장음표시 사용
231쪽
pacto, ut Nicolaus ipse T. Pontifex, si quis alius infracti ps ctoris , ac justi tenacis, in epistolis si ad Imp. Michaelem, Archiepiscopi tantum Syracusani , non Episcoporum
omnium Siciliae consecrationem abs se fieri debere repeteret;& Gregorium Asbestam , Syracusanum tunc Metropolitam , Photii Symmystam, & initiatorem , quod tanta adversus legitimum Patriarcham Cpolitanum Ignatiuin molitus esset, adversus Patrem, o . Poriarcham suum impietatis iacula raemisisse dicere non dubitaverit. Quamobrem vel ' ipso S. Gre. gorius VII. alter Ecclesiae Ronianae iurium defensor acerrimus, . vix redditis Romanae Sedi ab Northmannis Calabriae Episcopalibus, fundatoque recens ab Rogeris Comite ex reliquiis Taurianae, gique Vibonis Episcopatu Miletensi , hui, ius Urbis Episcopum conseerare recusavit sa o nis diligia sere e carmina i4 iustiriai, Militensem Ecclesiam ad Rhegiianae
Parochiae eonsecratio nem non artinere eonstiterit. Ita scillitat
sartam tectam Reginae Ecclesiae , quam a Graecis accepe.rat in Calabriae Ecclesias jurisdictionem , & antea, & tunc servatam voluit, potius quam recens collatam. Illi porro . fasile. innotescere poterat , quibus limitibus. Reginae Provimciae fines coercerentur , si nova illi contulerat jura, nisi adquisita potius sub Graecis eidem animo obversarentur, quae
ab Romanis Pontificibus rata ab antiquo fuisse , sibi satis m. rat perspectum. . fIX. Quod autem Syracusae ea hodie iura non habeant , non idcirco, quod tamquam ab spuria origine petita, resci .serint Romanae Sedis Antistites, evenisse putes. Gregorium enim Ashestam Syracusanum Metropolitam, quod Photio assi haeserit, eiusque Dagae4iae actor potissimus fuerit, ea de caussa,inon in persona modo, sed etiam in Sede mulctatum fuisse , vulgare commentum est . Translato a Photio Nicaeam
Gregorio, Theodorum 33 in Syracusana Sede illi suffectum,
. ' u Ariss i Ni aus I. epist. a. , Se 9. de Iohanne de divin. Sieul. ois. eap. I i. 'ulpus cap. super. adnot. 62. & IOI. . l.79., ait, Theodorum hune Syracu sa) Huius epist. habes integram sanum Episcopum haud exilli mari , cap. seq. quod Gregorii depositio, eui ab Igna- 33 . Vide adnot. 74. eiusdem eap. tio suffectus Berat , a Sede Apsaicaro. Nec adnuitendum, quod Can. de non suscepta remansit infirma, ut loqui
232쪽
Archiepiscopum adhue 'adpellasse Nicolaum L superius' obse vavimus. Ea extinctae in illa urbe Metropoliticae dignitatis vera caussa suit,quia captis ab Saracenis anno IDCCCLXXVIII.& ad internecionem usque deletis Syracusis 34ὶ, atque Ar chiepiscop6 quem Sophronium putant ὶ captivo Panormum abduct6, ibi amplius omnino Episcopi consecrari deserunt. Contra vero, qui Panormi, ubi Agarenorum Amirae Sedem fixerant , sub eorum iugo vivebant, Graeci plurimi, ibi pro. gressit temporis sibi Archiepiscopum delegerunt, eaque in Urbe illum repertum ab Northmannis suisse anno CIDLXXII. quum Panormo potiti sunt, diserte narrat Gausredus Mai terra sue), cuius locum frustra vexavit Albertus Piccolus Scriptor Meuanensis. PInde aequissima factum ratione est, ut SP racusano Archiepiscopatu stib Saracenico imperio sponte sua jamdiu suppresso, rata potius Panormitani Archiepiscopi, iumedio nationis perversae adquisita iura , habuerint Romani Pontifices Alex. II. & Gregorius VII., ut ex diplomate Calixti II. ad Petrum Archiepiscopum sues Panormitanum perspicuum est. Episcopatum deinde Syracusarum ejusque olim suffraga.
