Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

발행: 1821년

분량: 981페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

πυον ἀναφερόμενον εἰς τον κοίλ)ν φλέβα μάλιστα με επὶ τὰς κατὰ τον τραχ λον μοπλατας τε και κεφαλον και χει- ρας ἀφικνουμενα φλεβας ηδ δε και τὰς καθ' ολον το ζῶον,

tUr Nam pus , quoci a stupernis quatuor thoracis costis in

tius ad univeisas Dianatis pa1tes per reniunt. Haec igitiu absturcia ad Erasisti ali scripta sectivi Videritiir accedit ad J1aec Pio causata in a a perpensione penitus 11on attigit dicensentia nota facile pus effundi in patit in toc Aιter oscis es et putinoirern, quia hCCingen s Osas novabrana ne; νον es et fortis atque dioidi contati rax, pus alicitiando in hoc spatiui es Lindi 1aon negavit, sed vectis suis non facile addidit. Uportebat igitur hiijusce rei, quae non sacile quiden sit, set aliquatiae tanaen fit, rationen redclere, docentern vias quibus suppurati pus expuere possint. Ut Dina e cita asse-Ctis Ion paucos perare, ita et alios conlplures servati vidi-D1us; 91orum siquis per singulos meso Necti tu is stantitatem colle gerit, inteae luna sex aut Octo laenainas, interdum etiam decem, atque intercliana plures, totain firminum ae-

332쪽

νατο υντες εἰπεῖν τας αἰτίας, Ουδ ειναί φασιν αυrὰ καίζοι, ἄγετον, παντων τῶν συντετρημενων τον ζωρακα et διατου τραυματος ἐνιέμενον μελίκρατον ευθίο ς ἀναβοττόντων 'αλλα καὶ δια τος ἐναίμου τε καὶ κολλητικης νομαζομενος

σιν ἐ'νιοι πυῶδες εν ταῖς πρωταις μέραις, δι α μ καλῶς μηδ' ἀκρφῶς απαν ἐκχυθη το αἷμα δια του τραυματος, ἐν

τω κατασείεσθαι τον ἴτω τετρωμένον ανθρωπον. αλλ

τὰς πλευρας πεζωκὼς μην ἰσχυρος καὶ νευρωδ' ἐστὶν καὶ δυσδιαί νετος εἰ βουλε δἐ πρόσθες τω λογω καὶ τον αμφιεννυντα τον πνεύμονα, et qν αυτὸν χοντα φυσιν αυria καὶ δια τοῖτο την εἰς et κενα του θω2ακος εκχυσιν τῶν γρῶν

μεν ου μεθίζσιν, ὁ δ' ου μεταλαμβάνει λέγε τοίνυν f487 καὶ το δέομα πολυ τῶν μένονν του rων ἰσχυροτερον τε καὶ παχυ Γερον πάρχον εν ταῖς τῶν καταγμάτων πωρώσεσιμ ποτ άπιτρέπειν ξω φερεσθαι δι ἐαυτο τον αἱματώδοquare inveniet. Verrena quod cret,errinae dicere consuevi, ni In quoque escam; naulti medici 1emina, citiae inanis este conspiciunt tu, Causas reddere nequeuntes, ea esse 11anino neganti quanqualm iit ili Ni onines in thorace vulnerati injectana per ridialis aquan inuisana illico per tussin expuunt', imo Ioniatilli etiain reinedio coloniis apto et glutiliante nominato, haud paucis persolationiblis curati, prina is citii lem diebus iurulenta Iriae lana Xpiui ait, sit Lana laaudis 'ohe, le-que Xquisite universus Linguis per miliaris, concutiertito l1ominem sic vulnei attiin, sile iit ossi istis. At naeualbrana costas succingens et valida est et Dei vos ac lividi conuitia ax; si voles , adde emnoni eliani nielial arati an pidinonein in bienteIn , quae eanden Chalia illa ital iur; in Italiet proindeque iuniores in vacua thoracis Istitas haec non transnaittit, illa non tralassianail. lawa dicas etlain clitena, suae naeinba'ani Smulto fortior atque crassior est, in fracturis ossiuin Callo obducendis. cruentum hi amorem quo minus per ipsam Pen.-

333쪽

ταλαμβάνεσθαι το μεταξύ θώρακός τε καὶ πνευμονος υγρον εἰς ας τραχείας ἀρτορίας του πνευμονος, υτε δ' εἰς τὰς

