Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

발행: 1821년

분량: 981페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

αντον μυῶν τῶ λαρυγγι, καὶ προς τουτοις τι τῶν ἰδίων

qiuirn laltior assectus signisicar dixissent ac scripsissent 11olas ipso1 una praetemnisemini. Hoc auten a me iniit una secundi epidqnitoruin textu proposituita est, Iiuinam tandent sint hi sitatuor allectus unus iidean ac minus ipsorren est,

citiun salices instan1ndantiar, auces auten notitin ita terreum Oris OCVIn , ad Itiein ascen sit, tum giulae una gutturis ex-t1enuina, alte aut ei s iunctus, itin neque 1 auce neque Teliquae oris paries, neque etiam ex temetariun partim ulla

innananiata conspicitur, alboranti ainen in gutture sussoca tionis sensus est tertiit deiticeps, isti externius locus saucium insia1nnaathir, ac quartus, ibi gutturis paries turn extemiae trina internae si initi ter assectae lint. At superest ad

lati altius cervicis assectus quein silentio praeteriemini, ut Iad anteiriores partes rei telirae luxantur, solis intercluna mi S culis, qui cuin ipsis conana unicarit, timore praeter naturam

assectis, vel nato ita liciti tuberculo , interduin etiarn gula pariter Ciln ipsis Vitiata; nonniin Pinni nitis culis 1oque ipsam guttur copidantibus, ac praeterea p1opriis ipsius guttiὲ-

262쪽

οἱ πεπονθοτε δε τόποι πλείους Tu ποικιλία των αλλων συμπτωματων διοριζομένοις τοὐrους μῖν ευρίσκειν προκειTαι νυν. μνευ με γαρ του rao δῖν τι τῶν ναπνευστικῶν oraris νοτιουν, εἰλε κατα πρωzoπάθειαν, εἴτε κατα συμπάθειαν, αδυνατον εστι βλαβηναι τον ἄναπνοον επεὶ δ' υια τε τααναπνευGτικα πλείω τετυχρκεν οντα, προς δ' υrοῖς τεθος ωριθμος ου; ολ ος Grὶ μορίων, ' οἷς συμπασχειν πέφυκεν, Tis nuSctilis, a. qisibus aperitiir. Ita ille hi quiden onalles assectus spirati hiatula in dissici illatein etsi Cirtiit 11 OH tἔin Elisii cationis perici iluin adferrent; at id licia ter deglutiuntatPae dolore assicii intur ac praecipue cum potiis eis I Ilarit 1 esilit Accidit etiam interdimn , ut ascendetite instantia a tione et tinnia et sauces in uinorem attollantur, quella ad Ino luna et tale tradidit. Veri inihil)usce in odi copulatoritin I sectuum enari alione propositias semia 11on iii get; ian litigua assecta aliae actiones deperdilritur. Cap. 4 d. At ubi unius actioiiis laesi os et sedes allectae plures, rostri nunc institii si est, ex caeterorum syan ptornatrian varietate discemaendo eas invertire. Quippe nullo spirabit iiiiii instruna oratorina quoquo 1 odo, CPle I inan-xio, neque per consensun assecto seri mininae potest, ut Te- spiratio laedati Π ilhun aliton plura ipsa sitit spirandi iii-

263쪽

Ed Cliari. VII. 465. Ed Bas. III. 288. εικότως οἱ διορισμοὶ πολλοὶ γεγονασιν, οἶς χρωμενος αν τις

προσθεν μεν πρ των κλειδῶν ἀνηκειν αυτο τον κίνησιν, ἐκατέρωθεν δε ἴχρι ων πωμίδων, πίσω δε ορι των μο--πλατῶν ἐκ ταύτης n αναπνοος ενδριζις γίνεται τριῶν δι

rους σφυγμοί ς' ενδείζονται γαρ υτοι το πλύθος της θερμασίας, γε et δι αυτῶν προγνωσει γέγραπται δεύτερον δυτ ν εκπνοην, εἰ πολλ' καὶ θροα καὶ μετα εκφυσζσεως ἱ--γνεται καὶ 9iro επὶ τουτοις φασθαι οὐ θωρακος κατὰ το στέρνον διακαιόμενον γαρ εὐραν τις αὐ TO, Ozως ν ε χοι multis distinctionilius indvigo is, qui et prinam assectas sedes et Consentientes passu invenire conatur. Igitur statinio sola respirationis specie nonnitu et de assecta sede et clo ipso assecti con)icere licet dana videatii laborans intex

leriore ad juguluni, ii iiii OPie Iutere a disponaidas, in parie posteriore ad scapulas iisque motius ipsius ascemiat; tres ex hujusimo si respiratione asseclus sig1usicanti ir; unia est, agrans in pulmone alcitie corde calor , alter, in aliquo spiri talium organorum angi istia , tertius est, acidiatis 1iusculosilaoracis moventis debilitas. Quum igil in hujuscemodi respirationen conspexeris, in primi pulsiis perpendere Oportet 111 enim quantus sit calor iit ciliant, sic tit in libro de praenotionibus a pulsu scriptium est; delirile exspirationein, an multa et conserta et cum e latione sat postremo uiora Ceu in pectoae tangere, quem 1 ais ardenter invenerit, iam innes copiosi caloris notas habuerit; quibus ex abun-