tur MeoIam I. scilieet an semper re- ce reeme Iutam, dote , O amentis mansit infirma Ipsum Theodorum Ecclesiasticis aueent. Archiepiseoum qui Archiepiscopum tandem SIraeusinem ab impiis deiectus in paustera Focis iure reo gnoscit laudato loco Nimia . s. S. eae, quaret ἐν timidus, vatio, De hoe Archiepiscopo Panodi graecus , euhaim Chrsianae res hioiasmum ad Amiram dues' iis Thec&H pro posse misequebatur, orantes rest sus Μonachus ejus Socius in epiti. ad rauru . Hunc Archiepiscopum Graec excidio Syracusarum ad Leonem A rum Nic demum fuisse ex diplomatechidiaeonum edita rom. I. p. a. S. R. I. 'Calixti II. ad Petrum Archiepist. ει- vel C. diplomat. Sicil. sol. Inquir normitanum . recte coniicit Pirrus noti boni quiqham erit celeberrimus iste D. I. Eccl. Panormitan. poli exactos Sa-eiliae Arehiepiscopus. Et infra Archim racenos ibi. s . , dc seq. edit. Venet. ubi Iiscopi eomburendi coepere consilium .. & abunde respondet Alberto Pieeolota. ue in hune m,di m mali eo lyarii qui in differt. de antiq. tur. EeM. Si-iγinne, o in Arch zepiseopum e notat Cul. I. p. cap. 7. , & 8. haec verba fauestum Consilium di parum est. apud Malaterram intrus, voluit. ει- 33 Gaufiedus lib. 2. epii . 4 . de normum captam ab Narthmannis sui DRoberto, de Rogerio Panormo adepta se sub ipsa anni ro r. initia io. Ia-kiauens sic habet sol .aol. Biblioth. Si - nuarii eon: at ex In noto Barensi ad eui. tom. r. Ecelesiam Ss. Dei gemtricis eum ann. edito a Peregrinio trim. q. M eloe, quae antiquitur Archiepiscosts- edit. Pratili. ibi. 34 . Vide Murat. intας fferat, sed tunc ab impiis Saracein annalibnix υiolata templΝm superstitionis eorAm 6 Lege integrum apud Pimvnfacta erat, cum magna deistione catholi- laud. sol. 8a.
233쪽
aaeos, teste eodem Gausredo. 37 restaurare adgressi sunt Nori, manni , electis a Rogerio Episcopis, Agringentinae Ecelesiae Gellando Allobroge, Mazariensis Stephano Rothom agensii , Syracusanae Rogerio Provinciali,& Catanensis Monacho quodam Brittone, quem An erium vocatum fuisse ex diplomatis noscimus . At prius Troinensi Ectae sitae iam dederat Robertum, non suum , ut Pirrus putat, gentilem 58), sed Italum hominem. Verum haec prosequi nostrum non est.
Oeeasione data de reditu Calabriae , atque Siciliae ad antiquum suum: Patriarcham Romanum agitur . Reginae Ecclesiae ius Metropoliticum sub . Graecis adeptum , a S. Gregorio VII. . . i. ii sarium rectum servarum fuisse uberius ostenditur. Alexandri III. diploma , qud iura lilius adferuntur, quodque δε- perditum putavit iubellus , ex autographo. Mi r . De Di- cvatibus Reginae Ecclesiae straganeis nonnulla delibantur.
I. Ccasione potius illius mox laudatae S. Gregorii VII. . AE epistolae ad Rogerium Comitem , illud hele etiam obserυare libet, falsum fuit se virum doctilsimum Chiis lianum Lupum i , & quot quot illum secuti sunt ducem, dum ex male intellecto quodam Roberti Montensis loco, Northman nos utramque Siciliam adeptos, Sedi quidem C politanae sui, traxisse Episcopos , sed ad Hadrianum usque IV. Romanae non reddidisse putaverunt. Narrat quidem Montensis sa , Willielmum Sicilias Regem eognoment6 Malum Rogerii Regis filium, cum Hadriano PP. pacem fecisse concedendo ei con-
πὶ Gansred. lib. 4. cap. 7. sol. Nicolai de Epist. Visitatori cap.
