Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

341쪽

το υτ δοξασθqναι τοῖς παλαιοῖς, επὶ τω μορίυ τουτω φλεγμαίνοντι γίγνεσθαι φρενιτικούς, νομίσαι τε φρενας αυτο διατqν αυτον πόνοιαν, ς καὶ τω φρονουντι μορίω συμβαλλόμ

κὰ ταῖς κ των ρινῶν α ψαύος ταξεσιν, καὶ ω ζ αν πνοος εῖδει μέγα με γαρ καὶ δια πολλου χρονου το πνευμμα τοῖς κεφαλω φρενιτικοῖς φεξ γεστιν ἰεί τοῖς δ επὶ ταῖς φοεσὶν νωμαλον ως καὶ μικ2ον ποτε γενεGθαι καὶ πυκνον, αὐθίς τε ποτε μέγα καὶ στεναγματῶδες αρχομένης declinationes vero Iaalbent initiores. Quid dicana de lingua

salebrosa , Oli auditione interdum ContiNgente, turn quod inter Iuni amoesti jaceant, Vix respondentes Vel 1iuua pars Miaedam dolorificiun patiatiar MCturu eliarnsi Vehenaentius aliquis ain tangat, ipsi liai utquaquain sentiaiat Sic nimper cerebri assectuin paulatin phrenitis Verdit ab aliarum Vero partium nulla pe1'petui in deliratina processit, deinpto solo opto traiasve o, cujus vitio excitatum delirium, paratima continuo distat, adeo ut veteres putaverint, Ita parte in-saininatione assecta plireniticos sera, atque ob eandena suspi- Cionen phrenas earn appellaverint, tangitani sapienti parti

conserat lippiain. Veriani delimiana, quod ab hoc accidit, a lireniti de distingitatur et oculonian winptor Datis et sangui-riis a narilius stillis atque respirationis Udcie; nana a cerebroptireniticis spiritus Diagitus est senaper et ex longis intervaIlis , at a septo inaequalis, ut Daodo Niginis sit atque frequelis, nodo ma nus et suspiriosius Incipioiate tanaeia septi

342쪽

μέντοι το κατὰ το διάφραγμα φλεγμονος, πρὶν παραg0ονο- σαι, μικρον καὶ πυκνον ἀναπνέουσιν, εμπαλιν τοῖς ἐπ εγκε ψάλω προογεῖται γα ἐκείνοις μέγα καὶ ἀραιον πνευμα καὶ συι Jόντι φάναι, των εἰoqμένων ἀοτίως προογεισθα φοενίτιδος τοι γ ουδῖν η μικρα συμβαίνει τοῖς ἀρχομένοις φλεγ μαίνει το διάφραγμα καθάπι γε πάλti ἀνασπασθαι μενέ ποχόνδριον ἴδιον αυτῶν των cIρειῶν πασχουGῶν εὐθυς ξαρχ ς ε εγκεφύλου δε ε τι των στερον επιγενομένων, ηδ κατασκευαζομενου του παθους καὶ ου αρχομένου

και η θερμασία δε πλείων στὶ κατά τε τον κεφαλζν καὶ το πρόσωπον επὶ των ἐν αυτ τη κεφαλη τον κατασκευqν ἐρόντων το παραφροσυνος. τα δ' αλλα του διαφραγματος πάθη, τά τε κατὰ πρωτοπάθειαν Dro γιγνομενα καὶ τὰ κατὰ συμπάθειαν, τὰ μεν ου εστι ζ προκειμέ νης πραγματείας, ὁσα προδολως παπε κατα τε ταλλα GHμπτωματα καὶ τὰς εν αυτω γιγνομένας ποστασεις, τα

Kεφ. . , πο μεταξυ τος τε φαρυγγος καὶ του το- ματος τος κοιλίας, πιπερ ἰσοφαγον ἄνομαζον οἱ παλαιοὶ,

transversi inflammatione, Priuscitiain delirent, exigi IIII ac Decliuentena reddi in spiritiana, contra ian citi ob assectiuncerebruin delirant, magna enita piodit his raraque spiriatio.

