilitate multi Calabriae praestat hodie haec Eeclesia. Min Vide supra hoe cap. n. I.& 2. 6 Pirrinot. Eccl. Cephalaeditanae in I aelmo tom.x sol. o. in diplomate , quo acta omnia , & pacti nes inter Ecelesiam Cephalaedensem,& Canonicos Repulares S Auetustini, seu Monachos S. Mariae de Balnearia , quorum prior Iocaelmns as Sedem Cephalaedentem evectus suerat,

confirmantur.

256쪽

CAPUT , XIII.

Ad Protopapas redit oratio, sive Calbedralium , sive Pleblam Curiones , qui in Calabria sub Graecis fuerunt . De S. Leo, ne Episcopo Catanens, o Demetrio Episcopo Cor rens priadem Ecclesiae Reginae Protopapis. Reliquiae Protopaparum in Calabria ae Sicilia A postquam ad Romanum Patriarchatum, rediere. De Protopapa Messanens, ac ritu graeco-tarinosis ejus Ecesesia diligenter hactenus servato aliqua ex proposito. . Item de Protopapa Corcyrens , ο an Neapoli aliquando υλguerim Protopapae' t

I. Ub hoe igitur Graeci Patriarchae in melesas siciliae,

oppositaeque huic regionis, quae in Calabriam iam evaserat, tyrannico ita perio, ritu graeco universim invect6 , audiri primum utrobique coepti sunt Protopapae . Exeat nunc quisquis ille sit superstitiosus latinae linguae censor, erecto'que. supercilio, me vocet ad serulam , quod de Protopapis agens, qui in antiquo Bruttiorum tracta fuerunt, titulum do Protopapis Calabriae, non Bruttiorum posuerim. Ita si lubet 'scribant alii si): per me licet . Ait 'go sequar, quo morecta ratio, non quo superstitio ducit. Etenim si tunc Protopapae heic suerunt , quum non iam Bruttiorum amplius, sed Calabriae haec regio nuncupabatur: is prosecto esset palam committere anachronismum verborum a , & contra Geo graphiae leges peccare, ubi de Protopapis Bruttiorum instituere sermonem vellem. Pudicus ut siti quilibet linguae latinae cultor, res, loca, & tempora ita componere satagat, ut voces rebus, locisque, ac temporibus aptet , dummodo usu

parae ab latinis, si haberi possunt, non a semibarbaris fue-Gg rint.

257쪽

rint. An & Calabriae nomen, quamvis graecum, non . Misere Romani3 Quid vero si non adhibuerint 8 Uteret ego ubi de rebus agerem, quarum nomina, excisis jam diu rebus latinis, adparuerunt. Adcuratus itaque Scriptor, ea debet locis dare nomina, ut adposite scribat, quae tempori congruant, quo de scribit. Sic ante VIII. Saeculum Bruttios verset, post illum Calabros. Quis plane sapie a risu sibi temperaret , quum castissimum utinae linguae Scriptorem . scribentem legeret Pythagoram scholas Crotone in Bruttiis erentasse , quanta vix centum quinquaginta 33 a Pythagora annis Bruttii auditi sunt λ Sic & inficete scriberet quispiam de Chri litanismo Aboriginum , Ausoniorum , Oenotrorum , Chonum, Pelasgorum , ubi origines Christianae Religionis in Italia inue. stigatum pergeret; quum praedicationis evangelicae tempore, ne vel illorum in nralia populorum memoria esset. Neque vero haec ifrustra a me scripta putes. Expertus sum enim

aliquando virum doctum, ita in latina lingua delicatulum ut propterea de hac mea Patavinitate, iure an injuria , alii

videant, vapulaverim'. 'II. Sed mea prosequor. Vigente itaque in Calabria hiaritu graeco, non in plebibus msseo, vicis, pagisque ex mωre Graecorum institutos esse Protopapas arbitror; sed in Cathedralibus etiam Ecclesiis, qui utrobique latinae . Ecclesiae generis utriusque Archipresbyteris veluti successerunt. Postre. inum hoc ex domesticis exemplis in primis eolligo: quorum alterum ex Auctore secundae vitae S. Leonis Thaumaturo supra laudato conjecturis eruo: alterum vero ex Biographo sὶ S. Eliae Ennensis serme contemporaneo diserte test tum habeo. . Ille enim postquam de S. Leonis ad singulosor

di. s33 Prima sellieet Bruttiorem eru- te a Tullio Tusculan. qq. t. eap. s. sytio adversus Lucanos ot ympiad. CVI. & post illum a Gellio lib. i . eap. 13. a Diodoro figitur ann. sirciter R' Tarquinio Superbo Regnum obtinemmae conditae 398. de qua supra dixi te Pythagoram in Italiam adpulitis p. Io. Ednot. 4I. . Ad adventum au- traditum. Vide Corsin. in lassis At-tem Pythagorae in Italiam quod tic. rum. 3. sol. III. Olympiad. 62. Met , tametsi. veteres etiam Script - - vise eam Ioen. io. ,&adnotas. rex vivisi sint , aliis Olympiade 6 ., Edidit Octav. Caietan. t m. a. aliis or. , aut εχ. illum figentibus ; sa M. Sicul. Reeudit Pinius in actis M. iis inmen est hoc lo co adnotare diser- ad diem 17. Augusti.