23 i. edit. cita Catalari. in hiit. 7. Synod. n. 8. tona. xηὶ Conser Pirrum in notitiis Mese a. Concit. R Q. Iτεῖ. LI. Metis sol. 232., tk Trcinensi fol. 4. a Robertiis Abbas de Monte in At Italum nominem fuisse hunc Ro- supplement. ad Chronograph. Siaeher-bertum diserte testatur Malaterra lib. ti cemblacensis tom. a. Bibjioin. Si-4. cap. 23. . cul. sol qui id ad ann. Ii 37. refert. si Lup.in Schol. ad ean. 6. Sardi, Ra minus adcurate.
Cens. tem. I. lol. 299. edit. Venet.
234쪽
fisamones Episcoporum Regni sui , re Duratur , sicut antiquLmsi eas habuis 'Einefa Romand , unde discordia fuerar imeo Patrem suam iRogem Rinriwm, , Innotentium, , Eugenium Romanos F-νi es. At vero , primum fuisse' Willielmum qui concesserit ι is neutiquam scribit: quod equidem si scripsisset, haud maiorem certe fidem mereretur , quam tot sincera utriusque, Siciliae Ecclesiarum diplomata a Northmannis Prin-'cipibus elargita, ex quibus Romano Pontifici vectigalesctas statim fuisse illas Eeclesias constat.' Verissime enim di-3xerat Paschalis II , in ieci quod ad Petrum Episcopum tuno Scylace num , deinde Panorinitanum Archiepiscopum , ' anno' CIDCX. dedit diplomate 33 , qu6'Scylacenam Ecclesiam special, S. A. protectione prosequitur , quod Deo auctore per
frenuissmorum fratrum Roberti quοπdam nobilis memoriae Ducis , c ' RUmi.' Comliis Iabores , atque victorias , ram ex illas scilicet Scylacena quam ex ceteris Calabrorum Elchesiis, Graecorum t ranniea cessavit invasio. Non cessari autem , sed mutatam per illorum victorias tyrannidem dixisset , si eivgo ereptas Ecclesias , Romanae Sedi non reddidissent .Tam itaque spectant Montensis verba discordiam Hadrianum inter, atque Willielmum , anno CDICLV. occasione Henrici S. R. E. Cardinalis in Siciliam Legationis: excitatam; propterea quod hi Pontificiis litteris Willielmo Salerni , primo post Rceteris Patris mortem ann6, exhibitis, Regis titul6 non donaretur, ut Romualdus Salerni ranus narrat. Tunc nimii um , quemadmodum in s milibus, inter Romanos Pontifices, ac Reges quas Deus avertat, dissensionibus evenire silet, prohibiti Episcopi fuerunt, ne Romam consecrandi 'pergerent e praeseristim vero, quod admissis jam in utroque Regno' Metropol, tanis, nova tunc ea reservatio quoad omnes Regni Episcopos,& aliquo colore impugnari posse videretur. '- II. Illud vero nee semel sub Northmannis ante Hadriani tempora accidisse ex illorum temporum Historia comper-
. . D d a tum , Conser diploma signatum B S. R. I. Resert ham Baron. an. II nig Anrilis indiet. a. an. arto. apud n. h, sed an. seq. Murator. ia A '
235쪽
tum est. Primum sane, quum post , mortem Willlelmi Apuliae Ducis ex Roberti stirpe in eo Ducatu postremi, H .norius II. Rqgerio Nillielm Mali Patri, quum non adhue. Rex, sed Siciliae Comes esset, illius Ducatus concedere, ut vocant, investituram noluit. Tanc enim , ut idem Romual eus ψ narrat, excommunicatus ann6 CIDCXXUII.ab Ho norio Rogerius est, quia non perminebat ut Siciliae Episcopi
venirent Romam. Denus e communicatur egiam ab eodem Papa,
quoή . indebitum titulum sibi , , nomen Ducis filiser , inconsurin Romanε Pontifice arripuisset . At pax deinde , Beneventi se menti ann5 conclusa eit. Tamen haud absimilia evenisse po-Hea, quum inter Innocentium II. eundemque Rogerium de favore Aἡacleto Antipapae praestito, deque Regiis titulo ab
O extorto cqntroversiae efferbuerunt, admodum verisimile est.