Atque ut sui nanatina dicana, eorun symptornaturn sua phre-11iticlea antecedere Uxianus aut 1illurn apparet, alit perexi priuia1 1i iis, quibus septi in transvecturn inflananiatione

labo1 a1 incipit ut rursus ursiani revelli hypochondrium illico es initio septi transvorsi assecti propriuin ost, in cerebro Vero posterius accidit, non incipiente assectit, sed iuunas actiis atri si ierit; atque calor cliuoPie circa caput et faciein vehementior est sis , Ilii ob cerebri 1 itiitin delirant. Reli qui septi transVe 1 assecuis, sive p1iniam sint, sive per consensum, attina ab lio arostro proposito sunt alieni, nempecii si inani sit apparent, ut tuan alia syinpioinata, una abScsssus in ipso exorti partina vero in antea dicti sunt. Ga p. V. Tam partena quae inter sauces et os .1I- uiculi media est, quana veteres oesopliagon nominatiant, qui

343쪽

Odo των καταπινο uis'ων καὶ των μουμένων, ἐτερα δε κασην νεργεῖ τι προς ἀμφοτερας τὰς δους των τ ε του στο- ματος εἰς την γαστέρα καταφερομένων καὶ των ξ κείνης αναφερομενων εἰς το στόμα δυο γαρ εχων αυτου μορια, τοὐς ονομαζομενους π των νατομικῶν χιτῶνας, ἔλκει μενο ατερω τά τε ποτα καὶ et ν ροτύν εις τον κοιλίαν, κα- πε δε θατερω κατα τους μετους εἰκοτως οὐν εστ δυογόν τῶν παθῶν αὐτου, το μεν τερον ς δου τῶν καταπινομένων το δ' rερον ς οργανου τῶν μουμένων τε καὶ καταπινομένων οτι δ' αυτῶν τουτων τῶν δυο χρειῶν ηετέρα μεν αναγκαία διαπαντός εστιν η δε τέρα κατα τινας καιρους, ευδολον πανTL το μεν υν ως δε σιτίων γενοge αυr τῶν συμπτωματων στὶ, ταν πο τινος τῶν παρας υσιν ὁγκων στενοχωρία του κατ αυτον γένοTαι ποθου τοδ' ἐτερον, οι α αυrος αδυνατ τας δίας ἐνεργείας πιτελεῖν. Ρost Aristo toton scr1ipsemini, Oniaclium appellare consue-xiuit, ipso Aristotele prisco vocaliuio 1a11 anianalis pa1 temnon senaper nominante. Jus dupleta est URIS: 1111 quo veluti via est omina quae devorantur et eorum Iae Λ Ο muntur, alter quo mica utramque Vialia actionem quandam edit; una Oatina quae ab Ore in verit1iculu1 desertantii luna eoruan, quae ab lio ad os ele rantur. 11UI enirna minae sint ei paries, quas dissectore litaucas appellarat, altera una Cibuin turn potum ii Ventr1culuin trahit, altera Per Vonaitus amam1at. Proinde rationi conlatitano duo sunt assectum ipsius genera, alterum ut Viae OTIIIIa laedeglutiuntur, alterum ut insiti iunienti OTum Pane tum Vo- Inuntii tum devoranti ir. Constat vero duorum jam ne morator na suum alteriam si iidem eruper esse necessa1iuria, alteriin Vero propter occasiones thias dan1. Igilii eomam synaptonantiavi, Vae ipsum tanquan main cibor In in se stant, genus est, Imam ob trina oren aluiuem Taeter natiI

