Decreta Synodi diœcesanæ Florentinæ celebratæ in Ecclesia Metropolitana die 10. Septembris 1710

발행: 1711년

분량: 574페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

181쪽

ret TIT'. III. CAP. XIV.

veribus , nullo modo in posterum adeo excelse defunctorum cor pora collocentur in Templis , ut praetereuntium capita superent , nec tot ardentibus facibus circumstipentur , ut Aliaria, praecipua EC-ciesiarum membra, in quibus Chritti Domini Corpus immolatur. ex lucidiori obiecto tumulo tenebrescant, & cum putrido humanarum exuviarum sarcophago collata , de iniqua distinctione quodammodo erubescant.

ra. Porro facies cadaverum v) Laicorum, & eorum, qui nondum ad Sacerdotale fastigium conscenderunt, sit ad Altare convcrsa, non ad Populum, quod Hesbyterorum cadaveribus singulariter tribuitur. I3. Et quoniam, occasione defunctorum, vel inter Parochos ipsos, vel inter Parochos, & haeredes desuncti, controveritae, quae scandalum praebent, quotidie suboriuntur , ideo ad eas tollendas infra ri-Pta decernimus, servarique praecipimus a Parochis , & Ecclesiasticis personis quibuscumque , tam Secularibus, quam Regularibus, non obstante quacumque consuetudine , nisi ea sit immemorabilis , vel

nisi aliter speciali Sedis Apostolicae Indulto caveatur o )i . Parochus defuncti p in ejusdem Astaciatione interesse

semper , vel vocari debet, nec ulli prorsus , quocumqae obtentu , licere volumus absque illius consensu cadaver e domo ad sepulchrum extra Parochialem Ecclesiain elucium cnerre . Monendus is igitur

in , & expectandus, qui si monitus accedat, ipse s ρ ) in eadem

domo, ubi cadaver jacet, illud aqua lustrali aspergat, & cetera conlaeta olficia peragat; Funus deinde ad Ecclesiam usque sepulturae Comitetur . ad cujus sores omni Parochiali jurisdictione privetur, eaque ad alterum pertranseat sepulturae Parochum . r ) Iter funeris praefiniet Parochus defuncti, nisi tamen Metropolitanae Capitulam interveniat, ad quod viae designatio semper pertinet, & intereundum semper praecedat Parochus sepulturae , preterquam ii defuncti Parochus sit Metropolitanς Ecclesie Curatus; Quod si Parochus defuncti cadaver comitari renuerit, tunc, adhibitis duohus testibus. sine proprio Parocho discedere, & funus ad locum destinatum pro

sequi, corpusque tradere sepulturς licebit. sy ). rs. Quicumque ad funus si fuerint invitati,videlicet cujusvis Ε - Hesiς Clerus , tam Secularis , quam Regularis , & Constaternitates Laicorum, teneantur convenire ad Ecclesiam Parochialem defuncti in Civitate , & inde cum Cruce , & cum Parocho processionaliter Pergere ad efferendum cadaver, & illud associandum ad Ecclesiam,m qua tumulado fieri debet, quacumque consuetudine non obstante.

182쪽

Si tamen Capitulum Metropolitanae interveniat, ejusdem Canonicis competat electio Eccletiae , ubi sit facienda congregatio , vulgo lastasia, & indu incipiat Processio; inobedientes pluetentur panis a

hitrariis , & etiam censuris compellentur. r6. Parochus, vel quicumque Ecclesiam sepulturae representat,

u) curet, ne post primam noctis horam protrahatur Processio. i 7. Quando ad funus associandum x plurium Ecclesiarum s

Sacerdotes , dc Clerici , etiam Regulares concurrunt, non confuse,

sed distincte , singuli singularum Ecclesiarum Clerici , seu Collegia

procedant , s ervato inter eos ordine praecedentiae , qui in die Corporis Christi attendi consuevit. i 8. Ruralibus autem in Locis, γ) qui extra propriam Parochiam sunt sepeliendi, postquam consuetae preces per proprium Parochum