oliqius etiam inter Rogerium ipsum, x Eugenium III. hac de re aissensiones intercessit se satis tonui: Romualdus 6) , quum anno CID . haec scribit Arehiepiscopos, er Episcopos. errae fuae a Papa Eugenio iussis eonferari. Ur
autem ex his, utriusqu3e Siciliae Episcopos , i aut sub Honori ia ut sub Innocentio, aut sub Eugenio primum fuisset restitutos strudens nemo concludit; ita: porro, neque sub H driano. Quamin. Gre' omnia completiens recte Montensis de Willielmo dixerat: unde dii ordia fuerat inter Frurem tuum Rogeriam , tr Inno-eeutium , o Eugenium Romanos. Ponti es. Subdit , propterea Idem vero Apostolicus Hadrianus c 3 et Regnum Sici- ιiae . o Ducatum Apuliae , o Principatum Cuuae . Ea scilice ς de caussa, bello a i Willielmo in ditionem Ro nam anno, CIDCLV. illato excomm qnicatam ab Hadriano illum suis. iis scribit Cardinalis de Aragonia s7 . Sed pax sequenti an-ἐno, Pontificem inter ac Regem conclusa illud egit, um con- .secrationes etiam Episcoporum utriusque Siciliae iterum redderet. Et ita quidem Robertum , quem sub Sigeberti nomi-
Resert hare eadem ex Romualis di Chronie. Baron. ad an. II 28. n. sed ad an. potius antecedentem pertinere videntur. Vide eund. Murata in an tibia . ne
236쪽
ne laudat, ine Sigonius 8 intellexit . Extant eorMordias apud Baronium υ ex quibus rei gestae. series in opti ,
mo lumine collocatur . . IIII. Illud itaque certum omnino esse debet, Northmam nos, ut Calabriam abstulere Graecis, illico Romano Patriar-ichae, & quas invenerant, de quas sentirunt Sedes subdidisse, quemadmodum & secerunt in Sicilia , quum illam deinde ab immani Satri norum peste liberarunt. Hoc explomatis abunde patu, quae utriusque regionis Episcopis
passim dedere, quaeque videri apud Ughellum, & io) Pi γ,
nam possunt. Ad nos enim quod adtinet, integram heic t bet reserre S. Gregorii VII. Epistolam a I , ex qua plane dignoscitur, expulsis vix Graecis, Calabriae Ecclesias , earumque potiorem Metropolitanam Reginam, nihil dimota politia, quam tamdiu ratam habuerat Romana Ecclesia, eidem fuisse re tutas . Sane non ante annum CIDLX.Regium Gramcis eripuit Robertus i Wiscardus, quo primum tempore D icis Apuliae , atque Calabriae titulum adsumsisse Gavilaedus siet & Ostiensis scribunt. Quinam tunc suerit Reginus Archi piscopus, & an ibi remanserit, an cum Graecis Scylaceum, quo in Urbis deditione ex pacto se receperunt, abierit, omnino me latet. Nam, ut obiter dicam , Rceterium illum quod
no II 3. fol. 43. edit. Bononiae IIS eripiens, inquit, Hadriam Pontifici comferationis lassico pomm suorum. ο) Baron. ad an. II 6. n. q. &seq. Sie in concordatis illis. Confrer tionet, vi statisnes Ithaere Romana P cIesa Dei et Apuliae, vel Calabri e C --ιarum ... Civitatibas illis excepi;s, inguibus tersma myra, HI mfrorum I
redum riis tempore Iner 3 ... nis eum voluurate nostra, nostrorumque hem tam---