344쪽

εῖρπται ἐν ουν καὶ ποοσθεν, νίκα περὶ κυνάγχης ὁ λόγος

νειν διὸ και μετασχ' μα Γίζεσθαι προθυμουνTαι και νακα δεθίζειν, αὐrω τῶ συμβαίνοντι διδασκομενοι, βον εν τούτοτῶ σχομαT καταπίνοντεις, ως ν ου μικ2 συντελουσης της ει το κάταντες φορὰς των σιτίων, και δυναμένης γε πολλάκις καὶ μόνζς γίγνεσθαι, ' μετὰ ζ εκ ου στόματος ἁθλιψιν actiones ipse petacea e nequit Enin1Vero jam antea, abi domagina, Miae VertebraTui Cervicis luxationem sequitur, somno habebatuΓ, diXimVS, quod accliuisititia angustia ei accidit, ubi a vertebras ipsi COInpTiniitiir; Iajti Tei, tria eritioque admonitura te esse Velim, ne OlbEIISC quo Cille ituriores eortinamiusculoriin qui gulata inVOlVallat, quonaodocunque fiant, nana de omniuiis in libro de tumoribus praeter naturam di ciuili est. Caeteritin il liis omnibus Onainunis est tanta sae penuimero inter devoral1duna alat ustia, ut potias ad nares re mittatur. QuUn Vero insananaalione affecta ipsa propria angiistia, aron a Vicinis Partitius a Ccitu sita, torquetiir, tunigravissimus inter deglutietulum doIor insestat, accedonio dissicili transsitu a praeseatiin si stipinus, a laborat, acens, transglutire quippia in Onetur. JLIOCirca sitiun transsor.- mare atqiue erigere sese student, ex accidente ipso edocti faciliorem in litio foran siti fieri deglutitionena, adeo ut haud parum cibormia in declive partes delatio consere videatur, utpote ase possit saepenume1 Vel sola siem, si ex ore usque

345쪽

ταπόσεως εργον ἁπαντα δ' ἴστε τα Iλεγμαίνοντα μόρια κατὰ μεν τὰς νεργείας ὀδυνωμενα, παρ γορουμενα δ' εν ταῖς

ησυχίαις αἰσθοδεκου ντος του Γομαχου, συγχρ σθαι πάρεστι καὶ τούτω τω πλεονεκτηματι του μορίου προ τον διάγνωσιν των ε αυτῶ παίῶν, τος του καμνοντος ἀνακρίσεως, rάν γε ο πανταπασιν λίθιος πάρχων δυ-

λῶ χρον μογις διεξερχομένων του στομαχου των δι αυ-τos φερομενων ' νίοτε δε κατὰ μεν τον πρωτον ὁρμον ἐτοίμως κατιοντων, σχομένων δ' υθις ώς σφονῶσθαι

ραστα διεςερχομένων. μεν οὐ πρότερος τρόπος ἀτονίαν

ad pilae initiuna acta suerit expressio a supi11 vero decubiti nullum speratur auxili una, a sapitius ad inseria a par te serantur tintenta, sed a sola glilae actione devorandi Ini 1-niis perficitur; at non late Vos, partii in instananiatione assectarum nullain non dolere, quunt suo nati aere fungitair; contra ubi quiev erit, dolorem initigari. Qinini auten gula

sentienes facilitate sit praedita, ea ipsa tuoque uti licebit pu1tis dote ad assectus ejus dignoscendos , ex aegrotanti inte1 rogatione, quuin Onanino haud silexit adeo stolidiis, ut liud ipsuna laedat, areare non possit; nam si possit ainini sensa interpretari, gulae serastis taxianun praestabit adjunaentum ad asse tuuin ipsius dignotioneni. Etenim imbecillitatem nonnunquam percisere se dicunt, ut IODgo vix temporis spatio per gulam transeant ea, quae ingesta sunt aliquando ad pesinum impetum facile descendant, deinde rursus arceantur, ut videantur impacta demum per residuum spatiuna inlinoleste ac sauidinae Iahianti ir Horrena manum actioni μ