λείαν υτ ει τὰς φλέβας ac ικνεῖσθαι κατα γαρ υἱον τον 'φασίστρατον ἀλλ 'λοις συμπαρεκrείνεται ταυτα τα Θία, καὶ συγκατασχιζομεν αποζελελπα τοῖς σχατοι εαυTῶν στόμμασιν εις τον ZOo περικείμενον μόνα et πνευμονι τί δοπος ουν ἀλλ λοις παρακειμένων των τριῶν τομαζων εις ναυτῶν μονον Ῥεταλqφις γίνεται, τουτ εχ2ον ζοτοκίναι τον Ἐρασίσrρατον με νον γάρ εστιν, πως γίγνεται τα γινόμενα ζητεῖν, ζ κατασκευα ιν Or μ γίγνεTαι. καίτοι υ απορος ουδ' ὐνείρετος εμοὶ φαίνεται Tων ε του oωρακος μετα- ληψις εἰς τον πνεύμονα, δυναμεν γε κατ- T TV τραχείας αρτ ρίας πέρατα γίγνεGθαι ταυτα γαρ υ τύ αυζον ira trando egrediatur, semper prolaibere; quem tamen in nonnullis videinus adeo copiose fundi, ut totas fascias irriget; quod quunt ita fieri videamus, de nidiam abstircle per tenues loque metralbranas fieri fatendum est. Sati iis igitur suisset Erasistratu in non de l1ac re dictitare, sed id potius abundariter intelligere, uinioren inter lioracem et pulmonein Contentum , in Speras illimonis arterrias recipi, ad laeves autein 1 teria atque ad Venas non pervenire; an ipso Erasistrato auctore ita haec vasa sinna extenduntur, atque simul clivisa temninantur sit extrena oriti Olibet ore, in Cir CUlupositain ulnioni aembranana. Quum ero tria Diaeo ora inter se proxima sint, in in eoruni ianuin soluta fiat tTanssuinptio, quaerere debuit Erasistratus Nana Ion e praestanti iis est ea quae sunt, quoimodo fiant laeteTe, Cillana

quod stant negare. Quanquan neque tibia neqtie inventu dissicilis mihi videtur omina, quae in thorace Continentur, in puImonem Tans sumptio, Piae ii dei in asperae arteriae partibus exuemis fieri potest; hae nainque non ara habeni

334쪽

Ed Chist. VII. 487d Ed Bas. III. Ioo. στενότητα τοῖς των λείων τε καὶ φλεβῶν, o τι τε το πλεῖστοντος ουσία των τραχειῶν αρτηριῶν χονδρος ἐστὶν, ου δυνα- μενος εις πάτον ἀφικνεῖσθαι συμπτωσιν, τι τε πολυ μεῖζον ἐστι των ἐτέρων δυοῖν αγγKων το της τραχείας οτζοίας. σχιζομένων ου αυτῶν κατὰ τον πνευμον σχίσεις ἰσαρίθμους, ευλογόν ἐστιν νάλογον ἰεὶ τους οἷον κλαδους της τραχείας αρTηρίας περίχειν των κατα τα λοιπα δυο is μορίων es λὰ καὶ φαίνετὰ σαφῶς τουτο, καὶ κατα et ανατομqν του σπλάγχνου ον υ rq ἀναλογίαν τος κατὰ το μέγε ς περοχος φυλαrrόνrων ἀεὶ των παρακειμένων ἀλληλοις αγγείων, νεξ ρχης ριχε τα μέγιστα ταυτ εχρον εἰποντα τον φασίστρατον ἐφεξος προσθεῖναι τον καιρον εν ω μεταλαμ δανε ται et πυον των κενῶν οὐ θωρακος εἰς ον πνευμον

angustiana, quain laeviuna arteriarurn atque Venaron partes eX tremae, tilia quod magna ex parte asperarinna arteriamuri si instantia cartilago sit, quae concidere innino non potest; turn cliuod Sperariim arteriar in quana duormn Vasori mreliquor una Ora multo sint anipliora. O utina igitur ipsonitu in pulinone divissiones uinem sint aequales, asioni consentaneuna est asperae 1 teriae Velut ranaos reliquorun duomIIn geneI' Uin artes Imiportione superare. Id vero nanifeste appatet per visceris ipsius dissectioiiena, an vicina quaeque Vasa eanden inter se servant ea petuo in naagnitu litus ex cesrii proportionern , quan ab initio niaximae or In paries habueriint. Haec sitiat filiae dicere debuit Erasistiatiis , ac deinceps uti uia inspirationis, an expirationis, an sietis tenapore, pus ex lioracis spatio in pulnionem recipiatur, X'plicare ' a dei tu e luna id nePle per inspirationena, neque

per cliuietein sieri docuisset, ostendere ipsiim expirationis tempore recipi. Id nu 1ue sacidinati in etiam erat den1onstrare ei, qui prius osteri Ullht respircitionis actionen a thorace