In Sicilia quoque Romana Ecclesia esu- seerationes , m ustationes habeat ore. io Satis est vel in Pirro. legere di- plenis Ronerii Comitisan. Ioy I. AnDgerio Episcopo Catanens concessum t m. I. fol. H. edit. Venet. Per di
demque Romanae Sedis Apsei rectrum dante , or concediente, . ets. Discopos censecrante. Consteratus ibidem dieitur ab Urbano II. Anterius, cui da tum diploma. ii Elt epist. 14. lib. o. ir) Gaufred. Malaterr. lib. I. cap. 36. liens. Iib. q. cap. I 6. eπ tvuc, inquit ille, coe is Dux rhellari. iamvis autem Willielm is Apulus I b. a. bicolaum II. hune illi titulum conglisse scribat s. l. i yo. I. l. Biblioth. licui. Robe tum A se δή colaus hsuore Dueat . non eo tamen usuqest , priusquam Calabriae Metri,pk,lim adipisceretur. Vide etiam ..dnot. 24. cap. I
237쪽
post Willielmum Ferrobrachium secundus traditur ex No thmannorum genere Apuliae Comes ) Neocastrensi Ecclesiae ab Amburga ejus sorore constructae concessit: is ex puro, putoque prochronismo natus . est. Etenim ante sI3 annum Crax VII., quinimo verius ante an.CIDXXXV. Northmanni Principes in Italiam non advenerunt. Quum ann6 CIDCI. signatum illud diploma sit, i in Rangerius dumtaxat Archiepiscopus Reginus, qui illo vivebat ann6, ei potuit chartae subscribi , quem in Rogerium ex vocis similitudine , transcribentium oscitantia transformavit. Ex altero tantum diplomate, quod Rogerius Comes anno CIDLXXXVI. Panormit nae Ecclesiae largitus est sis) , noscimus, tunc temporis Reginum Archiepiscopum initiali nominis elemento U.signatum, quod sive Ubertum, sue Valterum , sive Willielmum innuat, Northmannicum certe nomen, aut Langobardicum potius quam Graecum indicare videtur. Quisquis tamen primis illis temporibus fuerit, jurisdictionem etiam Metropoliticam in Calabriae Ecclesas veteri iure continuasse perspicuum est. Nam guum ex duabus jam diu excisis Ecclesiis Vibonis, ac Taurianae, Miletensem Episcopatum in Calabriae Ulterioris umbilico excitasset idem Rogerius, precesque S. Gregorio VII.
porrexisset, ut primo electum Episcopum , una cum Roberto Troinensi Electo consecraret, annuere statim Pontifex no
luit ; quod ad Metropolitanum Reginum, in cujus Provin-
i Hδe ann3 prirnnm Northma vi apud I.upum Protospatham leguntur , qui sorte praecedenti anno in Italiam venerant ex iis quae Miselielmus Apulias lib. I. narrat tom. I. sel. 03. Bibliothee. Sicul. At vero Tancredi Comitis Altae Villae filii, unde Northmanni Principes , ct Amburga suam trahebant originem nonnisi aneo IMI. in Italiam misit perhibentur.
Ugheli. tom. In Nemastrensb. Veis rum Indictio I qua etiam notatur, illi anno non cohaeret . De hoe A ehiepiscopo Regino, quem ex indubitatis aliis monumentiet Ransterium nuneupatum noscimus, vide infra cap.
13 Extat apud Pirrum in not. Eeel. Panormi . in Alcherio D m. I. sol. 74. edit. Venet. Ita ibi . Do V. Rhesi exH Archispiscopus huic donationiisve fui, . testis Ium.