264쪽

ὀφθαλμῶν, καὶ κεφαλῆ διακαους, καὶ δίφους πυροῖ, καὶ

παθοῖντα διά et ινα δυσκρασίαν οἰκείαν Aro καθ' iλον danti accedit acie octiloruinctii a libor, capitis ardor, sitis Veheuiens, lingiua arida et aspera et Pio clicat insiriniis sese ardere. Si vero inceltilli sigilis Dioduni servantibiis, iliorax Vehementer Elatetur, aligustia quaedam os in spirabilibus

organIS , Iliare Vel pars alicitia ad gluttiar assecta est vel anullis hun1o1ilnis ulnio alit iliora est oppletiis Vel alici uod imberculurn ii ipsis Das itin , ex quo genere est abscessus Vocatiis. AtPle gutturis assectat luna ponativios tum eos, o uiuiis per consensun in se stati ir, an se tirrinatis; Illino nis autenioli oracis siue tua a talo laos accuratius perseque natur; nam ii praesentia spina lis Daedtillae assectiis tractare proposui ianis, tu in alios trian citi ei per inbecillitatein Voca tarn acciduiat. Fit illena Dinialis recl/illa inalbecillitas in terdun ce1eli1' vitio, ill pote a filo utra nutu sacilitatena, et

sensiti cera et tot cicena ipsa accipit inter luna ipsius tin- taxat spinalis medullae pruinario assecta laboraritis ob peculia

265쪽

Ed Chari. VII. 465 464. Ed Bas III. 288. αντον , η κατα διαφέροντα μορια γε ονυῖαν, ς ἰδ' εἰς εννοιαν οἱ πολλοὶ των ἰατρέ ῆν ἀφικνουνται, καίτοι θεωμενοι πολλάκις εν νόσοις ἐκλυrους τινας αυτῶν οντως οντας, ῶς μόγις κινεῖν του τος χειρος δακτυλους, μως ὁ αναπνεοντας απασι τοῖς του θώρακος μερεσιν, ζδ' ουν μηδε διακαους θερειασίας ἀναγκαζούσn αυτους επὶ μεγαλον ἀναπνοον τι- κνεῖσθαι συμβαίνει δε αυτοῖς τοῖτο δια τοιαυτην αἰτίαν. τ ν αβίαστο εκπνο ν 464 αἱ φρένες εργαζονται μονα κατἐκtiro υς τους καιρους, ἐν οἷς συχάζει το ζῶον ερρωμέναι οπός αν δ' 66ωστῶσιν αυται, μόναι με πλοθουν τύν χρείαν τηγαναπνος ου δυνανται, βοζίουσι ὁ οἱ μεσοπλευ-

λοντα, καὶ μικρὰν ζ διαστολον του θωρακος ἐργαζγετον, arem intemperiem, vel toti ipsi, vel diversis partibus Ni

tmn, quae multis medicis ne in inentem quidem venit, quia tarnei creberra1ne rideant laborantes quosdam adeo Noluto ut vix digitos nanus possint movere, quam ris milibu thOTacis l)artibus respirent, nullo ardente calore a magnam respirationein ipsos cogente. Id vero ob hujusniodi causam eis accidit. Duna cilitescit antinatis, theran expirationem solum septuin transversutia, modo Valeat, efficit', P IUNI VOTO inflantum est ipsum, sane soluin spirandi munus pecticeaee non valet, unaque intercostasiuna Inusculor in concurrit auxiliuna , tum si Draeterea naajori inina at inspiratione egeat et supernor in Oninitim, quonim maXlini scapulas secun Ima ΠΙ- seste Ino rent. iiiii itaque 1ominen spii andi opus anni bus inoracis partibus perficere videris, non tamen nequeri ter iusini anteim, tunc quantum iliora dilatetur, perpende, atque narium pinnas has enim ipsunt contrahere coimpeTIeSet parvana thoracis iacere dilatationeam, non quemaduiod un