335쪽

λουθία συνδιαστελλομενου, κατα δε τὰς συGτολας αὐτου συνιζανοντος εἰς αυτον ομοίως τοῖς σπογγοις ους ταῖς χερσὶν περιλαμβανοντες λίβομεν ουτως γουν φαίνεται προσπίπτων λοβο αυτου δια του τραυματος εν ταῖς μεγαλαις συντ2 σεσιν.

ἀλλα προ γε του τρωθονα συστελλόμενος ὁ ώραξ σψοδρῶς νθλίβει το μεταξ περιεχόμενον αυτου τε καὶ του πνευ- μονος γρον εἰς ας τραχείας αρτηρίας αυτου μ παθεε γως δ' ακουσης του, σφοδρῶς, προσκειμένου κατατον λόγον ἐαν γαρ μο πανυ σφοδρῶς λίφη τον πνευμονα πανταχόθεν θωραξ, ου μεταλύφθοσεται το γρον εἰς τα των τραχειῶναρτοριῶν στοματα, και τουτου χάριν υπο ζ φυσεως δόoqτοῖς ζωοις εἰς την τος θλίη 'εως ρώμον η καλουμενο σοξ συμπτωμα φυσικον ομοιον πταρμῶ καὶ λυγγὶ καὶ ναυτία, περὶ.ναυταρκως εν τοις περὶ τῶν συμπτωματων αἰτίας εἴρηται προς

δε 488J την γένεσιν του φυσικου τουτου συμπτώματος ἰσχυος χρηζοντες οἱ κάμνοντες ἀποθνοσκουσιν εικότως υκ λιγάκις

so1i, id non nullain propritia habente motioneni; aippe qui per conseqtientiam dilatat illoretice pariter attollatur eo vero contracto, ipse spongiar in exenapio quas Imanibus X piraminatis in sese subsidat. Sic igitur per magna Vulnera penouantia silara ipsius per ulniis 1Οcidere videli ir; Veriani citra Vulnus thorax contractus lavinorem qui in eo spa rito citio inter plain et pitinionein est coartinetur in asΡΟ-ras ipsius artextas vehementer Comprimemio cogit. NeCcredas Velitra, tui orationi Dehe nenter friistra fuisse insertunt nis enirn Veheineliter adnaodun thorax pulmonena ex omni parte Comprimat, humor in asperarum arierlamam oranon Iecipietur. Quamobrem natura, quo robustior sierot expressio, tussi Vocata donavit antinalia quae naturale symploma est, stemautamento et siligi litui et nauseae similo, de quibus in libris de carisis symptoniatiun satis dictuna est. Ve-vum quia Viribus opus est, quibus hujusmodi Daipto nama trirale excitetur contingit creberrime per suppuratos asse-

336쪽

θωρακος εργάζεται si χα ου δυναται δ' εὐτόνως υτ ταχέως ἐνεργεῖν ' σθεν δυναμις περὶ μεν οἱ τος ἐκ των κενῶν οὐ θωρακος ἀναπτυσεως αρκεῖ καὶ ταῖrα παλιν ὁ ἐπὶ τον ξέ9χος προκείμενον λογον πανέλθωμεν. αἱ κατὰ

μυς φλεγμοναὶ νοσον 2γαζονται τον καλουμένον πλευρῖzιν,

τις χώριστα μεν εχε συμπτωματα, πυρετον ξυν, δυνηνως διαrεινομένων τῶν τόπων ζ νυττομένων, πνευμα πυκνον