238쪽
XII. et Iscia , ex antiquis duabus ei subjeinis , Ecclesia illa novabatur,
novi Episcopi consecratio pertinere videretur. En integram si64, quae lectu digna est, S. Pontificis epistolam. IV. Gregorias Episcopus femus femorum Dei, Rogerio nobili Comisi fistulem , ct Apostolicam Benedictionem . Non dubitet Prudentia Tua Nos libenιer peritioni Tuae favere, in quantum eum Deo , sne Fratrum no rorum fandalo fieri porest. Non est enim aliqua faecularis apisis persona, eui, sat iustitia , pronius Ufensum nostrum praebere velimus. De eo autem , quod super Electo Melitens, postulasti, noveri
Nobilitas Tua nobis esse inirmatum, . ad ius Ecclesiae Rherata nae ' pertinere. Unde non aliter annuendum postulatroni Tuae si perpendimus, nisi diligenter examinata iustitis, Melitensem E etesiam ad praefatae Rhe tamae Parochiae consecrationem nouartinere confiterit. Ad cujus rei indagationem, quia Te , diligimus , sue temporum molesta dilatione , copiam Tibi ρrmidi, mus'. videlicet, ut accersitis Fratribus nostris Barens Arebi A
feri potes eum his tribus; alioquin , vel borum duobus. praesentibus, caussa in communi discutiatur. Si ergo causa solertereis itara , ab illius potestate inυenta fueris libera , tune Nos scut oporrebit , essectum dare precibus Tuis non pigritabimur . Sin autem, decer , atque necesse est, ut se Tua De rio , iuiis praecipue quae Dei funt , se se aequaliter habeat ἰ quatenus Fraternae ebaritatis , θ' eoncordiae vinculum rumpere , σ dii Elionis unitatem in inυicem findere ea at , in mente habens quod scriptum est: si recte oneras ,& recte non diiudicas, peccasti. De caetero, quia Troinensem Electum a Nobis eonsecrari postulas, licet electioni eius hoe defuerit, quod Legatus so-stidicae Sedis , o consensus Noster non adfuit 2 tamen moueπ-
res , ne de futuro id fiat, Tuae dilectioni , ipsi que personae
Iaudabili testimonio id ad praesens annuimus , ur veniens , DA
favente , per nos consecretur.
V. cibum die, & consule careat haec epistola, quot3 data fuerit Pontificatus Gregorii ann5 obscurum est. Qui au- no
239쪽
n6 CIDLXXII. signatam putavit Ir), non advertit animum,
quod Pontificem eo anno Gregorium faceret, quum adhuc esset Alexander II., qui Aprilis XX. anni sequentis e vivis excedens, illi statim totum concessit. Ex fundatione Myetensis Ecclesiae, cujus primi Episcopi consecrationem poltu, Iare Gregorius videtur, certior . conjectura esset. Ast haec tot involuta tricis est, ut portum despereς. Primum ejus E piscopum Amulphum anno CIDLXXIII .consecratum fuisse a S. Gregorio VII.,Hiosphorum deinde Arnulpho anno CIDLXXVII. successisse , atque ad hujus consecrationem relatas Gregorii
litteras spectare si 8 Ugbellus scribit. Sed nulla plane ra
tione unde haec eruerit video. Controversiam sane in primi Episcopi consecratione agitatam fuisse verisimilius videtur ,
quod post primum exemplum, novae oriri dissicultates haud tacite potuerint. Verum his omissis, si diplomata vera sunt, Arnulphum primum suisse illius Ecclesiae Episcopum , atque
a S. Gregorio VII. datum, ex diplomate dotationis eiusdem Ecclesiae, quam innumeris Rogerius cumulavit beneficiis , discimus. Hoc autem integrum refert Ughellus , ann5 sexies millesimo quingentesimo nonagesim6 quint5 signatum .
Is autem annus est Christi is) vulgaris CIDLXXXVII. D,
tum 1 Alberi. Pieeol. de antiq. iuri ligraphorum temporum seoniorum o
Sicul. p. I. cap. I. Viae Pagium iuni ifendit. qiim utrumque , & ab U. C. rem in Alax. 2.& Gregor. 7. & a Chri ita nato vulg.arem signarunt 18 Ugheli. tom. a. in Militensib. annum. Et pro terea semper adhaesie fol. 2.3c leqq. Cl. Mimi sauconius, qui Allatio non io) Ex epocha Cpolitana ab o. minus Graetrum c . pene innume- C. qua, Graeci Calligraphi, de Di- ros herculea , ae mirabili diligentia pl. matum Scribae in Calabria , 3c volutavit. Vide illum lib. Pataeo- Sicilia frequenter utuntur, anni II 8. graph. cap. 6. s l. M,& I. Nullum ad inveniendum annum Christi vul- quidem inter uir.3sque discrimen esse Earem subducendos ella docuit olim videretur , quum illi annum Christi λllatius, in eo quod de hebdomadibus primum , isti annum subducendum fi-
Graecorum eli opusculo. Mabillonius gnaverint, nisi Pagi II n. I . comm quidem de re diplomatica lib.2.cap.r'. dius annos i say.sed falsa subtrahendos,n. 2.5c cap. 27. n.7. Scaliger s de emen- putasset. Vide Calli graphoriim exem- dat. temptr. Petavitis'. de doctrina tem- pla apud Selommariim adnot. s. in vi- p. r cap. & Pagius de period. tam SS. Bartholomaei Abb. cryptoser- Graec Rona n.ri.49.,ἰk & seq.magna, ratens. Romae editam an. 1 18. fol. in vides. rei chronologicae nomina, ro . Ac seqq. , & adnot. 3 . sol. 2 8.