258쪽

CAPUT XIII. ars

dinum gradus peram a Cyrillo Regino Archiepiscopo pro

motione sermonem complevit, sic porro ΓM insit. Ordinarum .d Presbterarus o tum post se missas renere, res Eecissam- eas di more , Morarum caunam gerere , pauperibus ministrato,

Claro providere, erudire populum s Cyrillus J instituis. Put runt equidem quicunque in verba haec , & sequentia Mnimum intenderunt , S. Leonem in Regina Ecclesia Archidiaconi munere sensium , quod Archidi onorum propria ibia officia viderentur. At , i ut qui Archidiaconus esset, iaPresbyterum ordinaretur , ab universali Ecclesiae consuetudine mirum in modum tunc 8 abhoruisse non . animadverterunt . Notae sunt in Historia Ecclesiastica, & Aetii Adichidiaconi Cpolitaqi, & Honorati Salonitani, R Johλnnis Cabillonensis ρὶ, novissime autem & saeculo XII. spirante Pediui Blesensis . querelae , quod ex Archidiaconis promoveri ini Presbyteros cogerentur : quamvis Blesensis aetate id usu iam inductum, deinde vero & lege firmarum, ut promoverentur, videatur; quod satis indecorum, ae turpe, non Presbyterum,

haud quidem vicaria, sed ordi haria iurisdictione si o) omni

bus praeesse Presbyteris , existimaretur. Ante saeculum X. unum fortasse in Ecclesia latina o irrit exemplum si I Hinc mari aetate, qui in Ecclesia Rhemensi monita scribit Gonibaris 3e Adbelardo Archidiaeonibus Presbteris , si vitiata inscriptio non est, quum illos, ad quos monita Hincmarus dirigebat, Arct presbyteros potius Flodoardus Iχὶ vocet. In Ecclesia autem Graeca nullum omnino exemplum, nisi in Exocatacoelis Cpolitanis reperies, quos aliquando Presbyteros fuisse Cossinus scri-

Q Apud Caietan. sol. ra. λaud vera retulisse observat Lupus in

τὶ Leonem fuisse Cyrilli Arehi- Can. r. Andegavense tom. 3. O . diaconum adnotatum orae apud Caie- io Expugnari tandem ut Presby-tanum : relatum quoque in Catalogis ter fieret passus est Blesensis , quod Reginae Ecclesae in Cyrillo. argumento est, iam aetate illa Arct, 3b Vide Thomassis. p. i. disti N. diaeonos promoveri in Pr 8vteros p lib. a. eap. 19. n. 8.& cap. m. n. 4., de tui M. Ceterum , qni deinde id leget seqq. , cautum fuerit , conser laudat . Th V Adi supra caput 6. adnot. R. uiamin. p. I. lib. a. eo. 2 n. s. Si autem antiquius exemplum optas, cir) vide item Thomas. Ioc. mox vide quae da Novatiano resere Eul, laud. , & adnot. 8.gius apud Photium in Bibliotheo sol. ia Flodoard. in hist. Ecel. RMISI., si tamen vera frit . Iure enim mens ,

259쪽

hit, idque certe post saeculum X., quod neque' obtinuisse ,

neque inter eos tunc temporis adnumeratum fuisse Archidi,

eonam iam si 3 supra demonstravimus. Dixeris itaque ex reis latis Auctoris verbis oeconomum potius fuisse Leonem, quod officium in Graecis Ecclesiis, & primarium erat r ), 3c

