Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

481쪽

δρους καὶ φραδεῖς καὶ ἄραιους, ἐκθερμοναντα δε καὶ ρύσαν τα μεγάλους ἐν κη σφοδρους, τάχει . και πυκνότητι

συμμέτρους. Σιτία πολλα ἐν, στε βαθῖναι τον δυναμιν, νωμα λους τε καὶ ἀτάκτους τους σφυγμους εργα ται Ἀρχιγ ένος δέ φησιν, κυτέρους πλέον και πυκνοτερους. τα δε υμμετρα si γάλους καὶ σφοδρους καὶ ταχεῖς καὶ πυκνους τα δε ἐλάττονα, στε μ τρέφει αυταρκως, ου ομοίως τοῖς συμ

μέrροις, αλλ' ἐλάττονα τον τροπον ἐργάζεται, καὶ μέχρι χρόνον βραχεος.

οἶνος ἐξαψει.

Ouae torpoream intuleriint et refrigerariarat, Parvos et Iulis uictiores et taIdos urosque e iciiiiii. Qitae exculleceIulit et Tolbiri conciliamini, InagnOS, Velaeinentes, Celeritat et freqwentia moderatOS. Cilbiis largais, it etiam grai et sacril talena, ultas iii aequales atPie illordinatos concitat Archigenes vult cella viores magis quan crebriores. O ECUS, magΠΟS, Vehe- Ille ites, Celeres, Crebros Parcio quana a satis uuiat, non aes Q a 111 deTaliis, caeterian Dainiis nutat, neque id diu. Viniana pulsius caetera quidein, Ut cissilis, Variat; tho vero interest, quod illico innatitet et citius mutatio a Vitas Prosecta Tecedat, Iliam illa, tua a cilao quod item celeri talen anaplius et inagnitudiriena, stati vehernentiam et Crebritatem augeat Pitanto enitan vellenientius inodoratus est iis Constetria tuis te obtur conciliat, lautum est e sinunt X

tollit Diagnitu linein.

482쪽

'Tδωρ πάντων τῶν προσφερομένων βραχυτὰτην τροπον εργά εται, πλον ἀναλογον σιτίοις καὶ τοῖτο τοίπει. Tu δε αλλα πάντα, καθ ο σον ν η τρέφειν η θερμαίνειν, η φύχειν δύνηται, κατα τοσουτον κα τύν των αρτηριῶν ἀνοσιν μεταβάλλει. ουτω μἐν ἐπὶ τοις Ου φυσε καλουμένοις αἰτίοις οἱ σφυγμοὶ τρέπονται. Kεφ ια'. α δε ἐπὶ τοῖς παρα φυσιν αἰτίοις τροπας εφεξος λέγωμεν, υπομνύσαντες προτερον σα τη του λόγου

κοινωνία συνεγράφ των παρα φυσιν. καταστασεις οὐν αίρος

καὶ πλqθος σιτίων, στε βαο υνα τον δυναμιν και γυμνασίων καὶ λουτρῶν καὶ πνων ἀμετρίαι παρα υσιν, αἱ γαρ καταποσον περβολαὶ τῶν κατα φυσιν κα των ου φυσει λεγομένων αἰτίων εἰς το παρὰ φυσιν μεθίστανται τῶν δε υμόνον τω ποσῶ παρα φυσιν, αλλα καὶ τω γένει, το μεν

καν τουτοις συνίσrαται καθ σον ενδέχεται γένεσί τε καὶ εἴδεσιν ωρισμένοις μετρουσα et ἄπειρον ἔκαστον γαρ τῶν

Ava minimam innitum ciboriam et Otuuna nutationem imΙucit, quarta quam perimi ut cilii et haec uitet. Reliqua innia, quatenus nutrire valent, vel calefacere Vel refrigerare, hactenus arteriamin 1motum amant. Ad hian modum ex Causis, quae non naturale appel tantur, pulsus tinnautantUT. ap. XI. Ni in mutationes ex Causis praete nati am exponainus, illaque OnainenaOrenius prius clitae atri de causis praeter naturan conantunitate orationis conscripsimus. Ac aeris status, ciboriun copia, ut saevitatena graVet, ad thaec exercitationes et balneae RinniPie inaniossici praeter naturam sunt. Excessus nina in ciliatilitate naturaliuin Causarun et non naturalium desciscunt ad statuni praeter naturMn. At causariana quae non triantitate nodo, sed et genere sunt praeter nati irain, inlinensus est,ianaerus il actite

nec potest compreliendi. Ars Vor ii liis quos iu Constat generibus et speciebus, quantuni sieri potest, certis, ii stili tum complectens. Eteiiii quartalibet causat praeter intu-