annum Mundi 33o . cum vulgari Chri- & apud Placentinium in epitome Pasti Natali coniunxisse Ecclesiam Cp laeograph. Graecae ibidem edit. litanam demonstrant. Sed illam hi eap. 6. fol. η . , 9 in praefat. ad Diatri
dulionem eme adhibendam usus Cal- bam de sepulchro Benedicti ς. ibid.
240쪽
is iapha mense Octobri Indictione X. In hac certe Indictio ne paullulum aqua haeret seto , quod Pontificia potius , quae X. integro illὁ anno currebat , quam Caesarea , vel Cpolitana notetur. Quoad reliqua cum Hiosphori Episcopatu an. CIDLXXVII. cum altero , quod laudat Diplomate, quo huic Ecclesiam S. Agnetis in Dioecesi Scylacena Rogerius idem eo anno concessit , cohaerere haec nulla ratione possunt. Vivebat enim anno CIDLXXXVII. , decimo stili. cet inde anno, Arnulphus Primus Miletensis Episcopus . Unde autem decimo quarto ante anno excitatam ab Rogerio illam Ecclesiam , consecratumque ab S. Gregorio VII. Ar-nulphum scimuς 8 Hinc nullo pacto. Nec porro aliunde. ILIud nihilominus huic Diplomati maximam instas suspicionem inducit quod in eo de S. Gregorio VII. tamquam de vivente adhuc sat) Pontifice sermo sit, qui tamen an . CIDLXXXV Maii XXV. iam e vivis excesserat. Longe similior vero Pir. ri ret sententia est, qui cum Episcopatum Troinensem an. . no circiter CIDLXXXII. erectum conjiciat , ad eum proin
annum epistolam , qua de agimus , resert: tum vel maximopere , quod ea circum tempora spinet, rerum gestarum, qu in nono S.Gregorii VII. epistriarum libro continentur , series.
VI. Implicatiores sunt Reginae Ecclesiae sisti, ut A chiepiscopum , qui tunc illam regeret, noscas. Ea nimirum aetate Amulphum alterum in hac Sede, ab an. CIDLXXXI.
edit. an. I s. El. 22. Confer Riλω mox dieam adnot. 3 rilium Chronolog. re matae tom. .lib. χi Sic porro in Diplomate in eum: a. eap. Contium in adnota ad Chro- νε-- ea a em --- peti. nographiam Nicephori ea ρ. Cangium n. PP. Gregorii VII. misin annus ubi in tab. expansa antium g of m. Ams --m rimoris P Christi t. vulgarem eam 3 -. Grae- tri Sed - ω-t. Is petitiamsi s ἐ-- eorum conjungit, alias enim m. IIc. plemi nostras , deditque se in me . oportuisset . Canone fimum Vimm D. Amul haem ---. Trullani, mirifice eonfirmatur haec Di opam Ecelesiae Muismos eo epocha r e iue subductione nos iam situli. .' supra usi sumus cap. Io.adnota M.qunm aa) Pirri lib. r. in noti inflan. anu. lapidem graecum anno 630a. signatum I i. tom. r. Bl. 381. & ia Tminensi ad ann. I .ia pertinere monuimus . . lib. 2. not. 8. .l. - . & in not. S. -- ro Μenie octobri ex more Gram chael. Are de T in. m. a. eorum Indictio certe XI. signanda . adit. Venetaxat. De hae Indictionuni iusserentia