Hymni et epigrammata

2쪽

Barbari College Librarg

8쪽

Servavit ν sub Homeri hymnis et anonymus Bernensis Hermes 26, 308 . - habent F et sex Ambrosiano Taur. v. 5 adsertiolitianus mise. 24.

9쪽

Anno 188 Callimachi carmina edideram duplici consilio

ductus, et ut in plurium manus venirent ex ingentibus quibus inclusa erant voluminibus soluta, et ut legerentur a doctis Neinehi et Schneideri interpolationibus purgata utrumque mihi videor effecisse tamen cum exhaustis sere M exemplis iteranda esset editio, pus a fundamentis instaurandum erati novis enim subsidiis repertis evenit ut et unicus codex, ad quem 3mni exigendi sunt, multo tutius restitui posset, et Omnis Callimacheorum carminum memoria rectius aestimari. quodsi neque in ipsis versibus multa novata sunt antiqua vero haud pauca postliminio restituta), neque archetypispecies in adnotatione alia apparet, intellegentes quidem iudices aliud expectaturos fuisse non existimo quippe nulla esset ars

nostra, si auctis recensionis subsidiis tantum erroris convinceremur neque antiquum consilium mutare placuit, etsi aliter agendum esset, quo sacetior vidererer et scire plus quam ceteri.

profecto, si more saeculi pro philologia colerem malaeoponiam, cui deae paleis et score fit, ingentem rursus componerem librum, gloriarer numer codicum ad recensionem adhibitorum, stemmata necterem etiam editionum, artem typographi apices litterarum a librariis deformatos imitari iuberem, disceptarem quis quid primus secundus tertius vidisset praetervidisset grammaticorum: sic efficerem ut ne uomus quidem μέγα καοκύν non laudaturus esset. at enim Callimachus uomum abire iussit ubi Invidia habitat, neque ego umquam tam iniquorum numinum morsus timui, time laudes utinam Homerus tandem aliquando hymnos suos videat a malaeoponia vindicatos. Callimachum carmina ut quodque composuerat singula in

publicum emisisse consentaneum est utrum vero ipse eadem

collecta et in libros digesta ediderit, an diu post auctoris mortem ab aliis collecta sint quod veteribus lyricis et inter Alexan-

10쪽

6 PRAEFATI NOVA EDITIONIS. drinos poetas Theocrito accidit ignoramus sed quo tempore grammatica studia noviciis quoque poetis admoveri videmus, certus est carminum ordo per genera in libros digestorum, ita tamen ut non numeris sed generibus significentur libri, ex gr. ἐπιγρdμματα, μέλη, αμβοι Aetiorum tantum plures libri sunt, incertum an ab ipso poeta disposith; subinde etiam proprio nomine singula carmina appellantur, haud aliter atque Pindari Simonidisve εἴδη aut Theocriti ειδέλλια qua in editione primus locus 3mnis datus erat, sicut veterum lyricorum τὰ δς θ εοὐ carmina in editionibus agmen ducere solent neque dubitandum est qui Theo Epaphroditus alii, quos in nobilioribus Callimachi carminibus illustrandis operam collocasse

constat, Tmnos quoque tractaverint vergente aetate, exol

scente sensim et poesi et eruditione, magis etiam Alexandrinorum poetarum, qui e noviciis clas&ci tum facti erant, studium colebatur princeps Christianaei seos Gregorius, schola Nonniana, epigrammatographi aetatis Iustinianeae vix quemquam studiosius lectitare aut imitari solent quam Callimachum. tum sere, quarto quintove opinor saeculo, Sallustius grammaticus editionem paravit aliquot Callimachi librorum, Ortasse ultimam, certe eam quae sola erat dura1ura eidem Sallustio Sophoclis quam tenemus editionem debemus, in cuius scholiis studium Callimachi apertum est hominem fuisse compilatorem nec nisi pro saeculi more eruditum consentaneum est saeculo non cum bona studia paene intermortua inter Graecos renovarentur, poesis non tanta quidem fecit incrementa quam philosophia rhetorica historia, emergebat tamen etiam Callimachus, atque editionem Sallustianam Hecatae, Ortasse etiam Aetiorum, Suidas et tymologici auctor usurpaverunt quod cum iam exploratum sit 3, omnis illorum temporum memoria diligenter excutienda est, ecquid Callimache nobis subministrare possit. cuius multa adeo carmina superstitia suisse epi-

1 est laetum est ut multi versus etiam hymnorum in scriptis grammaticis laudati ad nos pervenirent quorum usus in emendatione e exiguus est unde discendum, quam lubricum sit Dagmenta emenclare. aliquotiens etiam imitatorum versus testimonii loco erant laudandi, quod multo saepius faciendum suisset, si traditam lectionem firmare in animo fuisset quod perraro seri, maxime ut proprium errorem easti rem.

Nachr. 1893, 31. 3 Aetiis usus est qui Pausaniae odie euidam nonnulla adseripsit, es Herm. 29, 244, quem saeculo sexto suisse minime demonstravit Reitaenstein ibidem 36. Aetia item noverat qui Anth. Pal. I, 15 scholion addidit . 13 3 ex Hemla voeabulum adseripsit quidam in margine nobi-