Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

451쪽

ενεστι καὶ συντομώτερον, αυ ξησιν μονιμυ του αἰδοίου, εξοίδοσιν μονιμον. νόμασται ὁ παρωνυμως απο ου Πριάπου δολο νοτι καὶ γαρ ἐκεῖνον, φυσει τοιουχον χοντα ociιδοῖον οἱ νύρωποι πλάττουσί τε και γράφουσι τ δε τος γονορροίας νομα προφανῶς ἐστι συνθετον ἡ τε της γονος

περιεχόντων αυτὰ σωμάτων κκρινόμενα, ποτε δε αυτοματως ἐκρέοντα ὁ ἀρρωστίαν των αυτῶν Gωματων υ κατεχομεν οἴτως καὶ το σπέρμα. τος μεν γαρ φυσεως εργο εστὶν ea.

iiivita, quan Livoluntariain quoque nominare licet, quelmadino liti sis nificantius, seminis assiduam excretioneau coleliaudquaquan extenso. Priapismus vero est, liniversi colis

in longitudinem et circulum porrectio , nullo lintillante ad tibi linem desiderio, aut ascititio calore, ut illius lana Cci dere Consuerit supine declinat, entilius , si enim quidan ip sum descripserunt a breviori quoque compellati licet, ex

Manentena Collis auctionem, aut permanentem tumorem.

Deducta vem denotriinati est a Priapo scilicet nana illuni a tura hu)usnaosti colein liabentem singunt atque pingunt honύ-

ΡΟTe duobus ioclis vacitantur, interdunt a continentibus ipsa CO1poribus eXCreta, interdum sponto emuentia, quod ob in1-becillitatena ipso1uin corporinita coiitineri non polluit, ita etiam senieti Nain in innit,tis l1ujusmodi hit ex em1eIe

452쪽

ri γνεται, του μεν πόθου τος ἐκροος ἄνοιγνυμένου του δ' αλλου κίτους περιστελλομένου τε καὶ θοῖντος επὶ τον νε γότα πόρον παν το περιεχομενον ἐν κοιλοτύτι, το ὁ σχεσθαι, διαμένοντος ἐν ε τω κεκλεῖσθαι του ποθου, μηδεμιὼς δε εις το περιεχόμεσον ἐκ του περιέχοντος σεως γιγνομένης, ἀλλα

ἐπὶ Tων κατα Iυσιν Io ντων α τε ἐκκρίσεις καὶ αἱ κατοχαὶ

επὶ δε των παρα φυσιν αἱ μεν ἐποχαὶ δι αρρωστίαν της εκκριτικης δυναμεως, αἱ δε εκκρίσεις δια την τος καθεκτικος

ἐν επιληφίαις τε συμβαίνει καὶ τοῖς αλλοις σπασμοῖς, πόταν βιαίως γεν θῶσιν. 0ῶμεν δε καὶ καθ ετερα μορι τους σπασμους, οἷον χεροας ζ πόδας ζ δακτυλους, ενί- μεν α τῶ παντι σωματι σπωμένω γιγνομένους, ενίοτε δε μόνων

tempestivo, ita continere, naturae Rictui est. Venil excretio fit, aperto illiden fluxionis meatu, reliquo ero ΟΠ-ceptaculo contiaci et ad apertiun ain meatuna liticqiuid iii spatio continetii propellente retentio Velo, quia1n Clu Istis perinanet meatus et contentiina a Continerate haudqua-Paaiam propellitur, sed contra per ora tractionein Oinpres1 11 litur et retinetur. Hoc naodo contenti in cavis organis trii Iaaores in is qui DCunditia natim an se habent et excenauia tur et retinenti ir, ii illis autena, ii piae ter naturain se halbent retentio livdena ob Xcretricis lacidiatis inhiecili itateIn, Xcietio ei ob retentricis acultatis instrinitatevi Venit, v et hi assectioiieni aliqNaan, quae ii iud secus Iliam Na- tui in ipsa excretrix a ullas paries inoveat, ii ii seini nariis vasis accidit per comitialoni amori uita, Vel alias convul- Loties, quae violente ii Ttiunt. Caeter uni videntias aliae ; Ilio Ille partos, ut uianti aut Pedes aut digilo Convelli, do-