in domo defundii fuerint expletae 1uper cadaver , recto tramite ae domo ad locum sepulturae deferantur , Parocho tamen Loci ejusdem sepulturae , juxta superius definita, consulto ; & Parochus de functi canonicam porcionem, Σ tam per viam, quam in Ecclesia, iuxta conluetudinem, conlequi debet, & alia item emolumenta, sive in pecunia, sive in cera, dammodb ipse per se, vel per alium Sacerdotem ad Ecclesiam sepulturae cadaver allocier; hoc declarato, quod substitutus a Parocho ablente, non iihi, & Principali duplicemeseemosynam acquirat, sed unicam tantum , quae deleganti compe teret , si personaliter adellet. 9. Parochi omnes, a a) tam Seculares, quam Regulares, vel qui

eos repraesentant, in associandis ad Ecclesiam defundiorum cadaveribus , procedant induti semper superpolliceo , & stola , alioquin

non habeantur tamquam Parochi, nec praeminentiam Parochis debitam conlequi possint, nec alius Parochus illis tunc loci prelati nem cedere teneatur, quae alioquin, si cum superpelliceo , & stola interessent, easdcm de jure congrueret. Stolam non induant , qui Parochiam non obtinent, vel Parochi vicem non explent , salvis tamen privilegiis, vel immemorabili consuetudine. ao. Inter defuncti Parochiam, sob) & Ecclesiam sepulturae cerea funeris cmolumenta dividantur , quarta eorum , vel alia pinguioripa te , juxta diversam Eccletiarum consuetudinem , cui non derogamus, Patocho tradita; see habita tamen ratione etiam cereorum in Altaribus collucentium, si cadaver, privatim E domo ad Ecclesiam delatum, matutinis dumtaxat Exequiis fuerit honoratum.

ai. Si quando contingat corpus defuncti dd) tumulandum , esse in Iocis , ubi perlonae Religiosae degunt, quae non habent u sum

183쪽

r γε TIT. III. CAP. XIV

erigendi Crucem, aut publice PNcedendi, tunc erigere Crucem ad eum Parochum spectet , in cujus Parochia Ecclesia sepulturae sititur . Faces autem inter praefatas Parochialem , & Regularem. seu destinatae tumesationis Ecescitas , ubi nulla sunt pacta , e e nullaque sunt conventiones', ita dividi mandamus , ut prima extrahatur quarta pro Parecta defuncti, reliquae deinde aequaliter inter unam, & alteram Eceleliam dividantur , etiamti Parochialis Crucis erectio, delato privatim cadavere ad Eccletiam, non intervenerit; si vero unus , & idem sit Parochus defuncti , & Crucis erectae, utramque portionem, quartam scilicet totius, & respective medictatem reliquatuS, consequi debet.

22. In Ecclesiis autem Montalium csf non Parochialibus , si

praevia Nostra facultate quispiam sit tumulandus , vel in Consi ater. nitatibus, gg) vel Oratoriis, Ossicium juxta cadaver, ex Romani Ritualis , si res, & occasio ferat, praescripto, peragat Ρarochus, intr1 cujus fines Monasterium , oratorium , ves Confraternitas 1 tur ;non vero Monialium Consellarius , ves Constat iratis Correactor , ves Capellanus , aut Oratorii Custos , seu Rector .

Funeris autem emolumenta inter Parochum praedictum, & Mona sterium , Constaternitatem. & Oratorium, ut supra statutum est de

Ecclesiis jus erigendi Crucem non habentibus , dempta canonica portione pro desuncti Parocho debita, aequesiter dividantur. a 3. Ex omnibus Intortitiis , bb quae collucent circa funus ,

nempe circa Crucem , circa seretrum, & hinc inde ad latera Clericorum, Regularium, Constatrum, ac aliorum quorumcumque funus comitantium, duo supra medieratem ipso facto Cruci acquirantur: desunctique haeredibus, sive haereditatem ipsam quovis titulo repraesentantibus, prohibemus, ne possint, quocumque praetextu, quidquam Cruci ex superius assignata portione detrahere , & in actu AD sociationis plura circa Sanilissimum redemptionis nostrae Signum , quam circa feretrum ardere praecipimus .a . Si corpus defuncti, ii ex ipsius dispositione, vel haeredum

voluntate, sepeliri statim debeat ac ad Ecclesiam pervenerit, mandamus , ut in ipsa Ecclesia, dum Exequiae celebrantur, sit circa corpus decens cereorum, vel candelarum numerus accensus: & si nullae aliae fuerint assignatae, inserviant ipsa Intortitia, quar serebantur circa cadaver, hoc est, ea medietaS, quae non erat Cruci allignata , eaque remaneant, acquirantur , & ipso facto pro acqui litis praesumantuς Ecclesiae, in qua cadaver sepelitur. as. Intortitia , quibus aliquae Societates , vel Artificum Unive si tales,