346쪽

ἐι δείκνυται της rae Joa)γείας, ο δε δευrερος res Oχωρίαν καθ ἔν τι μόριον ἐκατέρου ὁ αυτῶν τα διαφορὰς ἐκ τωνα λων συμπτωματων ,εστι γνωρίζειν ἐπὶ μεν γαρ ζς

ἄτονίης, ταν κατὰ δυσκοασίαν μοι ζ γίγνοται χωρὶς γκου παρα φυσιν, Π κατὰ ζ διίξοδον ν καταπίνουσι βραδύς ς ομαὶ και χωρὶς δυνος, ἐπιτεινομέν με εν ταῖς ουπτίαις κατακλίσεσιν, πραύνομόν δ' εν τοῖς ρθίοις του τραχολου Ἀζμασιν, νευ qς κατα Tqν τενοχωρίαν αἰσθο- σεως, εἴωθε συμβαίνειν ' η δε συνάγκω τινὶ στενοχωρίαν τε φέρει καθ εν τι μιοιον περ τἄλλα, καθ ὁ και χρόνιος διέξοδος γίνεται' κμπειδαν ro φλεγμονωδος, τερυσιπελαροτώδq ογκος , καὶ συν δυν καὶ ὁ ει καὶ θερμασίας πολ-λqς αἰσθοσει, μετὰ πυρετῶν ου πανυ τι θερμῶν Ουδε κατατην ἀναλογίαν του δίφους' εὰν δε τις των ε' πάνυ ερμῶν OZκων , χωρίς γε πυρετου και θερμασίας καὶ δ ζς, τοτος καταποσεως νωμαλον γίνεται, καθ εν τι μέρος πο-

μένων ων σιτίων, και μὰλλον ταν δρομερέστερά τε καὶ σκληρότερα καταπίνοται, καὶ συν δίν τινὶ βραχεία.

τοιοίrων συμπτωμάτων ε χρόνω πολλει γιγνομένων,' καί imbecillitatem , alterum pallis cujuspiana angustiam inescat; utriusque lisserentias ex relicitiis syniptoniatis intelligere si

cet. Eam ii inabecillitate, quum I solana intenaperIena citra iunioren praeter naturan sit, ingestor in in ta ansitu tarditas aeqiualis et ni doloae accidero coiasuevit et in supino decul)itu augetur, erecta vero Cervice nitigatur, Citra illii mangi istiae sensum. Ubi vero uni turn ore se inbeciliatas, unana quanasiana alten aragustiorean caeteris efficit, atque per an tardior est transitus. Quod si uitio auternatileg- monodes fuerit, alit erysipelἰitocles, accedit ei pariter et dolor et sitis et navit caloris sensus et febris non admodun aT-dens, quae siti proportione halid tu aciti ai respoatilet. Si vero timor aliqui ex rota calidis fuerit, una citra ebrem et calorein et sitiin deglutitionis in aecilialitas vervet, Tetelatis in parte cli rapia in linientis praeieitiin si Diajiusculum atque

348쪽

ορῶνται καπὶ του δέρματος συμβαίνουσαι πολλακις. Kεφ. T. TO GTOμα ς κοιλίας οι παλαιοὶ καρδίαν

Ουζω καὶ στομαχικαῖς λίσκονταί τινες, αλλὰ καὶ σπασμοῖς καὶ κάροις ἐπιλnipiat τε καὶ μελαγχολίαις, ηδ δε και τοῖς των Πολεομόνων συμπτώμασιν, ὼς ε τω περὶ των φθαλ-

guttiis reiectiones cuia doloribus sunt, quibus Iocuria ruptu-Tae produnt 11e sectis, quae Venae erosione Vel derosione, sive alite Pioinodolibet notatinare voliteris, Obo1tae sitiit; PIae Vero 1 orsiis aperto rasis ore, ita dolo1 is sunt Xpertes, atque lia Te a relicitus distinguunt tir, a p1 aeterearitio Inecque ictu, aeque Casa Coiipitatae sitiat, veluti Hipturae fieri consueveriant. Accidunt auten et Citia causas externas interduna a pleiliti utine setingit inis vas o 1 Una ruptiones. Liae Vero ob eriae rosior iein silint, zis ulcus praecessit sit alitein ulcus, Vel lipto Vale et Naalignomina humoriun asiluentia, ut in lite clivo Hie saepeni une1 a coiciei Videmus. Cap. d. os ventricii libet es cor non1inalbant,