1 Iiimul cinia iiiiivorsi corporis conviil si1Oile, Diodo ipsis solis

453쪽

πασγοντων Ουδεν υν εστιν λογον, ἐν τοῖς σπιρματικοῖς

ἀγγείοις ποτε μό ι γ ίγνεσθαι τοιαυτ διάθεσιν, σπέρ γε καὶ τ4 της γονορροίας, ἀνάλογον ουρων ἐκκρίσεσιν κουσίοις, ταν η κατέχουσα δυναμις αυτ παραλυθεισα τύχη.γονόὀροια ἐν Ουν των σπερματικῶν ογανων ἐστὶ πάθος, ου'ων αιδοίων, οἶς οδω χροται προς κρουν η γονο ὁ πρια- πισμος ὁ σαφῶς του αἰδοίου φαίνεται συεαπτωμα, δυνατονδ' στὶ καὶ μndi αυτοὐ πεπονθότος διον ξαίρετον πάθημα,

τοίτου δ' υτως χοντος, καὶ φαινομένων ν ταῖς ἀνατομαῖς αρτηριῶν μεγάλων εις μικρον μόριον το αἰδοῖον εμβαλουσῶν,

portione espondet, citrum retentricena aciestatem resolvi contigerit igitur onorrhoea permaticorali vasoriana asse otio est, non pudendor na, quae semitiis genitalis 1 si int, qua tacernatiar; T1apisiuiis em plane colis est symploaria; fieri potest etiam, ut nullo paeaecipuo proprioqiue ipsun aD secti infestante, ad arteria solas Teleiatur, quae soleti interdum lituusmodi liabeant praeter naturana allectionem, iratis ipsis accidit, iamn secumIuna naturan totus colis intenditur. Quod enit a spiritu in tumorem attollatur, manifeste patet iis, ii Jus tum intuniescentis tuin se contrahentis Celerita tem perpemIUnt; nam ni illius hunaor tan subitarn in alteru- trana pariena nutatione ni effice1 potest. His sic o habenti hius, tum in corpor a dissectione naugnae videantu1 arte riae in piaden Ioaeuna Xi iam partein seret, si1tque colis sub stantia talis, qualent in nidia alia pari videre est, torpii S

454쪽

Ed Cliari. VII. 526. 527. Ed Bas ΙΙΙ. 5a8 519. ουδἐν ιλλο μοριο εχει, σωμα γα ἐστι νευρῶδες την δίαν, συριγγῶδες λον, χωρις τος καλουμένος 'αλάνου, τί αν αλλο 527J τις εννοοσαι δυναιτο παρα το πλορουμενον ἀτμώδους πνεύματος κ των αρτηριῶν πιρρέοντο τον ἐν ταῖς ἐντά GEσιν ογκον ἴσχειν, καὶ δια τουτο τον βάλανον ἶσον ἀεὶ τομέγεθος ἔχειν , τι τυ συριγγῶδες αυτ νευρον ου ἐνυπάρχει; τίς οὐν αἰτία τοῖ κατὰ τὰς φροδισίας ορμὰς ἐντείνεσθαι το

την ἄρχ'γον αἰτὶν, η και συναμφοτέρου μεταβολην τινασχόντος εκ ος εμπροσθεν καταστάσεως, ναγκαῖον εστ γλγνεσθαι την πληρωσιν, ἄνrικρυς δολον ' ξ ποτερου δ' αυτῶν μὰλλον η εἰ και 519 εξ αμφοτερων, φεξος κοπῶμεν, ἶρχὸν τω λογω 'Iνδε θεμενοι τὰ μόρια του σώματος η διαπλάσασά τε καὶ τελειώσασα φύσις εἰργάσατο χωρὶς διδασκαλίας επὶ την οἰκείαν ἐνέργειαν ρχεσθαι και σανον γε τουτου μεγίστον ἐποι σαμον ποτε θρίφας εριφον,