νοντα συν τινι τάσει, qχα κατα το πλεῖστον μεν αμα τοις κεχρωσμενοι πτυσμασιν, λιγακις δε καὶ ωοις τουτων, ας απTυστους και πεπτου ονομαζουσι πλευρίτιδας, ro διαταχέων ὐναιρουσας, Ἀρονω πλείονι λυομένας ἰλλα και ζνοδυνον ς το πολυ μέχρι κλειδος ζ υποχονδρίου διζκουσανεχουσιν. Yεθα δ' εἰσὶν δύναι πλευρῶν ἄμα πυρετοῖς, φων εο ν κζ μεν γινεται πυκνον και μικρον το πνθυμα, ctus mori alborantes , inalbecillioratius ipsorun antea redditis viribus validi Tinia enitia ac celerrina thoraCis Contractione tussis excitati ir; at Hies inhiecillae ne que valide aeque e Ieriter agere polriint. Ers o de expilitione, quae e spatiolliora is procodit, satis si ierit liae dixisseri redeantiis rursus ad itin hieti ali initio proposui naus 1 rena oneria. Quae in succingente positis aetnin ana ac nitiscillis illi contini iis fiunt instaurinationes, naoIbuin que in pleU1 itidein Vocant, essici unt. Hujus h anplona ala in sel arabilia sinit, selam acuta, dolor perinde ac si locus vel interi latii vel pura gallire, respiratio frequens et exigita, pulsus parviis arteriani duram et quodantinodo tentani indicans, tussis pleriura Pie una sputis Coloratis, Donauin Plana vero sine his, Ilias sputi Xperies et Crudar plei irati des ortii nant, clii a Vel celeriter lioininein x piunt, vel loligo teinporis spatio solvuntur. At lolor ple-Hii ncque ad ligulta in Vel ad liypoclioritam pervertare videtur. Sunt praeterea alii laterian ciuia Obie dolores, per Ilios Te- spirationen si aquenlein et exi tiaria reddi necesse est,' sed

337쪽

αποκορυφουται προς το δέρμα καὶ τέμνεται.

Kεφ. 3. To δε κάτω του θώρακος θον οἷ μεν παλαιοὶ πάντες νόμαζον φρένας, εἴθ' ἁπλῶς πεῖθον αυτοῖς, εῖο , ως τινες οἰχνται, διότι φλεγμαίνοντος αυτου βλαπτονται τον φρόνησιν οἱ κάμνοντες απὸ Πλατωνος ὁ ρξατο καλεῖσθαι διάφοαγμα, προσαγορευσαντος μεν αυτου ψεε

ναοῦ μοίως τοῖς ἄλλοις παλαιοῖς ηγουμένου δε et τον

nitIIuin redditi ix sputuna, ut in ea re nihil a pleuritide sputi experte dissere rideantur. Verui lii facile at illis discerni iratur, tuin quo distilla sit tussis, alium sputi expertes sicca tussi naolestentur, luna quod lectile tensionem neque diixilienatillani Teserat pilistis, turn quod non iecit te acuta febre tali Oxerit; neque etia1n i leo sis Isichil ter spirant, nonnus clitoque presso et 11oliis extrinsecus inflammato loco, dolent. Hi ersptiliani ΠΟΠ lpurgatitur, vina ab initio illi LI1uniolis instam nautionen excitaratis ad thoracis spatiun perveniet; at con cocta inflananiatione, nisi pus prius discutiatur, Ut uten at tollitiu atque inciditur. Jap. IV. Inscitoren auten illovacis tertiai nuua Tisci on1nes phrenas appella rerunt, sive sunpliciter ipsis in naen tena venerit, sive, ut quidana alagmantur', ita eo instauranato aegrotantium mens laeditur. Α Platorie auten dial)lirag

naa. Vocari incepit, qui sane o ipse aliis veteilibus linuli terplirenas appoliavit, putavit autern inaniniatilius iis uni liabero

338쪽

serati, quoniani irascibiloni an ina a sacullaten in corde con tentatu, a concit piscente quae iii jecore se lena habet, distin uit. Postea aledici , at eglecto prisco nolTine, sti apJ1ragianahalani appellare consueri eiurat, quod ii dorsali citioque 1edulia eos secisse constat; etentia huic citio citi propitae sub