483쪽

oti θλίβειν τε καὶ βαρυνειν λύεται ἐν Ουν η δύναμις

v μεν οὐ λυομέν δυναμις μικρον καὶ μυδρον καὶ πυκνον ἄγαν ἐργάζεται τον σφυγμον η δε ολύομεν τε καὶ οἷον βαρυνομένη εἰς νωμαλίαν τε καὶ ταξίαν τρέπει τους φυγ- μους τύν τε αλλον πασαν καὶ τον κατὰ σφοδροτητα καὶ

μέγεθος αυrαι γαρ λαι μαλιστα θλιβομενης δυναμεως ανωμαλίαι, καὶ το μεν μεγαλως βαρυνομένης ἐπὶ πλείοσι διαφοραῖς τος δ' π λίγον εν λίγαις, καὶ πλείονες μεν οἱ μεγαλοι σφυγμοὶ των σμικρῶν καὶ οἱ σφοδροὶ των μυδρῶν επὶ μικρήτη βλάβv. το δ' εναντίον εν τη μεγάλη. καὶ ἀπολ-

λυνται δε τινες λαι κινοσεις, καὶ παοεμπίπτουσιν ν ταῖς

τοιαύταις διαθέσεσιν αλλ' αἱ μεν παρεμ:πίπτουσαι μικροτeραν

Tain rot alis re dixeris vel dissolvero vitalent lacullatem et dissipate, Vel pias depr1inere gravareque Dissolo tu facilitas ut neuti inopia et imollior in natignitate, antini liuens ectuunt i, at lite Velieinentia dolorum, Vel muturaritate, denique naiano licis acriationibus Gravatur a nateriae Co- 1 ia et ab instri linentoriin assectibus, 'it inflammationibus, scirrhis iuniori biis, inliscessilitis, Variars Itire Corruptionil)IIS.Itavi satiscens facilitas pulsum parona, an itidian et Cre-lbi ilia admodiin efficit. Depressa et quas gravata Vertit Iniliaequalitateit puistis et in ordinem perluctatum una Omnem alliin1, tum et o veI1enaentiae et inagilitudinis. Hae siMai dena in priniis inaequalitates propriae sunt facultatis Iessae, ac graVatae insignat ter in pilitibus disseretillis, pariana in Paucis. Etiani pulsi is plures parvis naagni sunt et langsmidis Veliena erates, Piun parva sit Ollelisa contra, si inagna. ainatori utilli pererint etian inlogo notus in ejiiscena ossi assecti laus intercuiruntque veri intinoieni intercurrenis noxatri,

484쪽

λευτωσος δε εἰς ἐσχατον μικρότqτα καὶ μυδρότοτα καὶ πυκνόrζτα καὶ τάχους et tευδ φαντασίαν. υτός ἐστιν ὁ μυρμοκίζων καλουμενος ὁ δε κωλοκίζων σφυγμὸς γίνεται μεν καὶ αυτὸς λυομενος ὁ τος δυνάμεως, ἀλλ' ἐπ λίγον νxεχου 4σης iri. καὶ διαφερε του μυρμηκίζοντος ω μύκεσομοίως εἰς πατην ἀμυδρόrnτα καὶ μικρότοτα συνεστάλθαι, καὶ φανερον χειν τον κατὰ μίαν πλ)γην ἀνωμαλίαν, τον περὶ

Onanes turn Elsolutionis, lini oppressoriis sacultatis nutatio 1ies. Peculiares accipit quaeque ex caiisa es siciente. Ergo qui ita dissoluta a penti1ia facultas sit, iunt pilisus prana Ian guidi, parvi, cederes at cliue Cretiri ii inessio langiudi, parVi,tarili, rarique taltilena extreane parvi, Ialagitidi et Crebri, Praebent lite eleritatis salsani speciein. Itio ille est, qui Vocatur omiaicans. Veriaticidatis aliteira, sit ille iiii lena etialia fatiscentelain facultate, sed nonnilii tanaei Ioelii tente ad litic, tisidet siti liac re a somnicante, quoci noti ita in extreniana contractus est renailsionern et parvita eiu et cliuod aperte in lino ictu inacilitatis sit altilbus, Vel citius, vel tardius inci