184쪽

fitares, mi Collegia. seclusa fraude, S. Parocho prius milest . sun ra Confratrum, vel Collegarum honorant.Paroc .aut Ecclesiae sepul- tune minime quaerantur, nec numerum faciant contra defuncti naeredes pro dimetienda , augendaque quarta funerali. Decet tame honorarias hujusmodi faces non extingui , nisi prius Consuetis precibus circa seretrum penitus absolutis . .

26. Quando, vel ex lege defunctorum demisse de sua mortalitate sentientium. vel ex avaritia haeredum , funeris celebritas omittutur, vel competenter hἡ infra dignitatem, do facultat praemor- . tui agitur, tunc Parochi eum sepeliant propriis, si opus fuerit, sunν tptibus, vel respective ea moderatione se ata, quam diaeredes spon- ite , aut ex ultima morientis voluntate praefinierint. In his tamen Calibus neutiquam praejudicatum volumus Iuribus Parochialibus . iquo minus contra bona desuesti pro quarta funerali, seu eius sup- lolemento. & Pro aliis emolumentis de Jure, vel consuetudine d bitis agi valeat. ν27. Parocho enim, ultra canonicam portionem quartae funeralis. ea insuper eleemosyna debetur, quae inveterana, laudabilique con- suetudine exigi consuevit, & quidem duplo majo2 . quam aliis S

a8.. Nolumus tamen exigi eam posse a non intervenientibus t & Parochorum substitutos unam tantum mittentis Personam, na duas, ad eleemosynam geminandam, repraesentari poste decernimus.

Quod ad Parochos etiam Regulares, II) pro Resigiosis absentibus

flagitantes, extendimus . . ia9. Ad dirimenda vero dissidia inter Parochos,seu Rectores Ecclesia rum sepultune, ει inter defuncti haeredes, laxam singulis Collegiatis, vel

ad instar Collegiatarum, & Regularibus peculiarem, necnon alteram reliquis Parochialibus communem , in Cancellaria Nostra altervamdam, meditamur; hortantes interim , ut unusquisque proprias comsuetudines Nobis inerat, probandas per Nos, vel Partibus auditis

3 Pro rusticorum funeribus extra Civitatem, omnino precimus, ut Parochi a minoribus duodecim annis julim tres: , a maj ribus decem julios indistincte pro congrua eleemosyna consequantur; ita tamen , ut de proprio idem Parochus cereos duabus unciis non leviores accendat, duos quidem circa Crucem primo casu, secundo vero casu duos pariter circa Crucem , quatuor ad Altare majus , &quatuor tandem circa cadaver. Si vero funus ab ipsis dierectibus,

185쪽

sputua num. 23.. & I . Bona autem propria, vel cum notabili Immo emptivi tica, quantumvis propria manu exercita, possidentes.& luctum conliderabile ex mercaturari vel alio quovis exercitio Callentes, in hac Constitutione comprehensi minime censeantur , sed

aere possint tibi funus, quodcumque voluerint, praefinire; miserabules quoque personas excludimus, quas Parochi gratis sepelire, no tanten sine laminibus, & campanarum pullatione tenentur, ut etiam