syriaptoniatis iae in diicit, ut j lint, si appellatiana nonent in solui ut arctiacis uncopis, it a et iova aclaicis Gn- nulli corripiuntiri , sed otiana cotivulsionibus et sopore et morbo conmitiali et inelancliolia, nec non Draptoniatis, S a lia per sussusioue infestant, iit ain antea itina de oculis IO-

349쪽

λιστα γίγνεται καταδ λος ανδρὶ τί τριμμένω περι τα διαγνω- σεις. διυτοτε γαρ τινες αρρούοι προσερχον Γαι τοι Pqrοῖς συμπτωμασιν, αἱ βεβαιουσαι τὰς διαγνώσεις των πεπονθότων μορίων ' κείνας μεν υν ἐκαστος αυτω προσεξευροσει, ταί

queremur, dictum est. Atque Onanes hi assectus consenti eritibus ei caeteris partibus fiunt; nam ex propria sui ratione appetentiae de)ectiones et innatantiuna ciboruua Corruptiones facit, quandoquideam, qui in sinulo ventri illi suapte natura sirimam solent, praecipueque si non sacile cori'unapa11-tur, nihil homi in pati tintii P. Igitti exacte antiniana advertere opo1tet, ii disce tantia assectita, iiii ex ipso e1 co11- setasuna eveniunt, I iis citii injusniocli ni libris, Itia1'uin actiones laedit os ventriculi assecthina od ii vetetes nanes Cor appellabant, ita nostra tenapestate stoniactitas 1 ocatui' priinario accidere censentur. Sed line inter se disceria ere facile poterit vir ass1dii exercitatione circa tignotione VOT-satiis e iis quae praecesserunt. Nain proprietate Plae dam inessabiles synaptoniatis ena aliis sit cedrint, itibias Certiores eVadunt assectarum partiunt notae sed has quidem unius ciliisque per se inverure poterit, Iae vero tumJUana fundanaenia univeriae tignotionis existunt, ex quibiis sistitio

350쪽

et . ἄρτον ἐπιμελῶς ἐσκευασμένον προσφέρεσθαι, ο95 μονον μεν, ἰδιηγος ἰὴ δἱiρος δ' αἰσθανόμενον, ξ οἴνου κεκραμ

per se discunt nos e xplicat,inuis Gramna aliCII Pii lana jU- venis, quoties 1llinis Vehernenter doce1 et aut Ogitui et, aut dilutius inediani sustineret, aut irasceietiir, Conaitiali nocto corripiebatur. Iuic suspicatiis stin os Veiitriculi, utpote quod facile sentiret, assici, ac deinde per Consetisum cere briana Corpus universunt Coi Ialliolio concutere diis igitur euiu robam Concoctionein solain accurate I curare, RCterii a Vel quaria 1 ora pancia Olptinae praeparatu Ha si linere, at citie litano citu leni sollina, si non sitii et si sitiret, ex vino diluto ali, atque a nodice adstringente Nain hu)usino divina Venti icilliani oblisiun efficiunt, neque tentarat Caput, ut vellenientia. Qui in igitur hac victus ratione uteiis nori ut ante assiceretiri , Xactant tu in notitiani lietibui eoru 111 ciliae prius sola Con lecti tria Cori sequellar, a quolibet anno Iiis auti ronedicantenti in ania uiti ex Jo eieXlulatii, cluando iidem et tolliri Ventieti ab XCronaontis purgat et adia prias actio 11os roborat Atque ita virile pilis Piain viginti annis,