485쪽

Ea Cliari. VIII. 8. Ed Das. III. 4. Gλλαις λυσεσι ni δυνα ιεως ως ἐπὶ et ri ολυ μὲν οἱ σκωλζκι- ζοντες ἔπονται, καὶ τουrων μαλιστα ταῖς χωρὶς πυρπῶν γωτομέναις, μετα μικρῶν πάνυ ταυτ αρα καρδιακαῖς ἐν GUγκοπαῖς οἱ μυομοκίζοντες, χρολέραα ὁ καὶ ἰσχυροῖς ρευμασι κοιλίας, καὶ αἱμορραγίαις, καὶ γυναικει ρ ρω, καὶ πῶσι τοῖς οξίως κενωτι κοῖς παθεσιν ἐπιειλεῖστον μὲν οἱ σκωλζ κίζοντες, ἐν ἐσχάτοις δε οἱ μυξμζηίζοντες πονται. Orαν ὁ χωρὶς πυρετῶν ταυτα συμπίπτη, τότε ὁ καὶ μῶλλον ευρ et σεις τον σκωληκίζοντα σφυγμον, σαφ' τε αμα καὶ μεχρι πλείστου

Cap. XII. Nun speciatim eas explicabiimus

Irae altus est pulsus naagnus, Veheniens, mele et creber. Laetitiae mag11Us et Tariis, in vellementia nihil digeri . Tristitiae parvus, languidus, tetirilii Ot arm est. Timoris ecentis et vehenientis celer et Vibratiis et iii

orditiatus est, illaecFalisciue In vetetati aut talis luetilis est

486쪽

tristitiae. Haec ninia, si valdo diuitirna sint militumqtie Velieinentia, illinis , iit Issoluta acidiato, Coras equulat 11'. Elonini di IIolvunt otiani facultatoni Iaaec invia stativa, si V lida sitit diutumii late. si non sint valida. Dolor, qui illiden variet pulsus varia aulein ingeras, aut a principes paries tenet, iit otiani itissaininatio diim

vel vehententior factus, io praedicti rara Iliodque Naagis iii teli liuir. Qui vero sacultate1 Din clisso ut in Pontilliola eano parvitatoria et salsani celeritatis speciei ingentenaque 1e

487쪽

Ed Chari. VIII. 8 9 Ed Bat. III. 4. κλονῶδει ὁ σφυγμος υτος. και ταχυς ἐστι και πυκνος, υχοἰεὶ δε μέγας. o. δἐ ἴδιος ἔκαστος ὁ μεν τος αρχομενος μελων του κατα φυσιν καὶ σφοδροτερος καὶ ἄκυτερος καὶ πυκνοτερος ὁ δε αυξανομενης τι ταυτα τε προ αυζανε πάντα καὶ σαφῶς τε ὁ σκλ ροrερος εστι καὶ κλογωδέστερος. τος δε ἀκμαζουσος σαφέστερος μεν ἐστι καὶ σκληρότερος καὶ κλονωδέστερος, μικροτερος δε η θοσθεν, ου μον μυδρο- τερός γε, πλον εἰ, ουπερ et δυναuιν ἰὴ το παθος ἀλλακα πυκνοτερος γίνεται καὶ ταχυς. εἰ δ ἱκανῶς χρονίζοι,

μέρ σκλ)ροτέρους καὶ μῶλλον εμπρίοντας καὶ μικροτέρους

vibrationis aliquid hic pessus ac celer iii idem et creber est,

incipienti ciuidein major eo Di secundula nati Iam et Vehementior et celemor et crebrior Augescenti adluae, citium illa omnia increscunt, tui clare jam diuior et amaris Vibratus est. Vigenti autem amariis estior est diuriorcitie atque vi bratiis magis sed Diinor est, quaa ducluim, 11on tamen Ianguidior, nisi sacvitater excedat assectus , sed et creberrimussit et celer. Qiuae si itiiturnior sit, alique in sciritium ain induresCat, accessit illis gracilitas pulsus et durities. Haec inflanaanali habet, quae pulsiim per loturn OrpIis immutat, Vel quia magna est, vel P a principem partem insidet. Si Ve1' universura corpus non assiciat, pulsus in parte infammata talis erit, qualem viximus Crescunt autem quae COIn memoravimus singula dimini nititurqtie aut 1 inflaminatio Iais quantitate, alit pro ipsit is instruimenti natura inflaminati. Siquiden partes nervosiotes duriore edunt pulsus, magis-