infra num. 37. -

- 3I. Siquis commoretur in aliqua Parochia ad breve tempus. haut non sit effectus illus Ecclesis Parochianus , in eaque Parochia moriatur, declaramus ad Parochum illius Ecclesiae ire ad funus non spectare & consequenter non elle ab heredibus , vel ab aliis necellario ad funus invitandum . Volumus tamen , quod, vel dicti haeredes, vel proprius defuncti Parochus illum certiorem faciat, a tequam corpus de ejus Parochia extrahatur, ut supra diximus. ι3 a. Siquis fuerit absens a Loco, in quo habet firmum, & perm n s domicilium, & eo tempore n v ibi moriatur, ubi ad tempus habitabat , decernimus , Sc declaramus Proprium Ρarochum quoad iura Parochialia eum esse, in cujus Parochia retinet praedictum domicilium, & ei assignandam esse quartam funeralem, & hoia maxime, quando corpus defuncti ad Civitatem, oppidum, vel L cum domicilii transferendum sit . 33. . Siquis habuerit propriam Parochiam extra moenia Civitatis. Se cxistens ad breve tempus ost) in ipsa Civitate , ibi decedat nulla electa sepuliunt , sepeliatur in lira Ecclesia Parochiali extra Civitatem , si ad eam commode inansferri poisit, & suus proprius Parochus id petat. Qui quidem Parochus possit cum Cruce ingredi Civitatem , Sc ad locum , ubi defunctus iacet , accedere; Parochus vero Ecclesiae , de cujus Parochia corpus extrahitur, nihil petere valeat, nee jus habeat circa Intortitia, quae Cruci assignantur; si vero proprius Parochus noluerit, vel non potuerit ingredi Civitatem, & tamen velit in sua Ecclelia defunctum sepeliri , tunc ad Parochum illius Ecelestia , ex cujus Parochia corpus extrahirur , spectet cum sua Cruce ire ad funus , & corpus assbclaro usque ad Portam. nezalterius progredi cogatur J sed ibi cadaver consignetae rurali Paraclio , qui per se , vel per alium omnino ad illud recipiendum in limine Porm Civitatis accedere teneatur, ubi extingui debebunt omnia Intortitia Cruci assignata, quae integraliter pe

tineant, Sc ipso facto tradantur ipsi Ecclesiae, & Parocho, qui utquoad Portam cum propria Cruce corpus associavit 3 sq. Si-

186쪽

TIT. III CAP. XIV ia 9

34. Similiter, si quis sp p habens Parochiam intra moenia Cistitatis, elegerit sepulturam in aliquo religioso Loco extra Civitatem. Locus ille. vel Ecclesia, in qua sepeliri debet, vel ea, ad quam sp ctat, juxta dispolitionem adnotatam supra num. ar. Si quando, Oc. erigat Crucem , cum qua ingredi pollit Civitatem. & accedere ad Ecclesiam Parochialem, & locum defuncti: Parochus autem Eccl siae Parochialis comitetur funus utque ad Portam Civitatis , nec thterius procedere teneatur , sed ibi consignetur ei quarta funeralis Quod si dicta Ecclesia, vel Locus, in quo sepeliri debet defunctu . noluerit, vel non potuerit cum Cruce ingredi Civitatem, tunc ει- rochus , ut supra dictum est , teneatur cum propria Cruce usque ad Portam, nec ulterius progredi; Intortitia autem Crucis ibi ou nia extinguantur , & omnia pariter ad eum spectent . & ipso facto

3s. Omnia quaecumque in duobus praecedentibus 93. disposui. mus , quando corpus defuncti qq) de Civitate transferri debet

extra moenia , eadem prorsus viceversa serventur , cum de Loco

extra Civitatem intra duldem Civitatis moenia fumi transs

. 36. Si sorte accidat, s re ut aliquis extra Urbem moriatur .& sine ulla penitus sepulcmali pompa de loco, ubi occidit, ad tuo mulum , in quo sep jeodus est, delatatur; isque solito feretrii apparatu inhumatus eousque permaneat, donec sepulturae tempus adveniat ; no Par cia Urbis suo quartae funeralis proventu. qui Iure Sacrorum Canonum illi obvenit , fraudetur , itaruimuS , atque jubemus , ut si corpus defuncti plura , quam duodecim lumi- na circumdent , urbano Parocho duodecim julii dentur aqt sex , ubi duodecim l oluiri faces , y pauciores circa cadaver)Minebant. , . 'O L 37. Postremb, ad removendam omnem avaritiae suspicionem, H & reatum . cadavera mor orum Parochi sepelire non differant xv quam, eo quod haeredes defuncti, sicu ii, aci quos spectat, debita. -& consueta funeralia ejus , vel non solvant, ves ea te nolle solve e , uasserint , sed ossicium suum alacritar exolvant, eleemosynanaque i i .idebitam tamquam Pretium nun Paciscantur, aut exigant a Peten, tabus , omisi. coemeterio, intra sepultuum aliqu3m cadaver insero;

nec Parochi, nec Sodalitatum Oniciales , & ΛΙiniitri, tam direct . .i suam indirecte quidquam exigant, etiam sub obtentu aperitionis sepulturae , ingrciliis in Societatem , vel alia quacumque de causs4. sub poenis arbitrariis, dc alias expressis, cum de Galaatemitatibus