Onitu aervosuria est ut tu i 11a technaclite istulosum, XCepta ea parie, quam glandem Ocant, cluid aliud cogitare quis pos

sit, quam Vaporoso spiritu ali 1 teriis intuente, per extensiones eum ii tumoreii attolli, ideo si glandem aequaleni semper halbere mag11itii linein, quia sistulosus in ipsani aer vetis 11on ingreditur 2 Ergo quae Caiisa est, cur iuuam tibicinis impetu quis stimulatur, aut oli 1 upinitia decistituin a Iosacti sunt lumbi colis extendatur 2 hac chim inventa, Pria pista Ilioque assectionean inventilan nobis ira speranduim. Quod nini necessario princeps causa sit pleniitulo, Vel arte

455쪽

μονας ἀνατεμὼν νεκα των ζοτημένων θεωρηματων τοῖς ἀνατομικοῖς ἀνδράσι περὶ το κατὰ το κυουμενον οικονομίας, εἱ- ρών ποτε γενναῖον το εμβρυον απέλυσα μεν τος μοτρας,

ωσπερ εἰώθαμεν boπάσας δε πρὶν θεασασθαι τον κυζ ασαν,εις Οἰκον μεν τινα κομίσας κατέθηκα, πολλα μεν εχοντα λεκά- τια, τ μεν οἴνου, το δε ελαίου, ε δε μέλιτος, τοί γαλακτος, ταλλου τινος γρου πληρες, ι ολ α δ αλλα των μοτρίων καρπῶν, σπέρ γε καὶ των ἀκροδρυων ' θεασάμμεθα δε ο εμβρυον κεῖνο πρῶτον μεν βαδίζον τοῖς ποσὶν, ωσπερ ἀκηκοος νεκα βαδίσεως χειν τα σκίλο δευτερον δἀποσειόμενον την επιτος μοτρας γρότοτα και τρίτον επὶ

τουτω κνησαμενον ενὶ τῶν ποδῶν τον πλευραν εἶς σμω-

μενον εἴδομεν αυτ τῶν κειμένων κατὰ τον οἶκον ἔκαστου ως δε πάντων ἄσματο, του γάλακτος ἀπερροφησεν, εν ω κανἀνεκεκράγαμεν ἄπαντες, ναργῶς ορῶντες περ πποκρατος εφη φύσιες γωλὰδίδακτοι καὶ τοίνυν καὶ νεθρίη αμενε κεῖνο το ἐρίφιον εῖδομέν τε προσφερόμενον στερον υ TOalendo, ut matrern Piae ipsum in utero gestaverat, nunc an vidisset. Qui in Onim gravidas capras clissecarent, Essecto Tum Varorum quaestionibus, quibus laetus in utero formatio-Πena speculantur, pronaotiis, inve13 geraeros uui Oeluam, que n Inatre ali&Iutum, Ut solenius, abstuli, priusquam ipsal 1 videret; atque in donauin quandana, ubi multae pelve erant, deposui, quarum aliae vini, aliae olei, aliae mellis, aliae Iactis, aut alterius cujuspiana Hunoris erant plenae, mictIMIHI non RUCne tun cerealium tum ab artioribus. Hunc itaque Iiaedma conspexinavis, in priuiis quidem pedibiis incedentel I, petiit te ac si altilivisset sibi incessus gratia crura fuisse Concessa deinde excutientena quana amanti e contraxerat Iamni ditatem; tertio postea odora aliis scalpenteni eiu deinde Largilla per donauna Dasia olfacere vidianus, ac percepto Darii' iuri odore ac tandem Ribuit; siilbius Visis onane EXCIRΠ a Vinius, quod Hippocrates Ixit, Dianifeste cernentes: Ani