266쪽

ud Chari. VII. 464. Ed Bas. III. 288. οἰχῶσπερ οἱ δια πλqθος θερμασίας ἐν πυρετοῖς καυσώδρσιν ἐρρωμένοι το δύναμιν, ἐπὶ πλεῖστον γα αὐτοὶ τον θωρακα διαστίλλουσιν λον uir υδ' ς οἱ δια στενοχωρίαν τινατων ἀναπνευστικῶν οργάνων, ὼς ἐν κυνάγχαις τε καὶ ταῖς ἐκ πολλοὶ καὶ ἀθρόου καταρρου δυσπνοίαις η καὶ ι u Io-

in ardentibus et iribiis I, caloris copiain laciunt si qui rarilius valent, dii Danachii totum thoraceni plurimunt dilutant; neque etiana iit illi, litibus id evellit ol, ali Plana spiritali tum

partitius. sola transversi septi notiori sufficienter spirabat ,

quo tenapore scilicet lities celbat Veritiam ii ad septu trans vel si niusculuna, an ad net vos in pnii pervenientes, an ad

ii tmsque Periaeret imbecit litas, niihi quident explicatu per

267쪽

ρῶν ὁ βραχίων γίνετο, a ' οὐ πηχεως μοίως τα πλεῖστα μέχρι δακτύλων κρων, πιλίγον δέ τι σκαὶ προς et γίνοσιν

dissicile videbatur; at ait Iona respiratione ui otiata in illo Ulo Imri notavi, Plein ali ii Erndo Diis in 1 Ocliondrioru1n regione calcitraverat adeo at citer iit oli Ort i in septo trans Verso instanainatione, moitis periculuin inaniineret quiluitque evasisses ab eo periculo, instocillitaten lanien se inperoeli aluerat. In alio etiana, ii a Velienienti perapneunt Onia COII Valescet,ul, bracliti tam posteriores cstuaria interreae parietes et cubiti niaxi in pars eoden modo ad sui lanios iisque digitos sensus dissicilitate laboraverunt, at cliue uoltis quoque alliciti )mini nonnihil laesus est. Hi sic nervos iii prini atPae se ciundo int01 costali loco aesos esse accidit, quorum primus insignis naagiuiti litus per intinias partes Iuli tus descietur, ei qui ipsusn praecedit, adrnixtus, sed naultas in partes iti 'asus, vias in dissectioni lius victinius, ipsίu ianuiue aliqua per in te xiorem cubiti regionen usque ad digitoriun extrena PerVenientes secundus eae nervus tenuis, nulli alteri admixtius, per axit lana sub cute acri raciiiiiiii citur, dispersiis per cutis

268쪽

αλλοι τινες αμα μφω τα σκέλ κατα βραχυ παραλυόμενοι, δια των κατ σψῖν πιτεθέντων φαρμάκων κείνω τω χωρίω, καθ ο τα των σκελῶν ἀποφυεται νευρα του νωτιαίου μυελοῖ, μυεν μῶν ἐπιτεθεντων αυτοῖς τοῖς παραλελυμένοις κε- λεσι φαρμακον ουδε γαρ υrῶν διον ν το πάθος, ἰλλα

D τε τω κατα τον ἐτέραν τῶν πυγῶν χωρίω καὶ τοῖς πρώ- Τοις μερεσι του κατ αυτον κόλους γυμνώθο μεν εν τηδειρουργία τα του σκέλους κείνου νευρα, θεραπευθέντος δε του

χωρίου, δυσκίνοτον ν ολον το κῶλον εφ' ου Grοχασάμενος τος γενομένς φλεγμονος πολελεῖφθαί τι σκιρυῶδες εν τινι

των νευρων, ως προς τοιαυτον θιαθεσιν αρμοσαμενος, ab του πεπονθοτος μονου χωρίου πιτιθεὶς πιτηδεια φαρμακα

τελέως το ανθρωπον βιασαμζν. σπερ δε επὶ τῶν κατατο προσωπω εἰδοται μερῶν, ουτω κἀπὶ τῶν ἄλλων πάντων,οτ αν απόλλυrαι μία τίς νέργεια, τον ποιο Γικον Urq μυν

ejus tam posteriores quam internas partes. Hic homo celeriter curatus est, adnaol nervor in exortui medicamento ad pratum a securitatin inte1 costate spatiuin quemadmo- Iuua quoque alii non ira illi, libus uti unaque cois paulatina resolvebatim , adna Oto Iliinliis naedicainent in eo loco, inde spinali 1edulla crurit,iis nerri adveniunt, aullo resolutis Cruribus aedicamento a iobis apposito 11eque enina ip&runa, sed nedullae proprius erat assectiis. Alteri magna oborta suppiliatione in altei ius natis re Gione ac pri1Nis Uus Criiris partibus, e1 Ut ejus maris per chirurgiam nudati sunt,

tum parte sarrata, tot naenalii Dio relicti dissici illas accidit; unde conjiciens sciolios tui quidpiana concitatae 1liis iussam-niationis in nervoliun Piodana derelictunt, huJusa nodi assectili accontinodalis ci rationem, assecto loco soli idonea medicanaenia adliii iii, thorninemque persecte satiavi. Ut autem de partibus faciei dictuna est, ita et in reliqtris quoque onanibus, unica diuitaXat ei eunte actione, solum iniusculivia ip-