187쪽

ωLalamum ag--1; ut sic omnem limoniae inem, ves suspicionem .eviterit ἱ taeterum visorum Nostruin i k-nt Cujus erit postvi dum debitores ipsia compellore , ut laudabues contaetudines strvent, ac debita funeralial uilvant; Laici autem eleemosynam dum laem .mdulenter F eliae ne denegent, sed religiose ad ritos pietatis externos amas propriis expensis pro viribus C Ourrant; trino gretares ex utraque parte arbitrio Nostro punientur.

a 38. Eae verin miarabiles perisnae, quibus mortuis , aut nihil s Perust, aut ita parum , ut uiis impentis peliri minime pollini sine coacta dis stione mobilium , quae plorumpue sunt Pilleclmum t nudΓrme familiae patrimonium , nili via quaepiam ConstaLerrut , iuxta Laiuorum Consuetudines, & Instituta, ipsarum funena curaverit duabus saltem candelis adhibitis a Parocho circa Crucem , gratis omnino tumulentur , sub gravis sma arbitrii Nostri poena : ac sub

udem CaUeam, ne mortuorum corpora , etiam puerorum , S insantium, sine lumine, sine Cruce, absque ullo Ecclesiastico comit , .omni christiano , & resigiosis ritu omisso, ad Ecclaliam defecti

Permittant. i ε . . . .

39. Deputent autem singulis Mentibus f ti) aliquos de Societ,ae, si aderit, sin minus de Populo , qui sepeliendis puri pauperutro corporibus gratis inserviant , uberem a Deo mercedem recepturi qui Tobiam innumeris auxit beneficiis, ob miericordiam in moε

- mos exercitam.

188쪽

l sunt. S. omiamentum ; hos adhortamur faJ aikc ne potius quam poteriae. ut in pascendo Dominico Grege Nobis coim.

nullo, & verbo, & exemplo uobiscum laborare non desinant, mercedem a Domino amplissimam accepturi. a. Quod ut expeditius mequi possint, eos enixe rogamus ., i in ZDomo Dei ambulandes cum iconsensu totius Cleri, nititution 1 ε byn ales imuimu perlegere non dedignentur. S in iis mara LR ae ad Animarum preset tum pertinent. Nostrae inseceiis Pomo Pellaeiam obeclientiam edocere non delistant. 3. Privilegiis vero quam urinais. quibus a Sancla Sede iccinde Corati iunt, ut jugiter fruantur nullatenus impedimento ,ς - .imo S alacrirer eoidem Regulares in quasi possessione luotum Piruvilegiorum manutenendo, quantum i in Nobis Mit:. Conser abum . atque tuebimur, dummodo iisdem nonnisi intra limitin c β

num ab eadem Sede emauatarum utantur. . .

. q. inminerint iraque, quod, quamvis a Nostra Jurisdictione per eorumdem privilegia exempti tint. si tamen extra Ligustra, Qua scandalo Fidelium, deliquerint, ultra poenas a jure staturas , jum praescriptum ordinem a Sac. Conc. Tridentino , si trio μει subiicientur. Seiant etiam a Jure sibi prohibi mi esse ad fiagrum fontem pueros levare consessiones Secularium , vel Arumarum curam, nonnili de Nostra licentia, ac Draevio examine , eti m in UO-priis Ecclesiis assumant; eidem vero eurae destinati , Nobis immediate in iis, quae ad curam pertinenr. subjesti erunt; A ideo μέμ- dentiae leges accuratu servent. neque alium in ossicio, Nobis iam

sultis, juxta Decretum iaci Congregationis, laod in Additionibus

189쪽

imprimi mandavimus, substituant; a calibus vero Nobis Reservatis uon absolvam, .virtute privilegiorum. sub poena Excommunicationis is facto incurrenda. aliisque Nobis arbitrariis ri s. P dicacionem vero Verbi Dei in propriis Ecclesiis sine N stra Benedictione , in alienis autem, sine Nostra licentia perlonaliter accepta, habere non audeant, sub poena suspensionis per sex Melces. & ii contumacia accesserit, sub poena Excommunicationis. Int erbi quae du Ptaedicatoribus generaliter in Cap de Praediacatione verbi Dei statuimus , adamussim eos observare non pigeat secus facientes poenas a.jure statutas non effugient. 6. Absque Nostra pariter licentia Regulares Consessiarii, quamvis a Nobismetipsis approbati, in domibus 1ecularium consessiones, Uirtute quorumcumque privilegiorum, non excipiant, exceptis casibus h jure permissis . e) Infirmorum vero Conlassionibus auditis, meminerint se teneri ad certiorandum Parochum , ad hoc, ut cetera Sacramenta eis debito tempore administrare valeat, i s r