Inaliut naturae non edoctae. Sicci orgo haedum hunc edit

cathina non solun Iac, sed Diulta innipei alia, quae Date D

456쪽

s ebantiir, comesse postea vicinatis. At Iitia non longe aberat veritiin aequinocti alti , Itilura eriperitii thaedus a Iaire, Nactis duobiis ei ineri litius, tenedos ei solliciun et Plautaruan ranios hiliti, litoria in iterum on1niurn Xpertus odorem alios quidein conteinpsit, alios vero gustavit atqlio Ito ad consuetos adultamin clito lite capraritari cibos OnVOΓ- si is est. Sed hoc fortasse parvi nonienti est, aliud vero inagni, quod soliis et teneris ramusculis devoratis bibit, tuin Paulo post Tunia itaIe coepit clito musis uines Videlites CXClauiaVerurit, ratu1ale alatinali una acilitates adiuitati. Magniana enina erat, quod inpelleiaterianae per os at pie deii tes ciuiun an illapsi IIct: at allitii velieanentilis adintrati lannis, quod cibi ni in venti iratio tui contentuiti in Pliniis quid uad os sublevati lora educeret oleirtile iniit ten3POIe naucleri- JO ei Oret, obirena riuuit ipsu in de Or II et Noli in Plin-dcria, sed in aliti in x elitii cultiiu. At Duilli liiij tisiaaossi natu-iae muneia despici titit, sola peregi in spectacula admirantes

457쪽

τίνες δ'Ἀσὶν οἱ φ κάτερα προς το πλα 5 28Jγιον απποντες αυτο, καὶ τίνες οἱ περιστρέφοντες ἐκατέρωσε το δ ερίφιον η αν θελοση κίνοσιν κάστης διαρορώσεως ευθέως ἐργάζεσθαι, καυάπερ γε καὶ του ανθρώπους αυτους, καίτοι ἀγνοουντας π Tiso μυος καστο γίνεται κίνησις επὶ γοῖντο κατὰ τον γλῶτταν κινοσίως ζῖν γε παραδείγματι αυ-

τομικους διαφωνουντας ἀλληλοις ευρὼν ου μονον περὶ τον ἶριθμον τῶν μυῶν, ἄλλα καὶ περὶ τὰς νεργείας αυτῶν, τηνδε φυσιν ευρὼν τα παιδία δίδιδαχυῖαν, πως με μιμύσηται τονδε et φωνον, η τινα τῶν ἄλλων, πως δε τον γλῶτταν κινησηται, καὶ διὰ τίνων μυῶν ἐργάσοται τον αυτον τανον; ουτ δε και περὶ πάσης τ' ἄλλων φωνος τε και αναπνοος, καὶ συνελόντι φάναι τῶν προαιρετικῶν νεργειῶν θαυμασειεν αν τις το τῶν ργάνων αὐrοδίδακτον. Ῥυ μικρὰς Οὐ ουδε

MawPaam quis non miretur, modicos in secandis corporibus Perilissimos quaerere, a quo musculo articulus ihi extemia tur, Xempli gratia coxae, aut a Pio incurvetur, aut cliti sint qui ipsunt in utraInque arten tranSVersum abduci int, aut qui ipsiun utrocliue Circiumvolvunt, haedum vero singulos articulos ad quanacian cliue 1Otionein lilii tum suerit excitare, quemad111O Iuni et hornines ipsos, qua1nvis a quo nausCulo quisque motus efficiatur non intelligant 3 Sed de linguae motione, ut hanCITO Xenapio adducaInus, quis non tirabitur, dissectores inter se non solum de ausculoriam nun1ero, sed de ipsomini etiain actione piignantes VidenS, a natuT ero insantes edoctos, quo pacto hanc vocet aut aliana hujus-imodi initentur, quo pacto etiam Iinseiani amoveant, aut quibus nausculis Vocen eanden ossiciant 2 Sic otiani in omni reliquorun antimalium tum Voce uni respiratione atque, Ut sui natina dicanius, voluntaros actioniblis atrabitin quiSpiana per se nisi docente instriicta instrunientas de quibus

458쪽

Ed. 1art. VII. 528. Ed. Bas. III. Sa 90 περ τουτων ων νεργειῶν. διαφωνίας γεγονυίας τοῖς ἀνατομικοῖς ανδρασιν οπως τε γίγνονται καὶ δἰ ων τινων ὀργάνων, ομως ἄναπνεῖ καὶ φωνεῖ παντα et ζῶα μετα την πρωτον γένεσιν ευθεως. ουδεν ουν θαυμαστόν ἐστι καὶ ταγεννοτικα μορια τας νεργεια ων χαριν υπο της φυσεως