269쪽

nan esse ieratena, aut nervi in ipsius assectuari esse pautandum est Si vero pii ires actiones Iaestae sint, si uno in IOCO, C cidit interi uin Onanes ipsos ausculos a Coin111Ulai utiqua Cati su laedi siet oti uin polost, ii Dei viis aliquis aliis Cillis illis con1Inunis assiciatii P. Ninave1 Plidat Pit in 111 fluvio pis-Ces Venans adeo circa sedein et resicaan persi igeratiis sitisset, iit ipsi invito e literet et alvi excrenienti in et illina, se Ca Iesacietitia renaestia assectis ausculis dinota celeriter salitis evasit. Allias auten eisdein Diotestatiis synapto litatis siti 141anifesta caiisa, laesiis circa os sacriin DerVis, 11aulto tellipol e per uiua praesitata rix lunatus est. Igitii csio protituis ali initio ilicetiarii, illitis iunc ioci ii 1110nlione facta ad alia di Vertarn si iis ex anatonae ad quain a1tera descendant singilli Dei spitiali Daedi iligi prodetriates, cognoverit, assectas sedes plana sacillinae invelliet. I x altis autella operi biis V os horuin Xanaen reipsa clo prelietulisti ; anuliae sae Petilii nero vidistis o liti)iisinodi vigil otioli DNniis este iuvari

270쪽

τε και νυκTOς, μελύσανzες TO TOπου, καθ ο ὁ νωτιαῖος ο τι των ἀπ αυτο βλάπτεται νευρων, αλλα και ζ κεφαλον ου προ πολλου τινος λκωσαν ἐπιτιθέντες φάρμαι α των πάνυ θερμαινόντων, γουμενοι δι αυτῶν νακαλέσασθαι τύναῖσθοσιν υ rq ισχυρῶς βεβλαμμένον ον τινα καὶ αυτονημεῖς ασάμεία, τον πεπονθότα τόπον ευροντες ἡ τε τωναλλων συμπτωματων καὶ τῶν προκαταρκτικῶν αιτίων, κα-στον ἀνερωτησαντες, ων ν η και τόδε παμπολυν υετον εφ συν νέμω σφοδροτατα γενομενον, δοιπορουντος ποταίτου, διαβρέξαι τον ἐφεστρίδα κατα τον τραχύλον, ως ἰ- σθέσθαι σαφῶς ψύξεως ἐν αυτ γενομέν' ἰσχυρῶς ἐπιστα-

μενος οὐν τις εκ τῶν πρώτων του νωτιαίου σπονδυλων επὶ τον κεφαλον αναφερόμενα νευρα τέτταρα, δι ν τον αἴσθο σι εχει το περὶ αυτον δέρμα, αδίως αν ἐγνω τον πεπονθοτα τόπον, o θεραπευθέντος το της κεφαλος συνεθεραπευoqὐόρμα, μοδεν αυτ και πρωτοπαθειαν πεπονθος αλλ υτε

laborantes. Nain non solum cria a et manus temere ac seu stra mesti medici tota die nocteque calefacientibus mediea mentis perfricant, negli entes Iochian isti vel spinatis medulla, Vel ner riis aliquis ex ipsa emergens Iaeditur; Verminetiam caput cujusdani non ita pridem impositis Dedicamentis Velaementer calefacientibus ulceraverunt, utantes sensum ipsius graviter aestui hoc pacto se reVocaturos. Atque nos litano ipsun sanavinatis, inventa sed assecta, tum ex relicFis syinptoniatis tuti ex evidentibus ausis, super quibus singulis interreogavinnis, quarum una huiusnaodi erat, quum sub Duilla pluvia ac vento in petuos ainbulasset, pes Eum Circa Cervice ri Inrules ac tun ajebat adeo, ut Vellementis sngor in ea parte assectunt sentiret. Itaque qui scivisset eximinis spinae Vertebiis Fatuor nervos ad caput ascende- Te, a quibus pellis plani ambiens sensum accipit, facile se dem allectan invenisset, citia fanata, capitis quo suo pellis pariter sanata esset, nulla prina ia assectione laborans; mae-

SEARCH

MENU NAVIGATION