488쪽

ἐπισχεθηναι δε τὰ Ουρα τοῖς τους τε b)φρους. καὶ τὰ μεν

que errantes et Dianores. Quae autena venosae Naagis et aY- leviolae, contra ac inter eos italax est in magis artemosis

atquo inaequalis facile sit inordinatus clivo. Ex his liquet, Pii pulliis sit Aloriana 4 inlius ira sana matura jecur est, Velieri,

489쪽

πλογζν σφοδρας Ουτω ὁ καὶ ἄλλας πολλα διαφορ&ς οφυγμῶν δυνατουντες διακρίνειν οἱ πολλοὶ τῶν Ιατρῶν

τάχα αν μεμφονται τοῖς ενταυθα γεγραμμένοις, ε ων αυτοὶ μ' συνίασι των οθῶς λεγομενων καταγιγνωσκοντες. uia' quae hebetior si in sensu, duntaxat propter assectum. Igitire

in inflammationil iis varie pulsus ex his milibus mutantur. Duae querna. Inio lum viscem1etida fuit, cur alio loco exacta tractavimus, tum vero ii pi aesentia, quantum interest ti- Tonibus, periesIUCUIUT. Pleuriticoruin celer pulsus es et Creber, nec admodiumma niis. Videbitii elima vehemens esse. Est id vero non languidus citia leni, sed tanaen non vehemens stetitiin, quantun ad assectum refert. Sicii sidera ubique Oportet a minisse, in Maala re mutationen esse quantum ad illam re fert aestimandam, distingitendunacliue id, aod propter aliud quidpiam ac non propter illam accissit Pulstis itaque pleii Titicoriim, quia nervosiorem quodammo do duriore111 lite en scit arteriam, Iasi converteret in Vehementiana, napetitis imponit, qui diu urn ictuna nequeunt a vehenienti discernere. Ita quoque Vulgus n1odicor D, Iod alias etiam disserentias pulsuum viscernere nesciat, has fortassis institutiones accus it atque ex stia ignorantia danauabit tecta Praecepta. 3e-

490쪽

λόγω διακρίνειν μονον α iii ὁ τῆς ἐπὶ τῶν ργων τριβπς, δια του λόγου διδασκαλία καὶ γάρ τοι καὶ το πυκνότητος ο οἷόν τε ὁ ποσὸν λόγω ρμ νεῖσαι, καί τοι μεγαληνεχει διαφοραν η περβαίνουσα το ειθισμένον μέτρον ζς πλευρίτιδος, τελλείπουσα. τας μεν γαλυπερβολα εις περιπνευμονίαν μεθισταμένος, η συγκοπ ν απειλούσης ανύγκοπί- τεσθαι τα ὁ ενδείας, εἰς καταψοραν η νευρων βλαβον

τον δε χαλεπος καὶ δυσπέπτου γνωρισμα πλευρίτιδος. αἱ di τοιαυται 1o συν ἀσθενε τη δυναμει κινδυνωδεις ὀξέως συν ἰσχυρα δε η χρονίως πέφθοσαν η εἰς εμπυημα μετέπε

runt non faciam, ut hic longior sina, limina separatii de pulsibus lignoscendis scripselina Ouare ut Tationem Xerceas simul et tacti in adnaoneo, ut in ipsis petibus pulsuin possis Cognoscere, non discernere Oluna ratione. Principium vero exercitationis in ipsis peralbiis serua One expressu doctrina. Quippe nequeas Vel ci' litatis ciliantitatein Vectis explicare, taliaetsi nudiunt intersit, excedat justiti pleuritidis Dioduni, an non assevitati tr. Si iiii leni Icessiis, ubi in po1ipneumoniana 1agrat, aut dentantia syncopen, necesse est fieri. Desectus in soporena, et nervoa in desitiere laesionem. Si

indi modo illa nasequalitatis species, citiae errantis linas nem praeliet, in patinis leuritidis Ioprii in est signiana sirentifra est, tollis et cluae facile nauttiretur: si Ver Naagna, dissicilis et adnaodiuia coiciae plei tui siclis. Tales cuin imbecilla illiden sacilitate conjunctae pericii lirara praesens l1abent, si ii ira sirnia, alit turile concoquentur, aut ad stiplunationena deflectent, aut tabidiis eas excipiet ni ai cor Alclue Jus