ἐγίγνετο γιγνώσκειν ευθίως λαρχος, ἐπεὶ κατα τί συλλαβοῖσα με η μ ρα το σπέρμα μεμυκεν κριβῶς ορι Ου ε- λειωθονα το εμβρυον, ἀνοίγνυσι δε επὶ πλεῖστον αυτου τελειωθέντος, ἄνοίξασά τε δι αυτ Tosr το εμβρυον κηρί- νει', καταφρονεῖται δε καὶ αὐτα τω υνεχεῖ το θεας, καὶ παρορῶται τοῖς πολλοῖς, το μοδεν εἰθικοσι αυμάζειν, ουσα θαυμαστα κατ λοθειαν, ἀλλα τα πανίως αυτοῖς Oρω- μενα. τί γα αν εῖο τ φυσει αυμασιώτερον του μησὶν

βῶς, ως μηδε πυρον μολος παραδέχεσθαι, τελειωθέντος δε

ζῶον ξερχεσθαι δι αὐτου; ουκουν ἀπιστεῖ τις αυτοδίδακτον εἶναι καὶ τον των α δοίων δυναμιν, στεα συριγγῶδες κεῖνο quidem acclonibus non aediocris intor dissectores Ost pugna,

quomodo sunt et quibus organis nania aninialia stinui m clitegeia ita Rint et respirent et Vocena edant. Igitur non natrii nostgelutate parte eas actiones, qualuin gratia a natura instiriatae sunt, protinus ab illitio cognoscere. Etenin qualia

Detu, Iuriuauin peritur ac deinde sic apertus foetium ex- cIussit Midii aulei haec quod assidue conspiciantur, Di Contemni in et despiciunt, ut ii Inhil, quod re vera sit ad nsirabile, sed ea duntaxat, quae aro vident, mJmirari Consueveriant. Quid alitia natura potest esse adnairabilitas, laiani quod novera pei potuis naensibiis laticlatur os uteri adeo Qxacto, Ut ne specilli quidein aci inieri adinittat, persecto autena laetii, UsPie culeo distendatur, iit lotuin antinal per ipsuna egrediat in igitin diibitet licitias etian pudendoriUI

suctiliateria per se doctant oste, iit sis illos lini illud Dervos lini-

459쪽

Ed Cliari. VII. 528. . . Ed Bas. III. 519 σῶμα, ο νευρῶδες τὴν δίαν, ο αν επὶ συνουσίαν θεροσητο ζῶον ευ θεως διῖστασθαι, φυσικον πον ον διαστέλλουσαν αυτο δύναμιν, σπιλο καρδία τε και αρτορία, πλ4 οτιδια παντος κεῖνα ἐν κινεῖται, διοτι καὶ τογενεργείας αυτῶν ἀεὶ χρ ζομεν ου δια παντος δε το συριγγῶδες νεῖρον κινεῖταt, αλλ οταν Ἀρεία καλὴ διαστέλλομένου δε αυτοῖ το εκ τῶν ρτοριῶν πσαι πνευμα, καθαπερ οπινευμων ω θωρακυι, τῆ προ τ κενούμενον ἀκολουθ)ία δύναιτο δ αν τις ἴσως καὶ ταῖς ἀρτορίαις νατιθέναι τον δύναμιν του πληρουντος πνευματος το συριγγῶδες νεῖρον, Ox αν ορμύση o ζῶον επι συνου-Gἱαν ' μεινον δε πολύ του νευρου φάναι τον ἐνέργειαν εἶναι ταυτον, ου τῶν ρτοριῶν, εἴ γε τας ἐνεργcας ε της τῶν