. Ad Monialium vero Monasteria propius accedere ex Summ rum Pontificum Decreti si omnino prohibentur , sicut & easdentia Moniales , quamvis consangu ineas , vel alias sibi subditas, aut pret ilexm Praedicationis, alloqui sine Nostra in scriptis licentia nullatenus praesumant, incuriuri poenas in iisdem Decretis praefinitas ; sicut & celebrate Missisi in Ecclesiis Montalium , nonrusi de Nostra lice

da , audeant, sub iisdem poenis rLa iii l. . . .

' 8. Earumdem autem Montalium , etiam subditamin , quam, vis alias approbati, consessiones non audiant absque Nostra licen- tia, quae pro uno Monasterio obtenta, nullo modo valeat pro alio; mee valeant post admissionem , ne ad minimum quidem tempus, v momentum alium eorum loco substituere, Nobis inconsultis .

Quid autem agere possint Superiores Regulares Monasteriorum sibi subinorum, circa vilitationes. onialium, & Ahhatui, electionem. praestribitur in Constitutionibus Apostolicis , quae dantur in Addi-

v. Sacram Eucharistiam publice a. Fidelibus adorandam eXpone re, Indulgentias publicare, Libros edere, Imagines insolitas, &M- liquias venerandas in Altari collocare , nisi prius petita i atque ON

' tenta I Nobis licentia, non audeant. . .' '

Io. Sacristas quoque RegulareS monemus , ine Sacerdotes eXw-

ros; & ignotos ad Misse Sacrificium in propriis Ecclesiis peragendum , absque Nostra in scriptis licentia, admittant, sub poenis a Sede

190쪽

Ir. Quoad funera vero, ac publicas Processiones, sciant Regulares Nobis omnimode virtute Tridentini subjectos esse. sd itaue ad eas, etiam extraordinarias, invitati renuem minime possint, & in eis Capitulum Nostrum associare usque ad locum , vade discessit,

ra. In Associatione vero mortuorum, digniorem semper teneantii Regulares, ad cujus Ecclesiam cadaver desertur , nisi sorte adsint Monachi, quibus omnino cedere debent. t 3 In Ecclesiis Regularium deputetur semper a Superioribus perinsona idonea ad egenos eiiciendos , iuxta ptaescriptum Bullae Pii V. .&Encyclietae M. D. N. Clementis XI., quae dantur in Additionibus. r . Novitiorum Uero renunciationes , quae fiunt, juxta Tridem tinum, intra duos Menses ante solemnem Prosessionem, habeant Attestationem Notarii in Nostra Cancellaria reliquendam, ad hoc, ut semper de iis legitime constet s. Circa Ordinationes noverint Regulares omnes Nostrae Dic Cesis. Nobis praedictas ordinationes habentibus , eos accedere noria

poste pro ordinibus suscipiendis ad alios Episcopos . f e JI6. Censurae verb , & interdicta, nedum a S. Sede Apostolic emanata, sed etiam a Nobis promulgata, & promulganda, ad ma datum Nostrum in propriis E esfis publicare, atque servare noris renuant; sicuti & dies Festos, 1 Nobis m Nostra Dioecesi Praeceptos,

vel praecipiendos, observare omnino teneantur.

II. Causae Civiis, quae ab ipsis Regularibus ageno instituuntur, coram Nobis semper in prima instantia terminentur, sicuti & quas excipiendo ab eisdem simentari contigerit , nisi proprios Conse vatores habeam, Coram quibus conveniri semper debent 18. De Praecedentiis autem fg controversiae omneς, tum in Processionibus publicis, tum in iis , quae fiunt in tumulandis defunctorum cadaveribus, & similibus, temper eorani Nobis: omni appentatione remota ,& non obstantibus quibustumque, Componendi fund.

SEARCH

MENU NAVIGATION