339쪽

ραφρονουντων δ' det, ποικίλως ἄνωμαλον, ως εν τοις περὶ

δυσπνοίας ἐδείχθq. παραφροσυναι ἐν οὐ γίγνονται καπὶ τῶ ς γαστρος στοματι κακοπραγοῖντι καὶ διακαίσι πυοε τοῖς καὶ πλεχ ρίrισιν και περιπνευμονίαις αλ αἱ δια τας φρένας εγγυς των φρενιτικῶν εἰσιν ἐπι μεν γαρ τοῖς 9λλοις μορίοις πασχουσι καὶ τοῖς διακαίσι πυρετοῖς εν ταῖς παρακμαῖς αυτῶν παραφροσυν καθίσταrαι ταῖς φρενίτισι δ' ἴδιον ξαίρετον πάρχει το Ἱδ' ἐν ταῖς παρακμαῖς ω πυ

qii superno consentiente principio, ei adVeniunt, Comme nioremus. Igitii antequam aliquis deliret, nectitentem ac exiguuna infestante vero ain delirio, varie in aequaleni spi1ituna efficit, ut in libi is de spirami dissicultas jani demonstra tum est Atque dolima etiani oriuntur ab ore Veiatricidi prave assecto et sebribus arilenti Dius et pleuritide et perisneu nionia, sed viae ob septum a ansversun fiunt, Phaeenitico riani delimis assinia sunt. In caeteris enina partibus assectis atque febribus ardentit us delirari r sedatur in ipsoriim declinationibus ; at phrenitissis propria praecipuaque nota est, ite indeclinatione riden subiiuna delirium quiescere 11ecwe enim per consentana ira eo amorbo cerebri tui assicitur, sed pΓΟΡΓia Primariaque allectione laborat prelatile paulatim fit bi assectus, nec subito delirant vel assatina, ut ex aliis par titatis, Plinim a1uper auentionen seci ac ejus constitutioueni Praecedunt symptota rata non pauca, alue nania luelaificaligit Vocmitur, et haec scripserunt omnes, qui nae Praecesse-

340쪽

δέστερον τολως θαGυrερολίποκοίνασθαι, καὶ μαλισο οτανε απροσθοῦν et κοσμιος. λλα καὶ βραχυποται πάνrες εἰσὶν Ουτοι, καὶ μέγα χαἰ ὰραιον ἀναπνέουσι, καὶ τους σφυγμοῖς μικροτέρους τε και νευρωδεστέρους χουσι, καί ποτε καὶ τακα οἱον δυνῶνται. πλοσίον δε ὁ του φρενιτίζειν ὁντες civis qρους ἱκανῶς σχουσι τους ὀφθαλμους, ο τι κατὰ τονετερον αυτῶν δακθυο εκχεομενον δριμυ, και μετὰ ταυτα και λημα καὶ φλ. ας τὰς ε αυνοῖς μεστὰς αἶματος, ε ρινῶν τε σταξεις αἶματος, νίκ ηδ μ' ὁ τας αποκρίσεις εμφρονας ακριβῶς ποιουνται, κροκυδίζουσί τε καὶ καρφολογοῖσι, καὶ πυρεzον ἴσχουσιν αυχμ0 θέστερον ου μεγαλας φ κάτερα μεταβολὰς ποιώμενον, σπε ἄλλοι τινες ἀκμὰς μεν σφοδρο-

runt. Nan intercliana Vigilias praecedere, sive etiana soni num manifestis inaaginibiis luctatuni, ut et lanient aiorinulli et exiliant, videre est interilii in ve1 11 1atiorialis accessit ol,livio, iit laborantes aliqui, Iulana naatellani petierint, ne-jere lanaeti negligant, ait Plu IOtiun emitti int, matellam ipsam prodere 1aud Itiaoiani aerninerint in tei diuin inajori cuia tunnili aut terne1itate est ondeant, praes iii isti alio uis antea si ierit Diodositis. At et ii innes exigitio utuntur potii respiratio ipsis rara est et Naagna, pulsias ninores ma-Eiscitae nerVos citiinent; nonnunqtietini occipiat dolor infestat. Dial una vero an proxinae ad phrenitiden accedunt, ocidi eis volistinenter stitit squallisti, aut ex altero ipsomun acris lacliryna effunditur, ac deinde lippi trita et vetiae ipsoriam san-gilino pleiatio et satagilis stillat e iambiis. Quo tempore ne quomni plane iit mentis Onapotes respoItilent, soccos vel- Iiunt et estucas carpulit, sciitallidiorenavi febreni habent, ciuas non magnas in alter train parten secit mutationes, quena admodum alias laedani rigoaes Puden grami lino

SEARCH

MENU NAVIGATION