Gθαι, καὶ τqν τε καρδίαν, εἰ καὶ κατ αλλο τι μερος κειτο, ν αυτον ενέργειαν χειν, παρ τε καὶ σπλονα, καὶ τα αλλα πάντα. καὶ τα αρτηρίας os εν ωπαντι μοoίν ου Gωμα- τος ευλογόν ἐστι τον αυτην νέργειαν χειν, σπερ καὶ αὐτονται ' καθ' ενα γέ τοι καιρον αἱ καθ' oλον το ζῶον αρτηρίαι διαστέλλονται παραπλnσίως ἶλὶqλαις UT ου εἰκος εστ que corpus, ubi ad coituna insurgit aninaes protinus distendatar, naturali quae ipsum Elatet prae titum facultate, quemadmodun cor et arte1ia; 1si quod hae Perpetuom OVentUI', quod necessaria sit nobis seniper eorum actio, fistulosus VeronerVUs non semper inovetur, sed quum risus requirit . uuam vero listenditur, sectilitii ex arteriis spitiins, querna ΙΠ1Odiam equisti pesin ilioracena, vacuati Consecutiorie. Verum posset etiam fortasse replentis fistuloniam nervum spiritus facultas, litui ad coituna irraimpii antimal, ad arterias Teserri; at 111uIto satius est, hujusimodi actionem ad nervum, ion ad arteitas reserve, si fidem actio res e propria partium Linstantia, non ex earuni situ provenire rationi conso nun est, et cor, si in alia quapiain parte poneretur, 11H1iIΟ- Iniuiis actionem suam obtenui rum et jecur et lienen a reliqua Imnia. Uni re 1 igilia corporis arterias ara dem habere actionen probabile est, quoniadnaodilla et apparent eodem nempe teinpore nanes totius aninaalis arie1iae inlot sese si inditor dilatanti ir tacities laud par est, rarie1 in lγti-

460쪽

ρεσκευασμένας, εἰ γα η φυσις φαίνεται τοδροσιμον κίστητων νεργειῶν πανταχοθεν ἐκπλοθουσα , 529 δυναμιν δεενεργείας ξαίρετον ουδεμίαν ἴσχειν τέραν, ταν εἰς et αἰδοῖον φίκωνται θερμανθείσης μέντοι τογοσφυος ευλογόνεστι θερμοτερας τε γίγνεσθαι τας αρτζSίας ναστομουσθαί τε μαλλον, στε καὶ κατα τουτο προχεῖν πνεύματος ου ὁλίγην ουσίαν εἰς το συριγγῶδες νευρον, N O κατ ολίγον πλ ρουμενον εντείνεται το αἰδοῖον, ς αν λος της ουσίας αυτου κατὰ το συριγγῶδες παρχουσος νευρον τουτων μῖν γνω μένων, επὶ τον του πριαπισμοῖ διαθεσιν ελθωμεν. ora μεν γαρ τοι κατὰ τὰ στοματα των G2τοριῶν ευρυνόμενα γίγνεταιτο πάθος, η κατα το συριγγῶδες νευρον τμῶδες πνευμα γε νοσαν, κ τῶν προεγνωσμενων φαίνεται πότερον δ' αυτῶν

μὰλλον αν τις 5uo αἰτιασαιτο, 'τοτεον εμοὶ δο δοκεῖ καταμφότερα μεν γίγνεσθαι - πλεονακι δε τοι τῶν ρτηριων

lendis innatas aliam aliquam balbere facultatem, praeter earnouam in toto corpore habent, sed rationi cola sonum est eas latiora quana reliqua arterias 1 sortiri, ut celeritate13 1soquelae ad id quod evacuatur Parata, semper eni1nmaturavidotii unicuique actioni idolii Od utile est undequacitae X-plere, Caeteriun idiana illain insuper praecipitain tabere actionis acultatem , citium ad sudemJuna pervenerint. At calefactis Ilimbis par est ut et actoriae calidiores re antiiro magis pateant ipsamin Ora quamobrei non exiguam tura C spiritius substantiam in stulosum nervum Mimiani, qui paulatim inapietilin Olena interi Et, quod tota ipsitis Itinstantia in fistulos nervo consistat. His itaque nobis cognitis ad priapisini assectionein Versiamiis. Nam ex prius dictis constat vel ob arteriariun ora ita anaodice patentia, vel saluIen tum sph itiit in fistuloso nervo ortuna, tunc fieri asseclaran; sed utriun potius pro causa sit habeat Juin incit rere oportet. Certo ab utrisque nailii ridetiir, ciebrius ainen arteriamin

라틴어 텍스트