nullatenus omittendum . Tum vero maxime, quod in Eoclesia Romana , aliisque occidentalibus consulam haud raro cum Archidiaconatu is fuerit, nec exempla desint in inrientalibus. Nam & Anatolium λ Episcopum Cpolitanum in Andream Eutychianum, quem promoe 5 sub honoris specie ad Presbyteratum Aetio, Archidiaconum suum delegarat, totius caussae, ti durae Ecclesiallicae dispensationem transtulisse sis)S. Leo Papa scribit. Verum oeconomos hujuimodi , qui simul Archidiaconi erant, & quorum illud praecipuum, ae sollemne munuς, ut inferiotibus Clericis praeessent, nunquam nisi e grada Diaconorum veteri in Ecclesia fuisse assumtos iam abunde demonstratum. Haud multum nostro dissimile nitas. Epiphanii Episcopi Ticinensis exemplum est, qui ab Episcopo Crispino, nondum bene vesticeps inter Diaconos adlectus , Omsem si in Ecclesiasticae eonversarionis substantiam σῶυitias pauperum administrandas accepit. At Epiphanium Crispinus, neque ad Presbyteratum evexit , neque Archidiac num secit; quum Ennodi6 vitae illius Auctore, a quo haec

desumimus, adtestante, Archidiaconus in ea Ecclesia esset Silvester ea rempestare probarissimus. oeconomia propterea e

iusmodi ab Episcoporum quandoque lubitu pependisse vide-

Cap.,n. , & cap. n. 9. i Vide Canones Gangrenses 7.& unde oeconomorum , qui ab Episcopis conliituebantur , origo e &can. 26. Chalcedonens. , ex quo neceb stas illos eligendi imposita Episcopis est, deinde ean. II. Nicaen. I. De illis quodue Iaifinian. l. 2. de Epist. &. Gerie. De oeconomo item M. E. C litan. diximus supra nonnulla . Vide Goar ad Eueholog. pag.

ι Notissima est sub Sixto S. Lamrentii Archidiaeoni sui his laria . De melio quoque Papa sic habet A. tur, ctor lib. Ponti flesi in eo. Antequam

rus esset , omnia bona Gelasias tradidit Archidiacono . De Lucio item. Hinc omnem potestatem Mesema dedit Aeehidiacono dum ad palponem peree ret. S. quodn. Isidor. epiti. saepe la dat. ad Ludifred. Couisam p umem de comm*nione ipse i Arehidiaconus Melit, edi Disc a dineis,mClericis parter proprias idem δι' ibuit.

i Enno us in vi a S.Epiphanii Epist. Titinens apud Thoauliam P. I. discipl. lib. a. cap. ῖ. n. O.

260쪽

tur, nee eertum simul Archidiaconariis suffest argumentum. Fatendum nihilominus id muneris in Orientali Ecclesia Prevbyteris potissimum fuisse conlatum, quo praeter innumera alia argumenta si 8 , vel ex illo Glabri Chrysostomi loco conficitur, quem liset alio intortum laudarunt Iνὶ Trullam Patres: PresbFterorum iis Melestis Oreonomia estis V um antiquioris id ritus suisse, satis ostendit sequiorum inniporum: Ecclesiae Cpolitanae disciplina, in qua Magnus oeconomus , primum ut supra seto innuimus inter sex Diactam Exoc lacoelos locum occupabat. An non putaveris illius. Ecclesiae morem ceteras em Patriarchatus Ecclesias lubenter susso A. cutas, quum is maxime fuerit Diaconorum institutioni comsormis Utcumque tamen se se res habuerit quamvis,&ego ultro dem libentissime , Leonem in ordine licet Priayterorum, Reginae Ealesiae ab Cyrillo Oeconomum constitutum; illud tamen nemo eripiet milu, msi s ussas tenere idcirco necessarium non fuisse, quod id muneris non ad oeconomum, sed ad Protopresbyterum, seu Protopapam spectaret, ut capite septim 5 observatum pleoissime. Itaque Protopresbyterum fimul & oeconomum Reginae Ecclesiae suisse S. Leonem com. cludendum . videtur, Pod officium illud non iam ordinati vis priori rati , sed industriae & merito in Ecclesia Graeca con-ilatum fuisse ab remota antiquitate , ut supra etiam saa in stendimus', exempla non . desint. Hinc scilicet, non aliter ac Crispinus Ticinensis idoneum sibi succetarem Cyrillus delinoiat, quem Cives Catanae praemature eripientes, magno . cum , eqrum Ecclesiae emolumento praeveniendum putarunt . - III. Sed luculentius rei, qua.de agimus, testiminium ex

a cap. 2. per tot.

'Trullani ΡΡ. evn. i s. , ut septem illos Diaeonos , onos Apostoli elegeriant ilo modo aItaris , sed eleemosyna-T MN 4 ac redituum ministerio fuisse manciparos lubilirent . Qua in re . nam turpiter lapsi sint , vide Tho- massi P. I. lib. I. eap. II. n. II., & 12. UDId statim dorere Chrysest. voluit, non ita propnam Diaconorum, rerum Ecclesiae temporalium administiationem esse, ni credi etiam aliis non possit, quum ejus aetate oeconomiam Prubyteri gererent , qua de re mox a

not. anteced.

SEARCH

MENU NAVIGATION